بخشیدن پذیرش و التیام ۵ جوزا ( خرداد )

بخشیدن پذیرش و التیام‍

۵ جوزا ( خرداد )

کنار آمدن با این مسئله که شخصی ما را نبخشیده، سخت است. اما به همین دلیل نیزبا سطوح مختلفی از بخشش و پذیرش آشنا میشویم که در گذشته برایمان امکان نداشت. 

پاک زیستن فصل “جبران خسارت و اصلاح”اصلاح”

بعد از مدتی که در NA، هستیم درمیابیم که ما مستحق بخشیده شدن هستیم. بخشی از این درک نتیجه جبران خسارات ما در قدم نهم است و قسمتی از آمادگی ما برای این فرآیند، فهم این نکته است که اصلاً چرا میخواهیم این کار را انجام دهیم. برای ایجاد یک تغییر معنادار و ماندگار در زندگی، ما باید با عواقب اعمال خود و صدماتی که باعث شده‌ایم به صلح برسیم.

اگرچه بخشش از سوی کسانی که به آنها صدمه زده ایم، یک لطف است اما پذیرش خود نمی تواند مشروط به عکس العمل دیگران باشد.ما برای التیام از گذشته باید با خودمان آشتی کنیم. بخشیدن خودمان منوط به دریافت بخشش از سوی کسانی نیست که به آنها خسارت زده‌ایم.

اصلاح همیشه ممکن نیست در حالیکه ممکن است ما فکر کنیم مستحق شنیده شدن و بخشیده شدن هستیم، بعضیها بطور قابل درکی به تلاشهای ما پاسخ نمیدهند. حالا چه باید کرد؟ جمع کردن، شهامت برای عبور از این مرحله کار بسیار سختی است  اما ما باید دوباره فروتنی به خرج داده و این طرد شدن را بپذیریم، حتی اگر به نظرمان سطحی برسد.برای آن دسته از ما که اعتماد به نفسمان کاملاً به دوست داشتن بقیه بستگی دارد، این عدم پذیرفته شدن خیلی جانفرساست. ما از خودمان میپرسیم ” آیا اصلا ارزش بخشیده شدن را دارم؟ چطور باید از این شرایط عبور کنم؟ هیچ کس مجبور نیست ما را ببخشد ما در مقابل تمایل یا آمادگی دیگران عاجزیم.در موقعیت هایی شبیه به این, ما فقط یک راه برای التیام داریم: باید به جلو حرکت کنیم. البته ممکن است طول بکشد، چون طرد شدن دردناک است. اگر چه که پذیرش این موضوع سخت است، اما ما ناچاریم راهی پیدا کنیم تا بدون آنکه درد خود را به دیگران تحمیل کنیم، با آن زندگی کنیم. ما باید تلاش کنیم خود را به خاطر عواقب اعمال مان، ببخشیم. بخشیده نشدن ،هم با خودش شر دارد و هم برای ما درسهایی در تمرین اصول روحانی.ممکن است این تجربه باعث شود وقتی خودمان میخواهیم درخواست بخشش دیگری را رد کنیم، قدری تامل کنیم.یاحتی ممکن است سریع تر اورا ببخشیم چرا که خوب میدانیم آن دیوار امتناع چه تجربه سختی است و چقدر زندگی با آن و رها کردنش زحمت دارد.

امروز میکوشم تا گذشته خود را بپذیرم و از آن عبور کنم، هرچند که شاید دیگران این کار را نکنند. همه کاری که من میتوانم انجام دهم چه امروز چه هر روز  این است که بهتر عمل کنم.

معتادان گمنام افغانستان 

naafg.org

رو به رو شدن خوش بینانه با احساسات ۳۱ ثور ( اردیبهشت )

رو به رو شدن خوش بینانه با احساسات

۳۱ ثور ( اردیبهشت )

زمانی که تشخیص میدهیم از هرگونه احساسی که تاکنون داشته ایم جان سالم به در برده ایم به این باور می رسیم که علیرغم شرایط و احساسات بد باز هم ما خوب و سلامت هستیم.

پاک زیستن فصل ۷ “نشریات معتادان گمنام زندگی به روال اصول مان”

احساسات آوازه مطلوبی ندارند به همین خاطر بسیاری از ما سعی می کنیم از آنها اجتناب کنیم. در بهترین حالت آنها ناراحت کننده و پیچیده به نظر می رسند، و در بدترین حالت، تهدیدی برای ما به شمار می روند زیرا آسیب پذیر ظاهر شدن ممکن است برای ما خطرناک باشد. تا زمانی که به بهبودی دست پیدا کنیم، احتمالاً از لحاظ عاملی تعطیل هستیم. ظاهر خشک و سخت در دوران اعتیاد فعال برای ما یک دارایی بود و از ما مانند یک زرد محافظت میکرد اما متوجه میشویم که همانند بسیاری از آن مهارتهای قدیمی تنازع بقا، در دسترس

نبودن احساسی مانع بهبودی ما می.شود ما به رویکردی متفاوت نیاز داریم. بسیاری از ما با داشتن تجربه اندک یا نداشتن هیچ تجربه ای از سلامت عاطفی، سعی می کردیم انتخاب کنیم چه احساساتی را احساس کنیم جای تعجب نیست که ما از احساسات لذتبخش استقبال می کنیم مانند عشق ارتباط خوب، شادمانی، رضایت – و خیلی چیزهای دیگر از آن سو ما بیشترین سعی خود را می کنیم تا از خشم، اندوه، با مرگ دوری کنیم. متاسفانه ما متوجه میشویم که این الگوی آشنای لذت جویی و اجتناب از واقعیت – بدون داشتن ضربه گیر قدیمی مان یعنی مواد مخدر – دیگر مسیر موثری برای رسیدن به سلامت عاطفی نیست ما تا آنجا که ممکن است سعی میکنیم از این شرایط اجتناب کنیم و همگی در نهایت با ناملایمات روبه رو میشویم که احساسات نیز همراه با آن هجوم می آورد. زمانی که برای اولین بار یاس را به خاطر نبودن مواد مخدر تجزیه میکنیم احتماس می کنیم که در حال مرگ هستیم. با آب و تاب به راهنمای خود میگوئیم همه چیز وحشتناک است! اگرچه ما به دنبال این بودیم که او با ما در این وحشت شریک شود اما در نهایت به کمی هم دلی رضایت دادیم او به ما اطمینان داد که اگرچه ما نمی توانیم از مشکلات فرار کنیم، اما این مشکلات دائمی هم نیستند.

راهنمای مان برای ما توضیح می دهد که من فکر میکنم احساسات یک پروژه در حال الشرفت است. من این روزها واکنشهای عاطفی خود را انکار نمی کنم، زیرا می دانم آنها پیش نویس اولیه هستند و هنوز وقت آن نرسیده که آنها را قاب بگیرم و به دیوار آویزان کنم تا فراموش شوند زیرا احساسات من در طول زمان و مکان درست مانند خود من تغيير خواهند کرد. امیدی که من در NA یافتم به من شهامت لازم را داد تا این تئوری را آزمایش کنم خوش بینی من ریشه در تجربه من .دارد من ایمان دارم که اوقات بهتری در راه است

امروز رويكرد من به زندگی عاطفی ام توام با خوش بینی است. احساسات من اچه خوب و چه بد موقعی هستند و مشمول تغییر و بازنگری.

☆معتادان گمنام افغانستان ☆

* naafg.org *

فقط برای امروز ۲۴ ثور سلامت عقل

فقط برای امروز ۲۴ ثور( اردیبهشت )

سلامت عقل

عدم سلامت عقل، تکرار یک اشتباه و انتظار نتیجه متفاوت است.
کتاب پایهفقط برای امروز ۱۶ ثور (اردیبهشت ماه) یا هنوز هم تفریح می کنیم؟

***

اشتباهات! همه ما می دانیم مرتکب شدن آنها چه احساسی دارد، بسیاری از ما احساس می کنیم کل زندگی ما یک اشتباه بوده است، اغلب به اشتباهات خود با احساس شرمندگی و گناه و دست کم با ناکامی و بی صبری نگاه می کنیم.

