فقط برای امروز ۲۴ دلو (بهمن ماه) پیوندهایی که ما را به هم متصل می کند

فقط برای امروز

۲۴ دلو (بهمن ماه)

“پیوندهایی که ما را به هم متصل می کند”

تا وقتی پیوندهایی که ما را به هم متصل می کند از آنهایی که ما را از هم جدا می کند، محکم تر باشد، همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.

“کتاب پایه”  

بسیاری از ما احساس می کنیم بدون NA مطمئناً در اثر بیماری خود می میریم. بنابراین، وجود آن، تنها طناب نجات ماست. اما عدم وحدت در معتادان گمنام، گاهی اوقات بوقوع می پیوندد؛ ما باید یاد بگیریم به روش سازنده ای نسبت به اثرات مخربی که گاهی اوقات در انجمن ما رخ می دهد، واکنش نشان دهیم. اگر تصمیم بگیریم به جای مشکل، بخشی از راه حل باشیم، به جهت درستی هدایت شده ایم. بهبودی شخصی ما و رشد NA به حفظ جو بهبودی در جلسات بستگی دارد. آیا مایلیم به گروه خود در رویارویی با مشکلات به روش سازنده ای کمک کنیم؟ به عنوان اعضای گروه آیا تلاش می کنیم تا مشکلات را با صراحت، صداقت و انصاف برطرف کنیم؟ آیا به جای دنبال کردن اهداف شخصی خود تلاش می کنیم منافع مشترک گروه را در نظر بگیریم؟ و به عنوان خدمتگزاران مورد اعتماد، آیا اثراتی را که اعمال ما ممکن است بر اعضای تازه وارد بگذارد در نظر می گیریم؟ خدمت می تواند هم بهترین و هم بدترین تأثیر را در ما به وجود آورد. اما اغلب از طریق خدمت است که به تدریج با برخی از نواقص شخصیتی مهمتر خود ارتباط برقرار می کنیم. آیا به جای رویارویی با چیزهایی که ممکن است درباره خود کشف کنیم، از زیر تعهدات خدمت شانه خالی می کنیم؟ اگر استحکام پیوندهایی که ما را به هم متصل می کند به خاطر بسپاریم—بهبود یافتن از اعتیاد فعال—همه چیز خوب خواهد بود. 

فقط برای امروز : سعی می کنم که در خدمت انجمن خود باشم. از شناسایی هویت خود واهمه ندارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۳ دلو (بهمن ماه ) زندگی در زمان حال

فقط برای امروز

۲۳ دلو (بهمن ماه )

“زندگی در زمان حال”

از گذشته پشیمان بودیم، از آینده واهمه داشتیم و درباره زمان حال خود آنقدر هم هیجان زده نبودیم.

“کتاب پایه”  

تا وقتی التیامی را که با کارکرد قدم های دوازده گانه رخ می دهد تجربه نکنیم، بعید است جمله ای صادقانه تر از جمله بالا را پیدا کنیم. بسیاری از ما وقتی به NA می آییم، سر خود را از روی خجالت پایین می اندازیم، درباره گذشته فکر می کنیم و آرزو می کنیم که به گذشته بازگردیم و آن را تغییر دهیم. خیالات و انتظارات ما درباره آینده شاید آنقدر عمیق باشد که در اولین ملاقات خود با کسی که می خواهیم با او ازدواج کنیم، احتمالاً از خود می پرسیم که باید هنگام طلاق از کدام وکیل استفاده کنیم. تقریباً هر تجربه ای باعث می شود چیزی از گذشته را به یاد آوریم یا آینده را مجسم کنیم. زندگی در زمان حال ابتدا دشوار است. ظاهراً افکار و ذهن ما متوقف نخواهد شد. ما برای لذت بردن از وقت خود مشکل داریم. هر وقت متوجه می شویم افکار ما بر چیزی که همین حالا اتفاق می افتد، متمرکز نیست، می توانیم دعا کنیم و از خداوندی مهربان برای رهایی از افکار درونی خود کمک بخواهیم. اگر افسوس گذشته را می خوریم، امروز با تغییر شیوه زندگی خود در صدد جبران برمی آییم؛ اگر از آینده واهمه داریم، امروز با احساس مسئولیت زندگی می کنیم. با کارکرد قدمها و دعا کردن در مواقعی که درمی یابیم در زمان حال زندگی نمی کنیم، متوجه خواهیم شد که آن دوران مانند سابق تکرار نمی شود. ایمان به ما کمک می کند تا فقط برای امروز زندگی کنیم. ما ساعت ها یا حتی روزهایی را سپری کرده ایم که به جای گذشته تأسف برانگیز یا آینده هولناک کاملاً به زمان حال توجه کرده ایم.   

فقط برای امروز: وقتی کاملاً در لحظه زندگی می کنم، از خوشی هایی که در غیر این صورت شاید از من فرار کنند، استقبال می کنم. اگر مشکل دارم، از خداوند مهربان کمک می خواهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۲ دلو ( بهمن ماه ) از نفرین به شکرگزاری

فقط برای امروز

۲۲ دلو ( بهمن ماه )

“از نفرین به شکرگزاری”

در دوران بهبودی خود، بسیار قدرشناس شده ایم…. به یک بیماری مبتلا هستیم، ولی قطعاً بهبود پیدا می کنیم.

“کتاب پایه”  

اعتیاد فعال تفریح نبود؛ بسیاری از ما به سختی از آن جان سالم به در بردیم. اما پرخاش گری در برابر این بیماری، افسوس خوردن از اینکه چه بر سر ما آورده، تأسف خوردن از شرایطی که برای ما به وجود آورده—این مسائل فقط ما را در وضعیت روحی تلخ و رنجش آوری محبوس نگاه می دارد. مسیر آزادی و رشد با پایان یافتن تلخی، با پذیرش آغاز می شود. درد و رنجی را که اعتیاد به وجود آورد، نمی توان انکار کرد. با این حال، این بیماری باعث شد به معتادان گمنام بیاییم.؛ بدون وجود این بیماری نعمت بهبودی را نه جستجو می کردیم و نه می یافتیم. این بیماری از طریق منزوی کردن، ما را مجبور کرد به انجمن پناه ببریم. از طریق عذاب کشیدن، تجربه لازم برای کمک به دیگران را کسب کردیم. اعتیاد با وادار به تسلیم این فرصت را به ما داد تا در برابر مراقبت نیرویی برتر و مهربان تسلیم شویم. برای هیچ کس ابتلا به اعتیاد را آرزو نمی کنیم. اما این حقیقت در جای خود باقیست که ما معتادان همواره به این بیماری مبتلا هستیم—و علاوه بر این، بدون این بیماری هرگز نمی توانیم سفر روحانی خود را آغاز کنیم. هزاران نفر سراسر زندگی خود را به دنبال آنچه ما در معتادان گمنام یافته ایم جستجو می‌کنند: انجمن، احساس هدفمندی و ارتباط آگاهانه با نیرویی برتر. امروز از هر چیزی که این نعمت را برای ما به ارمغان آورده، سپاسگزاری می کنیم.   

فقط برای امروز : حقیقت بیماری خود را می پذیرم و نعمت بهبودی خود را دنبال می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۱ دلو ( بهمن ماه ) تفریح

فقط برای امروز

۲۱ دلو ( بهمن ماه )

 تفریح!

“در دوران بهبودی عقاید ما درباره تفریح تغییر می کند.”

