نویسنده: sadra

فقط برای امروز

۱۶ ثور (اردیبهشت ماه)

“آیا هنوز هم تفریح می کنیم؟”

«در مواقعی می توانیم استراحت کنیم و از جو بهبودی لذت ببریم.»

“کتاب پایه”

تصور کنید چه می شود اگر تازه واردی وارد یکی از جلسات ما شود و با گروهی از افراد بداخلاق روبرو شود که دسته های صندلی خود را با عصبانیت چنان محکم چسبیده اند که بند انگشتانشان سفید شده است. آن تازه وارد احتمالاً فرار می کند، در حالی که زیر لب می گوید: «فکر می کردم می توانم از شر مواد خلاص شوم و خوشبخت باشم.» 

جای شکرش باقی است که تازه واردها معمولاً با گروهی از افراد خندان روبرو می شوند که به وضوح از زندگی نویافته خود در معتادان گمنام انصافاً راضی هستند. این صحنه چه امیدواری سرشاری را به وجود می آورد! تازه واردی که زندگی اش شدیداً جدی بوده است، به شدت مجذوب جو خنده و آرامش می شود. برای کسی که از جایی می آید که همه چیز جدی گرفته می شود و فاجعه همیشه در کمین است، وارد شدن به یک اتاق و یافتن افرادی که عموماً با جدیت برخورد نمی کنند و منتظر دیدن چیز شگفت انگیزی هستند، آرامشی خوشایند است.

یاد می گیریم در دوران بهبودی زندگی را سخت نگیریم. به بیهودگی اعتیاد خود می خندیم. جلسات ما—آن اتاق هایی که سرشار از صداهای زنده و شاد درست کردن قهوه، تلق و تلق صندلی ها و خنده معتادان است—محافلی هستند که در آنها ابتدا از تازه واردها استقبال می کنیم و اجازه می دهیم بدانند بله ما الآن تفریح می کنیم.

فقط برای امروز: می توانم به خود بخندم. می توانم از یک لطیفه لذت ببرم. امروز زندگی را سخت نمی گیرم و مقداری تفریح می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۵ ثور (اردیبهشت ماه)

“هر مسافتی”

«…حاضر بودم تا برای پاک ماندن هر مسافتی را که لازم بود، طی کنم.»

“کتاب پایه”

تازه واردها می پرسند: «هر مسافتی؟» بازنگری دوران اعتیاد فعال خود در گذشته و مسافتی که برای نشئه ماندن مایل به طی آن بودیم، می تواند در توضیح این مسئله کمک کند. آیا مایل به طی مسافتهای طولانی برای تهیه مواد بودیم؟ بله، معمولاً این طور بود. این بدین معناست که اگر ما به همان اندازه که نگران مصرف خود بودیم، درباره پاک ماندن نیز نگران باشیم، هر کاری را برای رساندن خود به جلسات امتحان می کنیم.

در دوران اعتیاد خود آیا اغلب کارهای احمقانه و نامعقولی را انجام نمی دادیم یا از مواد نامشخصی طبق راهنمایی دیگران استفاده نمی کردیم؟ پس چرا استفاده از راهنمایی را در دوران بهبودی بسیار دشوار می یابیم، خصوصاً وقتی این راهنمایی برای کمک به پیشرفت ما در نظر گرفته شده است؟ وقتی مصرف می کردیم آیا اغلب با نومیدی به نیروی برتر خود روی نمی گرداندیم و نمی گفتیم «لطفاً مرا از این مخمصه رهایی بخش!»؟ پس چرا درخواست کمک از خداوند را در دوران بهبودی خود دشوار می یابیم؟

در دوران مصرف معمولاً وقتی نوبت یافتن راه ها و روش هایی برای تهیه مواد مخدر بیشتر می رسید، ذهن روشنی داشتیم. اگر می توانیم همین اصل روشن بینی را در بهبودی خود به کار گیریم، شاید از اینکه چگونه به راحتی شروع به فراگیری برنامه NA کرده ایم، متعجب شویم. اغلب گفته می شود بهترین فکر ما، ما را به اتاقهای معتادان گمنام کشاند. اگر مایل به طی هر مسافت، پیروی از راهنمایی ها و حفظ روشن بینی هستیم، می توانیم پاک بمانیم.

فقط برای امروز: برای پاک ماندن مایل به طی هر مسافتی هستم. هر قدر که لازم است برای استفاده از راهنمایی روشن بین و آماده می شوم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۴ ثور (اردیبهشت ماه)

“تازه وارد چطور؟”

«هر گروه فقط یک هدف اصلی دارد—رساندن پیام به معتادی که هنوز در عذاب است.»

“سنت پنجم”

جلسه همیشگی ما معانی زیادی برای ما دارد. از این گذشته، بدون جلسه NA مورد علاقه خود، کجا می توانستیم باشیم؟ گروه ما گاهی اوقات از گشت و گذار و سایر فعالیتها پشتیبانی می کند. اکثر اوقات اعضای جلسه همیشگی برای تماشای فیلم یا بولینگ بازی کردن دور هم جمع می شوند. همه ما روابط دوستی خوبی را از طریق جلسه همیشگی خود برقرار کرده ایم و این صمیمیت را با دنیا عوض نمی کنیم.

اما گاهی اوقات باید از آنچه گروه ما برای تحقق هدف اصلی اش —رساندن پیام به معتادی که هنوز در عذاب است— انجام می دهد، ترازنامه تهیه کنیم. گاهی اوقات وقتی به جلسات می رویم، تقریباً همه را می شناسیم و مشغول خنده و تفریح می شویم. اما تازه وارد چطور؟ آیا به یاد داشته ایم که به سراغ افراد جدیدی برویم که تنها و وحشت زده نشسته اند. آیا به یاد داریم از کسانی که از گروه ما دیدار می کنند، استقبال کنیم.

یافتن عشق در اتاقهای معتادان گمنام، در بهبودی از اعتیاد به ما کمک می کند. اما وقتی پاک شدیم باید به خاطر بسپاریم آنچه به رایگان با ما در میان گذاشته شده را با دیگران در میان بگذاریم. باید به سراغ معتادی برویم که هنوز در عذاب است. از این گذشته، «تازه وارد مهمترین فرد در همه جلسات است.»

فقط برای امروز: از دوستی صمیمانه ای که در جلسه همیشگی خود پیدا کرده ام، سپاسگزارم. دست خود را به طرف معتادی که هنوز در عذاب است، دراز می کنم و همین دوستی را به دیگران عرضه می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۳ ثور (اردیبهشت ماه)

“مشارکت سپاسگزاری خود”

«سپاسگزاری من وقتی ابراز می شود که من برای دیگران اهمیت قائل شوم و راه NA را با آنها در میان بگذارم.»

“دعای سپاسگزاری”

هر چه بیشتر پاک بمانیم، احساس سپاسگزاری نسبت به بهبودی خود را بیشتر تجربه می کنیم. احساسات مزبور به هدایای خاصی مانند دوستان جدید یا قابلیت استخدام شدن محدود نمی شود. در اکثر مواقع این احساسات از احساس کلی شادمانی ما نسبت به زندگی جدید برانگیخته می شود. این احساسات با اطمینان ما از مسیر زندگی خود در صورتی که معجزه بهبودی در معتادان گمنام را تجربه نکرده بودیم، تشدید می شود.

احساسات مزبور چنان فراگیر، شگفت انگیز و گاهی چنان تأثیرگذار هستند که اغلب نمی توانیم کلماتی را برای توصیف آنها پیدا کنیم. گاهی اوقات در حالی که در جلسات صحبت می کنیم از خوشحالی اشک می ریزیم و با این حال به دنبال کلماتی برای ابراز احساسات خود می گردیم. شدیداً می خواهیم احساس سپاسگزاری خود را به اعضای جدید ابراز کنیم، اما ظاهراً زبان ما برای توصیف این حالت از صفات تفضیلی کافی برخوردار نیست.

وقتی با چشم های گریان صحبت می کنیم، وقتی بغض گلوی ما را می گیرد و اصلاً نمی توانیم حرف بزنیم، در این مواقع سپاسگزاری ما به واضح ترین شکل ممکن ابراز می شود. سپاسگزاری خود را مستقیماً از اعماق قلب خود ابراز می کنیم؛ دیگران نیز از صمیم قلب گوش می دهند و درک می کنند. سپاسگزاری ما به طور گویا ابراز می شود، گرچه سخنان ما از ابراز آن قاصرند.

فقط برای امروز: سپاسگزاری من لحن خاصی دارد؛ وقتی ابراز می شود، از طریق قلب درک می شود. امروز، سپاسگزاری خود را با دیگران به مشارکت می گذارم، حال کلماتی برای ابراز آن پیدا کنم یا خیر.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۲ ثور (اردیبهشت ماه)

 ” فقط شاید…”

«چیزی هست که بیشتر از هر چیز دیگر ما را در بهبودی شکست می دهد؛ آن چیز بی تفاوتی یا بی صبری نسبت به اصول روحانی است.»

“کتاب پایه”

وقتی برای اولین بار به NA آمدیم، بسیاری از ما در پذیرفتن اصول روحانی این برنامه مشکلات زیادی داشتیم—و آن هم به دلایل کافی. فرقی نمی کند که برای کنترل اعتیاد خود چقدر تلاش کرده ایم، در هر حال، خود را عاجز یافته ایم. از هر کسی که پیشنهاد داد برای ما امید وجود دارد، عصبانی و دلسرد شدیم، چون فکر می کردیم بیشتر می دانیم. عقاید روحانی ممکن است بر زندگی سایر افراد تأثیر گذاشته باشد، اما نه بر زندگی ما.

با وجود بی تفاوتی یا بی صبری نسبت به اصول روحانی، به سوی معتادان گمنام جذب شدیم. در آنجا سایر معتادان را دیدیم. آنها هم جایی بوده اند که ما بوده ایم و عاجز و نومید هستند، اما با این وجود، نه تنها راهی برای قطع مصرف بلکه راهی برای پاک زندگی کردن و لذت بردن از آن پیدا کرده اند. آنها از اصولی روحانی صحبت می کنند که راه دستیابی به زندگی جدید بهبودی را برایشان هموار ساخته است. این اصول برای آنها فقط حرف نبود، بلکه بخشی از تجربه عملی آنها بود. بله، ما دلایل کافی برای تردید داشتیم، اما این اصول روحانی که اعضایNA از آن سخن می گفتند، واقعاً مؤثر به نظر می رسید.

وقتی این موضوع را پذیرفتیم، لزوماً هر عقیده روحانی که شنیده بودیم را نپذیرفتیم. اما کم کم فکر کردیم که اگر این اصول برای دیگران مؤثر بوده است، فقط شاید برای ما نیز مؤثر باشد. این تمایل، برای شروع کافی بود.

فقط برای امروز: شاید اصول روحانی که در NA بیان می شود، برای من مؤثر واقع شود. حداقل تمایل دارم نسبت به این احتمال روشن بین باشم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org