فقط برای امروز
۱۳ میزان (مهر ماه)
طلب آمرزش، نه عدالت
«بسیاری از ما در پذیرفتن اینکه به دیگران صدمه زده ایم، مشکل داریم… توجیهات و عقاید خود درباره قربانی بودن را کنار میگذاریم.»
“کتاب پایه”
زندگی ما پیشرفت خوبی دارد. اوضاع به خوبی پیش میرود و هر یک از سالهای بهبودی هدایای مادی و روحانی بیشتری را برای ما به ارمغان می آورد. شاید مقدار کمی پول در بانک، ماشینی جدید یا رابطه ای مسئولانه داشته باشیم. کمی اعتماد به نفس داریم و ایمان ما به نیرویی برتر رشد میکند.
سپس اتفاقی می افتد. فردی شیشه اتومبیل ما را میشکند و ضبط صوت را سرقت میکند یا فردی که با او رابطه داریم، نسبت به ما بی وفایی میکند. فوراً احساس قربانی بودن میکنیم. ناله میکنیم «پس عدالت کجاست؟» اما اگر نگاهی به رفتار خود در گذشته بیندازیم، شاید به تقصیر خود در اتفاقی که برای ما افتاده است، پی ببریم. میفهمیم که واقعاً عدالت نمیخواهیم—نه برای خود و نه برای دیگران. آنچه میخواهیم آمرزش است.
از خداوند مهربان به خاطر ترحمی که نسبت به ما نشان داده شده، سپاسگزاریم و برای سپاسگزاری از همه هدایای ارزشمندی که بهبودی به ارمغان می آورد، وقت صرف میکنم.
فقط برای امروز : برای آمرزش دعا میکنم، نه عدالت. به خاطر آمرزشی که دارم، سپاسگزارم و نسبت به دیگران با بخشندگی رفتار میکنم.
معتادان گمنام افغانستان
https://naafg.org
