دسته: اصل روحانی

فرآیند بخشش و جبران خسارت

۲۲ جدی ( دی ماه )

 ماعلیرغم اینکه دیگران چه فکر میکنند، چه احساسی دارند یا چه میگویند خود و دیگران را میبخشیم و به آرامش میرسیم. 

 

* پاک زیستن فصل ۵ جبران خسارت و اصلاح”*ایجاد تعادل عاطفی ۲۱ جدی ( دی ماه )

 

بسیاری از ما پیش از موعد و زودتر به سراغ قدم نه میرویم تا از کسانی که به آنها صدمه زده ایم معذرت خواهی کنیم با این امید که مورد بخشش قرار گیریم. ما نومیدانه میخواهیم مقداری از احساس گناه و شرم خود را از بین ببریم. ما ممکن است معتقد باشیم که وادار کردن دیگران به بخشیدن ما ممکن است میانبری باشد برای اینکه نسبت به خود احساس بهتری داشته باشیم، به ما یادآوری میشود که قدمها بنا به دلیلی به این ترتیب هستند و جبران خسارت بیشتر بستگی به تغییر رفتار ما دارد تا فقط عذرخواهی علیرغم میل شدید ما به یافتن راه میانبری که سریع به نتیجه برسد اما در نهایت تسلیم خرد و تجربه میشویم ما هشت قدم اول را کار میکنیم قبل از آن که بخواهیم سریع اشتباهات گذشته خود را جبران کنیم. زمان ما را برای فرآیند جبران خسارت آماده میکند. یکی از اعضا میگفت اگر بگوئیم که بدون امید به بخشیده شدن جبران خسارت میکردم به شما دروغ گفته ام” علیرغم این آرزوی شدید،ما بر پاکسازی خرابیهای گذشته و اصلاح رفتارمان تمرکز میکنیم بعضی افراد ممکن است ما را هرگز نبخشند اما با این وجود ما خودمان را میتوانیم ببخشیم،از طریق تعهد به کارکرد دوازده قدم راه برای بخشش خودمان آغاز میشود. از این طریق ما راه تازه ای برای زندگی ایجاد میکنیم ما روی چیزی که میتوانیم تغییر دهیم تمرکز میکنیم یعنی خودمان.

در طول زمان رفتار جدید و سالم، احساس آرامش را به روح ما بازمیگرداند. بخشش یک فرآیند محدود و پایان یافتنی نیست – هر چه بیشتر میبخشیم به نظر میرسد بیشتر دریافت میکنیم – یکی از اعضا مشارکت میکرد وقتی” که بخشش میکنم با عشق و مهربانی رشد میکنم و در سفر روحانی خود به پیش میروم،اعمال ما تعهدمان را نسبت به NA و خودمان استوار میسازد،ما دیگر کمتر نگران این هستیم که چه کسی رشدمان را تصدیق میکند یا چگونه جبران خسارت ما را میپذیرد،ما از صلح درونی خود لذت میبریم و کمی بیشتر به خودمان و دنیا بخشش میکنیم. 

 

امروز من اجازه میدهم که قدمها رفتار و انتخابهای من را شکل دهند. از آرامشی که در این راه تازه زندگی پیدا کرده ام، لذت میبرم و با تمرین بخشش خود و دیگران در پی لذت بیشتری هستم.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

ایجاد تعادل عاطفی

۲۱ جدی ( دی ماه )

ما لازم است تا بین احساساتمان و یا غرق شدن در آن تعادل برقرار کنیم ما نمیخواهیم افراط یا تفریط کنیم. 

