دسته: فقط برای امروز

فقط برای امروز

۲۲ میزان (مهر ماه)

پایان تنهایی

«با وجود عشقی که در معتادان گمنام به من ابراز میشود، بهانهای برای احساس تنهایی ندارم.»

“کتاب پایه”

بیماری اعتیاد موجب احساس تنهایی میشود. شاید افراد دور ما را بگیرند، اما دیر یا زود اعتیاد فاصلهای را بین ما و حتی نزدیکترین دوستان ما به وجود میآورد. بسیاری از ما به خاطر احساس تنهایی نومیدکننده به معتادان گمنام جذب میشویم.  

اگرچه شاید با احتیاط و تردید به اتاقهای معتادان گمنام نزدیک شویم، اما با یک درآغوش گیری، لبخند و «باز هم به جلسات برگرد» صمیمی از ما استقبال میشود. شاید اولین جایی باشد که در آن پس مدتی طول و دراز احساس میکنیم که از ما استقبال شده است. سایر اعضاء را میبینیم که صحبت میکنند، میخندند و برای صحبت بیشتر ضمن صرف چای یا قهوه دسته دسته جلسه را ترک میکنند. از اینکه آیا ما هم میتوانیم به جزیی از این گروه صمیمی تبدیل شویم، در شگفت هستیم.

الگوی انزوای ما میتواند پیوستن به این گروه را برای ما دشوار سازد. اما در طول زمان به تدریج خود را “جزیی” از این گروه میدانیم، نه “جدا از آن.” به زودی وقتی وارد اتاقها میشویم، احساس راحتی میکنیم. کم کم دوستانی پیدا میکنیم و زندگی ما شروع به تغییر میکند.  

NA به ما می آموزد که چگونه بر انزوای خود غلبه کنیم. از طریق اولین روابط دوستی خود در جلسه همیشگی، کم کم متوجه میشویم که پیدا کردن دوست مشکل نیست. وقتی درباره خود با دیگران صحبت میکنیم، احساس تعلق پیدا میکنیم.

فقط برای امروز: به خاطر روابط دوستانهای که نیروی برتر در NA در اختیار من گذشته، سپاسگزارم. به این خاطر، دیگر احساس تنهایی نمیکنم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۱ میزان (مهرماه)

                 ایجاد تغییر                       

«کلمات نمیتوانند احساس بیداری روحانی که هنگام بخشیدن چیزی هر چند کوچک به فرد دیگر به دست می آوریم، توصیف کنند.»

“کتاب پایه”

گاهی اوقات به نظر میرسد آنقدر در دنیا مشکل وجود دارد که شاید ما نیز تلاش برای ایجاد تغییر را فراموش کنیم. تصور میکنیم، «از این گذشته، چه کاری میتوانم در دنیا انجام دهم؟ من فقط یک نفر هستم.» فرقی نمیکند که نگرانیهای ما آنقدر عمیق باشد که به صلح جهانی تمایل داشته باشیم و یا آنقدر شخصی باشد که صرفاً مایل باشیم بهبودی در اختیار هر کسی که خواهان آن است، قرار گیرد، در هر حال انجام این کار طاقت فرسا به نظر میرسد. افسوس میخوریم، «کارهای زیادی برای انجام دادن هست، ولی وقت خیلی کم است» و گاهی اوقات از اینکه چگونه میتوانیم کار مفیدی انجام دهیم، متحیر میشویم.    

جای تعجب است که کوچکترین کمکها بزرگترین تغییرات را ایجاد میکنند. برای اینکه از زندگی چیزی بیشتر از یک حیات عادی ملالت آور نصیب ما شود، تنها باید کمی تلاش کنیم. وقتی موجب نشاط روح یک فرد میشویم، خود ما نیز در اثر احساس رضایت عمیقی که از این کار به ما دست میدهد، دگرگون میشویم. وقتی به فردی که اخم میکند، لبخند میزنیم، وقتی در اتوبان به فردی اجازه میدهیم از ما سبقت بگیرد، وقتی با تازه واردی تماس میگیریم تا فقط بگوییم برای او اهمیت قائل هستیم، وارد عالم چیزهای شگفت انگیز و جدید میشویم.      

مایل به تغییر دنیا هستید؟ از معتادی که امشب در کنار شما مینشیند، شروع کنید و بعد تصور کنید که ابراز عشق شما چند برابر شده است. هر یک از ما در مواقعی تغییر ایجاد میکنیم.   

فقط برای امروز: ابراز عشق برای من هزینهای در بر ندارد، اما برای مخاطب من بسیار گرانبهاست. امروز نسبت به فردی ابراز عشق میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲۰ میزان (مهر ماه)

حق به جانب بودن

«وقتی به غیر قابل اداره بودن زندگی خود اقرار میکنیم ، مجبور به بحث درباره دیدگاه خود نیستیم…. دیگر مجبور نیستیم که همواره حق به جانب باشیم.»

