دسته: فقط برای امروز

فقط برای امروز

 

۲۷ اسد (مرداد ماه)

 

«تا کی باید بروم؟»

 

«راه باقی ماندن به عنوان عضو مفید و کارآمد جامعه، اولویت دادن به بهبودی است.»

 

“کتاب پایه”

 

 

جلسات عالی بوده اند! هر شبی که حضور یافته ایم، با سایر معتادان برای مشارکت تجربه، نیرو و امید دور هم جمع شدهایم. هر روز برای ادامه بهبودی خود آنچه را در جلسات یاد گرفته ایم، استفاده میکنیم.

 

در این میان، زندگی جریان دارد. کار، خانواده، دوستان، مدرسه، ورزش، سرگرمی، فعالیتهای جمعی، تعهدات مدنی—همگی مستلزم صرف وقت است. مقتضیات زندگی روزانه گاهی اوقات ما را به این پرسش وا میدارد: «تا کی باید به جلسات بروم؟»

 

بیایید درباره این مسئله فکر کنیم. قبل از آمدن به معتادان گمنام، آیا میتوانستیم به تنهایی پاک بمانیم؟ چه چیزی ما را به این فکر انداخته که اکنون قادر به انجام این کار هستیم؟ بعد باید خود بیماری را در نظر بگیریم—خودمحوری مزمن، وسوسه، الگوهای رفتاری ناشی از اجبار که خود را در بسیاری از زمینه های زندگی نشان میدهند. آیا میتوانیم بدون درمان مؤثر بیماری خود زندگی کنیم و از آن لذت ببریم؟ خیر.

 

افراد “معمولی” ممکن است مجبور به نگرانی درباره این مسائل نباشند، اما ما افراد “معمولی” نیستیم—ما معتاد هستیم. نمیتوانیم تظاهر کنیم بیماری کشنده و پیشرونده ای نداریم، چرا که به این بیماری مبتلا هستیم. بدون داشتن برنامه، شاید به خاطر نگرانی درباره الزامات کار، مدرسه، خانواده یا هر چیز دیگر دوام نیاوریم. جلسات NA پشتیبانی و راهنمایی مورد نیاز برای بهبودی از اعتیاد را به ما ارائه میدهند و به ما این امکان را میدهند تا پربارترین زندگی را داشته باشیم.

 

 

 

فقط برای امروز : میخواهم زندگی کنم و از آن لذت ببرم. برای انجام این کار ، بهبودی خود را در اولویت قرار میدهم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 

۲۶ اسد (مرداد ماه)

 

حقیقت را بگو

 

«یک علامت بیماری ما انزواست و مشارکت صادقانه ما را برای بهبودی آزاد میسازد.»

 

“کتاب پایه”

 

 

 

ما را با زندگی مرتبط میسازد، در حالی که ترس و انزوا و عدم صداقت ما را از آن جدا میکند. در دوران مصرف، تا جایی که میتوانستیم، حقیقت درباره خود را از مردم دنیا پنهان کردیم. ترس، ما را از پذیرفتن اطرافیان خود باز میداشت و در مواقعی که آسیب پذیر به نظر میرسیدیم، از ما در برابر آنچه دیگران ممکن بود انجام دهند، محافظت میکرد. اما ترس، ما را از ارتباط با مردم دنیا نیز باز داشت. مانند موجودات بیگانه بر روی سیاره خود زندگی میکردیم و همیشه تنها بودیم و هر لحظه تنهاتر میشدیم.

 

قدمهای دوازدهگانه و انجمن معتادان در حال بهبودی مکانی را برای افرادی مانند ما مهیا میکند که میتوانیم در هنگام بازگویی حقیقت درباره خود احساس امنیت کنیم. قادر به اقرار صادقانه عجز نومید کننده و فروتنانه خود در برابر اعتیاد هستیم، زیرا با بسیاری از افرادی که در همین شرایط بوده اند، روبرو میشویم—ما در میان آنها احساس امنیت میکنیم. وقتی به کارکرد قدمها ادامه میدهیم، به گفتن حقایق بیشتری درباره خود ادامه میدهیم. هر چه بیشتر قدمها را انجام میدهیم، احساس میکنیم به طور واقعی تری با دنیای اطراف خود در ارتباط هستیم.

