نویسنده: sadra

فقط برای امروز

۲۲ سنبله (شهریور ماه)

چیزی متفاوت 

«مجبور بودیم چیز متفاوتی داشته باشیم و فکر میکردیم آن را در مواد مخدر یافته ایم.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما همواره احساس متفاوتی با سایر افراد داریم. میدانیم این احساس تنها مخصوص ما نیست؛ از بسیاری از معتادان نیز همین مسئله را میشنویم. همه زندگی خود را به دنبال چیزی گشتیم که موجب رضایت ما شود، این جایگاه “متفاوت” را در درون ما استوار کند و ما را کامل و پذیرفتنی سازد. مواد مخدر ظاهراً این نیاز را تأمین میکرد. وقتی نشئه بودیم، لااقل دیگر احساس پوچی یا کمبود نمی کردیم. یک اشکال وجود داشت: مواد مخدر که ظاهراً راه حل ما بود، به مشکل ما تبدیل شد.     

وقتی مصرف مواد را ترک کردیم، احساس پوچی برگشت. ابتدا احساس نومیدی میکردیم، چرا که خود راه حلی برای این میل شدید مصیبت بار نداشتیم. اما برای کسب راهنمایی تمایل داشتیم و شروع به کارکرد قدمها کردیم. وقتی این کار را انجام دادیم، “چیز متفاوتی” را که به دنبال آن می گشتیم ، پیدا کردیم. امروز، معتقدیم این میل شدید دیرپای ما در درجه اول به آگاهی از نیرویی برتر معطوف شده است؛ “چیز جدیدی” که نیاز داشتیم برقراری رابطه با خداوندی مهربان بوده است. قدمها به ما میگویند چگونه این رابطه را شروع کنیم.       

فقط برای امروز : نیروی برتر من “چیز جدیدی” است که همواره در زندگی من گم بوده است. از قدمها برای بازیابی این بخش گمشده روح خود استفاده میکنم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۱ سنبله (شهریور ماه)

 

       افق های جدید

«زندگی من جنبه های متعدد دارد و من به صورت رضایت بخشتری از خود تبدیل میشوم، نه به فرد کسل کننده روان رنجوری که فکر میکردم بدون مصرف مواد خواهم شد.»   

“کتاب پایه”

آیا واقعاً زندگی بدون مصرف مواد وجود دارد؟ تازه واردها مطمئن هستند که با قطع مصرف سرنوشت آنها به زندگی ملالت باری منتهی میشود. این ترس به دور از واقعیت است.   

معتادان گمنام راه را برای شیوه زندگی جدید اعضای ما باز میکند. تنها چیزی که در NA از دست میدهیم، بردگی ما نسبت به مواد مخدر است. دوستان جدید بسیار، وقت برای دنبال کردن سرگرمی ها، توانایی استخدام ثابت و حتی در صورت تمایل قابلیت ادامه تحصیلات را پیدا میکنیم. میتوانیم پروژه هایی را آغاز کنیم و تا پایان مراقب باشیم کار به خوبی انجام گیرد. میتوانیم به مجلس رقص برویم و احساس راحتی کنیم، حتی اگر دست و پا چلفتی هستیم. برای مسافرت هزینه ای را اختصاص میدهیم، حتی اگر این مسافرت صرفاً چادر زدن در یک پارک نزدیک باشد. در بهبودی متوجه علایق خود میشویم و تفریحات جدیدی را دنبال میکنیم. برای داشتن رؤیا و آرزو جرأت پیدا میکنیم.       

وقتی میتوانیم به اتاقهای معتادان گمنام برگردیم، زندگی مطمئناً متفاوت است. از طریق عشقی که در NA به ما ابراز میشود به تدریج خود را باور میکنیم. مجهز به این باور برای کشف افقهای جدید، جرأت ریسک کردن پیدا میکنیم. بسیاری از اوقات، دنیا جای بهتری به نظر میرسد، چراکه عضوی از NA آنجا بوده است.

فقط برای امروز: میتوانم زندگی رضایتبخش و همه جانبه ای داشته باشم—یک زندگی که حتی تصورش هم نمیکردم. بهبودی افقهای جدیدی را به روی من گشوده و برای جستجوی آنها من را مجهز کرده است.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۰ سنبله (شهریورماه)

با وزش باد خم شو

«یاد میگیریم انعطافپذیر شویم… وقتی چیزهای جدید آشکار میشود، احساس سرزندگی میکنیم.»