“کتاب پایه”

هیچ چیز سریعتر از اجبار به “حق” به جانب بودن، ما را از صمیمیت و مودتی که میان اعضای انجمن NA وجود دارد، جدا نمیسازد. سست و متزلزل تظاهر میکنیم که فردی صاحب قدرت هستیم. در حالی که از احترام به نفس پایین رنج میبریم، با تحقیر دیگران برای بالا بردن شأن خود تلاش میکنیم. این روشها در بهترین حالت، ما را از دیگران دور میکنند؛ در بدترین حالت، موجب حمله از جانب دیگران میشوند. هر چه بیشتر سعی در تحت فشار قرار دادن دیگران برای اثبات حق خود میکنیم، بیشتر مرتکب اشتباه میشویم.    

برای حفظ امنیت، مجبور نیستیم حق به جانب باشیم؛ مجبور نیستیم تظاهر کنیم پاسخ همه پرسشها را در اختیار داریم تا دیگران ما را دوست داشته باشند یا به ما احترام بگذارند. هیچ یک از ما پاسخ همه پرسشها را در اختیار نداریم. برای پر کردن خلأیی که در فهم ما از مسائل وجود دارد، به کمک نیرویی برتر از خود نیاز داریم تا عجز شخصی ما را جبران نماید. وقتی چیزهایی را که میدانیم به دیگران ارائه میدهیم، به چیزهایی که نمیدانیم اقرار میکنیم و به دنبال یاد گرفتن از هم قطاران خود هستیم، با دیگران به آسانی زندگی میکنیم. وقتی از تکیه بر نیروی خود دست میکشیم و به خداوندی که در بهبودی از او شناخت پیدا کردهایم، تکیه میکنیم، با امنیت درونی زندگی میکنیم. 

مجبور نیستیم همواره “حق” به جانب باشیم، صرفاً بهبود پیدا میکنیم.

فقط برای امروز: خداوندا، به عجز و غیر قابل اداره بودن زندگی خود اقرار میکنم. به من کمک کن در زندگی خود با دیگران منصفانه رفتار کنم و برای راهنمایی و قدرت به تو وابسته باشم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۹ میزان (مهرماه)

عینک و نگرشها 

«بهترین فکر ما برای ما دردسر ایجاد کرد…. بهبودی تغییر فعالی در عقاید و نگرشهای ماست.»

“کتاب پایه”

در دوران اعتیاد فعال، جهان احتمالاً شبیه به جایی وحشتناک به نظر میرسید. مصرف به ما در تحمل دنیایی که میدیدیم، کمک کرد. امروز، درک میکنیم که شرایط دنیا واقعاً مشکل ما نبود. عقاید و نگرشهای ما درباره دنیا بود که یافتن جایی راحت در آن را ناممکن میساخت.  

نگرشها و عقاید ما عینکی است که از طریق آن زندگی خود را مشاهده میکنیم. اگر “عینک” ما لک یا کثیف شود، زندگی ما تیره و تار به نظر میرسد. اگر نگرشهای ما به اندازه کافی واضح نباشد، کل دنیا غیر طبیعی به نظر میرسد. برای مشاهده دنیا به طور واضح، باید نگرشها و عقاید خود را پاک و عاری از چیزهایی نظیر رنجش، انکار، تاسف به حال خود و کوته بینی نگاه داریم. برای اطمینان از وضوح زندگی خود، باید عقاید خود را با واقعیت سازگار کنیم.     

در دوران اعتیاد، بهترین طرز فکر هم ما را از مشاهده دنیا یا نقش خود در آن به طور واضح باز میداشت. بهبودی نسخه عینک نگرش ما را اصلاح میکند. قدمها از طریق از میان برداشتن انکار و جایگزینی آن با ایمان، صداقت با خود، فروتنی و مسئولیت پذیری به ما در مشاهده دنیا به گونهای کاملاً جدید کمک میکنند. سپس قدمها به ما در تمیز نگاه داشتن لنزهای روحانی خود کمک میکنند و ما را به بررسی منظم عقاید، نگرشها و اعمال خود تشویق مینمایند.     

امروز ، وقتی به دنیا از طریق لنزهای تمیز ایمان و بهبودی نگاه میکنیم، مانند جای صمیمی و الهام بخشی برای زندگی به نظر میرسد.  

فقط برای امروز: به دنیا و زندگی خود از طریق لنزهای تمیز روحانی برنامه خود نگاه میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۸ میزان (مهر ماه)

          عواقب

«قبل از اینکه پاک شویم، اکثر اعمال ما از روی اجبار بود. امروز، اسیر این نوع طرز فکر نیستیم.»

