بایگانی‌های فقط برای امروز - صفحه ۱۲ از ۲۴

فقط برای امروز ۱۹ سنبله (شهریورماه) قدرتمندتر از کلمات

فقط برای امروز

۱۹ سنبله ( شهریورماه)

قدرتمندتر از کلمات

«یاد می⁯گیریم یک در آغوش⁯ گیری ساده و صمیمانه می⁯تواند یک دنیا تأثیر داشته باشد…»

“کتاب پایه”

احتمالاً زمانهایی در دوران بهبودی وجود داشته که به افرادی که در رنج بزرگی به سر می⁯بردند، نزدیک شده⁯ ایم. با این پرسش کلنجار می⁯رفتیم: «برای اینکه آنها احساس بهتری داشته باشند، چه کاری می⁯توانیم انجام دهیم؟» برای تسکین دادن به درد آنها احساس اضطراب و بی⁯ کفایتی می⁯کردیم. آرزو می⁯کردیم تجربه بیشتری برای مشارکت کردن داشتیم. نمی⁯دانستیم چه بگوییم.

اما گاهی اوقات در زندگی زخمهایی است که حتی با صمیمانه⁯ ترین کلمات هم تسکین نمی⁯ یابد. وقتی پای عمیق⁯ ترین احساسات همدردی ما در میان است، کلمات هرگز نمی⁯توانند تمام منظور ما را ابراز کنند. زبان از برقراری ارتباط با یک روح زخم⁯ خورده قاصر است، به طوری که تنها ارتباط با نیرویی برتر و مهربان می⁯تواند بر زخم روح مرهم باشد.

وقتی افرادی که دوست داریم، غصه می⁯خورند ، شاید صرفاً حضور ما دلسوزانه⁯ ترین کمکی است که می⁯توانیم ارائه دهیم. می⁯توانیم مطمئن باشیم نیرویی برتر و مهربان برای التیام روح ، سخت در تلاش است؛ تنها وظیفه ما حضور در آنجاست. حضور ما، یک در آغوش⁯ گیری صمیمانه و یک گوش شنوا مطمئناً عمق احساسات ما را ابراز می⁯کند و در برقراری ارتباط با انسانی که در عذاب است، از کلمات هم تأثیر بیشتری دارد.

فقط برای امروز : حضور ، در آغوش⁯ گیری و گوش شنوای خود را به فردی که دوست دارم، عرضه می⁯کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز۱۸ سنبله (شهریورماه) پاهای گلی

Posted on شهریور ۱۸, ۱۴۰۳شهریور ۱۸, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۸ سنبله (شهریورماه)

پاهای گلی

«یکی از بزرگترین موانع بر سر راه بهبودی، داشتن انتظارات غیرواقع⁯ بینانه از دیگران است.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما وقتی به معتادان گمنام می⁯ آییم احساس نسبتاً بدی درباره خود داریم. در مقایسه ، معتادان در حال بهبودی که در جلسات با آنها دیدار می⁯کنیم، ممکن است تقریباً از متانت و بزرگواری مافوق بشری برخوردار باشند. این افراد باخرد و دوست⁯داشتنی ماه⁯ ها یا حتی سال های بسیاری بر اساس اصول روحانی زندگی کرده⁯ اند و بدون انتظار هیچ چشم داشتی به دیگران خدمت کرده⁯اند. به آنها اعتماد می⁯کنیم و تا وقتی بتوانیم خود را دوست داشته باشیم به آنها اجازه می⁯دهیم ما را دوست داشته باشند. از آنها انتظار داریم همه چیز را دوباره به حالت طبیعی خود باز گردانند.

سپس درخشش اوایل دوران بهبودی به تدریج محو می⁯شود و ما شروع به درک جنبه انسانی دوستان NA و راهنمای خود می⁯کنیم. شاید یکی از اعضای جلسه همیشگی با ما قرار ملاقاتی برای صرف قهوه بگذارد و در سر قرار حاضر نشود یا دو نفر از اعضای باتجربه را ببینیم که مشغول بگو و مگو هستند یا متوجه شویم که راهنما دارای یکی دو نقص شخصیتی است. ناامید و دلسرد می⁯شویم—این معتادان در حال بهبودی هر چه باشند کامل نیستند! چگونه می⁯توانیم به آنها بیشتر از این اعتماد کنیم؟

حقیقت درست جایی بین “قهرمان⁯ های بهبودی” و “افراد بد و وظیفه⁯ نشناس NA” نهفته است: معتادان انجمن ما نه کاملاً بد و نه کاملاً خوب هستند. از این گذشته، اگر آنها کامل بودند، به این برنامه نیازی نداشتند. دوستان و راهنمای ما درست مثل ما معتادان در حال بهبودی عادی هستند. می⁯توانیم با تجربه معمولی بهبودی آنها ارتباط برقرار کنیم و از آن در برنامه خود استفاده کنیم.

