فقط برای امروز ۱ قوس (آذر ماه) ابتدا پایه و بنیان

فقط برای امروز

۱ قوس (آذر ماه) 

  ابتدا پایه و بنیان

«وقتی شروع به ایفا کردن نقش خود در جامعه میکنیم، آزادی عمل به ما کمک میکند اولویت های خود را ردهبندی کنیم و ابتدا کارهای اساسی را انجام دهیم.» 

“کتاب پایه”

مدتی زیادی از پاکی ما نگذشته که برخی از ما اولویتهای دیگری را در رأس بهبودی خود قرار میدهیم. شغل، خانواده، روابط، همه اینها بخشی از زندگی هستند که وقتی اساس بهبودی خود را بنیان نهادیم، به آنها دست مییابیم. اما قبل از اینکه کار اساسی و دشوار بنیان نهادن اساس بهبودی خود را انجام دهیم، نمیتوانیم زندگی مستحکمی را برای خود بسازیم. مانند خانه ای که روی شن ساخته شده، این زندگی در بهترین حالت متزلزل است.  

قبل از اینکه همه توجه خود را به بازسازی چهارچوب دقیق زندگی خود معطوف کنیم، باید اساس بهبودی خود را بنیان نهیم. ابتدا اقرار میکنیم اساسی نداریم و اعتیاد زندگی ما را کاملاً غیر قابل اداره ساخته است. سپس، با کمک راهنما و اعضای جلسه همیشگی خود به نیرویی که برای زمینه سازی زندگی ما به قدر کافی قدرتمند است، ایمان پیدا میکنیم . خرابی را از محلی که آینده خود را بر آن خواهیم ساخت، اصلاح میکنیم. سرانجام ، با اصولی که در امور روزمره خود اجرا میکنیم ، به طور عمیق و عملی آشنایی پیدا میکنیم: بررسی صادقانه خود، اطمینان به راهنمایی و قدرت نیروی برتر خود و خدمت به دیگران.  

وقتی اساس ما آماده شد، میتوانیم با تمام انرژی برای منسجم کردن زندگی خود به جلو حرکت کنیم. اما ابتدا باید از خود بپرسیم آیا پایه و بنیان ما محکم است یا خیر، چراکه بدون پایه و اساس، هر چیزی که می سازیم، مدتی طولانی دوام نمی یابد.  

فقط برای امروز : به بنیان نهادن اساسی محکم برای بهبودی خود اهمیت میدهم. میتوانم بر روی این اساس، یک عمر بهبودی را بنا کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۳۰ عقرب (آبان ماه ) رهایی از نواقص خود

فقط برای امروز

۳۰ عقرب (آبان ماه )  

 رهایی از نواقص خود

«اگر [نواقص شخصیتی] به سلامت و خوشبختی ما کمک میکرد، به این وضعیت نومیدی دچار نمیشدیم.»

“کتاب پایه”

شروع قدمهای ششم و هفتم همواره آسان نیست. شاید احساس کنیم آنقدر مشکل داریم که انگار کاملاً ناقص هستیم. شاید احساس کنیم که انگار زیر تخته سنگی پنهان شده ایم. تحت هیچ شرایط مایل نیستیم معتادان انجمن از نواقص ما مطلع شوند. 

احتمالاً دورانی را تجربه خواهیم کرد که در آن همه حرفها و اعمال خود را بررسی میکنیم تا نواقص شخصیتی خود را شناسایی کنیم و از پنهان کردن آنها اطمینان حاصل کنیم. شاید به روز خاصی در گذشته بنگریم و از اینکه آنچه بدان مطمئن هستیم، شرم آورترین چیزی است که تا به حال گفته ایم، یکه بخوریم. عزم خود را جزم میکنیم تا به هر قیمتی از این خصوصیتهای وحشتناک رهایی پیدا کنیم.

اما هیچ جایی در قدمهای ششم یا هفتم بیان نمیشود که ما قادر به کنترل نواقص شخصیتی خود هستیم. در حقیقت، هر چه بیشتر به آنها توجه میکنیم، این نواقص در زندگی ما ثابتتر و پایدارتر میشوند. تشخیص اینکه همان طور که نمیتوانیم اعتیاد خود را کنترل کنیم، قادر به کنترل نواقص خود نیز نیستیم ، مستلزم فروتنی است. نمیتوانیم نواقص خود را برطرف کنیم؛ تنها میتوانیم از خداوندی مهربان درخواست کنیم آنها را برطرف نماید. 

رهایی از چیزی دردناک میتواند به اندازه رهایی از چیزی خوشایند دشوار باشد. اما بگذارید با آن روبرو شویم—پافشاری مانع بسیار بزرگی است. وقتی واقعاً درباره چیزی که بدان پافشاری میکنیم ، فکر میکنیم، تلاش ما صرفاً ارزشمند نیست. زمان آن فرا رسیده که از نواقص شخصیتی خود رها شویم و از خداوند بخواهیم آنها را برطرف نماید.  

فقط برای امروز : آماده برطرف شدن نواقص خود هستم. از قید و بند رها میشوم و به نیرویی برتر و مهربان اجازه میدهم از من مراقبت نماید.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۹ عقرب (آبان ماه) دستیابی به احساس رضایت

فقط برای امروز

۲۹ عقرب (آبان ماه)

 دستیابی به احساس رضایت

«با احساس رضایت از خود آشنا نبودیم؛ همیشه به سوی پوچی و بیارزشی کشیده میشدیم.» 

“کتاب پایه”

احتمالاً در دوران اعتیاد فعال، صدها بار آرزو کردیم که ای کاش به فرد دیگری تبدیل میشدیم. شاید آرزو میکردیم میتوانستیم جای خود را با افرادی عوض کنیم که صاحب ماشینی زیبا یا خانه ای بزرگتر، شغلی بهتر، همسری جذابتر یا هر چیزی جز آنچه خود در اختیار داشتیم، بودند. نومیدی ما آن چنان شدید بود که به سختی میتوانستیم کسی را تصور کنیم که وضعیتش از ما بدتر باشد.    

در دوران بهبودی، ممکن است دچار نوع دیگری از حسادت شویم. ممکن است به مقایسه درون خود با بیرون دیگران ادامه دهیم و احساس کنیم که انگار هنوز از هیچ چیز به قدر کافی در اختیار نداریم. شاید فکر کنیم همه افراد از جدیدترین عضو گرفته تا اعضا باتجربه و پاکی زیاد، در جلسات بهتر از ما به نظر میرسند. ممکن است تصور کنیم همه افراد دیگر برنامه بهتری را انجام میدهند، چون ماشین بهتر، خانه بزرگتر، پول بیشتر و غیره دارند. 

فرآیند بهبودی که از طریق قدمهای دوازده گانه تجربه میکنیم، ما را از روحیه حسادت و احترام به نفس پایین به جایگاهی حاکی از احساس رضایت روحانی و سپاسگزاری عمیق از آنچه قطعاً در اختیار داریم، ارتقا میدهد. در می یابیم هرگز مایل به عوض کردن جای خود با دیگران نیستیم، چراکه آنچه ما در درون خود یافته ایم، بسیار ارزشمند است.   

فقط برای امروز : در زندگی من چیزهای زیادی هست که باید قدر آنها را بدانم. از احساس رضایت روحانی که در دوران بهبودی پیدا کرده ام، حفظ و حراست میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۸ عقرب (آبان ماه) زبان همدردی

فقط برای امروز

۲۸ عقرب (آبان ماه)

زبان همدردی

«…فرد معتاد از ابتدا به همان میزان احساس همدردی دست می یابد که هر فردی بدان نیاز دارد تا خود را متقاعد کند که میتواند با الگو گرفتن از افرادی که سالهای بسیاری در بهبودی به سر برده اند، پاک بماند.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما در اولین جلسه خود حضور یافتیم و چون کاملاً مطمئن نبودیمNA متعلق به ماست، چیزهای زیادی را برای عیب جویی یافتیم. یا احساس میکردیم هیچ کس مانند ما رنج نبرده است یا اینکه خود ما به اندازه کافی رنج نبردهایم. اما وقتی گوش دادیم، شروع به شنیدن چیز جدیدی کردیم، زبان بی کلامی که ریشه در شناخت، باور و ایمان داشت : زبان همدردی. چون به احساس تعلق شدیداً نیاز داشتیم، به گوش دادن ادامه دادیم. 