راهنمای کارکرد قدم NA ، قدم ،ده،

احساسات در مقابل اعمال. فقط برای امروز ۲۱ جدی ( دی ماه ) ایمان

 

  یکی از اعضا هم عقیده با بسیاری دیگر از اعضا مشارکت میکرد که احساسات واقعیت نیستند، اما این یک واقعیت است که ما احساس داریم و در بهبودی اعمال ما مهمتر هستند تا احساساتمان”ما اغلب در جلسات 

شنیده ایم که اعضا میگویند انجام کار “صحیح” حتی زمانی که احساسات ما برخلاف آن میگوید یک ارزش است اما آیا این بدان معنا است که باید احساسات خود را به خصوص احساساتی مانند ،خشم ترس و خجالت که بار سنگینی دارند را بیان نشده رها کنیم؟ خیر زیرا این احساسات عاقبت آگاهانه یا ناآگاهانه از وجود ما تراوش خواهند کرد و ما از آنها به عنوان اسلحه بر علیه خود یا دیگران استفاده خواهیم کرد.

ایجاد تعادل بین سرکوبی احساسات یا غرق شدن در آنها برای همه معتادان در حال بهبودی یکسان نیست، بسیاری از ما بمبی از عواطف هستیم و هر چیزی ممکن است باعث انفجار ما گردد و هر کسی که سر راه ما باشد را بسوزاند، بعضی دیگر از ما تدبیرمان خودداری و اجتناب است ما ترجیح میدهیم دائم در حال ،انکار انکار و انکار باشیم در حالیکه این یک واقعیت است که وقتی ما به احساساتمان اجازه میدهیم رفتارهای مان را هدایت کنند باید بسیار احتیاط کنیم اما در عین حال نمیتوانیم انکار کنیم که احساساتمان واقعی هستند. در ضمن باید بدانیم که ،احساسات گذرا و موقتی هستند و به همین دلیل اعضا معمولاً پیشنهاد میکنند چند لحظه ای درنگ کنیم، نفسی بگیریم سرمان را در بالش فرو کنیم و فریاد بزنیم و یا بهتر از همه با یک معتاد در حال بهبودی دیگر درباره احساساتمان حرف بزنیم، ایجاد تعادل عاطفی نیاز به تمرین دارد و حالتی نیست که ما به آن دست یابیم و آن را حفظ کنیم مانند هر جنبه دیگر بهبودی یک روش کامل برای دستیابی و پیگیری ایجاد تعادل عاطفی وجود ندارد، ما رباتهای برنامه ریزی شده ای نیستیم که بتوانیم مجموعه ای از عواطف کاملاً واقعی و معتبر را انتخاب کنیم که هیچگاه به دلیل غیر منطقی ای نوسان نداشته باشند،ما و اطرافیانمان خوش شانس هستیم که امروز پاک هستیم و میتوانیم بر روی ابزار قابل دسترس در NA اتکا کنیم تا از انفجار درونی یا بیرونی ما جلوگیری کنند.

من تمرین میکنم تا احساسات واقعی خود را به روشی سازنده بیان کنم و اجازه ندهم تا آنها من را مجبور به عمل کنند. تعادل

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

چشم از خواب گشودن جهت خدمت

۲۰ جدی ( دی ماه )

خدمت عاشقانه به معنای زندگی ای روحانی است. اول میگیریم، بعد بازپس میدهیم و سپس به مشارکت میگذاریم. 

پاک زیستن فصل ۳، اعمال خلاقانه روح”فقط برای امروز ۱۹ جدی ( دی ماه ) سپاسگزاری از عشق راهنما

 