فقط برای امروز: دوستان و راهنمای من درست مثل من انسان هستند و به همین خاطر بیشتر به تجربه آنها اعتماد می⁯کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۷ سنبله (شهریور ماه) نافرمانی

Posted on شهریور ۱۷, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۷ سنبله (شهریور ماه)

نافرمانی

«وقتی نافرمان می⁯شویم، نباید ایمان خود را از دست دهیم.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما سراسر زندگی خود را در نافرمانی به سر بردیم. پاسخ اولیه ما به هر نوع فرمان اغلب منفی است. انکار ناخودآگاهانه قدرت برای بسیاری از معتادان ظاهراً یک نقص شخصیتی دردسر آفرین است.

بررسی دقیق خود می⁯تواند طرز واکنش ما نسبت به دنیای اطراف خود را نشان دهد. می⁯توانیم از خود بپرسیم آیا نافرمانی ما نسبت به مردم، مکانها و مؤسسات توجیهی دارد. اگر به قدر کافی به نوشتن ادامه دهیم، معمولاً می⁯توانیم از کارهای دیگران بگذریم و نقش خود را در امور آشکار کنیم. متوجه می⁯شویم آنچه دیگران بر سر ما آورده⁯اند، به اندازه طرز واکنش ما نسبت به موقعیت⁯هایی که خود را در آن یافته⁯ ایم، مهم نبوده است.

ترازنامه مستمر و منظم به ما این امکان را می⁯دهد که الگوهای واکنش خود نسبت به زندگی را بررسی کنیم و ببینیم آیا به نافرمانی مزمن گرایش داریم یا خیر. گاهی اوقات متوجه خواهیم شد در حالی که معمولاً به جای ریسک⁯ ناپذیری، از آنچه به ما پیشنهاد می⁯شود، پیروی می⁯کنیم، رنجش⁯ هایی را به طور مخفیانه نسبت به اعمال قدرت در دل داریم. اگر این رنجش⁯ها را به حال خود رها کنیم، می⁯توانند ما را از مسیر برنامه بهبودی منحرف سازند.

فرآیند تهیه ترازنامه به ما امکان آشکارسازی، ارزیابی و تغییر الگوهای نافرمانی را می⁯دهد. نمی⁯توانیم با تهیه ترازنامه دنیا را تغییر دهیم، اما می⁯توانیم طرز واکنش خود را نسبت به آن تغییر دهیم.

فقط برای امروز : می⁯خواهم از آشوب حاصل از نافرمانی رهایی یابم. قبل از عمل، خود را ارزیابی می⁯کنم و درباره ارزشهای واقعی خود فکر می⁯کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۶ سنبله (شهریور ماه) رنجش و بخشش

Posted on شهریور ۱۶, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۶ سنبله (شهریور ماه)

رنجش و بخشش

«هر وقت خطایی صورت گرفته باشد، برنامه روحیه بخشش را به ما می⁯ آموزد.»

“کتاب پایه”

در NA شروع به برقراری ارتباط با دنیای اطراف خود می⁯کنیم. دیگر در انزوا زندگی نمی⁯کنیم. اما رهایی از انزوا بهای خود را دارد: هر چه بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کنیم، بیشتر متوجه تجاوز دیگران به حقوق خود می⁯شویم. اغلب در چنین شرایطی رنجش به وجود می⁯ آید.

رنجش⁯ها چه توجیه⁯ شده باشند یا خیر، برای بهبودی مداوم ما خطرناک هستند. هر چه بیشتر رنجش⁯ها را در دل نگاه داریم، تلخ⁯تر می⁯شوند و سرانجام ما را مسموم می⁯کنند. برای پاک ماندن، باید جهت رهایی از رنجش⁯ها توانایی بخشش پیدا کنیم. ابتدا این توانایی را با کارکرد قدمهای هشتم و نهم به دست می⁯ آوریم و سپس آن را با انجام منظم قدم دهم سرزنده نگاه می⁯داریم.

گاهی اوقات وقتی برای بخشش تمایل نداریم، باید به یاد بیاوریم که خود ما نیز روزی به بخشش فردی دیگر احتیاج پیدا می⁯کنیم. آیا همه ما در مواقعی کاری را انجام نداده⁯ ایم که از انجام آن عمیقاً پشیمان شده⁯ ایم؟ و آیا وقتی دیگران عذرخواهی صادقانه ما را می⁯پذیرند، تا اندازه⁯ای التیام پیدا نکرده⁯ ایم؟

وقتی به خاطر می⁯ آوریم که همه ما حداکثر تلاش خود را انجام می⁯دهیم، پرورش روحیه بخشش کمی آسان⁯تر است. روزی هم ما به بخشش نیاز داریم.

فقط برای امروز : رنجش⁯های خود را رها می⁯کنم. امروز، اگر مورد آزار قرار گرفته⁯ ام، بخشش را تمرین می⁯کنم و می⁯ دانم خود من هم به بخشش نیاز دارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز۱۵ سنبله (شهریور ماه) حضور منظم در جلسات

Posted on شهریور ۱۵, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۵ سنبله (شهریور ماه)

حضور منظم در جلسات

«در اثر تجربه گروهی یاد گرفته⁯ ایم افرادی که به طور منظم در جلسات شرکت می‌کنند، پاک می⁯مانند.»

“کتاب پایه”

برنامه NA الگوی جدیدی برای زندگی به ما ارائه می⁯دهد. یکی از عوامل اساسی این الگوی جدید حضور منظم در جلسات است. برای تازه⁯ وارد، پاک ماندن تجربه جدیدی است. همه چیزهایی که زمانی آشنا بود، تغییر کرده است. افراد، مکانها و چیزهای قدیمی که در صحنه زندگی از ما پشتیبانی می⁯کردند، رفته⁯ اند. نگرانی⁯ های جدیدی به وجود می⁯ آیند و دیگر از طریق مواد مخدر سرکوب نمی⁯شوند و از بین نمی⁯روند. مهم نیست چه پیش می⁯ آید، مهم نیست که زندگی روزمره چقدر احمقانه می⁯شود، در هر حال، می⁯دانیم که جلسه روزانه منتظر ماست. در آنجا می⁯توانیم ارتباط با سایر معتادان در حال بهبودی را احیا کنیم، ارتباط با افرادی که می⁯دانند چه چیزی را تجربه می⁯کنیم، چرا که خود نیز آن را تجربه کرده⁯ اند. هیچ روزی نباید بدون آرامشی که تنها از این انجمن به دست می⁯ آوریم، سپری شود.

وقتی در بهبودی رشد می⁯کنیم، همان مزایایی را به دست می⁯ آوریم که از حضور منظم در جلسات عاید ما می⁯شود. صرف نظر از مدت زمان پاکی باید بدانیم همواره یک معتاد هستیم. درست است اگر چند روز در جلسات شرکت نکنیم، فوراً شروع به مصرف مقادیر زیادی از مواد مخدر نمی⁯کنیم. اما هر چه به طور منظم⁯تر در جلسات NA حضور یابیم، هویت خود را به عنوان معتادان در حال بهبودی بیشتر تقویت می⁯کنیم و هر یک از جلسات ما را از تبدیل شدن مجدد به معتاد در حال مصرف ⁯دور نگه می⁯دارد.

فقط برای امروز: قول می⁯دهم حضور منظم در جلسات را به عنوان بخشی از الگوی جدید زندگی خود لحاظ کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز۱۴ سنبله (شهریور ماه) نه آنقدر وخیم و علاج⁯ ناپذیر

Posted on شهریور ۱۳, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۴ سنبله (شهریور ماه)

نه آنقدر وخیم و علاج⁯ ناپذیر

«متوجه می⁯شویم که از یک بیماری رنج می⁯بریم، نه از یک معضل اخلاقی. شدیداً بیمار بودیم، ولی نه آنقدر وخیم و علاج⁯ ناپذیر.»

“کتاب پایه”

برای بسیاری از ما ، معتادان گمنام راه حل یک معمای شخصی بسیار قدیمی بود. متعجب هستیم چرا همیشه حتی در میان یک جمع هم احساس تنهایی می⁯⁯کردیم؟ چرا کارهای احمقانه و خودنابود کننده بسیار زیادی انجام دادیم ؟ چرا اکثر اوقات درباره خود احساس بسیار بدی داشتیم؟ و چگونه زندگی ما این قدر آشفته شد؟ فکر می⁯کردیم وضعیت ما وخیم و علاج⁯ ناپذیر است یا شاید عدم سلامت عقل ما درمان⁯ نشدنی است.

