دسته: پیام امروز

فقط برای امروز

۱۰ دلو ( بهمن ماه )

در میان گذاشتن آنچه که داریم

باید به رایگان و با شکرگزاری آنچه به رایگان و با شکرگزاری به ما داده شده است را در میان بگذاریم .

“کتاب پایه”

 

در دوران بهبودی، هدایای بسیاری دریافت می کنیم، شاید از بین این هدایا یکی از بزرگترین آنها، بیداری روحانی است که با قطع مصرف آغاز می شود و هر روز با به کار بردن قدمها در زندگی مان تقویت می شود.

جرقه حیات دوباره ای که در درون ما ایجاد می شود، نتیجه مستقیم رابطه جدید ما با نیرویی برتر است، رابطه ای که با به کار بردن قدمهای دوازده گانه در زندگی آغاز می شود و گسترش می یابد.

به تدریج که برنامه خود را دنبال می کنیم، درخشش بهبودی، تاریکی بیماری ما را از بین می برد.

یکی از راه هایی که سپاسگزاری خود را از هدایای بهبودی ابراز می کنیم، کمک به دیگران برای به دست آوردن چیزی است که خود به دست آورده ایم، این کار را می توانیم به روش های مختلفی انجام دهیم: با مشارکت کردن در جلسات، برقراری تماس های قدم دوازدهم، پذیرفتن تعهد نسبت به راهنمای دیگران شدن یا داوطلب شدن برای خدمت در کمیته بیمارستان‌ها و زندان‌ها، خطوط تلفنی و غیره… زندگی روحانی که در بهبودی به ما اعطاء می شود، مستلزم شکرگزاری است، زیرا تنها با دادن آنچه که داریم، می توانیم آن را حفظ کنیم.

 

فقط برای امروز : وقتی هدیه بهبودی را در میان می گذارم، این هدیه گسترش می یابد. کسی را پیدا می کنم تا این هدیه را با او در میان بگذارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۹ دلو ( بهمن ماه )

“قدم اول – قدم عمل”

آیا درک می کنیم که بر مصرف مواد کنترل نداریم؟

“کتاب پایه” 

شاید در ابتدا بسیاری از ما تصور کرده باشیم قدم اول به عمل نیاز ندارد—فقط تسلیم می شویم و به قدم دوم می رویم. اما قدم اول قطعاً مستلزم عمل است! عملی که در قدم اول انجام می دهیم، در شیوه زندگی ما، حتی در همان اولین روز پاکی نیز مشهود است. اگر واقعاً باور داریم که در مقابل اعتیاد خود عاجز هستیم، به سراغ مواد نخواهیم رفت. ادامه زندگی به روال گذشته یا ارتباط با معتادان در حال مصرف، ممکن است نشانه وجود دستاویزی در برنامه ما باشد. اعتقاد کامل به کاربرد قدم اول در زندگی ما، متضمن عاری بودن محل زندگی از تمامی مواد مخدر و لوازم مصرف آن است.

با گذشت زمان نه تنها رعایت اصول قدم اول را ادامه می دهیم، بلکه اقدامات جدیدی را به گنجینه این قدم اضافه می کنیم. به جای اینکه احساسات خود را تحت کنترل درآوریم، یاد می گیریم آنها را درک کنیم. سعی می کنیم از خودخواهی دست برداریم و فقط سفر بهبودی خود را هدایت کنیم؛ کارهایی خودمحورانه متوقف خواهد شد. به جای اینکه این خلأ را با چیز دیگری پر کنیم، به تدریج برای کسب رضایت روحانی به نیرویی برتر از خود بیشتر و بیشتر توجه می کنیم.

تسلیم تنها آغاز کار است. وقتی تسلیم می شویم باید یاد بگیریم چگونه در آرامشی که به دست آورده ایم، زندگی کنیم.  

فقط برای امروز : تمام اقدامات لازم برای تمرین قدم اول را انجام می دهم. واقعاً باور دارم که این قدم در زندگی من کاربرد دارد. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

۸ دلو ( بهمن ماه )

فقط برای امروز

۸ دلو ( بهمن ماه )

“معتاد دائمی”

قطع نظر از مدت زمان پاکی، هرگز نمی توانیم به طور کامل بهبودی پیدا کنیم.

“کتاب پایه” 

پس از گذشت مدت کمی از انجام برنامه، برخی از ما تصور می کنیم معالجه شده ایم. هر چیزی را که NA باید به ما آموزش دهد، فرا گرفته ایم؛ از شرکت در جلسات خسته شده ایم؛ و راهنما با لحنی یکنواخت همان شعار قدیمی را تکرار می کند: «قدمها—قدمها—قدمها!» تصمیم می گیریم که اکنون باید به زندگی خود بپردازیم، شرکت در جلسات را قطع کنیم و سالهای از دست رفته به خاطر اعتیاد فعال را جبران نماییم. اما این کار را با به خطر انداختن بهبودی خود انجام می دهیم.

از بین ما کسانی که پس از این اتفاق دچار لغزش شده اند، اغلب سعی می کنند تا حد توان در جلسات شرکت کنند—برخی از ما به مدت چند سال هر روز در جلسات شرکت می کنیم. ممکن است سالها بگذرد تا بفهمیم همیشه معتاد خواهیم بود. ممکن است بعضی روزها احساس خوبی داشته باشیم و در بعضی روزها احساس بدی داشته باشیم، در هر حال هر روز معتاد هستیم. همواره در معرض توهم، انکار، دلیل تراشی، توجیه، عدم سلامت عقل—همه خصوصیاتی که در طرز فکر معتاد معمولی وجود دارد—قرار داریم. اگر می خواهیم به زندگی ادامه دهیم و بدون مصرف مواد از زندگی لذت ببریم، باید برنامه فعال بهبودی را هر روز تمرین کنیم.

فقط برای امروز : هر روز معتاد هستم، اما امروز تصمیم می گیرم معتاد در حال بهبودی باشم. این تصمیم را با عمل به برنامه خود می گیرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۷ دلو ( بهمن ماه )

“یادگیری شیوه جدید زندگی”

شیوه های جدید زندگی را یاد می گیریم. دیگر محدود به عقاید کهنه خود نیستیم.

“کتاب پایه” 

ممکن است مانند بچه ها تشخیص کار درست از خطا و سایر اصول زندگی را آموخته و یا نیاموخته باشیم. در هر حال، وقتی بهبودی پیدا می کنیم، اکثر ما درباره شیوه زندگی صرفاً عقاید بسیار مبهمی داریم. انزوای ما از سایر افراد جامعه موجب شده است مسئولیت های انسانی اساسی را نادیده بگیریم و برای سازگاری با دنیایی که در آن زندگی می کنیم، مهارتهای عجیب و غریبی را برای حفظ بقای خود پرورش دهیم. برخی از ما نمی دانستیم حقیقت را چگونه بگوییم؛ برخی نیز در بیان آن بسیار صریح بودیم، با هر کسی که صحبت می کردیم او را جریحه دار می کردیم. برخی از ما نمی توانستیم با ساده ترین مشکلات شخصی خود کنار بیاییم، در حالی که برخی دیگر نیز قصد داشتیم مشکلات تمام دنیا را حل کنیم. حتی وقتی برخورد ناعادلانه ای با ما می شد، برخی از ما هرگز عصبانی نمی شدیم؛ برخی دیگر نیز عجولانه بر علیه هر کس یا چیزی شکایت می کردیم. فرقی نمی کند مشکلات ما چیست یا وخامت آنها چقدر است، در معتادان گمنام، همه ما فرصت یادگیری شیوه جدید زندگی را در اختیار داریم. شاید لازم باشد مهربانی و نحوه برخورد با دیگران را یاد بگیریم. شاید لازم باشد مسئولیتهای شخصی را بپذیریم. یا شاید باید بر ترس خود غلبه کنیم و قدری ریسک کنیم. می توانیم از یک چیز مطمئن باشیم: هر روز صرفاً از طریق زندگی کردن، چیز جدیدی را یاد می گیریم. 

فقط برای امروز: نسبت به دیروز چیزهای بیشتری درباره شیوه زندگی می دانم، اما نه به اندازه فردا. امروز چیز جدیدی یاد می گیرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۶ دلو ( بهمن ماه )

“خودمحوری”

بخش روحانی بیماری ما خودمحوری کامل ماست.

“کتاب پایه” 

خودمحوری چیست؟ ما معتقدیم جهان بر ما متمرکز شده است. آرزوها و خواسته های ما تنها چیزهای قابل توجه هستند. اذهان خودمحور ما بر این باورند که اگر آنها را به حال خود بگذارند، قادرند هر چه می خواهند به دست آورند. خودمحوری، خودکفایی کامل را فرض می کند.

ما می گوییم خودمحوری جنبه روحانی بیماری ماست، زیرا ذهن خودمحور نمی تواند به چیزی برتر یا مهم تر از خود فکر کند. اما برای بیماری ما راه حلی روحانی وجود دارد: قدم های دوازده گانه معتادان گمنام. این قدمها ما را از خودمحوری دور می کند و به سوی خدامحوری هدایت می کند.

با اقرار به عجز خود و طلب یاری از نیرویی برتر از خود، توهم خودکفایی را از سر بیرون می کنیم. با پذیرش خطاهای خود، جبران خسارت و طلب راهنمایی درباره درستی ها از خداوندی که درک می کنیم، شکست خودبرتربینی خود را اعتراف می نماییم و با تلاش برای خدمت به دیگران، نه صرفاً خدمت به خود احساس شدید خودبزرگ بینی را در خود از بین می بریم. روح مبتلای ما به خودمحوری می تواند با راه حلی روحانی درمان شود: قدمهای دوازده گانه. 

فقط برای امروز: راهنمایی و قدرت من از نیرویی برتر نشأت می گیرد، نه از ضمیر خودم. قدمهای دوازده گانه را تمرین می کنم تا به خدامحوری خود بیفزایم و از خودمحوری خود بکاهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۵ دلو ( بهمن ماه )

“هدیه ای فوق العاده”

وقوع آن را هر روز در جمع خود مشاهده می کنیم. این برگشت معجزه آسا گواه بر بیداری روحانی است.

“کتاب پایه”

آنها را نظاره می کنیم که شکست خورده و پژمرده روح وارد اولین جلسه خود می شوند. درد و رنج آنها نمایان است و نیاز آنها به کمک حتی نمایان تر است. یک جزوه به معتادان گمنام خوش آمدید دریافت می کنند و در حالی که با سختی از جای خود تکان می خورند به صندلی خود باز می گردند.

دوباره آنها را می بینیم و این بار ظاهراً کمی راحت تر هستند. راهنمایی را برای خود پیدا کرده اند و هر شب در جلسات شرکت می کنند. هنوز نمی خواهند نظری کوتاه به ما بیندازند، اما وقتی صحبت می کنیم سر خود را به نشانه همدردی تکان می دهند. متوجه جرقه ای از امید در چشمان آنها می شویم و وقتی آنها را تشویق می کنیم که باز هم به ما سر بزنند، با تردید لبخند می زنند.

چند ماه بعد آنها با استقامت می ایستند. یاد گرفته اند که چگونه از طریق نگاه کردن با دیگران ارتباط برقرار کنند. قدمها را با کمک راهنما کار می کنند و در نتیجه التیام می یابند. وقتی در جلسات صحبت می کنند به آنها گوش می دهیم. پس از آن، با یکدیگر صندلی های جلسه را می چینیم.

چند سال بعد، آنها در کارگاه یا یک همایش صحبت می کنند. شخصیت بذله گو و شگفت انگیزی پیدا کرده اند. وقتی ما را می بینند، لبخند می زنند، ما را در آغوش می گیرند و می گویند بدون وجود ما هرگز قادر به انجام این کار نبوده اند. وقتی می گوییم «ما هم بدون وجود شما نمی توانستیم این کار را انجام دهیم» سخن ما را درک می کنند.  

فقط برای امروز : از مشاهده بهبودی دیگران شادمان می شوم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۴ دلو (بهمن ماه)

“از جدایی به وصل”

بیماری اعتیاد ما را منزوی کرد… به خاطر کینه توزی، رنجش، خودمحوری و خودجویی خود را از دنیای خارج جدا کردیم.

“کتاب پایه” 

اعتیاد یک بیماری منزوی کننده است، رابطه ما را با جامعه، خانواده و خود قطع می کند. ما پنهان شدیم. دروغ گفتیم. زندگی دیگران را که مطمئناً دور از دسترس ما بود، به تمسخر گرفتیم. بدتر ازهمه، به خود گفتیم هیچ مشکلی نداریم، گرچه می دانستیم به شدت بیمار هستیم. ارتباط ما با دنیا و واقعیت قطع شده بود. زندگی برای ما معنای خود را از دست داده بود و بیشتر و بیشتر از واقعیت دور می شدیم.

برنامه NA به طور ویژه برای افرادی مثل ما طراحی شده است. این برنامه به ما کمک می کند با روش درستی که باید بر اساس آن زندگی می کردیم، دوباره ارتباط برقرار کنیم و ما را از انزوا نجات می دهد. دیگر درباره وضعیت مان به خود دروغ نمی گوییم؛ عجز خود و غیر قابل اداره بودن زندگیمان را می پذیریم. ایمان داریم که زندگی ما می تواند بهتر شود، بهبودی ممکن است و خوشبختی دائماً دور از دسترس ما نیست. صداقت پیدا می کنیم؛ دیگر خود را پنهان نمی کنیم، «حاضر می شویم و حقیقت را می گوییم»، مهم نیست این حقیقت چه باشد. با این کار، زندگی فردی خود را با زندگی دنیای اطرافمان پیوند می دهیم.

ما معتادان نباید در انزوا زندگی کنیم. اگر قدم های دوازده گانه را انجام دهیم، این قدمها می توانند ارتباط ما با زندگی و زندگی کردن را برقرار سازند. 

فقط برای امروز: جزیی از زندگی اطراف خود هستم. برنامه خود را انجام می دهم تا ارتباطم را با دنیا تقویت کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۳ دلو ( بهمن ماه )

“بررسی آرامش”

“کمبود مراقبت روزانه به طرق مختلفی بروز می کند”

“کتاب پایه” 

آیا تا به حال شده است که در پاسخ به فردی کاملاً غریبه که درباره عالی بودن هوا صحبت می کند، بگوییم «هوای بوی تعفن می دهد»؟ اگر این اتفاق افتاده است، احتمالاً از کمبود مراقبت روزانه در برنامه خود رنج می بریم. در دوران بهبودی ممکن است زندگی کاملاً پر جوش و خروش شود. شاید افزایش مسئولیتها شما را حسابی مشغول کند. شاید مدتی است که به جلسه ای نرفته اید. شاید به خاطر مشغله زیاد وقتی برای استراحت نداشته اید یا خواب و خوراک خوب و منظمی نیز نداشته اید. هر دلیلی که داشته باشد، در هر حال آرامش شما در حال از بین رفتن است.

وقتی این اتفاق افتاد حتماً باید در این باره اقدامی کنیم. نمی خواهیم اجازه دهیم یک “روز بد” به همراه روحیه ای منفی، به دو روز، چهار روز یا یک هفته تبدیل شود. بهبودی ما به برنامه مراقبت روزانه ما بستگی دارد. فرقی نمی کند چه اتفاقی در زندگی ما می افتد، در هر حال نمی توانیم اصولی را نادیده بگیریم که زندگی ما را نجات داده است.

راه های بسیاری برای بهبودی و آرامش ما وجود دارد. می توانیم به جلسه ای برویم، با راهنما تماس بگیریم، معتاد در حال بهبودی دیگری را در وقت ناهار ملاقات کنیم یا سعی کنیم پیام بهبودی را به تازه واردی برسانیم. می توانیم دعا کنیم. می توانیم لحظه ای از خود بپرسیم چه کارهای ساده ای را انجام نداده ایم. وقتی روحیه ما خراب می شود، می توانیم با راه حلی ساده از وقوع حادثه جلوگیری کنیم. 

فقط برای امروز : برنامه روزانه مراقبت از بهبودی خود را بررسی می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۲ دلو ( بهمن ماه )

 مدرسه بهبودی 

«این برنامه مخصوص یادگیری است.»

“کتاب پایه”

یادگیری در دوران بهبودی، فعالیتی سخت است. اکثر اوقات یادگیری چیزهایی که بیشتر باید بدانیم، سخت تر است. بهبودی را فرا می گیریم تا خود را برای تجربیات زندگی آماده کنیم. وقتی به صحبتهای دیگران در جلسات گوش می دهیم، یادداشت های ذهنی برمی داریم تا بعدها بتوانیم به آنها رجوع کنیم. برای آمادگی، یادداشت ها و متون خود را در فواصل میان “درسها” مطالعه می کنیم. درست همان طور که دانش آموزان فرصت بهره گیری از دانش خود را در طول امتحانات دارند، ما نیز فرصت استفاده از بهبودی خود را در مواقع بحرانی زندگی در اختیار داریم.

مانند همیشه در برابر نحوه رویارویی با مشکلات زندگی، حق انتخاب داریم. می توانیم واهمه داشته باشیم و از آنها به عنوان تهدیدی برای آرامش خود دوری کنیم یا می توانیم آنها را به عنوان فرصت هایی برای رشد بپذیریم. با تأیید اصولی که در بهبودی یاد گرفته ایم، مشکلات زندگی موجب افزایش قدرت ما می شوند. اما اگر این مشکلات نباشند، آنچه یاد گرفته ایم را فراموش می کنیم و کم کم فعالیت خود را از دست می دهیم. این مشکلات فرصتهایی هستند که بیداری های روحانی جدیدی را در ما ایجاد می کنند.

متوجه خواهیم شد که پس از هر بحران دوران آرامشی وجود دارد که به ما فرصت خو گرفتن با مهارتهای جدید را می دهد. پس از اینکه درباره تجربه خود تعمق کردیم، از ما می خواهند تا دانش خود را با فردی در میان بگذاریم که آنچه ما قبلاً یاد گرفته ایم را فرا می گیرد. در مدرسه بهبودی همه ما هم دانش آموز هستیم و هم معلم.  

فقط برای امروز : دانش آموز بهبودی هستم. با مشکلات زندگی روبرو می شوم، درباره آنچه آموخته ام اعتماد به نفس دارم و مایلم آن را با دیگران در میان بگذارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org