وقتی زبان همدردی را درک میکنیم و به این زبان صحبت میکنیم، همه احساس همدردی مورد نیاز خود را به دست می آوریم. برای درک این زبان ویژه، با قلب خود گوش میدهیم. زبان همدردی از کلمات استفاده نمیکند؛ بیشتر از اینکه بیان کند، احساس میکند. موعظه یا سخنرانی نمیکند، بلکه گوش میدهد. میتواند با روح معتادی دیگر بدون بیان هیچ کلمهای ارتباط برقرار کند و آن را لمس کند.

فصاحت و روانی در زبان همدردی از طریق تمرین به دست می آید. هر چه در ارتباط خود با سایر معتادان و نیروی برتر خود بیشتر از این زبان استفاده کنیم، آن را بیشتر درک میکنیم. این زبان موجب شرکت مجدد ما در جلسات می شود. 

فقط برای امروز : با قلب خود گوش میدهم. هر روزی که سپری میشود، در زبان همدردی روانتر میشوم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۷ عقرب (آبان ماه) خودیابی

فقط برای امروز
۲۷ عقرب (آبان ماه)

خودیابی

 

«قدم دهم به ما در اصلاح مشکلات زندگی خود کمک میکند و از وقوع مجدد آنها جلوگیری مینماید.»

“کتاب پایه”

 

هویت ما، طرز فکر و احساس ما از طریق تجربیات ما شکل گرفته است. برخی از تجربیات، از ما افراد بهتری ساخته است؛ برخی دیگر باعث شرم و خجالت ما شده است؛ همه اینها هویت امروز ما را تحت تأثیر قرار داده است. میتوانیم از دانشی که در بررسی اشتباهات خود کسب کرده ایم، بهره ببریم و از این خرد برای هدایت تصمیماتی که امروز خواهیم گرفت، استفاده کنیم.

خویشتنپذیری به معنای پذیرفتن همه جنبه های خود یعنی نقاط قوت، نواقص، موفقیتها و شکستهاست. احساس شرم وگناهی که بدان رسیدگی نمیشود، میتواند ما را از پای در آورد و از پیشرفت ما در زندگی جلوگیری کند. برخی از پرمعناترین جبران خسارتهایی که در برابر اشتباهات گذشته خود میتوانیم انجام میدهیم، صرفاً از طریق تغییر عملکرد و رفتار امروز ما صورت میگیرد. برای بهبودی تلاش میکنیم و موفقیت خود را از طریق مقایسه خود در گذشته و امروز ارزیابی میکنیم.

از آنجا که انسان هستیم، همچنان مرتکب اشتباه میشویم؛ اما نباید همین اشتباهات را دوباره تکرار کنیم. با بررسی گذشته خود و پی بردن به تغییر و پیشرفت خود، به آینده امید پیدا میکنیم. بهترین چیزها هنوز فرا نرسیده است.

فقط برای امروز: حداکثر تلاش خود را با آنچه در اختیار دارم، انجام میدهم. هر روز چیز جدیدی یاد میگیرم که فردا به من کمک خواهد کرد.

 

 

معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۶ عقرب (آبان ماه) پشت سر گذاشتن درد

فقط برای امروز

۲۶ عقرب (آبان ماه)

پشت سر گذاشتن درد

«صرف نظر از اینکه چه احساسی داریم، هرگز مجبور به مصرف مجدد نیستیم. همه احساسات سرانجام برطرف خواهند شد.»

“کتاب پایه”

بیش از هر وقت دیگر آزار می شویم . پس از یک شب بیخوابی از رختخواب برمی خیزید، با خداوند صحبت میکنید و هنوز هم احساس بهتری ندارید. صدای آرامی به شما میگوید: «این حالت بر طرف خواهد شد». در حالی که گام برمیدارید و زیر لب حرف میزنید و روز خود را ادامه میدهید، با تعجب میپرسید: «چه وقت؟».  

نالان و هق هق کنان سوار اتومبیل خود میشوید و برای اینکه به افکار خود توجه نکنید، صدای رادیو را در تمام مسیر بلند میکنید. اما مستقیم به محل کار خود میروید و حتی درباره مصرف مواد هم فکر نمیکنید.

احساس میکنید از درون آتش گرفته اید. درست وقتی این درد غیر قابل تحمل میشود، کرخت و ساکت میشوید. به جلسه ای میروید و آرزو میکنید ای کاش شما هم مانند سایر اعضاء خوشحال بودید. اما دچار لغزش نمیشوید.

قدری بیشتر ناله میکنید و با راهنما تماس میگیرید. به خانه یک دوست میروید و حتی متوجه این صحنه زیبا نمیشوید، زیرا چشم انداز درونی شما بسیار تاریک است. ممکن است پس از دیدار با دوست خود، احساس بهتری نداشته باشید، اما لااقل به جای این کار با فروشنده مواد دیدار نکرده اید.  

به یک قدم پنجم گوش میدهید. در جلسه ای صحبت میکنید. به تقویم نگاه میکنید و متوجه میشوید که یک روز پاک دیگر را پشت سر گذاشته اید.

سپس روزی بیدار میشوید، به بیرون نگاه میکنید و متوجه میشوید که روز زیبایی است. خورشید می درخشد. آسمان آبی است. نفس عمیقی میکشید، دوباره لبخند میزنید و میدانید حالات مختلف واقعاً گذرا هستند.

فقط برای امروز : صرف نظر از اینکه امروز چه احساسی دارم ، به بهبودی خود ادامه میدهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۵ عقرب (آبان ماه) دیگر تنها نیستیم

فقط برای امروز
۲۵ عقرب (آبان ماه)

دیگر تنها نیستیم

«به تدریج و با احتیاط خود را از انزوا و تنهایی اعتیاد بیرون میکشیم و وارد جریان زندگی میشویم.»

 

“کتاب پایه”

 

بسیاری از ما بیشتر دوران مصرف خود را در تنهایی گذراندیم و به هر قیمتی از افراد دیگر، به خصوص افرادی که مصرف نمیکردند، دوری کردیم. پس از سالها انزوا، تلاش برای یافتن جایگاهی برای خود در انجمنی پرچنب و جوش و گاهی پرهیاهو همواره آسان نیست. شاید گاهی احساس انزوا کنیم و به جای تمرکز بر شباهت های خود به تفاوتهای خود توجه کنیم. احساسات دردناکی که اغلب در اوایل بهبودی برانگیخته میشود—احساس ترس، عصبانیت و عدم اعتماد—نیز میتواند ما را منزوی نگاه دارد. ممکن است احساس غریبی کنیم، اما باید به یاد داشته باشیم که انزوا مربوط به ماست نه NA.

 

در معتادان گمنام، فرصت بسیار ویژهای برای دوستی به ما عرضه شده است. با افرادی دور هم جمع شده ایم که ما را به گونهای درک میکنند که هیچ فرد دیگری قادر به انجام این کار نیست. تشویق شده ایم احساسات، مشکلات، پیروزی ها و شکست های خود را با این افراد در میان بگذاریم. همدردی و شناختی که در NA به دست می آوریم، به تدریج جای خالی ناشی از انزوا را در دلهای ما پر میکند. همان طور که شنیدهایم اگر به برنامه اجازه دهیم، مؤثر واقع میشود.

 

فقط برای امروز : دوستی سایر اعضای انجمن، هدیه ای جاودان و مادام العمر است. با دوستی عرضه شده در NA ارتباط برقرار میکنم و آن را می پذیرم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۴ عقرب (آبان ماه) رها کردن

فقط برای امروز
۲۴ عقرب (آبان ماه)

 

رها کردن

«اراده و زندگی من را در اختیار بگیر. مرا در بهبودی راهنمای کن. و شیوه زندگی را به من نشان بده.»

 

“کتاب پایه”

 

 

چگونه فرآیند سپردن هدایت زندگی خود به نیرویی برتر را شروع کنیم؟ وقتی درباره موقعیتهایی که موجب دردسر ما میشوند از نیروی برتر خود راهنمایی میخواهیم، اغلب متوجه میشویم که نیروی برتر از طریق دیگران مؤثر واقع میشود. وقتی میپذیریم همه راه حلها را در اختیار نداریم، از راه های جدید و متفاوت استقبال میکنیم. تمایل برای رهایی از قید عقاید و نظرات پیشفرض شده، راه را برای هدایت روحانی جهت روشن کردن مسیر ما می گشاید.

 

گاهی اوقات، قبل از اینکه برای سپردن موقعیت های دشوار به نیروی برتر خود آماده شویم، باید تا ورطه گمراهی کشیده شویم. توطئه چینی، کشمکش، دسیسه چینی، نگرانی تشویش انگیز—هیچ یک از اینها کفایت نمیکند. میتوانیم مطمئن باشیم اگر مشکلات خود را به نیروی برتر بسپاریم، از طریق گوش دادن به تجربیات دیگران یا در سکوت و آرامش مراقبه، به راه حل ها دست پیدا میکنیم.

 

دلیلی ندارد در آشفتگی و نگرانی زندگی کنیم. یورش بردن به مشکلات زندگی مانند خانه ای که دچار حریق است، ما را خسته میکند و به جایی نمیرساند. در نهایت، هیچ یک از اقدامات ما برای کنترل اوضاع ، وضعیت را تغییر نمیدهد. وقتی از قید و بند رها میشویم و به خود اجازه میدهیم به نیرویی برتر دسترسی پیدا کنیم، بهترین راه را برای پیشرفت پیدا میکنیم. مطمئناً راه حل هایی که از یک اساس روحانی واقعی نشأت میگیرند، از راه حل هایی که خود ما به تنهایی اتخاذ میکنیم، بسیار ارجح تر خواهند بود.

 

فقط برای امروز : از قید و بند رها میشوم و هدایت زندگی خود را به نیروی برتر می سپارم.

 

 

معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۳ عقرب (آبان ماه) نه صرفاً تلاش برای زنده ماندن

فقط برای امروز

۲۳ عقرب (آبان ماه)

نه صرفاً تلاش برای زنده ماندن

«در دوران مصرف، زندگی ما تلاشی برای زنده ماندن بود. اکنون بیشتر زندگی میکنیم تا اینکه برای زنده ماندن تلاش کنیم.»

“کتاب پایه”

«ای کاش مرده بودم!» کلام تکراری و آشنای یک معتاد در دوران مصرف و آن هم با دلیل کافیست. تنها چیزی که انتظار داشتیم میزان بیشتری از همان زندگی مصیبت بار بود. اصرار ما به ادامه زندگی در بهترین شرایط ضعیف بود. انحطاط عاطفی، مرگ روحانی و آگاهی آزار دهنده از اینکه هیچ چیز هرگز تغییر نمیکند، همیشه وجود داشت. امیدی نداشتیم و زندگی رو به زوال ما معنا و مفهومی نداشت.     

احیای عواطف، روح و سلامت جسمانی ما به طول می انجامد. هر چه بیشتر در زندگی، نه صرفاً زنده ماندن تجربه کسب میکنیم، بیشتر درک میکنیم زندگی چقدر گرانبها و لذتبخش میتواند باشد. مسافرت، بازی با کودکی خردسال، روابط عاشقانه، گسترش افق های فکری، برقراری روابط از جمله فعالیت های بی پایانی هستند که بیان میکنند: «من زنده هستم.» به دلایل بسیاری برای شادمانی و احساس سپاسگزاری از اینکه از شانس دیگری برخوردار هستیم، پی میبریم.  

اگر در دوران اعتیاد فعال می مردیم، با تلخی و مرارت از بسیاری از لذتهای زندگی محروم میشدیم. هر روز به خاطر یک روز پاک دیگر و یک روز زندگی دیگر از نیرویی برتر خود سپاسگزاری میکنیم.  

 

فقط برای امروز : از اینکه زنده هستم، سپاسگزارم. امروز کاری را برای سپاسگزاری انجام میدهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد