دسته: پیام امروز

فقط برای امروز

۶ حمل (فروردین ماه)

“اعتماد به راهنما—به امتحان آن می‌ارزد”

راهنما کسی است که، ما می توانیم به او اعتماد کنیم و واقعیات تجارب خود در زندگی را با او در میان بگذاریم…   

“جزوه راهنما گرفتن و راهنما شدن”

ایده راهنما گرفتن ممکن است برای ما تازه باشد. سال های بسیاری را بدون راهنمایی سپری کرده ایم، فقط بر نفع شخصی خود تکیه کرده ایم، به همه مظنون شده ایم و به هیچ کس اعتماد نکرده ایم. اکنون که شیوه زندگی در بهبودی را می آموزیم، نیاز خود به کمک را در می یابیم. دیگر نمی توانیم به تنهایی کارها را انجام دهیم؛ باید ریسک اعتماد به انسان دیگری را بپذیریم. اغلب اولین شخصی که ریسک اعتماد به او را می پذیریم، راهنمای ماست—کسی که به او احترام می گذاریم، با او همدردی می کنیم و دلیلی برای اعتماد به او داریم. وقتی به پذیرفتن راهنما تمایل پیدا می کنیم، پیوندی میان ما برقرار می شود. اسرار خود را آشکار می کنیم و به خرد راهنمای خود اطمینان پیدا می کنیم. دغدغه های خود را با او در میان می گذاریم و ارزش قائل شدن برای تجربه راهنما را می آموزیم. درد خود را در میان می گذاریم و با همدردی از ما استقبال می شود. یکدیگر را می شناسیم، به هم احترام می گذاریم و همدیگر را دوست داریم. هر چه بیشتر به راهنما اعتماد کنیم، بیشتر یاد می گیریم به خود اعتماد کنیم. اعتماد به ما کمک می کند از ترس، سردرگمی، سوءظن و بی هدفی در زندگی رهایی پیدا کنیم. در ابتدا، اعتماد به معتاد دیگر خطرناک به نظر می رسد. اما این اعتماد همان اصلی است که در رابطه خود با نیرویی برتر به کار می بریم—خطرناک یا بی خطر، تجربه به ما می گوید که بدون آن نمی توانیم ادامه دهیم. هر چه بیشتر ریسک اعتماد به راهنمای خود را می پذیریم، تمایل بیشتری نسبت به زندگی خود پیدا می کنیم.

فقط برای امروز : می خواهم رشد و تغییر کنم. ریسک اعتماد به راهنمای خود را می پذیرم و به پاداش صحبت کردن با او دست می یابم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

ایجاد امنیت برای تمام اعضاء
۶ حمل ( فروردین )

ما بهترین سعی خود را میکنیم تا از کسانی که آسیب پذیر هستند محافظت کنیم بدون اینکه به دیگران احساس ناخوشایندی و پذیرفته نشدن را القا کنیم.

*اصول راهنما سنت ۳ برای “گروهها.*فقط برای امروز ۵ حمل (فروردین ماه) من نمی توانم،اما ما می توانیم

بسیاری از اعضاء NA رابطه پیچیده ای با مفهوم امنیت دارند این ایده ممکن است به ما القا شود که باید از ریسک کردن حذر کنیم یا رفتار غیر دوستانه داشته باشیم. مهمتر اینکه بعضی از ما تا وقتی به NA آمدیم هیچوقت احساس امنیت واقعی نکرده بودیم یا اگر کرده بودیم آن را از ما گرفته بودند در دوران مصرف به ندرت احساس امنیت میکردیم حتی وقتی در اتاق خود تنها بودیم بعضی اوقات چیزهای وحشتناکی را مشاهده یا تجربه کرده بودیم که زخم خود را بر ما باقی گذاشتند. بنابراین ما چگونه باید امنیت را به عنوان یکی از اصول در NA تمرین کنیم؟ چگونه باید در حالیکه بر روی پیشنهاد سنت سه در رابطه با پذیرا بودن تمام معتادان پافشاری میکنیم در همان حال محیطی امن برای بهبودی به وجود آوریم؟
یکی از اعضاء مشارکت میکرد امنیت برای من به این معنی است که هرجای جهان که باشم احساس کنم در خانه خودم هستم. اما این احساس را هرگز تا قبل از اینکه به جلسات NA بیایم نکرده بودم. احساس تعلق و اینکه افرادی مانند خود را پیدا کرده ایم بسیار ارزشمند است. گمنامی یعنی در NA ما همگی برابر هستیم و به حریم خصوصی درستکاری و انتخابهای یکدیگر احترام میگذاریم، ما بهترین سعی خود را میکنیم تا برای هر عضو مستأصل و آسیب پذیر مکانی امن برای بهبودی ایجاد کنیم و به این شکل از مساواتمان حمایت میکنیم بدون احساس امنیت گوش کردن سخت است و مشارکت سخت تر که باعث میشود تا تأثیر پیام امید ما از بین برود. تمرکز بر امنیت، ثبات گروه ما برای خلق محیطی سالم را تقویت میکند محیطی که نه رفتارهای اخلال گرانه را تحمل میکند و نه اعضاء متخلف را اخراج میکند. همه سزاوار فرصت بهبودی هستند. در بهترین حالت NA فضایی را فراهم میکند تا ما در آن امن باشیم و سرانجام احساس امنیت هم در ما به وجود آید این ممکن است یک آرمان و آرزو :باشد ایجاد یک فضای امن و خوشایند در جلسات ما اغلب مستلزم بررسی دقیق و اقدام متفکرانه است زمانی که قلدری دست درازی جنسی ، یا سایر رفتارهای مخرب تهدیدی برای تضعیف امنیت ما باشد، باید از نیروی برتر مهربان دعوت کنیم تا وجدان گروه ما را راهنمایی کند با همدیگر شهامت محافظت از خود در برابر رفتارهای آزاردهنده را پیدا میکنیم و وعده بهبودی را هم به افراد آسیب پذیر و هم به آن دسته از ما که هنوز در حال یادگیری راه تازه ای برای زندگی هستند را میدهیم ما به این فرآیند اعتماد داریم و کار درست را انجام میدهیم.