“کتاب پایه”

آیا تا به حال به انجام کاری وسوسه شدهاید که از عواقب خطرناک آن مطلع باشید. آیا تا به حال فکر کردهاید کاری که شما به انجام آن وسوسه شدهاید، چقدر به شما صدمه خواهد زد و با این وجود به کار خود ادامه دهید؟

گفته شده که برای هر عملی عواقبی وجود دارد. قبل از اینکه پاک شویم، بسیاری از ما صرفاً به این مسئله اعتقاد نداشتیم. اما اکنون دقیقاً میدانیم این مسئله به چه معناست. وقتی عملی را انجام میدهیم میدانیم که باید تاوان عواقب آن را بپردازیم. وقتی به خوبی میدانیم مایل به پرداخت تاوان کاری نیستیم، دیگر نمیتوانیم ندانسته تصمیم به انجام آن بگیریم.   

برای هر عملی پاداش و تاوانی وجود دارد. اگر مایل به پرداخت تاوان کاری هستیم، انجام این کار علیرغم عواقب آن درست است، اما همیشه تاوانی برای پرداخت وجود دارد. 

فقط برای امروز : قبل از اینکه به انجام عملی اقدام کنم، درباره عواقب آن فکر میکنم.  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۷ میزان (مهر ماه)

                           نظم                                 

«بر نظم دادن به کار خود تأکید میکنیم، زیرا این کار موجب آسایش ما میشود.»

“کتاب پایه”

تمرکز بر آنچه دیگران انجام میدهند، میتواند ما را برای مدت کوتاهی از اجبار به بررسی خودمان رها سازد. اما یکی از جنبه های موفقیت ما در معتادان گمنام حصول اطمینان از منظم بودن کار خودمان است. پس با این وجود، “نظم دادن به کار خود” به چه معناست؟   

بدین معناست که قدمهایی را کار کنیم که به ما امکان بررسی نقش خود را در روابط خود با دیگران میدهد. وقتی با فردی مشکل داریم، میتوانیم برای پیدا کردن نقش خود در آن مشکل ترازنامه خود را تهیه کنیم. با کمک راهنما سعی در حل آن مشکل میکنیم. سپس، هر روز به تهیه ترازنامه خود ادامه میدهیم تا از تکرار همین اشتباهات در آینده اجتناب کنیم.   

این کار نسبتاً ساده است. طوری با دیگران رفتار میکنیم که دوست داریم دیگران نیز این طور با ما رفتار کنند. وقتی به آنها جبران خسارت مدیون هستیم، فوراً دین خود را ادا میکنیم. وقتی هر روز زندگی خود را به مراقبت نیروی برتر خود می سپاریم، میتوانیم از عمل کردن بر اساس اراده شخصی که مختص اعتیاد فعال است، دوری کنیم. تحت هدایت نیرویی که بهترین را برای همه میخواهد، روابط ما با دیگران مطمئناً بهتر خواهد شد. 

فقط برای امروز : به کار خود نظم میدهم. امروز ، نقش خود را در مشکلات زندگی خود بررسی میکنم. اگر مدیون به جبران خسارت هستم، دین خود را ادا میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۶ میزان (مهر ماه)

    الگوی جدید زندگی

«اگر از چیزی که داریم استفاده نکنیم، آن را ازدست خواهیم داد.»

“کتاب پایه”

اعتیاد به زندگی ما الگو و به همراه آن معنایی بیشک بیمارگونه و تاریک داد. ولی به هر حال یک معنا داد. برنامه بهبودی معتادان گمنام به ما الگوی جدیدی برای زندگی ارائه میکند تا آن را با برنامههای قدیمی خود جایگزین کنیم. با این الگوی جدید، معنای جدیدی حاکی از روشنی و امید وارد زندگی ما میشود.    

این الگوی جدید زندگی چیست؟ به جای انزوا، مصاحبت به دست می آوریم. به جای زندگی کورکورانه و تکرار مداوم اشتباهات گذشته، مرتب خود را بررسی میکنیم و برای حفظ رشد چیزهایی که به ما کمک میکند و کنار گذاشتن چیزهایی که به ما کمک نمیکند، از آزادی برخورداریم. به جای تلاش مداوم برای گذران زندگی با تکیه بر نیروی محدود خود، رابطه ای آگاهانه را با نیرویی مهربان و برتر از خود برقرار میکنیم. 

زندگی ما باید الگویی داشته باشد. برای حفظ بهبودی باید الگوهای جدیدی را که برنامه به ما آموخته، حفظ کنیم. از طریق توجه منظم به این الگوها، رهایی خود از بیماری کشنده اعتیاد را تداوم می بخشیم و معنایی را که بهبودی در زندگی ما به وجود آورده، حفظ میکنیم.

فقط برای امروز : الگوی جدیدی را در زندگی خود شروع میکنم: مراقبت منظم از بهبودی خود.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۵ میزان (مهر ماه)

وابستگی به نیروی برتر خود  

«به عنوان معتادان در حال بهبودی، متوجه میشویم که هنوز وابسته هستیم، اما این وابستگی از چیزهای اطراف ما به خداوندی مهربان و قدرت درونی حاصل از برقراری رابطه با او تغییر یافته است.»

“کتاب پایه”

بسیاری از معتادان به نافرمانی عادت کردهاند. نمیخواهیم به کسی یا چیزی و خصوصاً به خداوند وابسته باشیم. تصور میکردیم حسن مصرف به این است که به ما قدرت میدهد هر کسی که میخواهیم باشیم و هر طوری که میخواهیم احساس کنیم. اما بهایی که به خاطر این آزادی واهی پرداختیم، نوعی وابستگی، فراتر از بدترین کابوسهای ما بود. مصرف به جای اینکه به ما آزادی دهد، ما را اسیر خود کرد.   

وقتی به معتادان گمنام آمدیم، فهمیدیم که وابستگی به خداوند نباید به معنایی که تصور میکردیم باشد. بله، اگر میخواستیم آرامش خود را دوباره به دست آوریم، باید از “نیرویی برتر از خود” طلب کمک میکردیم. اما میتوانستیم درک خود از این نیرو را انتخاب کنیم—حتی میتوانستیم این درک را خود به وجود آوریم. فهمیدیم که وابستگی به نیرویی برتر، ما را محدود نمیکند؛ بلکه ما را آزاد میسازد.  

قدرتی که در بهبودی پیدا میکنیم، قدرتی است که خود بدان نیاز داشتیم. عشقی است که میترسیدیم به خاطر آن به دیگران وابسته شویم. احساس هدفمندی است که هرگز نداشتیم، هدایتی است که نمیتوانستیم برای درخواست آن به اندازه کافی فروتن باشیم یا به دیگران برای بخشیدن آن اعتماد کنیم. این قدرت همه این چیزهاست و به خود ما تعلق دارد. امروز، از اینکه به نیرویی برتر وابستهایم، سپاسگزاریم.    

فقط برای امروز : به عشق و قدرت درونی وابسته هستم که آن را از خداوندی که درک میکنم، دریافت مینمایم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۴ میزان (مهر ماه)

      جبران خسارت بدون توقع

«پیشبینی درباره جبران خسارت میتواند مانع بزرگی هم در تهیه فهرست و هم در پیدا کردن تمایل باشد.»

“کتاب پایه”

قدم هشتم از ما میخواهد برای جبران خسارت از همه افرادی که به آنها صدمه زده ایم، تمایل پیدا کنیم. وقتی به این قدم میرسیم، شاید از اینکه نتیجه جبران خسارتهای ما چه خواهد بود، متحیر شویم. آیا مورد بخشش واقع میشویم؟ آیا از هر گونه احساس گناه مداوم رهایی می یابیم؟ یا آیا از سوی افرادی که به آنها صدمه زده ایم، تنبیه و شکنجه میشویم؟  

اگر انتظار دریافت پاداشهای روحانی قدم هشتم و نهم را داریم، باید از تمایل خود به طلب بخشش صرف نظر کنیم. اگر از کارکرد این قدمها انتظار نتیجه خاصی را داشته باشیم، احتمالاً از نتیجه بسیار دلسرد خواهیم شد. باید از خود بپرسیم آیا همه امید ما به بخشش از سوی طرف مقابل که از او جبران خسارت میکنیم، بسته شد. یا شاید امیدواریم بدهی ما از سوی طلبکار مهربانی که از شنیدن ماجرای بداقبالی ما اشک در چشمانش جمع میشود، بخشیده شود.        

برای جبران خسارت صرف نظر از نتیجه آن باید تمایل داشته باشیم. جبران خسارت را میتوانیم پیشبینی کنیم، اما نتایج آن را نمیتوانیم پیشبینی کنیم. اگرچه ممکن است از سوی فردی که به او جبران خسارت مدیون هستیم، کاملاً بخشیده نشویم، اما یاد میگیریم که خود را ببخشیم. در این فرآیند ، متوجه میشویم دیگر مجبور به تحمل بار سنگین گذشته نیستیم.

فقط برای امروز : از هر گونه پیش بینی درباره افرادی که به آنها جبران خسارت مدیون هستم، صرف نظر میکنم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org