 ما به NA وارد میشویم و میبینیم که مهمترین شخص در جلسه هستیم،برای بسیاری از ما این حالت وحشتناک بود اما برخی از ما نیز از اینکه با ما مانند ستارگان معروف رفتار میکنند لذت میبریم، ما یک جاکلیدی (چیپ) سفید میگیریم و برای مدت سی روز مانند قهرمانان دور افتخار میزنیم حتی روزهای تعطیل، ما در هر جلسه مشارکت میکنیم تا هر دفعه به ما بگویند که وقتمان به پایان رسید پیش خود اما با صدای بلند میگوئیم من اینجا با این آدمها چه کار دارم…… البته کسی دلخور نشود ما اعضا دیگر را با نظریات خود درباره فرق بین فروتنی و تحقیر شگفت زده میکنیم اما آنها حتماً حرفها و کارهای ما را دوست دارند، زیرا به ما میگویند باز هم به جلسات برگرد، ما راهنما میگیریم و گوش او را با جزئیات وقایع پرمیکنیم راهنما به دنبال ما در خانه بهبودی میآید و بعد از جلسه ما را به خوردن غذا دعوت میکند زیاد حرف نمیزند اما به طور حتم شنونده خوبی است. به دلیل اینکه موقعیت مهمترین عضو جلسه بودن برای ما تمام میشود و رنگ جاکلیدی (چیپ) ما از سفید به نارنجی تغییر میکند راهنما به ما پیشنهاد میکند تا بیشتر گوش دهیم به جای اینکه زیاد حرف بزنیم، وظایفی را در جلسه به عهده بگیریم که کمتر توجه را به ما جلب میکند و به تازه واردان کمک کنیم، ما به شش ماه پاکی میرسیم و جاکلیدی (چیپ) آبی رنگ میگیریم و از راهنمای خود درباره خدمت در h&i سئوال میکنیم. او پاسخ میدهد ایده خوبی است. ما فکر میکنیم او از پیشقدم شدن ما راضی است، اگرچه در این رابطه حرفی نزده، اعتماد به نفس کاذب ما بیشتر میشود. ما بیشتر تشویق میشویم و اعضا ما را تنگ تر در آغوش میگیرند و به ما میگویند که داریم خیلی خوب خدمت میکنیم. این حرفی حس به طرز غیر قابل انکاری خوب است و حضور داشتن برای دیگر معتادان حتی احساس بهتری است، داستان ما به همین شکل ادامه مییابد. در یک سالگی جاکلیدی درخشان را میگیریم و در دو سالگی مشکی. تعهد ما به خدمت عمیقتر میشود. ما دعوت میشویم تا بهبودی تجربه نیرو و امید خود را به مشارکت بگذاریم اما یواش یواش حس عجیبی به ما دست میدهد که نمیتوانیم دقیق بر روی آن انگشت بگذاریم. در صرف شام با راهنمای خود که این بار ما او را مهمان کرده ایم سعی میکنیم این حس را به وضوح برای او بیان کنیم و میگوئیم این حس چیزی در رابطه با ارزشمند بودن است، شاید باید کمی قدردان تر باشم…. ؟ ” ما برای یافتن کلمات جهت این احساس خود تلاش میکنیم راهنمای ما جواب میدهد خوب” مثل اینکه تازه داری بیدار میشوی میدهد. 

 

امروز سئوال میکنم چگونه میتوانم عاشقانه خدمت کنم؟” به پاسخ آن گوش میدهم و و عمل میکنم زیرا من میخواهم این گونه زندگی کنم. 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

شرکت خدمت و سنت هفتم

۱۹ جدی ( دی ماه )

 به عنوان عضو گروه NA ما در به وجود آوردن وجدان گروه نقش اجرا میکنیم و تصمیم میگیریم که گروه چگونه مسئولیتهای خود را انجام دهد و در زندگی یک انجمن بزرگ حضور داشته باشد. 

  *اصول راهنما سنت هفت برای اعضا*مواجهه با مسئولیتها ۱۸ جدی ( دی ماه )

 

 کدام یک از ما در زمانهایی خود را قربانی شرایط حس نکرده است؟ در دوران اعتیاد فعال، ما سرزنش عوامل خارجی برای مشکلاتمان را تبدیل به یک هنر کرده بودیم. این واقعیت دارد که برخی از موقعیتها خارج از کنترل ما هستند و سختی ها و مشکلات بی موردی را به وجود میآورند،اما حال ما دارای حق انتخاب هستیم. بهبودی به ما می آموزد که با پذیرش مسئولیت اعمالمان و شرکت در برنامه NA فعالانه در ایجاد راه حلها شرکت کنیم.