“کتاب پایه”

“انعطافپذیری” بخشی از لغاتی نبود که در روزهای مصرف به کار میبردیم. ذهن ما با لذت بردن تمام و کمال از مصرف مواد مخدر مشغول شده بود و احساس خود را نسبت به همه لذتهای ملایمتر، ظریفتر و بینهایت متنوع تر دنیای اطراف خود از دست داده بودیم. بیماری ما زندگی را به تهدید دائمی روانه شدن به زندان، مؤسسات بازپروری و مرگ تبدیل کرده بود، تهدیدی که حتی احساس خود را هر چه بیشتر نسبت به آن از دست میدادیم. در نهایت، آسیب پذیر شدیم. سرانجام با ملایم ترین نفس باد زندگی خرد شدیم، شکستیم و شکست خوردیم و هیچ راهی به جز تسلیم نداشتیم.    

اما نکته زیبا در بهبودی این است که در هنگام تسلیم، انعطاف پذیری از دست رفته در دوران اعتیاد را که کمبود آن موجب شکست ما شده بود، به دست آوردیم. توانایی خم شدن در نسیم زندگی را بدون شکستن، دوباره به دست آوردیم. وقتی باد میوزید، نوازش دوستداشتنی آن را بر پوست خود احساس کردیم، در حالی که زمانی خود را آن چنان سفت و سخت میکردیم که انگار در برابر هجوم یک طوفان ایستاده ایم.  

بادهای زندگی هر لحظه در مسیر ما هواهای جدیدی را میوزند و با خود بوهای خوش، لذتهای جدید، متنوع و ملایم تر می آورند. وقتی با وزش باد زندگی خم میشویم، همه آن چیزی را که باید عرضه کند، احساس میکنیم، میشنویم، لمس میکنیم، می بوییم و میچشیم. وقتی بادهای جدید میوزند، احساس سرزندگی میکنیم. 

فقط برای امروز : ای نیروی برتر، به من کمک کن با وزش باد زندگی خم شوم و از گذر آن سرفراز شوم. من را از انعطاف ناپذیری نجات ده.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

 ۱۹ سنبله ( شهریورماه)                             

قدرتمندتر از کلمات

«یاد میگیریم یک در آغوش گیری ساده و صمیمانه میتواند یک دنیا تأثیر داشته باشد…»

“کتاب پایه”

احتمالاً زمانهایی در دوران بهبودی وجود داشته که به افرادی که در رنج بزرگی به سر میبردند، نزدیک شده ایم. با این پرسش کلنجار میرفتیم: «برای اینکه آنها احساس بهتری داشته باشند، چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟» برای تسکین دادن به درد آنها احساس اضطراب و بی کفایتی میکردیم. آرزو میکردیم تجربه بیشتری برای مشارکت کردن داشتیم. نمیدانستیم چه بگوییم.  

اما گاهی اوقات در زندگی زخمهایی است که حتی با صمیمانه ترین کلمات هم تسکین نمی یابد. وقتی پای عمیق ترین احساسات همدردی ما در میان است، کلمات هرگز نمیتوانند تمام منظور ما را ابراز کنند. زبان از برقراری ارتباط با یک روح زخم خورده قاصر است، به طوری که تنها ارتباط با نیرویی برتر و مهربان میتواند بر زخم روح مرهم باشد.  

وقتی افرادی که دوست داریم، غصه میخورند ، شاید صرفاً حضور ما دلسوزانه ترین کمکی است که میتوانیم ارائه دهیم. میتوانیم مطمئن باشیم نیرویی برتر و مهربان برای التیام روح ، سخت در تلاش است؛ تنها وظیفه ما حضور در آنجاست. حضور ما، یک در آغوش گیری صمیمانه و یک گوش شنوا مطمئناً عمق احساسات ما را ابراز میکند و در برقراری ارتباط با انسانی که در عذاب است، از کلمات هم تأثیر بیشتری دارد.    

فقط برای امروز : حضور ، در آغوش گیری و گوش شنوای خود را به فردی که دوست دارم، عرضه میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۸ سنبله (شهریورماه)

پاهای گلی 

«یکی از بزرگترین موانع بر سر راه بهبودی، داشتن انتظارات غیرواقع بینانه از دیگران است.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما وقتی به معتادان گمنام می آییم احساس نسبتاً بدی درباره خود داریم. در مقایسه ، معتادان در حال بهبودی که در جلسات با آنها دیدار میکنیم، ممکن است تقریباً از متانت و بزرگواری مافوق بشری برخوردار باشند. این افراد باخرد و دوستداشتنی ماه ها یا حتی سال های بسیاری بر اساس اصول روحانی زندگی کرده اند و بدون انتظار هیچ چشم داشتی به دیگران خدمت کردهاند. به آنها اعتماد میکنیم و تا وقتی بتوانیم خود را دوست داشته باشیم به آنها اجازه میدهیم ما را دوست داشته باشند. از آنها انتظار داریم همه چیز را دوباره به حالت طبیعی خود باز گردانند.    

