فقط برای امروز
۵ جدی ( دی ماه)
نیرویی که هیچ گاه ما را نومید نمی کند
«وقتی اعتماد به این نیرو را یاد می گیریم، شروع به غلبه بر ترس خود از زندگی می کنیم.»
“کتاب پایه”
افرادی هستیم که به قرار دادن همه تخم مرغهای خود در یک سبد عادت کرده ایم. بسیاری از ما ماده مخدر دلخواه خود را انتخاب کردیم. به آن تکیه کردیم تا هر روز ما را به پایان رساند و زندگی را قابل تحمل سازد. به این ماده مخدر وفادار بودیم؛ در حقیقت، بدون هیچ بهانه ای خود را به آن پایبند کردیم. سپس این ماده به دشمن ما تبدیل شد. تنها چیزی که تا به حال به آن وابسته شده بودیم، به ما خیانت کرد و این خیانت ما را در عجز و ناتوانی تنها گذاشت.
اکنون که خود را به زحمت به اتاقهای بهبودی رسانده ایم، ممکن است وسوسه شویم برای تأمین نیازهای خود به انسان دیگری تکیه کنیم. ممکن است از راهنما، معشوق یا بهترین دوست خود انتظار این کار را داشته باشیم.
اما وابستگی به انسانهای دیگر مخاطره آمیز است. آنها کامل نیستند. ممکن است وقتی به آنها نیاز داریم در تعطیلات و در حال استراحت باشند یا در وضعیت روحی بدی به سر برند.
وابستگی ما باید به نیرویی برتر از خود باشد. هیچ نیروی انسانی نمی تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند، از خواست ما و زندگی ما مراقبت کند یا در هنگام نیاز، به طور بی قید و شرط در دسترس باشد و عشق بی شائبه ای داشته باشد. به خداوندی که درک می کنیم اعتماد می کنیم، چراکه این نیرو هیچ وقت ما را نومید نمی کند.
فقط برای امروز: به نیرویی برتر از خود اعتماد می کنم، چراکه این نیرو هرگز من را نومید نمی کند.
معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org
خدایا شکرت که دارمت