“کتاب پایه” فقط برای امروز ۲۱ دلو ( بهمن ماه ) تفریح

در نگاهی به گذشته، بسیاری از ما متوجه می شویم که در دوران مصرف، عقاید ما درباره تفریح تا اندازه ای عجیب و غریب بود. برخی از ما لباس می پوشیدیم و راه پاتوق محله را پیش می گرفتیم. تا زمان طلوع خورشید می رقصیدیم، می نوشیدیم و مواد مصرف می کردیم. درگیری های مسلحانه بیش از یک بار به وقوع می پیوست. چیزی که زمانی تفریح می نامیدیم اکنون عدم سلامت عقل می نامیم. امروز عقیده ما درباره تفریح تغییر کرده است. امروز تفریح برای ما سیری در امتداد اقیانوس، نگاه کردن به جشن دلفین ها همزمان با غروب آفتاب در پشت آنهاست. تفریح، گشت وگذار NA یا شرکت در نمایش خنده داری در همایش NA است. تفریح، لباس پوشیدن و رفتن به مهمانی و عدم نگرانی است از وقوع درگیری های مسلحانه بر سر اینکه چه کسی چه بر سر دیگری آورد. با لطف نیرویی برتر و انجمن معتادان گمنام، عقاید ما درباره تفریح اساساً تغییر کرده است. امروز وقتی طلوع خورشید را مشاهده می کنیم، معمولاً به این دلیل است که شب قبل، زود به رختخواب می رویم، نه به این خاطر که پاتوقی را در ساعت شش صبح با چشمانی تار به خاطر یک شب مصرف مواد ترک می کنیم و اگر این تنها چیزی است که از معتادان گمنام به دست آورده ایم، همین کافیست.   

فقط برای امروز: از دوران بهبودی خود لذت می برم! 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۰ دلو ( بهمن ماه ) خویشتن پذیری

فقط برای امروز

۲۰ دلو ( بهمن ماه )

“خویشتن پذیری”

وقتی خود را می پذیریم، احتمالاً برای اولین بار می توانیم دیگران را در زندگی خود بدون قید و شرط بپذیریم.

“جزوه خویشتن پذیری”  

از اولین خاطرات خود به یاد داریم که بسیاری از ما هرگز احساس تعلق نمی کردیم. صرف نظر از بزرگی جمع خود، همیشه خود را از جمعیت جدا می دانستیم. برای «سازگاری با شرایط» جدید دوران سختی را به سر می بردیم. از ته دل باور داشتیم که اگر به دیگران اجازه شناخت خود را بدهیم، ما را طرد می کنند. احتمالاً اعتیاد ما، در این جو خودمحوری به تدریج پیشروی می کرد. بسیاری از ما درد انزوای خود را با روحیه مبارزه طلبی پنهان می کردیم. در واقع به مردم دنیا می گفتیم «به من نیاز ندارید؟ پس من هم به هیچ کدام از شما نیاز ندارم. من مواد مخدر دارم و می توانم از خود محافظت کنم!» هر چه اعتیاد ما بیشتر پیشروی می کرد، حصارهایی که در اطراف خود می ساختیم، بلندتر می شد. وقتی به تدریج از سوی سایر معتادان در حال بهبودی پذیرفته می شویم، این حصارها رفته رفته سقوط می کنند. با پذیرفته شدن از سوی دیگران، شروع به یادگیری اصل مهم خویشتن پذیری می کنیم و وقتی شروع به خویشتن پذیری می کنیم، می توانیم بدون ترس از طرد شدن به دیگران اجازه دهیم در زندگی ما شرکت کنند.

فقط برای امروز: در NA پذیرفته شده ام؛ با شرایط جدید سازگاری پیدا می کنم. امروز پذیرفتن دیگران در زندگی ام بی خطر است.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۹ دلو ( بهمن ماه ) راهنما کیست؟

فقط برای امروز

۱۹ دلو ( بهمن ماه )

“راهنما کیست؟”

راهنمای NA عضوی از معتادان گمنام است، که از برنامه بهبودی ما پشتیبانی می کند و مایل به برقراری رابطه ای ویژه، حمایتگر و دوطرفه با ماست.

“جزوه اصلاح شده راهنما گرفتن و راهنما شدن” 

راهنما کیست؟ شما فردی که پس از اولین جلسه خود با او قهوه میل می کنید، می شناسید. فرد سخاوتمندی که مرتباً تجربه بهبودی را به رایگان با دیگران در میان می گذارد. کسی که مرتباً با بینش حیرت آوری درباره نواقص شخصیتی تان شما را شگفت زده می کند. کسی که به طور مرتب تکمیل قدم چهارم را به شما یادآوری می کند، کسی که به قدم پنجم شما گوش می دهد و به کسی نمی گوید که چه آدم عجیب و غریبی هستید. وقتی به حضور فردی که به او احساس تعلق می کنیم، عادت می کنیم، به تدریج مسلم پنداشتن این مسائل برای ما کاملاً آسان می شود. شاید برای مدتی عصبانی شویم و به خود بگوییم «بعداً با راهنمای خود تماس می گیرم، اما اکنون باید خانه ام را تمیز کنم، به خرید بروم، به دنبال آن چیز جذاب بروم…» بنابراین با مشکل مواجه می شویم و از اینکه کجا اشتباه کرده ایم متعجب خواهیم شد. راهنمای ما نمی تواند ذهن ما را بخواند. مراجعه و درخواست کمک، به خود ما بستگی دارد. چه در کارکرد قدمهای خود به کمک نیاز داشته باشیم یا خیر، واقعیتی دائماً به کمک ما می آید تا افکار عجیب و غریب خود را سر و سامان دهیم یا صرفاً دوستی به کمک ما می آید و این وظیفه ماست که از او درخواست کنیم. راهنمایان افراد صمیمی، باخرد و شگفت انگیزی هستند و تجربه آنها از بهبودی از آن ماست—تنها باید از آنها بخواهیم.   

فقط برای امروز: از وقت، عشق و تجربه ای که راهنمایم با من در میان گذاشته، سپاسگزاری می کنم. امروز با راهنمای خود تماس می گیرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۸ دلو ( بهمن ماه ) این یک آزمایش نیست

فقط برای امروز

۱۸ دلو ( بهمن ماه )

“این یک آزمایش نیست”

خداوندی مهربان را پیدا کرده ایم که می توانیم به او پناه ببریم.

“کتاب پایه”  

برخی از ما با این احساس به بهبودی روی می آوریم که سختی های زندگی مجموعه ای از آزمایشهای دنیوی است که جهت آموختن چیزی به ما طراحی شده است. این اعتقاد وقتی حادثه ای دلخراش روی می دهد و ما ناله می کنیم که «نیروی برتر من دارد مرا آزمایش می کند!» کاملاً مشهود است. متقاعد می شویم که وقتی شخصی به ما مصرف مواد را پیشنهاد می دهد، بهبودی ما در معرض آزمایش قرار گرفته است یا وقتی با موقعیتی روبرو می شویم که می توانیم عملی غیر اخلاقی را بدون گرفتاری انجام دهیم، شخصیت ما مورد آزمایش قرار گرفته است. حتی ممکن است فکر کنیم وقتی به خاطر مصیبتی بزرگ در زندگی گرفتار عذابی دردناک شده ایم، ایمان ما مورد آزمایش قرار گرفته است. اما نیروی برتر مهربان بهبودی، شخصیت یا ایمان ما را آزمایش نمی کند. گاهی در زندگی اتفاقاتی می افتد که به ما آسیب می رساند. بسیاری از ما بدون مرتکب شدن به اشتباه عشق را از دست داده ایم. برخی از ما تمام ثروت مادی خود را از دست داده ایم. تعداد کمی از ما حتی در غم از دست دادن فرزندان خود به سر می بریم. در مواقعی ممکن است زندگی شدیداً دردناک باشد، اما نیروی برتر دردی را بر ما تحمیل نمی کند. در عوض، این نیرو دائماً ما را حمایت می کند و در مواقعی که خود قادر به حرکت نیستیم به ما کمک می کند. زخمی در زندگی وجود ندارد که خداوندی که درک می کنیم نتواند بر آن مرهم گذارد. 

فقط برای امروز : ایمان دارم که اراده نیروی برترم برای من خوب است و من مورد رحمتش قرار گرفته ام. در مواقع نیاز از نیروی برترم یاری می خواهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۷ دلو ( بهمن ماه ) من نمی توانم_ما می توانیم

فقط برای امروز

۱۷ دلو ( بهمن ماه )

 

من نمی توانم_ما می توانیم

خود را توجیه کرده بودیم که به تنهایی می توانیم موفق شویم و زندگی را بر این اساس ادامه دهیم. نتایج کار ما فجیع بود و در نهایت هر یک از ما باید اقرار می کردیم که خودکفایی دروغ است.

“کتاب پایه” 

«من نمی توانم، ما می توانیم.» این حقیقت ساده ولی اساسی در ابتدا درباره اولین نیاز ما به عنوان اعضای NA صادق است: با هم م ‌توانیم پاک بمانیم، اما وقتی از یکدیگر جدا می شویم، در جمع هم نشینان بد قرار می گیریم. برای دستیابی به بهبودی، به حمایت سایر معتادان نیز احتیاج داریم. خودکفایی تنها از توانایی ما برای پاک ماندن جلوگیری نمی کند. با یا بدون مصرف مواد مخدر، اراده شخصی قطعاً به فاجعه منجر می شود. برای هر چیزی از کالاها و خدمات گرفته تا عشق و دوستی به افراد دیگر وابسته ایم، در حالی که اراده شخصی ما را دائماً با همان افراد در جنگ و جدال می اندازد. برای یک زندگی رضایت بخش به هماهنگی با دیگران احتیاج داریم. سایر معتادان و افراد در جوامع ما تنها کسانی نیستند که به آنها وابسته ایم. نیرو، یک خصیصه انسانی نیست، ولی برای زندگی به نیرو نیاز داریم. این نیرو را در نیرویی برتر از خود می یابیم که راهنمایی و قدرت مورد نیاز ما را تأمین م ‌کند. وقتی تظاهر به خودکفایی می کنیم، خود را از منبع قدرتی که برای هدایت مؤثر ما در زندگی لازم است، محروم می کنیم: نیروی برتر خود. خودکفایی نتیجه ای در بر ندارد. ما به معتادان دیگر نیاز داریم؛ به افراد دیگر نیاز داریم؛ و برای زندگی رضایت بخش به نیرویی برتر از خود نیاز داریم.  

فقط برای امروز : حمایت سایر معتادان در حال بهبودی؛ هماهنگی با دیگران در جامعه خود؛ و مراقبت نیروی برتر خود را جستجو می کنم. من نمی توانم، ولی ما می توانیم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۶ دلو ( بهمن ماه ) باز هم به جلسات برگرد!

فقط برای امروز

۱۶ دلو ( بهمن ماه )

“باز هم به جلسات برگرد!” 

سپاسگزاریم از اینکه در جلسات استقبال بسیاری از ما شد و ما احساس راحتی کردیم.

“کتاب پایه” 

آیا به خاطر داریم وقتی برای اولین بار وارد جلسه NA شدیم چقدر واهمه داشتیم؟ حتی اگر به همراه دوستی وارد شدیم، اکثر ما به یاد داریم که شرکت در جلسه اول چقدر دشوار بود. چه چیزی باعث شد که باز هم برگردیم؟ اکثر ما از استقبالی که از ما شد و موجبات راحتی ما را برانگیخت، خاطرات خوشی داریم. وقتی دست خود را به عنوان تازه واردی بالا بردیم، با این کار در را بر روی سایر اعضاء گشودیم تا به ما نزدیک شوند و از ما استقبال کنند. گاهی اوقات تفاوت معتادانی که از اولین جلسه خود بیرون می‌روند و دیگر به NA باز نمی گردند و معتادانی که به بهبودی خود ادامه می دهند، تنها در آغوش گرفتن آنها توسط عضوی از NA است. وقتی برای مدتی پاک می مانیم، کنار رفتن از صف تازه واردها آسان است—هر چه باشد رفت و آمد بسیاری از افراد را مشاهده کرده ایم. اما افرادی که برای مدتی پاک مانده اند، می‌توانند بین معتادی که بر نمی‌گردد و معتادی که رفتن به جلسات را ادامه می دهد، تفاوت ایجاد کنند. با دادن شماره تلفن، در آغوش گرفتن یا فقط استقبالی گرم، دست یاری معتادان گمنام را به معتادی که هنوز در عذاب است، می سپاریم.  

فقط برای امروز : استقبالی که در اولین حضورم در NA از من شد را به یاد می آورم. امروز با در آغوش گرفتن یک تازه وارد سپاسگزاری خود را ابراز می دارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد