فقط برای امروز
۱۳ قوس (آذر ماه )
اراده خداوند نه اراده ما
«می دانیم اگر برای اراده خداوند دعا کنیم، صرف نظر از آنچه فکر می کنیم، آنچه را دریافت می کنیم که به صلاح ماست.»
کتاب پایه
زمانی که به NA آمدیم، صداهای درونی ما نامطمئن و خودنابودکننده شده بود. اعتیاد تمایلات، علایق و احساس ما را نسبت به آنچه به صلاحمان بود به گمراهی کشانده بود. بدین دلیل است که ایمان پیدا کردن به نیرویی برتر از خود – چیزی که بتواند راهنمایی عاقلانه تر و مورد اطمینان تری از خود ما فراهم کند – در دوران بهبودی آنقدر مهم بوده است. به تدریج آموخته ایم چگونه به مراقبت این نیرو اطمینان کنیم و به هدایتی که برای ما فراهم می کند، اعتماد کنیم.
مانند همه فرآیندهای یادگیری “دعا کردن فقط برای آگاهی از اراده نیروی برتر برای ما و قدرت اجرای آن” مستلزم تمرین است. نگرشهای خودخواهانه و خودسرانه ای که در دوران اعتیاد پیدا کردیم، یک شبه برطرف نمی شوند. این نگرش ها ممکن است نحوه دعا کردن ما را تحت تأثیر قرار دهند. حتی ممکن است بدین شکل دعا کنیم: «من را از این نقص شخصیتی رها کن تا خوب به نظر برسم.»
هر چه نسبت به عقاید و تمایلات خود صریح تر باشیم، تشخیص اراده ما از اراده نیروی برتر آسان تر خواهد بود. شاید در دعا بگوییم: «خدایا صرفاً به اطلاع می رسانم که این چیزی است که من در این موقعیت می خواهم. با این وجود، خواستار تحقق اراده تو هستم، نه اراده خود.» وقتی بدین ترتیب عمل می کنیم، برای اذعان و قبول راهنمایی نیروی برتر خود آمادگی پیدا می کنیم.
فقط برای امروز: ای نیروی برتر، آموخته ام که به راهنمایی تو اعتماد کنم. با این وجود، هنوز عقاید خود را درباره شیوه دلخواه زندگی خود دارم. بگذار این عقاید را در میان بگذارم و بعد اجازه بده تا اراده تو برای من را به روشنی درک کنم. در نهایت، بگذار اراده تو، نه اراده من تحقق یابد.
معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org
