۲۲ جوزا ( خرداد )
چشم انداز امید
«بله، ما چشمانداز امید هستیم…»
“کتاب پایه” نشریات معتادان گمنام
وقتی به آخر خط رسیدیم، بسیاری از ما همه امید خود به زندگی بدون مصرف مواد را از دست داده بودیم. معتقد بودیم مرگ در اثر اعتیاد سرنوشت ما را رقم زده است. اما ورود به اولین جلسه خود و مشاهده اتاقی پر از معتادانی که در پاکی به سر میبردند، چقدر امیدوارکننده بود! یک معتاد پاک واقعاً چشمانداز امید است.
امروز، همین امید را به دیگران میدهیم. تازهواردها برق شادی را در چشمان ما میبینند، متوجه نحوه مراقبت ما از خود میشوند، به صحبتهای ما در جلسات گوش میدهند و اغلب چیزی را میخواهند که ما بدان دست یافتهایم. آنها ما را باور میکنند تا اینکه یاد بگیرند خود را باور کنند.
تازه واردها صدای پیام امید ما را میشنوند. آنها تمایل دارند با “دیده خوشبینی” به ما بنگرند. همیشه درگیری ما با نقص شخصیتی یا مشکلات ما در بهبود بخشیدن به ارتباط آگاهانه خود با نیرویی برتر را درک نمیکنند. زمان زیادی طول میکشد تا بفهمند “افراد با تجربهای” که سه یا شش و یا ده سال پاکی را سپری کردهاند، اکثر اوقات اصول را به شخصیتها ترجیح میدهند یا از دیگر نواقص شخصیتی خفیفتر رنج میبرند.
بله، تازه وارد گاهی اوقات ما را به عنوان الگو به حساب میآورد. با این حال، اقرار آشکارانه ماهیت کشمکشهای ما در بهبودی مفید است، چراکه در مواقعی تازهوارد نیز مشغول گذراندن همان آزمایشهاست. در نتیجه، این تازهوارد به خاطر میسپارد که دیگران آن مشکل را پشت سر گذاشته و پاک ماندهاند.
فقط برای امروز: به خاطر میسپارم که من برای همه کسانی که راه مرا دنبال میکنند، یک راهنما و چشمانداز امید هستم.
معتادان گمنام افغانستان
naafg.org