 

امروز، نباید خود را از واقعیت روابط خود با مردم، مکانها و مسائل زندگی خود پنهان کنیم. این روابط را درست همان طور که هستند، میپذیریم و نقش خود را در این روابط به عهده میگیریم. هر روز وقتی را به پرسیدن این سؤال اختصاص میدهیم: «آیا درباره خود حقیقت را میگویم؟» هر بار که این کار را انجام میدهیم، خود را از انزوایی که مختص اعتیاد بود، دورتر میکنیم و به آزادی که بهبودی میتواند برای ما به ارمغان آورد ، نزدیکتر میکنیم.

 

 

 

فقط برای امروز : حقیقت ، ارتباط من با واقعیت است. امروز ، وقتی را برای پرسیدن این سؤال اختصاص میدهم: «آیا حقیقت را میگویم؟»

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

 

۲۵ اسد (مرداد ماه)

 بالا یا پایین

 

«این راه مسیر ما به سوی رشد روحانی است. هر روز تغییر میکنیم… این رشد، نتیجه آرزو کردن نیست، بلکه نتیجه عمل و دعاست.»

 

“کتاب پایه”

 

 

 

شرایط روحانی ما هرگز ثابت نیست؛ اگر این شرایط رشد نکند، زایل میشود. اگر ساکن بمانیم، رشد روحانی ما سیر صعودی خود را از دست میدهد. رشد ما به تدریج آهسته میشود، سپس متوقف شده و معکوس میشود. مقاومت ما کمتر میشود، تمایل ما برای خدمت به دیگران از بین میرود، روشن بینی خود را از دست میدهیم و کوته بین میشویم. مدتی طول نمیکشد که درست به سر جای اول خود باز میگردیم: در تضاد با همه افراد و همه چیزهای اطراف خود حتی توانایی تحمل خود را نیز از دست میدهیم.

 

تنها راه ما شرکت فعال در برنامه رشد روحانی است. دعا میکنیم و از نیروی برتر از خود آگاهی بالاتری از آگاهی خود را درخواست میکنیم. ذهن خود را باز میکنیم و آن را باز نگاه میداریم، آموزش پذیر میشویم و از آنچه دیگران با ما به مشارکت می‌گذارند، بهره میبریم. برای امتحان عقاید جدید و شیوه های جدید انجام کارها از خود تمایل نشان میدهیم و زندگی را به شیوه کاملاً جدیدی تجربه میکنیم. سرعت و شتاب رشد روحانی ما افزایش مییابد و با نیروی برتری که هر روز شناخت بیشتری از او پیدا میکنیم، هدایت میشود.

 

رشد روحانی یا به طرف بالاست و یا به طرف پایین و حد وسطی ندارد. ما پی برده ایم بهبودی نه از طریق خیال و آرزو بلکه از طریق دعا و عمل تقویت میشود.

 

 

 

فقط برای امروز : تنها چیز ثابت در شرایط روحانی من تغییر است. نمیتوانم به برنامه دیروز اتکا کنم. امروز، از طریق دعا و عمل رشد روحانی جدیدی را جستجو میکنم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

 

۲۴ اسد (مرداد ماه)

 

در طول زمان، نه یک شبه

 

«دریافته ایم که از لحاظ جسمی، ذهنی یا روحانی یکشبه بهبود پیدا نمیکنیم.»

 

“کتاب پایه”

 

 

آیا تا به حال با این احساس که باید در مسیر بهبودی خود جلوتر از وضعیت فعلی خود باشید، به یک جشن بهبودی مراجعه کرده اید؟ شاید در جلسات به صحبتهای اعضای تازه واردی که مدت زمان پاکی خیلی کمتری دارند، گوش داده و با خود فکر کرده اید: «اما من به سختی میفهمم آنها درباره چه صحبت میکنند!»

 

جای تعجب است که ما باید با این فکر در صدد بهبودی برآییم که یک دفعه احساس بسیار خوبی پیدا میکنیم یا دیگر در رویارویی با پیچ و خم های زندگی مشکلی نخواهیم داشت. انتظار داریم که مشکلات جسمی ما خود به خود رفع شود، طرز فکر ما منطقی شود و زندگی روحانی کاملاً رشد یافته ای یک شبه خود را نشان دهد. فراموش میکنیم که سالها از بدن خود سوء استفاده کردهایم، ذهن خود را بی حس کرده ایم و آگاهی خود از نیرویی برتر را سرکوب کرده ایم. نمیتوانیم این آسیب را در یک روز برطرف کنیم. اما میتوانیم قدم بعدی را کار کنیم، به جلسه بعدی برویم و به تازه واردی کمک کنیم. به تدریج بهبود و التیام پیدا میکنیم—نه یک شبه، بلکه در طول زمان.

 

 

 

فقط برای امروز : جسم من کمی التیام پیدا میکند، ذهن من کمی روشن تر میشود و رابطه من با نیروی برتر تقویت میشود.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 

۲۳ اسد (مرداد ماه)

 

رهایی از محدودیتهای خود    

 

«نباید از محدودیتهای گذشته راضی باشیم. میتوانیم عقاید قدیمی خود را بررسی کنیم و آنها را دوباره ارزیابی کنیم.»

 

“کتاب پایه”

 

 

 

اکثر ما با تعداد زیادی از محدودیتهای به خود تحمیل شده در صدد انجام برنامه برمی آییم. این محدودیتها ما را از درک توان بالقوه کامل خود باز میدارند و از تلاشهای ما برای یافتن ارزشهایی که در اعماق وجود ما قرار دارند، جلوگیری میکنند. ما توانایی خود را برای راستی و صداقت نسبت به خود محدود میکنیم، توانایی خود را برای انجام وظیفه در محل کار محدود میکنیم و ریسکهایی را که مایل به انجام آن هستیم، محدود میکنیم—فهرست این محدودیتها بی پایان به نظر میرسد. اگر والدین یا معلمین به ما گفتند که هرگز موفق نمیشویم و ما نیز آنها را باور کردیم، احتمالاً از فرصتهای خود به قدر کافی استفاده نکرده‌ایم. اگر فرآیند اجتماعی شدن به ما آموخت که روی پای خود نایستیم، ما نیز روی پای خود نایستادیم، حتی اگر چیزی از درون، ما را به انجام این کار تحریک میکرد.

 

در معتادان گمنام فرآیندی در اختیار ما گذاشته شده که از طریق آن میتوانیم این محدودیتهای نادرست را شناسایی کنیم. از طریق قدم چهارم متوجه خواهیم شد که مایل به پیروی از همه قوانینی که آموخته ایم، نیستیم. نباید قربانیان دائمی تجربیات گذشته باشیم. آزادانه میتوانیم عقایدی را که مانع از رشد ما میشوند ، کنار بگذاریم. قادر به گسترش مرزهای خود برای احاطه کردن عقاید جدید و تجربیات جدید هستیم. برای خندیدن، گریستن و مهمتر از همه لذت بردن از بهبودی خود آزاد هستیم.

 

 

 

فقط برای امروز : از محدودیتهای به خود تحمیل شده رهایی می یابم و نسبت به عقاید جدید روشن بین هستم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۲ اسد (مردادماه)

  افراد بد قلق

 

«از طریق ابراز عشق بیشائبه… دوستداشتنی تر میشویم و از طریق مشارکت کردن رشد روحانی، روحانیت بیشتری پیدا میکنیم.»

 

“کتاب پایه”

 

اکثر ما در زندگی خود با یک یا دو فرد فوق العاده بدقلق سر و کار داریم. چگونه با این فرد در دوران بهبودی خود کنار می آییم؟

 

ابتدا ترازنامه خود را تهیه میکنیم. آیا به این فرد آزار رساندهایم؟ آیا برخی از اعمال یا طرز برخوردهای ما راه را برای نوع رفتاری که آنها نسبت به ما داشته اند باز کرده است؟ اگر چنین است، باید مسائل را روشن کنیم، بپذیریم که اشتباه کردهایم و از نیروی برتر خود بخواهیم همه نواقصی را که ممکن است از مفید بودن و کارآمد بودن ما جلوگیری کند، برطرف نماید.

 

سپس، به عنوان افرادی که در صدد زندگی بر اساس اصول روحانی هستیم، این مسئله را از نقطه نظر فرد دیگر مورد توجه قرار میدهیم. آنها ممکن است با چالشهایی روبرو شوند که ما به آنها توجه نمیکنیم یا چیزی درباره آنها نمیدانیم، چالشهایی که موجب نارضایتی آنها شده است. همان طور که گفته شد، در بهبودی “به جای بخشوده شدن سعی در بخشش میکنیم؛ به جای اینکه دیگران ما را درک کنند، ما سعی میکنیم آنها را درک کنیم.”

 

سرانجام، اگر در توان داریم، راههایی را برای کمک به دیگران در جهت فائق آمدن بر چالشهایشان پیدا میکنیم، بدون اینکه به شأن آنها لطمه ای بخورد. برای خشنودی و رشد روحانی آنها و توانایی ابراز عشق بیشائبه به آنها که در دوران بهبودی معنای بسیاری برای ما داشته است، دعا میکنیم.

 

نمیتوانیم افراد بدقلق را در زندگی خود تغییر دهیم و نمیتوانیم همه افراد را نیز خشنود کنیم. اما با اجرای اصول روحانی که در NA یاد گرفته ایم، میتوانیم آنها را دوست داشته باشیم.

 

 

 

فقط برای امروز : ای نیروی برتر به من کمک کن به دیگران خدمت کنم ، نه اینکه از آنها بخواهم به من خدمت کنند.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 

۲۱ اسد (مرداد ماه)

کافیست!

 

«چیزی از درون فریاد میزند: «کافیست، کافیست، دیگر خسته شده ام» و بعد آنها برای برداشتن اولین و اغلب دشوارترین قدم به سوی رویارویی با بیماری خود آماده هستند.»

 

“کتاب پایه”

 

 

آیا واقعاً خسته نشدهایم؟ وقتی برای کارکرد قدم اول در معتادان گمنام آماده میشویم، این سؤال مهم را باید از خود بپرسیم. تفاوتی نمیکند وقتی به NA میرسیم خانوادههای ما از گزند اعتیاد ما در امان باشند، مشاغل ما هنوز به قوت خود باقی باشند و همه ظواهر خارجی کمال را در اختیار داشته باشیم یا خیر. تنها مسئله مهم این است که به پستترین درجه عاطفی و روحانی رسیدهایم و این امر از بازگشت ما به اعتیاد ممانعت میکند. اگر به این مرحله رسیده باشیم، واقعاً حاضریم برای قطع مصرف از هیچ اقدامی فروگذار نکنیم.

 

وقتی عجز خود را بررسی میکنیم، از خود چند سؤال ساده میپرسیم. آیا میتوانم مصرف مواد را به هر شکلی کنترل کنم؟ در نتیجه مصرف مواد چه اتفاقاتی برای من رخ داده است که انتظار آنها را نداشتهام؟ زندگی من چگونه غیر قابل اداره شده است؟ آیا قلباً باور دارم که یک معتاد هستم؟

 

اگر پاسخ این پرسشها ما را به سمت درهای معتادان گمنام رهنمون میکند، پس برای برداشتن قدم بعدی به سوی زندگی عاری از اعتیاد فعال آماده هستیم. اگر واقعاً خسته شده ایم، پس تمایل داریم برای دستیابی به بهبودی از هیچ کاری مضایقه نکنیم.

 

 

 

فقط برای امروز : میپذیرم که دیگر خسته شده ام. برای کارکرد قدم اول آماده هستم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 

۲۰ اسد (مرداد ماه)

  گوش دادن فعال

 

«از طریق گوش دادن فعال چیزهایی را میشنویم که برای ما مؤثر هستند.»