سپس درخشش اوایل دوران بهبودی به تدریج محو میشود و ما شروع به درک جنبه انسانی دوستان NA و راهنمای خود میکنیم. شاید یکی از اعضای جلسه همیشگی با ما قرار ملاقاتی برای صرف قهوه بگذارد و در سر قرار حاضر نشود یا دو نفر از اعضای باتجربه را ببینیم که مشغول بگو و مگو هستند یا متوجه شویم که راهنما دارای یکی دو نقص شخصیتی است. ناامید و دلسرد میشویم—این معتادان در حال بهبودی هر چه باشند کامل نیستند! چگونه میتوانیم به آنها بیشتر از این اعتماد کنیم؟

حقیقت درست جایی بین “قهرمان های بهبودی” و “افراد بد و وظیفه نشناس NA” نهفته است: معتادان انجمن ما نه کاملاً بد و نه کاملاً خوب هستند. از این گذشته، اگر آنها کامل بودند، به این برنامه نیازی نداشتند. دوستان و راهنمای ما درست مثل ما معتادان در حال بهبودی عادی هستند. میتوانیم با تجربه معمولی بهبودی آنها ارتباط برقرار کنیم و از آن در برنامه خود استفاده کنیم.  

فقط برای امروز: دوستان و راهنمای من درست مثل من انسان هستند و به همین خاطر بیشتر به تجربه آنها اعتماد میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۷ سنبله (شهریور ماه) 

   نافرمانی

«وقتی نافرمان میشویم، نباید ایمان خود را از دست دهیم.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما سراسر زندگی خود را در نافرمانی به سر بردیم. پاسخ اولیه ما به هر نوع فرمان اغلب منفی است. انکار ناخودآگاهانه قدرت برای بسیاری از معتادان ظاهراً یک نقص شخصیتی دردسر آفرین است.

بررسی دقیق خود میتواند طرز واکنش ما نسبت به دنیای اطراف خود را نشان دهد. میتوانیم از خود بپرسیم آیا نافرمانی ما نسبت به مردم، مکانها و مؤسسات توجیهی دارد. اگر به قدر کافی به نوشتن ادامه دهیم، معمولاً میتوانیم از کارهای دیگران بگذریم و نقش خود را در امور آشکار کنیم. متوجه میشویم آنچه دیگران بر سر ما آوردهاند، به اندازه طرز واکنش ما نسبت به موقعیتهایی که خود را در آن یافته ایم، مهم نبوده است. 

ترازنامه مستمر و منظم به ما این امکان را میدهد که الگوهای واکنش خود نسبت به زندگی را بررسی کنیم و ببینیم آیا به نافرمانی مزمن گرایش داریم یا خیر. گاهی اوقات متوجه خواهیم شد در حالی که معمولاً به جای ریسک ناپذیری، از آنچه به ما پیشنهاد میشود، پیروی میکنیم، رنجش هایی را به طور مخفیانه نسبت به اعمال قدرت در دل داریم. اگر این رنجشها را به حال خود رها کنیم، میتوانند ما را از مسیر برنامه بهبودی منحرف سازند.    

فرآیند تهیه ترازنامه به ما امکان آشکارسازی، ارزیابی و تغییر الگوهای نافرمانی را میدهد. نمیتوانیم با تهیه ترازنامه دنیا را تغییر دهیم، اما میتوانیم طرز واکنش خود را نسبت به آن تغییر دهیم.  

فقط برای امروز : میخواهم از آشوب حاصل از نافرمانی رهایی یابم. قبل از عمل، خود را ارزیابی میکنم و درباره ارزشهای واقعی خود فکر میکنم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۶ سنبله (شهریور ماه)

رنجش و بخشش

«هر وقت خطایی صورت گرفته باشد، برنامه روحیه بخشش را به ما می آموزد.»

“کتاب پایه”

در NA شروع به برقراری ارتباط با دنیای اطراف خود میکنیم. دیگر در انزوا زندگی نمیکنیم. اما رهایی از انزوا بهای خود را دارد: هر چه بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کنیم، بیشتر متوجه تجاوز دیگران به حقوق خود میشویم. اغلب در چنین شرایطی رنجش به وجود می آید.  

رنجشها چه توجیه شده باشند یا خیر، برای بهبودی مداوم ما خطرناک هستند. هر چه بیشتر رنجشها را در دل نگاه داریم، تلختر میشوند و سرانجام ما را مسموم میکنند. برای پاک ماندن، باید جهت رهایی از رنجشها توانایی بخشش پیدا کنیم. ابتدا این توانایی را با کارکرد قدمهای هشتم و نهم به دست می آوریم و سپس آن را با انجام منظم قدم دهم سرزنده نگاه میداریم.   

گاهی اوقات وقتی برای بخشش تمایل نداریم، باید به یاد بیاوریم که خود ما نیز روزی به بخشش فردی دیگر احتیاج پیدا میکنیم. آیا همه ما در مواقعی کاری را انجام نداده ایم که از انجام آن عمیقاً پشیمان شده ایم؟ و آیا وقتی دیگران عذرخواهی صادقانه ما را میپذیرند، تا اندازهای التیام پیدا نکرده ایم؟

وقتی به خاطر می آوریم که همه ما حداکثر تلاش خود را انجام میدهیم، پرورش روحیه بخشش کمی آسانتر است. روزی هم ما به بخشش نیاز داریم.  

 

فقط برای امروز : رنجشهای خود را رها میکنم. امروز، اگر مورد آزار قرار گرفته ام، بخشش را تمرین میکنم و می دانم خود من هم به بخشش نیاز دارم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۵ سنبله (شهریور ماه)

  حضور منظم در جلسات

«در اثر تجربه گروهی یاد گرفته ایم افرادی که به طور منظم در جلسات شرکت می‌کنند، پاک میمانند.»

“کتاب پایه” 

برنامه NA الگوی جدیدی برای زندگی به ما ارائه میدهد. یکی از عوامل اساسی این الگوی جدید حضور منظم در جلسات است. برای تازه وارد، پاک ماندن تجربه جدیدی است. همه چیزهایی که زمانی آشنا بود، تغییر کرده است. افراد، مکانها و چیزهای قدیمی که در صحنه زندگی از ما پشتیبانی میکردند، رفته اند. نگرانی های جدیدی به وجود می آیند و دیگر از طریق مواد مخدر سرکوب نمیشوند و از بین نمیروند. مهم نیست چه پیش می آید، مهم نیست که زندگی روزمره چقدر احمقانه میشود، در هر حال، میدانیم که جلسه روزانه منتظر ماست. در آنجا میتوانیم ارتباط با سایر معتادان در حال بهبودی را احیا کنیم، ارتباط با افرادی که میدانند چه چیزی را تجربه میکنیم، چرا که خود نیز آن را تجربه کرده اند. هیچ روزی نباید بدون آرامشی که تنها از این انجمن به دست می آوریم، سپری شود.        

وقتی در بهبودی رشد میکنیم، همان مزایایی را به دست می آوریم که از حضور منظم در جلسات عاید ما میشود. صرف نظر از مدت زمان پاکی باید بدانیم همواره یک معتاد هستیم. درست است اگر چند روز در جلسات شرکت نکنیم، فوراً شروع به مصرف مقادیر زیادی از مواد مخدر نمیکنیم. اما هر چه به طور منظمتر در جلسات NA حضور یابیم، هویت خود را به عنوان معتادان در حال بهبودی بیشتر تقویت میکنیم و هر یک از جلسات ما را از تبدیل شدن مجدد به معتاد در حال مصرف دور نگه میدارد.  

فقط برای امروز: قول میدهم حضور منظم در جلسات را به عنوان بخشی از الگوی جدید زندگی خود لحاظ کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۴ سنبله (شهریور ماه)

نه آنقدر وخیم و علاج ناپذیر

«متوجه میشویم که از یک بیماری رنج میبریم، نه از یک معضل اخلاقی. شدیداً بیمار بودیم، ولی نه آنقدر وخیم و علاج ناپذیر.»

“کتاب پایه”

برای بسیاری از ما ، معتادان گمنام راه حل یک معمای شخصی بسیار قدیمی بود. متعجب هستیم چرا همیشه حتی در میان یک جمع هم احساس تنهایی میکردیم؟ چرا کارهای احمقانه و خودنابود کننده بسیار زیادی انجام دادیم ؟ چرا اکثر اوقات درباره خود احساس بسیار بدی داشتیم؟ و چگونه زندگی ما این قدر آشفته شد؟ فکر میکردیم وضعیت ما وخیم و علاج ناپذیر است یا شاید عدم سلامت عقل ما درمان نشدنی است.

با این حساب ، وقتی فهمیدیم از یک بیماری رنج میبریم، آرامش زیادی پیدا کردیم : بیماری اعتیاد که منبع مشکلات ما بود. فهمیدیم که یک بیماری درمانپذیر است. وقتی بیماری خود را درمان کنیم، میتوانیم به تدریج بهبود پیدا کنیم.  

امروز ، وقتی شاهد آشکار شدن مجدد علائم این بیماری در زندگی خود هستیم، نباید نومید شویم. از این گذشته، این بیماری درمانپذیر است و معضلی اخلاقی نیست. میتوانیم از اینکه قادر به بهبودی از بیماری اعتیاد از طریق به کارکرد قدم های دوازدهگانه NA هستیم، سپاسگزار باشیم.   

فقط برای امروز : از اینکه بیماری من درمانپذیر است و معضلی اخلاقی نیست، سپاسگزارم. از طریق تمرین برنامه NA درمان بیماری اعتیاد را ادامه میدهم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org