هم چنین ما جهت قبول مسئولیت 

انجمن مان در مباحث و تصمیم گیریهای که بر روی گروهها و بدنه های خدماتی تاثیر میگذارند شرکت میکنیم. هر یک از ما پس از مشورت با نیروی برتر و راهنمای مان باید مشخص کنیم که شرکت در خدمات تا چه سطحی برای ما مناسب است. یکی از اعضا میگفت ” زمانی که کمتر در خدمات فعال هستم و اطلاعات کمتری دارم بیشتر به «ما» در مقابل آنها فکر میکنم، اما وقتی که در خدمات فعال تر میشوم آنگاه احساس میکنم که همگی «ما» هستیم. ” دلیلی وجود دارد که ما وقتی درباره سنت هفت صحبت میکنیم به غیر از پول، خدمت را نیز مطرح میکنیم،زمانی که جهت شرکت فعالانه از وقت و زمان خود مایه میگذاریم به نوعی خود اتکایی را تمرین میکنیم، طبق گفته یک عضو بهبودی یک مسابقه ورزشی جهت تماشا نیست بلکه ما هر چه بکاریم درو میکنیم، حضور و شرکت فعالی را که در NA تمرین میکنیم بر دیگر بخش های زندگی ما مثل خانواده و محل کار نیز تاثیر خواهد گذاشت، هر قدر فعالانه تر شرکت کنیم بیشتر احساس عضو بودن میکنیم، بیشتر احساس میکنیم که نظرمان مهم است و بیشتر نیازهای ما در نظر گرفته میشود ما دیگر قربانی شرایط نیستیم ما فعالانه در راه حل ها شرکت داریم.

 

وقتی من در زندگی . خدمت و بهبودی به گونه ای منفعلانه عمل میکنم در اصل برای خود کم میگذارم امروز حاضر میشوم و فعالانه شرکت میکنم.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

مواجهه با مسئولیتها

۱۸ جدی ( دی ماه )

ما دیگر نمیتوانیم مردم جاها و چیزها را به خاطر اعتیاد خود سرزنش کنیم و باید با مشکلات و احساسات خود روبرو شویم.

 *کتاب پایه فصل۳: چرا اینجا هستیم؟فقط برای امروز ۱۸ جدی ( دی ماه ) رشد کردن

          

زمانی که مصرف میکردیم انکار مانع دیدن نقشمان در نابودی خود بود. ما شرایط یا اطرافیان را برای مصرفمان سرزنش میکردیم، هر از چندگاهی، نوری از ترک دیوار انکارمان گذر میکرد، صدایی از درونمان به آرامی میگفت اگر به این کارهای خود ادامه دهی، نتیجه همانی است که تا به حال “بوده، تا زمانی که از قضای روزگار وارد NA شدیم، خود فریبی بخشی از طبیعت و ذات ما بود آن قدر به سرزنش کردن دیگران عادت کرده بودیم که کار زیادی لازم بود تا بتوانیم این طرز فکر اشتباه خود را تشخیص دهیم و حتی کار بیشتری نیاز داشت تا به طور کامل تبعات آن را کامل درک کنیم، ترازنامه شخصی نوشتن کمک میکند تا حس غیر عادی خود از واقعیت را بهتر درک کنیم. ما نقش خود را – نه بیشتر و نه کمتر – رمزگشایی میکنیم و مسئولیت آن را میپذیریم بله ما ممکن است بعضی اوقات از روی عمد آزار رسانده باشیم. اما به همان اندازه نیز ممکن است انگیزه ما خوب یا حداقل انسانی بوده باشد. ما سعی میکردیم تا کمی احساس امنیت و اهمیت در این جهان نامطمئن داشته باشیم، ما خود را در موقعیتی قرار میدادیم که باعث آسیب دیدنمان میشد و یا به دیگران آویزان میشدیم به این امید که آنها ممکن است ما را از شر خودمان نجات بخشند، درک الگوهای فکری و رفتاری به ما کمک میکند تا زمانی که این الگوها میخواهند دوباره ظاهر شوند،که اغلب هم این اتفاق می افتد، بتوانیم آنها را شناسایی کنیم، برخی از ما بازماندگان آسیبهای غیرقابل توصیفی هستیم،که زخمهای عمیق عاطفی از قبیل نبرد در زمان جنگ،تجاوز جنسی یا جسمی، بلایای طبیعی یا فقر بیش از حد را تجربه کرده ایم.

تقصیر این تجارب وحشتناک برگردن ما نیست ما راهی پیدا میکنیم تا به وقت خود با این آسیبها کنار بیاییم، بعضی اوقات شاید به کمک عواملی خارج از NA مسئولیت ما از آنجا شروع میشود که قدم ها نیاز ما به کمک بیشتر را برای ما آشکار می سازند. التیام واقعی نیاز به شهامت و پشتکار دارد. بهبودی فرصت شناخت از خود را برایمان فراهم میکند تا پاسخگوی وجدان خود باشیم و به جای اینکه بخواهیم عواملی خارج از خود را سرزنش کنیم بتوانیم نقش خود را بپذیریم، ما مسئولیت میپذیریم و پاداش پاسخگو بودن برای اعمال مان را دریافت میکنیم، ما قادر هستیم طیف وسیعی از عواطف انسانی را احساس کنیم و آماده رویارویی با زندگی تحت شرایط آن هستیم. 

 

امروز من پشت بیماری اعتیاد پنهان نمیشوم و اطرافیان خود را سرزنش نمیکنم، من توسط پذیرش سهم خود در مشکلات و نقش خود در ایجاد راه حلها مسئولیت پذیری را تمرین میکنم. 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

ایمان به برنامه و به یکدیگر

۱۷ جدی ( دی ماه )

ایمان نیرویی است که باعث میشود ما به تلاش خود ادامه دهیم حتی اگر دلیلش برای ما روشن نباشد. 

اصول راهنما،فصل یک دردهای فزایندهفقط برای امروز ۱۷ جدی ( دی ماه ) بهبودی

          

بسیاری از ما در دوران اعتیاد فعال با این فلسفه که اول” عمل كن و بعد فكر كن زندگی میکردیم،ما کاری را که لازم بود انجام میدادیم – احتمالاً تکاپو برای مصرف – و در هرج و مرج سبک زندگی اعتیادی، به هر حال تا حدی ایمان هم داشتیم،اما لزوماً آن روشهای بی پروا را با خود به اوایل بهبودیمان حمل نکردیم،پس چرا برای بسیاری از ما سخت است که ایمان داشته باشیم و از همان روز اول با NA کنار بیاییم و آن را بپذیریم؟ شاید به این دلیل که خودمان هم نمیدانستیم که چه میخواهیم، ما فکر میکردیم آنچه را که میخواهیم در مواد مخدر پیدا کرده ایم، و پرهیز کامل بعید به نظر میرسید و بهبودی بلند مدت غیر قابل تصور بود، بله ما خواهان زندگی بهتر هستیم چه کسی نیست؟ پیشنهاد شده که به جلسات برویم در آماده کردن اتاق محل برگزاری جلسه کمک کنیم. نشریات بخوانیم اگر حال خوبی نداریم به یکی از اعضا زنگ بزنیم. از کسی درخواست کنیم تا راهنمای مان شود و کمک کند تا دوازده قدم را کار کنیم. ما فکر میکنیم این پیشنهادات برای همه کار خواهد کرد اما اگر کار نکرد چه؟ از کجا این قدر مطمئن هستیم؟ بسیاری از ما پاسخ خواهند داد که دلیل آن مشخص است اینجا یک عده معتاد هستند که امروز مصرف نکرده اند، که جلسه ای را راه اندازی و برگزار کردند که سرساعت شروع شد و سر ساعت پایان یافت، آنها تجربه، نیرو و امید خود را به مشارکت گذاشتند. آنها از شرایط روز خود شکایت کردند اما به هر حال پاک ماندند، آنها با هم شاد بودند و بهبودی را توام با سپاسگزاری جشن گرفتند. زمانی که صحبت میکردند اکثراً از ایمان خود به برنامه و به یکدیگر حرف میزدند،در مقطعی ما تصمیم گرفتیم بدون اینکه تصویر واضحی از مقصدمان داشته باشیم حرکت خود را آغاز کنیم چرا؟ زیرا بعضی از ما آنقدر ناامید و مایوس هستیم که حاضریم هر کاری بکنیم تا درد و رنج خاتمه یابد، برای بعضی دیگر، این یک بیداری روحانی برق آسا است،یک لحظه وضوح، بعضی از ما قدمهای کوچکی بر میداریم یا ممکن است لحظات وضوح بیشماری داشته باشیم، بعضی دیگر از ما یک نفر را پیدا میکنیم تا به او اعتماد کنیم و این به تصمیم ما کمک میکند. 

اما هستند کسانی هم که سعی در حفظ روحیه عصیانگر خود دارند،اما به یکباره میبینند که دارند یک سال پاکی، سپس پنج سال و بعد یک ربع قرن پاکی خود را جشن میگیرند. مهم نیست چه چیزی آن را شروع کرد به هر حال این تصمیم برای بسیاری از ما اولین تجربه مان با ایمان است، شنیده ایم که میگویند الهامات تازه ای در راه است و واقعاً هم هست. 

 

شواهد فراوانی وجود دارد که NA کار میکند. من هر روز فقط به کمی ایمان نیاز دارم تا تمایل خود را جهت ادامه راه بهبودی حفظ کنم. 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

هشیاری و سنت دوم

۱۶ جدی ( دی ماه )

ما باید مراقب عشق خود به خدمت باشیم مبادا به حق جانبی تبدیل شود و همینطور مراقب عدم توافقها باشیم مبادا تبدیل به بدخواهی برای دیگر اعضا شود. هشیاری و مراقبت از خود یک وظیفه شخصی است.

*اصول راهنما سنت دو، در حین خدمت*فقط برای امروز ۱۶ جدی ( دی ماه ) عملکرد این برنامه چگونه است؟

            

تمرین هشیاری میتواند مانند یک شب زنده داری توأم با مراقبه باشد یعنی حفظ فضای سکوت جهت بزرگداشت چیزی ارزشمند،چیزی مانند اصولی روحانی که رهایی و آرامش افکار را به همراه دارد، در بهبودی شخصی هشیاری اغلب به معنی توجه دقیق به احساسات، افکار و اعمال است تا مراقب باشیم به الگوهای رفتاری سابق برنگردیم. کتاب پایه به ما یادآور میشود که ما چشم و گوش یکدیگر هستیم.” راهنمای ما و دیگر اعضا NA میتوانند ما را هشیار سازند و ارزشهای ما را زمانی که آنها را فراموش میکنیم به ما یادآوری کنند،یا وقتی نمیتوانیم رفتارهای نادرست خود را ببینیم به ما گوشزد کنند. ما به هشیاری یکدیگر نیاز داریم. 

هشیاری جایگاه خاصی نیز در خدمات دارد، ما همیشه به دنبال رعایت سنتها هستیم و سعی در حفظ اتحاد، گمنامی، تمرکز بر هدف اصلی و غیره داریم. بسیاری از ما دوره یا دورانی را در خدمت به NA پشت سرگذارده ایم که احساس میکردیم که گویی سنتها به مجریان یا اعمال کنندگانی نیاز دارند و البته فکر میکردیم خودمان بهترین شخص برای این کار هستیم، یکی از اعضا مشارکت میکرد که من” به” خطوط تلفنی زنگ میزدم و تظاهر میکردم که یک معتاد مصرف کننده هستم تا اگر عضو داوطلبی که پاسخگوی تلفن است اشتباهی کرد بتوانم مچ او را بگیرم روزی راهنمایم از من پرسید فریبکاری را در کدام یک ازلیستهای اصول روحانی یافته ام که خیلی باعث شرمندگی و خجالت من شد.” سنتها ما را راهنمایی میکنند تا بهترین کار را برای NA انجام دهیم و هر یک از ما مسئول هستیم تا هشیار باشیم و همیشه از روی وجدانمان صحبت کنیم. بعضی اوقات کسانی که با ما مخالف هستند ممکن است با ما مثل یک خودسر رفتار کنند – کسی که همه کارها را خود انجام میدهد – بعضی اوقات نیز ممکن است ما احساس کنیم که یک قهرمان هستیم که اگر از NA مراقبت نکنیم از بین خواهد رفت – سنت دو به ما یادآور میشود که به نیروی برتری که خود را در وجدان گروه بیان میکند اعتماد کنیم. NA بر پایه و اساس ما شکل گرفته و نه من، به جای اینکه بخواهیم سنتها را تحمیل کنیم یا مچ عضوی که خطا کرده را بگیریم بهتر است فقط وجدان خود را صریح و شفاف بیان کنیم و نتیجه را به نیروی برتر از خودمان بسپاریم. 

 

من میتوانم هشیار باشم بدون اینکه بخواهم قهرمان باشم، دیدگاهها و تفیسرهای من یکی از بسیار است. من به اعضا دیگر چیزی را که همه ما شایسته آن هستیم، میدهم یعنی اجازه اشتباه کردن و فرصت یادگیری از اشتباهات و رشد کردن. 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

وصل بودن به جای حواس پرتی

۱۵ جدی ( دی ماه)

ما سعی میکنیم عواملی که باعث حواس پرتی ما میشوند را به حداقل برسانیم تا بتوانیم بر آگاهی و دانشی که از طریق ارتباط روحانی مان حاصل میشود تمرکز کنیم. 

راهنمای کارکرد قدمهای NA، قدم یازده، دعا و مراقبهفقط برای امروز ۱۵ جدی ( دی ماه ) بهبودی در خانه

حواس پرتی مشکل ساز است،هر قدر سعی میکنیم از آن خلاص شویم، به نظر میرسد قدرت بیشتری پیدا میکند. برای مثال اگر در کل طول جلسه سعی کنیم تا گوشی تلفن خود را از جیب در نیاوریم احتمالاً از مشارکتها همان قدر کم دستگیرمان میشود که اگر از اول و در تمام طول جلسه سرمان در گوشی تلفن بود از آن ،بدتر اگر تمام انرژی خود را صرف این فکر کنیم که بعضی اعضا دیگر سرشان به گوشیهایشان ،است، آن وقت تا چه حد داریم واقعاً به مشارکتها گوش میدهیم؟ به جای حواس پرتی، توسط ایجاد ارتباط با که در آنها شرکت میکنیم و تمرکز بر روی این ،ارتباط ما رابطه آگاهانه با نیروی جلساتی برتر را ارتقا میدهیم،همه ما روشهای فراوانی برای حواس پرتی داریم که به ما امکان میدهند از حضور در لحظه حال اجتناب کنیم،ما ممکن است برای مدتی طولانی به یک صفحه نمایش خیره شویم تا حواسمان از یک غم،خشم یا کدورتی پرت شود،شاید به خاطر عوعو . سگ همسایه یا صدای ماشین آشغالی در کوچه یا…. جابجایی هوا در حین مراقبه حواسمان پرت شود،مهم نیست منبع حواس پرتی ما چیست،چه درونی باشد چه بیرونی، چه واقعی باشد و چه تخیلی به هر حال حواس پرتی رابطه آگاهانه ما با خود، یکدیگر و نیری برترمان را مختل میسازد.

چگونه بر حفظ رابطه خود تمرکز میکنیم؟ در جلسات به همین سادگی که به دقت به مشارکت ها گوش فرا دهیم اگر ذهن ما به سمت گوشی ای که جیبمان است – یا گوشی ای که دست عضو دیگریست – رفت خیلی ساده باید توجه خود را معطوف کنیم به کسی که در حال مشارکت است. در حین مراقبه ما به سادگی به هر آنچه آنجاست گوش میدهیم، اگر متوجه شویم که ذهن ما در حال منحرف شدن است خیلی ساده توجه خود را به لحظه حال معطوف میکنیم.با تمرکز بر اینکه در لحظه کجا هستیم میتوانیم رابطه خود با نیروی برتر را ادامه دهیم ما گوش میدهیم مشارکت میکنیم و اغلب متوجه میشویم که هر چه نیاز داریم در اختیارمان است.

 هر چه بهتر در جلسات گوش دهم و مشارکت کنم به من کمک میشود تا بهتر به نیروی برتر گوش دهم و با او مشارکت کنم. اگر ذهن من از رابطه آگاهانه منحرف شود، بر روی حواس پرتی تمرکز نخواهم کرد خیلی ساده توجه خود را به لحظه ای برمیگردانم که دارم با نیروی برترم مشارکت میکنم. 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

نعمت توجه

۱۴ جدی ( دی ماه )

گوش دادن به معتادانی که تجربه خود را به مشارکت میگذارند، دیدن بهبودی در عمل و احساس کردن عشق موجود در جلسات همگی به اندازه کارکردن قدمها مهم و قسمتی از فرآیند بهبودی هستند.

  *اصول راهنما، سنت یازده پیشگفتار*فقط برای امروز ۱۳ جدی ( دی ماه ) بزرگترین نیاز ما

            

آنچه در جلسات NA مشهود است این است که در اوایل بهبودی چیزی که باعث برگشت ما به جلسات شد همین موضوع جاذبه” و نه “تبلیغ بود. اگر احساس میکردیم که دارد تبلیغ میشود به شدت سرخورده میشدیم،بسیاری از ما با شک و تردید شرکت در جلسات را آغاز کردیم اما استیصال و درماندگی ما را مجبور کرد که به دقت توجه کنیم،در ابتدا وقتی که خواندنی چگونگی عملکرد خوانده میشد قدمها تاثیری بر ما نداشت زیرا به نظر ما آن چیزی نبود که بتواند مشکل ما را حل کند اما داستانهای که میشنیدیم، و صمیمیتی که تجربه میکردیم تاثیر مثبتی بر روی ما داشت. مشاهده معتادان در حال بهبودی که خود واقعیشان هستند قابل توجه و جذاب است و باعث بازگشت ما به جلسات میشود، یک نفر خود را تازه وارد معرفی میکند و میگوید این اولین جلسه من “است و استقبال واقعی و مهمان نوازانه ای را دریافت میکند،یک عضو دو سال پاکی را جشن میگیرد، که به دلیل این واقعیت که راه طولانی ای را طی کرده بود تا به این رویداد مهم برسد، این پاکی برایش بسیار ارزشمند است،یک نفر دیگر در مورد قطع ارتباط خود با NA مشارکت میکند که به علت مسائل خانوادگی پیش آمده بود و اینکه چگونه دوباره به انجمن وصل شده است و از اعضائی که ارتباط خود را با او حفظ کردند تشکر میکند. دیگرانی نیز درباره رابطه معتادگونه خود با غذا، سکس، پول و یا درباره بیماری ضرر و زیان یا اشتباه در قضاوت که همگی عواقب زشت و بدی دارند صحبت میکنند. و بسیاری دیگر صادقانه در مورد مسائلی که با آنها دست به گریبان هستند و هیچ کنترلی بر آنها ندارند حرف میزنند مسائلی مانند اولین قرار ملاقاتشان با یک آدم روانی،رئیس خسیس و بدذات خود، یا آب و هوا، ما به تمام این داستانها توجه میکنیم زیرا 

رشته های منحصر به فرد و پیامی مشترک دارند و همینطور به راه حلهای اعضا که اغلب ریشه در دوازده قدم دارند. زمانی که ما به بهترین شکلی که در توان ماست قدمها را کار میکنیم دچار تغییر عمیقی میشویم که به ما کمک میکند پاک بمانیم و از ترس خود محورانه ای که ما را زمین گیر میکند رها شویم. اما هرگز نباید اهمیت تجربه سخت به دست آمده و دانشی را که از دیگر اعضا میگیریم را دست کم گرفت،بهبودی فقط آن چیزی نیست که به خودی خود توسط کارکرد قدمها برای ما اتفاق میافتد، بلکه آن چیزهای است که ما از یکدیگر میشنویم، میبینیم و احساس همه عناصر برنامه در هماهنگی با یکدیگر است.

بله من به راه حلهای موجود در قدمها متعهد هستم. در ضمن دلیل دیگر برای حضور من در اینجا توجه به دیگر معتادان و تقویت بهبودی خودم است.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org