تمایل داریم اشتباهات را گواه بر این بدانیم که هنوز مریض، بی عقل، کودن هستیم یا آنقدر صدمه دیده ایم که نمی توانیم بهبود پیدا کنیم.

در حقیقت، اشتباهات بخش بسیار حیاتی و مهم انسانیت هستند، در مورد افرادی که به طور خاصی لجوج هستند (مانند معتادان)، اشتباهات اغلب بهترین معلمین ما هستند، اشتباه کردن شرم نیست، در واقع، اشتباهات جدید، در اکثر مواقع تمایل ما به ریسک پذیری و رشد را نشان می دهد.

با این حال، درس گرفتن از اشتباهات سودمند است؛ تکرار اشتباهات مشابه شاید نشان از این باشد که سردرگم شده ایم، انتظار نتایج متفاوت از اشتباهات مشابه قدیمی، خب، همان چیزی است که آن را “عدم سلامت عقل” می نامیم، این کار قطعاً مؤثر نیست.

***

فقط برای امروز : اشتباهات، داستان های غم انگیز نیستند، اما ای نیروی برتر، لطفاً کمکم کن از آنها درس بگیرم.

معتادان گمنام افغانستان
naafg.org

فقط برای امروز ۱۵ ثور (اردیبهشت ماه)هر مسافتی

فقط برای امروز

۱۵ ثور (اردیبهشت ماه)

“هر مسافتی”

«…حاضر بودم تا برای پاک ماندن هر مسافتی را که لازم بود، طی کنم.»

“کتاب پایه”

تازه واردها می پرسند: «هر مسافتی؟» بازنگری دوران اعتیاد فعال خود در گذشته و مسافتی که برای نشئه ماندن مایل به طی آن بودیم، می تواند در توضیح این مسئله کمک کند. آیا مایل به طی مسافتهای طولانی برای تهیه مواد بودیم؟ بله، معمولاً این طور بود. این بدین معناست که اگر ما به همان اندازه که نگران مصرف خود بودیم، درباره پاک ماندن نیز نگران باشیم، هر کاری را برای رساندن خود به جلسات امتحان می کنیم.

در دوران اعتیاد خود آیا اغلب کارهای احمقانه و نامعقولی را انجام نمی دادیم یا از مواد نامشخصی طبق راهنمایی دیگران استفاده نمی کردیم؟ پس چرا استفاده از راهنمایی را در دوران بهبودی بسیار دشوار می یابیم، خصوصاً وقتی این راهنمایی برای کمک به پیشرفت ما در نظر گرفته شده است؟ وقتی مصرف می کردیم آیا اغلب با نومیدی به نیروی برتر خود روی نمی گرداندیم و نمی گفتیم «لطفاً مرا از این مخمصه رهایی بخش!»؟ پس چرا درخواست کمک از خداوند را در دوران بهبودی خود دشوار می یابیم؟

در دوران مصرف معمولاً وقتی نوبت یافتن راه ها و روش هایی برای تهیه مواد مخدر بیشتر می رسید، ذهن روشنی داشتیم. اگر می توانیم همین اصل روشن بینی را در بهبودی خود به کار گیریم، شاید از اینکه چگونه به راحتی شروع به فراگیری برنامه NA کرده ایم، متعجب شویم. اغلب گفته می شود بهترین فکر ما، ما را به اتاقهای معتادان گمنام کشاند. اگر مایل به طی هر مسافت، پیروی از راهنمایی ها و حفظ روشن بینی هستیم، می توانیم پاک بمانیم.

فقط برای امروز: برای پاک ماندن مایل به طی هر مسافتی هستم. هر قدر که لازم است برای استفاده از راهنمایی روشن بین و آماده می شوم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد