دسته: فقط برای امروز

فقط برای امروز

۲۶ سنبله (شهریور ماه)

گذشتن از قدم پنجم

«شاید تصور کنیم با نوشتن درباره گذشته خود به قدر کافی کار خود را انجام داده ایم. نمیتوانیم تاوان این اشتباه را بپردازیم.»

“کتاب پایه”

برخی از ما در قدم چهارم خود به نوشتن چندان علاقمند نیستیم؛ برخی دیگر نیز آن را یک عمل گزاف و افراطی در نظر میگیریم. به خاطر ابراز نگرانی فزاینده راهنما، بارها و بارها از خود ترازنامه تهیه میکنیم. به همه چیزهایی که باید درباره علت وضعیت گذشته خود بدانیم، پی میبریم. بر این عقیده هستیم که فکر کردن، نوشتن و صحبت کردن درباره گذشته کافیست. به هیچ یک از توصیه های راهنما جهت آمادگی کامل برای رفع نواقص خود یا جبران خسارت صدماتی که به بار آورده ایم، گوش نمیدهیم. صرفاً درباره این نواقص بیشتر مینویسیم و دیدگاههای تازه خود را با خوشحالی در میان میگذاریم. سرانجام راهنما که از دست ما خسته شده، در حالت دفاع از خود از ما عقب نشینی میکند. 

اگرچه این ماجرا ممکن است افراطی به نظر رسد، اما بسیاری از ما خود را در چنین موقعیتی یافته ایم. فکر کردن، نوشتن و صحبت کردن درباره خطاهای خود موجب شد احساس کنیم همه قضیه را تحت کنترل خود داریم. اما دیر یا زود فهمیدیم که در مشکلات خود سردرگم شدهایم و راه حل آنها در معرض دید ما نیست. میدانستیم اگر بخواهیم زندگی خود را تغییر دهیم، باید از قدم پنجم عبور کنیم و برنامه خود را ادامه دهیم. برای اینکه نیروی برتر نواقص شخصیتی ما را که از آنها کاملاً آگاه شده بودیم، برطرف نماید، تلاش خود را برای پیدا کردن تمایل شروع کردیم. خساراتی را که در اثر عمل کردن بر اساس این نواقص به دیگران وارد کرده بودیم، جبران نمودیم. تنها پس از انجام این کار آزادی حاصل از بیداری روح خود را تجربه کردیم. امروز، دیگر قربانی نیستیم؛ برای پیشرفت در مسیر بهبودی خود آزاد هستیم.   

فقط برای امروز : قدمهای چهارم و پنجم اگرچه لازم هستند، اما به تنهایی بهبودی عاطفی و روحانی را موجب نمیشوند. این قدمها را کار میکنم و سپس بر اساس آنها عمل میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۵ سنبله (شهریور ماه)

 

       تعادل عاطفی

«تعادل عاطفی یکی از اولین نتایج مراقبه است و تجربه ما این مسئله را ثابت کرده است.»

“کتاب پایه”

گرچه هر یک از ما “تعادل عاطفی” را به شکلی متفاوت تعریف میکنیم، همه ما باید آن را پیدا کنیم. تعادل عاطفی صرف نظر از آنچه ممکن است در اطراف ما روی دهد، میتواند به معنای یافتن و حفظ دیدگاه مثبت نسبت به زندگی باشد. برای برخی از ما تعادل عاطفی شاید به معنای شناخت عواطفی باشد که به ما امکان پاسخ و نه عکس العمل به احساسات خود را میدهد. این مسئله میتواند بدین معنا باشد که ما احساسات خود را به همان شدتی که میتوانیم تجربه میکنیم، در حالی که ابراز بیش از حد این احساسات را نیز تعدیل میکنیم.    

تعادل عاطفی از طریق انجام دعا و مراقبه حاصل میشود. ما آرامش پیدا میکنیم و افکار، امیدها و دغدغههای خود را با خداوندی که درک میکنیم در میان میگذاریم. سپس برای راهنمایی گوش میدهیم و منتظر دریافت قدرت لازم برای عمل کردن بر اساس این راهنمایی می شویم.   

سرانجام، مهارتهای ما در حفظ تعادل تقریبی بهبود می یابد و نوسانات عاطفی بالا و پایینی که سابقاً تجربه میکردیم، برطرف میشود. میتوانیم به دیگران اجازه دهیم احساسات خود را درک کنند؛ نیازی به قضاوت درباره آنها نداریم. از احساسات متنوع شخصی خود کاملاً استقبال میکنیم.

فقط برای امروز : از طریق دعا و مراقبه به اهمیت تعادل عاطفی برای خود پی میبرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۴ سنبله (شهریور ماه)

 

پر کردن خلأ

«… فکر میکنیم اگر بتوانیم غذا، ارضای جنسی یا پول کافی به دست بیاوریم، راضی خواهیم بود و همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.»

“کتاب پایه”

در دوران اعتیاد هرگز نمیتوانستیم مواد یا پول یا ارضای جنسی کافی یا هر چیز دیگری را به دست آوریم. حتی میزان زیادی از این چیزها نیز هرگز کافی نبود ! خلأیی روحانی در درون ما وجود داشت. اگر چه سعی میکردیم حداکثر تلاش خود را برای پر کردن این خلأ به کار گیریم، هرگز موفق نمیشدیم. در نهایت متوجه شدیم که قدرت لازم برای این کار را نداریم؛ نیرویی برتر از ما میتوانست این کار را انجام دهد. 

بنابراین مصرف را قطع کردیم و از تلاش برای پر کردن خلأ درونی خود با چیزها دست کشیدیم. به نیروی برتر خود رجوع کردیم و خواستار توجه، قدرت و راهنمایی شدیم. تسلیم شدیم و راه را برای این نیرو هموار کردیم تا فرآیند پر کردن خلأ درونی ما را آغاز نماید. از تمسک به چیزهای دیگر دست کشیدیم و شروع به دریافت هدیه رایگان عشق از سوی نیروی برتر خود کردیم. خلأ درونی ما به آرامی پر شد. 

اکنون که هدیه عشق نیروی برتر به ما ارزانی شده است، باید با آن چه کار کنیم؟ اگر به این هدیه سفت و سخت بچسبیم، آن را از بین خواهیم برد. باید به خاطر بسپاریم که عشق تنها در صورتی رشد میکند که با دیگران به مشارکت گذاشته شود. تنها با مشارکت کردن رایگان این هدیه میتوانیم آن را حفظ کنیم. عالم اعتیاد، عالم گرفتن و از دست دادن است ؛ عالم بهبودی، عالم بخشیدن و دریافت کردن است. کدام عالم را برای زندگی انتخاب میکنید؟   

 

فقط برای امروز : زندگی سرشار از بهبودی را انتخاب میکنم. از طریق به مشارکت گذاشتن رایگان آنچه که به رایگان با من در میان گذاشته شده، ارتباط آگاهانه خود را با خداوندی که درک میکنم، گرامی میدارم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۳ سنبله (شهریور ماه)

      اسرار دستاویز هستند

«سرانجام به ما ثابت شد اگر صداقت نداشته باشیم دوباره مصرف خواهیم کرد.»

“کتاب پایه”

هر کسی برای خود اسراری دارد، درست است؟ برخی از ما اسرار کوچکی داریم که اگر فاش شود، تنها کمی ما را شرمنده میکند. برخی از ما اسرار بزرگی داریم، به طوری که همه زمینه های زندگی ما در تاریکی تیره و تاری پنهان شده است. اسرار بزرگ ممکن است خطر آنی و واضحی برای بهبودی ما باشند. اما اسرار کوچک آسیب های خاص خود را در پی دارند که شاید فریبنده تر هم باشد، چراکه این اسرار را “بیضرر” میپنداریم.    

اسرار ما چه کوچک و چه بزرگ نمایانگر حوزههای روحانی هستند که برای تسلیم آن به اصول بهبودی تمایل نداریم. هر چه بیشتر بخشهای زندگی خود را تحت فرمان اراده شخصی خود قرار میدهیم و هر چه سختتر از “حق” خود برای تمسک به آنها دفاع میکنیم، آسیبهای بیشتری را به وجود می آوریم. حوزه های تسلیم نشده زندگی ما به تدریج گسترش مییابند و زمینههای بیشتر و بیشتری را اشغال میکنند.  

اسرار زندگی ما چه کوچک و چه بزرگ باشند، دیر یا زود ما را به یک جا هدایت میکنند. باید انتخاب کنیم که آیا همه چیز را به برنامه تسلیم میکنیم یا بهبودی خود را از دست خواهیم داد.

فقط برای امروز: خواستار نوعی از بهبودی هستم که از تسلیم کامل به برنامه نشأت میگیرد. امروز، با راهنمای خود صحبت میکنم و اسرار خود را چه کوچک و چه بزرگ آشکار میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۲ سنبله (شهریور ماه)

چیزی متفاوت 

«مجبور بودیم چیز متفاوتی داشته باشیم و فکر میکردیم آن را در مواد مخدر یافته ایم.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما همواره احساس متفاوتی با سایر افراد داریم. میدانیم این احساس تنها مخصوص ما نیست؛ از بسیاری از معتادان نیز همین مسئله را میشنویم. همه زندگی خود را به دنبال چیزی گشتیم که موجب رضایت ما شود، این جایگاه “متفاوت” را در درون ما استوار کند و ما را کامل و پذیرفتنی سازد. مواد مخدر ظاهراً این نیاز را تأمین میکرد. وقتی نشئه بودیم، لااقل دیگر احساس پوچی یا کمبود نمی کردیم. یک اشکال وجود داشت: مواد مخدر که ظاهراً راه حل ما بود، به مشکل ما تبدیل شد.     

وقتی مصرف مواد را ترک کردیم، احساس پوچی برگشت. ابتدا احساس نومیدی میکردیم، چرا که خود راه حلی برای این میل شدید مصیبت بار نداشتیم. اما برای کسب راهنمایی تمایل داشتیم و شروع به کارکرد قدمها کردیم. وقتی این کار را انجام دادیم، “چیز متفاوتی” را که به دنبال آن می گشتیم ، پیدا کردیم. امروز، معتقدیم این میل شدید دیرپای ما در درجه اول به آگاهی از نیرویی برتر معطوف شده است؛ “چیز جدیدی” که نیاز داشتیم برقراری رابطه با خداوندی مهربان بوده است. قدمها به ما میگویند چگونه این رابطه را شروع کنیم.       

فقط برای امروز : نیروی برتر من “چیز جدیدی” است که همواره در زندگی من گم بوده است. از قدمها برای بازیابی این بخش گمشده روح خود استفاده میکنم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۱ سنبله (شهریور ماه)

 

       افق های جدید

«زندگی من جنبه های متعدد دارد و من به صورت رضایت بخشتری از خود تبدیل میشوم، نه به فرد کسل کننده روان رنجوری که فکر میکردم بدون مصرف مواد خواهم شد.»   

“کتاب پایه”

آیا واقعاً زندگی بدون مصرف مواد وجود دارد؟ تازه واردها مطمئن هستند که با قطع مصرف سرنوشت آنها به زندگی ملالت باری منتهی میشود. این ترس به دور از واقعیت است.   

معتادان گمنام راه را برای شیوه زندگی جدید اعضای ما باز میکند. تنها چیزی که در NA از دست میدهیم، بردگی ما نسبت به مواد مخدر است. دوستان جدید بسیار، وقت برای دنبال کردن سرگرمی ها، توانایی استخدام ثابت و حتی در صورت تمایل قابلیت ادامه تحصیلات را پیدا میکنیم. میتوانیم پروژه هایی را آغاز کنیم و تا پایان مراقب باشیم کار به خوبی انجام گیرد. میتوانیم به مجلس رقص برویم و احساس راحتی کنیم، حتی اگر دست و پا چلفتی هستیم. برای مسافرت هزینه ای را اختصاص میدهیم، حتی اگر این مسافرت صرفاً چادر زدن در یک پارک نزدیک باشد. در بهبودی متوجه علایق خود میشویم و تفریحات جدیدی را دنبال میکنیم. برای داشتن رؤیا و آرزو جرأت پیدا میکنیم.       

وقتی میتوانیم به اتاقهای معتادان گمنام برگردیم، زندگی مطمئناً متفاوت است. از طریق عشقی که در NA به ما ابراز میشود به تدریج خود را باور میکنیم. مجهز به این باور برای کشف افقهای جدید، جرأت ریسک کردن پیدا میکنیم. بسیاری از اوقات، دنیا جای بهتری به نظر میرسد، چراکه عضوی از NA آنجا بوده است.

فقط برای امروز: میتوانم زندگی رضایتبخش و همه جانبه ای داشته باشم—یک زندگی که حتی تصورش هم نمیکردم. بهبودی افقهای جدیدی را به روی من گشوده و برای جستجوی آنها من را مجهز کرده است.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۰ سنبله (شهریورماه)

با وزش باد خم شو

«یاد میگیریم انعطافپذیر شویم… وقتی چیزهای جدید آشکار میشود، احساس سرزندگی میکنیم.»

“کتاب پایه”

“انعطافپذیری” بخشی از لغاتی نبود که در روزهای مصرف به کار میبردیم. ذهن ما با لذت بردن تمام و کمال از مصرف مواد مخدر مشغول شده بود و احساس خود را نسبت به همه لذتهای ملایمتر، ظریفتر و بینهایت متنوع تر دنیای اطراف خود از دست داده بودیم. بیماری ما زندگی را به تهدید دائمی روانه شدن به زندان، مؤسسات بازپروری و مرگ تبدیل کرده بود، تهدیدی که حتی احساس خود را هر چه بیشتر نسبت به آن از دست میدادیم. در نهایت، آسیب پذیر شدیم. سرانجام با ملایم ترین نفس باد زندگی خرد شدیم، شکستیم و شکست خوردیم و هیچ راهی به جز تسلیم نداشتیم.    

اما نکته زیبا در بهبودی این است که در هنگام تسلیم، انعطاف پذیری از دست رفته در دوران اعتیاد را که کمبود آن موجب شکست ما شده بود، به دست آوردیم. توانایی خم شدن در نسیم زندگی را بدون شکستن، دوباره به دست آوردیم. وقتی باد میوزید، نوازش دوستداشتنی آن را بر پوست خود احساس کردیم، در حالی که زمانی خود را آن چنان سفت و سخت میکردیم که انگار در برابر هجوم یک طوفان ایستاده ایم.  

بادهای زندگی هر لحظه در مسیر ما هواهای جدیدی را میوزند و با خود بوهای خوش، لذتهای جدید، متنوع و ملایم تر می آورند. وقتی با وزش باد زندگی خم میشویم، همه آن چیزی را که باید عرضه کند، احساس میکنیم، میشنویم، لمس میکنیم، می بوییم و میچشیم. وقتی بادهای جدید میوزند، احساس سرزندگی میکنیم. 

فقط برای امروز : ای نیروی برتر، به من کمک کن با وزش باد زندگی خم شوم و از گذر آن سرفراز شوم. من را از انعطاف ناپذیری نجات ده.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 ۱۹ سنبله ( شهریورماه)                             

قدرتمندتر از کلمات

«یاد میگیریم یک در آغوش گیری ساده و صمیمانه میتواند یک دنیا تأثیر داشته باشد…»

“کتاب پایه”

احتمالاً زمانهایی در دوران بهبودی وجود داشته که به افرادی که در رنج بزرگی به سر میبردند، نزدیک شده ایم. با این پرسش کلنجار میرفتیم: «برای اینکه آنها احساس بهتری داشته باشند، چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟» برای تسکین دادن به درد آنها احساس اضطراب و بی کفایتی میکردیم. آرزو میکردیم تجربه بیشتری برای مشارکت کردن داشتیم. نمیدانستیم چه بگوییم.  

اما گاهی اوقات در زندگی زخمهایی است که حتی با صمیمانه ترین کلمات هم تسکین نمی یابد. وقتی پای عمیق ترین احساسات همدردی ما در میان است، کلمات هرگز نمیتوانند تمام منظور ما را ابراز کنند. زبان از برقراری ارتباط با یک روح زخم خورده قاصر است، به طوری که تنها ارتباط با نیرویی برتر و مهربان میتواند بر زخم روح مرهم باشد.  

وقتی افرادی که دوست داریم، غصه میخورند ، شاید صرفاً حضور ما دلسوزانه ترین کمکی است که میتوانیم ارائه دهیم. میتوانیم مطمئن باشیم نیرویی برتر و مهربان برای التیام روح ، سخت در تلاش است؛ تنها وظیفه ما حضور در آنجاست. حضور ما، یک در آغوش گیری صمیمانه و یک گوش شنوا مطمئناً عمق احساسات ما را ابراز میکند و در برقراری ارتباط با انسانی که در عذاب است، از کلمات هم تأثیر بیشتری دارد.    

فقط برای امروز : حضور ، در آغوش گیری و گوش شنوای خود را به فردی که دوست دارم، عرضه میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۸ سنبله (شهریورماه)

پاهای گلی 

«یکی از بزرگترین موانع بر سر راه بهبودی، داشتن انتظارات غیرواقع بینانه از دیگران است.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما وقتی به معتادان گمنام می آییم احساس نسبتاً بدی درباره خود داریم. در مقایسه ، معتادان در حال بهبودی که در جلسات با آنها دیدار میکنیم، ممکن است تقریباً از متانت و بزرگواری مافوق بشری برخوردار باشند. این افراد باخرد و دوستداشتنی ماه ها یا حتی سال های بسیاری بر اساس اصول روحانی زندگی کرده اند و بدون انتظار هیچ چشم داشتی به دیگران خدمت کردهاند. به آنها اعتماد میکنیم و تا وقتی بتوانیم خود را دوست داشته باشیم به آنها اجازه میدهیم ما را دوست داشته باشند. از آنها انتظار داریم همه چیز را دوباره به حالت طبیعی خود باز گردانند.    

سپس درخشش اوایل دوران بهبودی به تدریج محو میشود و ما شروع به درک جنبه انسانی دوستان NA و راهنمای خود میکنیم. شاید یکی از اعضای جلسه همیشگی با ما قرار ملاقاتی برای صرف قهوه بگذارد و در سر قرار حاضر نشود یا دو نفر از اعضای باتجربه را ببینیم که مشغول بگو و مگو هستند یا متوجه شویم که راهنما دارای یکی دو نقص شخصیتی است. ناامید و دلسرد میشویم—این معتادان در حال بهبودی هر چه باشند کامل نیستند! چگونه میتوانیم به آنها بیشتر از این اعتماد کنیم؟

حقیقت درست جایی بین “قهرمان های بهبودی” و “افراد بد و وظیفه نشناس NA” نهفته است: معتادان انجمن ما نه کاملاً بد و نه کاملاً خوب هستند. از این گذشته، اگر آنها کامل بودند، به این برنامه نیازی نداشتند. دوستان و راهنمای ما درست مثل ما معتادان در حال بهبودی عادی هستند. میتوانیم با تجربه معمولی بهبودی آنها ارتباط برقرار کنیم و از آن در برنامه خود استفاده کنیم.  

فقط برای امروز: دوستان و راهنمای من درست مثل من انسان هستند و به همین خاطر بیشتر به تجربه آنها اعتماد میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org