با این حساب ، وقتی فهمیدیم از یک بیماری رنج می⁯بریم، آرامش زیادی پیدا کردیم : بیماری اعتیاد که منبع مشکلات ما بود. فهمیدیم که یک بیماری درمان⁯پذیر است. وقتی بیماری خود را درمان کنیم، می⁯توانیم به تدریج بهبود پیدا کنیم.

امروز ، وقتی شاهد آشکار شدن مجدد علائم این بیماری در زندگی خود هستیم، نباید نومید شویم. از این گذشته، این بیماری درمان⁯پذیر است و معضلی اخلاقی نیست. می⁯توانیم از اینکه قادر به بهبودی از بیماری اعتیاد از طریق به کارکرد قدم های دوازده⁯گانه NA هستیم، سپاسگزار باشیم.

فقط برای امروز : از اینکه بیماری من درمان⁯پذیر است و معضلی اخلاقی نیست، سپاسگزارم. از طریق تمرین برنامه NA درمان بیماری اعتیاد را ادامه می⁯دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز۱۳ سنبله (شهریور ماه) روح پریشان

Posted on شهریور ۱۳, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۳ سنبله (شهریور ماه)

روح پریشان

«سعی می⁯کنیم به یاد داشته باشیم وقتی جبران خسارت می⁯کنیم، این کار را برای خود انجام می⁯دهیم.»

“کتاب پایه”

تا وقتی هنوز مدیون به جبران خسارت هستیم، روح ما در اثر چیزهایی که بدان احتیاج نداریم پریشان می⁯شود. بار اضافی ناشی از بدهکار بودن یک عذرخواهی، نگه داشتن یک رنجش یا عدم ابراز پشیمانی را به دوش می⁯کشیم. این مسئله مانند داشتن خانه⁯ای کثیف و نامرتب است. می⁯توانیم آنجا را ترک کنیم تا مجبور به دیدن کثیفی و نامرتبی نباشیم یا شاید روی انبوهی از آت و آشغال راه برویم و تظاهر کنیم که آت و آشغالی وجود ندارد. اما نادیده گرفتن بی⁯نظمی، آن را ناپدید نمی⁯کند. در نهایت، ظرفهای کثیف، فرش پر از آشغال و کیسه⁯ های لبریز از زباله هنوز آنجا هستند و باید تمیز شوند.

زندگی با یک روح پریشان نیز مانند زندگی در خانه⁯ ای کثیف و نامرتب است. همیشه ظاهراً در چیزهای باقیمانده از دیروز سیر می⁯کنیم. هر بار که برمی⁯گردیم و سعی می⁯کنیم به جایی برویم، چیزی راه ما را سد می⁯کند. هر چه بیشتر از مسئولیت جبران خسارت سر باز می⁯زنیم، روح ما پریشان⁯ تر می⁯شود و حتی نمی⁯توانیم کسی را برای نظافت استخدام کنیم. خود ما باید این کار را انجام دهیم.

از طریق جبران خسارت احساس رضایت عمیقی به دست می⁯ آوریم. درست همان طور که پس از نظافت خانه احساس خوبی داریم و برای لذت بردن از نور آفتابی که از پنجره می⁯ تابد وقت داریم، روح ما نیز از آزادی برای لذت بردن واقعی از بهبودی شادمان می⁯شود. وقتی بخش زیادی از بی⁯ نظمی برطرف می⁯شود ، تنها باید در حالی که به حرکت خود ادامه می⁯دهیم، پشت سر خود را تمیز و مرتب نگاه داریم.

فقط برای امروز : از طریق جبران خسارتی که مدیون هستم، چیزهایی که روح من را پریشان می⁯ سازند، از سر راه بر می⁯ دارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۲ سنبله (شهریور ماه) نشان دادن فروتنی از طریق گمنامی

Posted on شهریور ۱۲, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۲ سنبله (شهریور ماه)

نشان دادن فروتنی از طریق گمنامی

«فروتنی محصولی است که به ما امکان رشد و ترقی در محیطی آزاد را می⁯دهد و ترس از شناخته شدن به عنوان فردی معتاد از سوی کارفرمایان، خانواده⁯ ها و دوستان ما را از بین می⁯برد.»

“کتاب پایه”

بسیاری از ما شاید این مسئله را درک نکرده باشیم که «گمنامی اساس روحانی تمام سنت⁯های ماست.» از اینکه این امر چطور ممکن است، متعجب شدیم. گمنامی با زندگی روحانی ما چه ارتباطی دارد ؟

پاسخ⁯های زیادی برای این پرسش وجود دارد! از طریق حفظ و حراست از گمنامی خود، پاداش⁯های روحانی فراتر از حد تصور کسب می⁯کنیم. در انجام کاری نیکو برای یک فرد و نگفتن آن به دیگران حسن بزرگی وجود دارد. به همین ترتیب ، مقاومت در برابر تمایل به اعلام غرور آفرین عضویت خود در NA به مردم جهان—در واقع اینکه از همه بخواهیم از خوب بودن ما تعریف کنند—موجب می⁯شود حتی برای بهبودی خود ارزش بیشتری قائل شویم.

بهبودی هدیه⁯ ای است که از نیرویی برتر از خود دریافت کرده⁯ ایم. خودستایی درباره بهبودی، طوری که آن را نتیجه عمل خود بدانیم، به احساس غرور و خودبزرگ⁯ بینی منجر می⁯شود. اما حفظ گمنامی منجر به فروتنی و احساس شکرگزاری می⁯گردد. خود بهبودی پاداش است؛ تحسین عمومی نمی⁯تواند آن را ارزشمندتر سازد.

فقط برای امروز : خود بهبودی پاداش است ؛ نباید بهبودی خود را به طور عمومی اعلام کنم. از گمنامی خود حفظ و حراست می⁯کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۱ سنبله (شهریور ماه) تحت هدایت نیروی برتر

Posted on شهریور ۱۱, ۱۴۰۳ by sadra

فقط برای امروز

۱۱ سنبله (شهریور ماه)

تحت هدایت نیروی برتر

«تمرین روزانه برنامه دوازده قدمی ما را قادر می⁯سازد از آنچه بودیم به افرادی تبدیل شویم که از سوی نیرویی برتر هدایت می⁯شوند.»

“کتاب پایه”

چه کسی بوده⁯ ایم و به چه کسی تبدیل شده⁯ ایم؟ چند راه برای پاسخ دادن به این پرسش وجود دارد. یکی از این راه⁯ها بسیار ساده است : به عنوان معتادانی که اعتیادمان داشت ما را از بین می⁯برد به معتادان گمنام آمدیم . در NA از وسوسه مواد مخدر و اجبار به مصرف رهایی یافته⁯ ایم. زندگی ما تغییر کرده⁯ است.

اما این فقط نمونه کوچکی از مشکلات بزرگتر و پنهان است. واقعاً چه کسی بوده⁯ایم ؟ در گذشته، افرادی بودیم که از قدرت یا راهنمایی برخوردار نبودیم. احساس می⁯کردیم هدف یا دلیلی برای زندگی نداریم. معنایی که زندگی ما برای ما داشت از معنایی که این زندگی برای خانواده⁯ ها، دوستان یا همسایگان ما داشت ، فراتر نمی⁯رفت.

واقعاً به چه افرادی تبدیل می⁯شویم ؟ امروز ، صرفاً معتادانی پاک نیستیم، بلکه افرادی هستیم که از احساس هدفمندی، اراده و نیرویی برتر از خود برخوردار هستیم. از طریق تمرین روزانه قدمهای دوزاده⁯گانه شروع به درک این موضوع کرده⁯ ایم که اعتیاد چگونه احساسات، انگیزه⁯ ها و رفتار ما را منحرف کرده است. به تدریج نیروی مخرب بیماری ما با نیروی حیات⁯ بخش نیروی برتر جایگزین شده است.

بهبودی معنایی فراتر از پاک ماندن دارد و به معنای افزایش قدرت است . ما کارهایی فراتر از ترک عادتهای بد انجام داده⁯ایم ؛ به افراد جدیدی تبدیل می⁯شویم که تحت هدایت نیرویی برتر هستیم.

فقط برای امروز: راهنمایی مورد نیاز برای تبدیل شدن به فردی جدید در دسترس ماست. امروز ، از بی⁯هدفی گذشته خود دورتر شده و به نیروی برتر خود نزدیک⁯تر می⁯شوم .

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org