 

“کتاب پایه”

 

 

 

اکثر ما با توانایی ضعیفی برای گوش دادن به معتادان گمنام رسیدیم. اما برای استفاده کامل از “ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر“، باید گوش دادن فعال را بیاموزیم.

 

گوش دادن فعال برای ما به چه معناست؟ در جلسات این امر بدین معناست که وقتی فردی صحبت میکند بر صحبتهای او تمرکز کنیم. تا وقتی جلسه خاتمه پیدا کند، افکار و عقاید شخصی خود را کنار میگذاریم. در این هنگام است که آنچه را شنیده ایم بررسی میکنیم تا تصمیم بگیریم از کدام یک از عقاید استفاده کنیم و کدام یک را بیشتر بررسی کنیم.

 

میتوانیم از مهارتهای گوش دادن فعال خود در راهنمایی نیز استفاده کنیم. تازه واردها اغلب با ما درباره برخی از “حوادث مهم” زندگی خود صحبت میکنند. در حالی که این حوادث ممکن است از نظر ما مهم نباشند، اما برای تازه واردی که تجربه کمی در زندگی کردن بر اساس زندگی آن طور که هست دارد، مهم است. گوش دادن فعال به ما کمک میکند با احساساتی که این حوادث در زندگی رهجو به وجود می آورد، همدردی کنیم. با این درک، درباره اینکه در مورد چه مسائلی با آنها صحبت کنیم، ایده بهتری داریم.

 

توانایی برای گوش دادن فعال در انزوای ناشی از اعتیاد، برای ما ناشناخته بود. امروز، این توانایی به ما در شرکت فعال در بهبودی خود کمک میکند. از طریق گوش دادن فعال، هر چیزی را که در NA به ما ارائه شده، دریافت میکنیم و عشق و علاقه ای را که نسبت به ما ابراز شده، کاملاً با دیگران در میان میگذاریم.

 

 

 

فقط برای امروز : سعی میکنم شنونده ای فعال باشم. وقتی دیگران صحبت میکنند و وقتی با دیگران صحبت میکنم ، گوش دادن فعال را تمرین میکنم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 

۱۹ اسد (مرداد ماه)

 

 دعا و مراقبه مستمر 

 

«اکثر ما وقتی دچار صدمه میشویم، دعا میکنیم. یاد میگیریم اگر به طور مستمر دعا کنیم، به کرات یا شدیداً دچار آسیب نمیشویم.»

 

“کتاب پایه”

 

 

دعا و مراقبه مستمر در الگوی جدید ما دو عامل مهم هستند. اعتیاد فعال ما فراتر از عادتی بود که با نیروی اراده ترک شود. اعتیاد ما وابستگی منفی و تحلیل برنده ای بود که همه انرژی مثبت را از ما میگرفت. این وابستگی آنقدر شدید بود که از اطمینان ما به نیرویی برتر جلوگیری میکرد.

 

از همان اوایل بهبودی خود، نیروی برتر نیرویی بوده است که برای ما آزادی به ارمغان آورده است. این نیرو ابتدا حتی وقتی میدانستیم مواد مخدر ما را نابود میکند، ما را از اجبار به ادامه مصرف رهانید. سپس، ما را از جنبه های کاملاً عجین شده بیماری خود رها کرد. نیروی برتر جهت، قدرت و شهامت به ما ارزانی داشت تا ترازنامه شخصی تهیه کنیم ؛ شاید برای اولین بار نزد فردی دیگر اقرار کنیم که زندگی ما چگونه بوده است؛ از نواقص مزمن شخصیتی خود که در پس مشکلات ما بوده، رها شویم؛ و سرانجام خطاهایی را که انجام داده ایم جبران نماییم.

 

اولین ارتباط ما با نیرویی برتر و اولین رهایی، به زندگی سرشار از آزادی ارتقاء یافته است. این آزادی را با حفظ ارتباط آگاهانه خود با نیروی برتر و بهبود بخشیدن به این ارتباط از طریق دعا و مراقبه مستمر تداوم می بخشیم.

 

 

فقط برای امروز : قول میدهم دعا و مراقبه مستمر را در الگوی جدید زندگی خود مد نظر قرار دهم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان 

https://naafg.org