من چگونه در ایجاد و حفظ محیطی امن و پذیرا برای هر معتادی که خواهان بهبودی است شرکت میکنم.
انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز

۵ حمل (فروردین ماه)

“من نمی توانم،اما ما می توانیم”

از انزوای اعتیاد خود، به انجمنی از افراد رسیدیم که دارای پیوند مشترکی هستند… ایمان، قدرت و امید ما از افرادی نشأت می گیرد که بهبودی خود را به مشارکت می گذارند…

“کتاب پایه”

عدم پذیرش ضعف، مخفی کردن همه کمبودها، انکار شکست، تنها پیش رفتن—اینها اعتقاداتی بود که بسیاری از ما از آن پیروی می کردیم. بر خلاف همه شواهدی که وجود داشت، انکار کردیم که در برابر اعتیاد خود عاجز هستیم و زندگی مان غیر قابل اداره شده است. بسیاری از ما بدون اطمینان از وجود چیزی که ارزش تسلیم شدن را دارد، تسلیم نمی شدیم. بسیاری از ما تنها زمانی قدم اول خود را طی کردیم که در معتادان گمنام شواهدی را مبنی بر بهبودی معتادان در اختیار داشتیم. در NA افراد دیگری را پیدا می کنیم که در شرایط سخت یکسانی به سر برده اند، نیازهای یکسانی داشته اند و ابزاری مؤثر برای خود یافته اند. این معتادان تمایل دارند این ابزار را با ما در میان بگذارند و در هنگام فراگیری نحوه استفاده از آنها، در صورت نیاز ما را از نظر عاطفی حمایت می کنند. معتادان در حال بهبودی اهمیت کمک به دیگران را می دانند، زیرا زمانی نیز به آنها کمک شده است. وقتی به بخشی از معتادان گمنام تبدیل می شویم، به جامعه ای از معتادان مانند خود می پیوندیم، گروهی از افراد که می دانیم برای دستیابی به بهبودی به یکدیگر کمک می کنیم.

فقط برای امروز : به پیوند بهبودی ملحق می شوم. تجربه، قدرت و امید مورد نیاز خود را در انجمن معتادان گمنام به دست می آورم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

تمایل ما را به پیش میراند
۵ حمل ( فروردین )

ما وقتی که تازه شروع میکنیم تا به بهبودی فکر کنیم، خيلي از ما واقعاً اعتقاد نداریم که بهبودی برای ما نیز امکان دارد،یا اینکه اصلاً نمی توانیم درک کنیم عملکرد آن چگونه است اما درهر صورت قدم یك را آغاز مینمائیم این اولین تجربه ما در رابطه با تمایل خواهد بود.

*راهنمای کارکرد قدم قدم یک اصول “روحانی*فقط برای امروز ۴ حمل (فروردین ماه) رهایی از گذشته

در اوایل مواجهه با NA بسیاری از ما معتقد بودیم که پرهیز ،صرف کافی است. زمانی که یک عضو از ما می پرسد که آیا هنوز شروع به کار کردن با یک راهنما کرده ایم در پاسخ میگویم: ” من مصرف نمیکنم و اوضاع خوب است دیگه نیاز به کارکرد قدم و راهنما و این حرفها ندارم آن عضو می پرسد: “آیا در گذشته تمایل نداشتی کارهایی را که دوست نداری انجام دهی تا اعتیاد تو تأمین شود؟ پس چرا از همین منطق برای پاک ماندن استفاده نمیکنی و شروع به مطالعه درباره قدم یک نمیکنی؟ فکر ما میگوید این مسائل مشابه یکدیگر نیستند ما میدانستیم که نشته شدن چه حالی میدهد اما نمیدانیم قدم یک قرار است برای ما چه کاری انجام دهد. اما آن را بر زبان نمیآوریم زیرا میدانیم آن عضو حتماً جوابی آماده دارد. آن عضو موضوع را عوض میکند و میگوید خوب باشه. اما این سئوال مرا جواب بده آیا تمایل داری که تمایل داشته باشی؟ معلوم است که تمایل داریم زیرا به شرکت در جلسات ادامه
وجود داده ایم. اکثر ما این تمایل را برای شروع مرحله بعدی سفر خود پیدا میکنیم برخی از ما خیلی اثر بخشی بهبودی در زندگی دیگر اعضاء را تشخیص دادیم و خیلی فعالانه خواهان حرکت رو به جلو شدیم و تمایل داشتیم برای رسیدن به آن هر کاری انجام دهیم برای بعضی دیگر از ما تمایل زمانی به آمد که ناراحتیها و مشکلات ما از مقاومتمان پیشی گرفت و در بعضی دیگر از ما پس از اینکه از برنامه دور شدیم و مدت بیشتری مصرف کردیم این تمایل پیش آمد کارکرد قدم یک مانند نگاه کردن مستقیم به آینه ای است که آشفتگیهای ما را نشان میدهد و احساسات شدید ما را بر می انگیزد احساساتی مانند ،شرم ،تأسف ،ندامت، خشم، ترس، شک و تردید در این رابطه یک عضو میگفت گذشته میتواند مانند وزنهای بر دوش ما باشد و یا سوختی جهت حرکتمان دیگر نمیخواهیم تا توسط این وزنه زمین گیر شویم، بنابراین تمایل پیدا میکنیم تا این وزنه ها را شناسایی کنیم ما یاد میگیریم تا چگونه دردهای گذشته را تبدیل به سوخت کنیم و از این سوخت استفاده میکنیم تا در راه خود به سوی آزادی به پیش رویم.

من نمی خواهم فقط پرهیز کنم من به دنبال بهبودی هستم. من تمایل دارم که قدم یک را شروع کنم یا هر وقت لازم باشد دوباره به آن رجوع کنم تا سوختی باشد برای بهبودی من.
انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز

۴ حمل (فروردین ماه)

“رهایی از گذشته”

اینکه کجا بودیم مهم نیست، بلکه اینکه کجا می رویم مهم است.

“کتاب پایه”

وقتی برای اولین بار بهبودی پیدا می کنیم، برخی از ما از “معتاد” نامیدن خود احساس خجالت یا نومیدی می کنیم. در روزهای اول وقتی برای یافتن معنای جدید در زندگی خود تلاش می کنیم، ممکن است آکنده از هم ترس و هم امید باشیم. گذشته ممکن است گریزناپذیر و غیر قابل تحمل باشد. شاید فکر کردن درباره خود غیر از شیوه ای که همیشه فکر کرده ایم، دشوار باشد. در حالی که خاطرات گذشته می تواند یادآور آنچه باشد که در صورت مصرف مجدد مواد در انتظار ماست، این خاطرات می تواند ما را در کابوس خجالت و ترس نیز گرفتار کند. گرچه رهایی از این خاطرات ممکن است دشوار باشد، اما هر یک از روزهای بهبودی می تواند ما را بسیار دورتر از اعتیاد فعال خود رهنمون سازد. هر روز دلایل بیشتری را برای امید به آینده و دلایل کمتری را برای تنبیه خود می یابیم. در دوران بهبودی همه درها بر روی ما باز است. حق انتخابهای بسیاری را در اختیار داریم. زندگی جدید ما غنی و سرشار از امید است. در حالی که نمی توانیم گذشته را فراموش کنیم، مجبور به زندگی در آن نیستیم. می توانیم به جلو حرکت کنیم.

فقط برای امروز : چمدان خود را می بندم و از گذشته خود بیرون آمده، به سوی زمان حالی که سرشار از امید است، حرکت می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

بصيرت نیاز به تمرین دارد

۴ حمل ( فروردین )

یاد میگیریم تا بین اصولی که لازم است بر آن ایستادگی کنیم با فکر و نظری که حاضر به رها کردنش ،نیستیم، تفاوت قائل شویم. 

*پاکزیستن فصل ۳، بیداری روحانی مان”فقط برای امروز ۳ حمل (فروردین ماه) نعمتهای خداوند

 

 بسیاری از ما انرژی فراوانی برای انکار واقعیت صرف کردیم ما با احساسات واقعی خود قطع ارتباط کردیم از تصمیم گیری اجتناب نمودیم و اعمالی انجام دادیم که به جای خدمت به حقیقت در خدمت نفسمان بود بسیاری از ما ارزش زیادی برای عقاید خود قائل بودیم – و آنها را به عنوان حقایق غیر قابل انکار پذیرفته بودیم و دیدگاه دیگران که با نظر ما یکسان نبود را بی ارزش می پنداشتیم یا برخی هم دقیقاً برعکس بودیم عقيده؟ اصول؟ ما هيچکدام را نداریم هر چی دیگران بگویند درست است.

در بهبودی ما کار سختی در پیش داریم ما باید بصیرت را هنگام تصمیم گیریها تمرین کنیم و انگیزه خود از انتخابهایمان را مشخص کنیم آیا سعی میکنیم بر اصول ایستادگی کنیم، یا کار آسان را انجام دهیم و یا از روشی که تاکنون داشته ایم دفاع کنیم؟ بسته به شرایط هر یک با همه این انتخابها ممکن است درست باشند در نقل قولی که در این صفحه آمده است میگوید “یاد میگیریم که بازتابی از رشد ما به واسطه تمرین تشخیص است یادگیری از تجربه ای که کسب کرده ایم سرچشمه میگیرد به این معنی که ما یا باعث درد کشیدن دیگران شده ایم با خودمان درد را تحمل کرده ایم اشتباهات خود را بررسی کردیم و در نهایت به نتیجه یا راه حلی رسیدیم. البته از چندبار تکرار این چرخه گاهی اوقات ما توسط یک حس درونی هدایت میشویم با راهنمای خود و دیگر اعضاء درباره اش صحبت میکنیم دعا و مراقبه میکنیم و آن را بر روی کاغذ می آوریم بخشهایی از نشریات NA را در جستجوی راهنمایی مطالعه می.کنیم در ارزیابی اینکه تصمیم ما تا چه حد بر زندگی ما و عزیزانمان تأثیر میگذارد بهترین سعی خود را می.کنیم گاهی اوقات هم به دلیل تجربه گذشته بدون هیچ شکی میدانیم که چه باید بکنیم اما همه این کند و کاوها و بصیرتها هیچ ضمانتی ندارند. ما هر کار ممکن را انجام میدهیم تا مطمئن شویم که به جای عقیده با آداب و رسوم، بر روی اصول ایستادگی کرده ایم اما باز هم در نهایت خراب میکنیم پس بصيرت یعنی تمرین قضاوت درست بر اساس تجربیات گذشته و رهنمودهایی که ما از یکدیگر دریافت میکنیم اما اکثراً فقط وقتی میفهمیم چه کار کرده ایم که به عقب نگاه میکنیم ما تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که با انگیزه درست اقدام و عمل کنیم و اجازه دهیم قطعات معمّا سر جای خود قرار گیرند ما قرار نیست نتیجه را تعیین کنیم. بعضی چیزها را فقط باید به نیروی برتر سپرد. 

با تمرین در تشخیص دادن بهتر خواهم شد بهترین سعی خود را خواهم کرد تا اصولی ترین تصمیم را بگیرم و سپس با فروتنی از نتیجه آن درس میگیرم. 

 انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز

۳ حمل (فروردین ماه)

“نعمتهای خداوند”

سخت تلاش می کنیم و آنچه را هر روز به رایگان به ما اعطاء شده، می پذیریم.

“کتاب پایه” 

نیروی برتر مانند خیابانی دوطرفه است. در هنگام دعا ما صحبت می کنیم و خداوند می شنود. وقتی مراقبه می کنیم، حداکثر تلاش خود را برای گوش دادن به اراده نیروی برتر به کار می گیریم. می دانیم که نسبت به نقش خود در این رابطه مسئول هستیم. اگر دعا نکنیم و گوش ندهیم، درهای زندگی خود را بر روی نیروی برتر می بندیم. وقتی درباره رابطه خود با نیروی برتر فکر می کنیم، مهم است به یاد داشته باشیم چه کسی هستیم: فردی عاجز. می توانیم درخواست راهنمایی کنیم؛ می توانیم درخواست تمایل یا قدرت کنیم؛ می توانیم آگاهی از اراده نیروی برتر را تقاضا کنیم، اما نمی توانیم مدعی شویم. خداوندی که درک می کنیم—کسی که صاحب قدرت است—با بخشش همان چیز مورد نیاز ما در هنگام احتیاج، نقش خود را در این رابطه ایفا خواهد کرد. باید برای زنده نگاه داشتن رابطه خود با نیروی برتر هر روز اقدام کنیم. یک راه برای انجام این امر به کار بردن قدم یازدهم است. سپس عجز خود را به یاد می آوریم و اراده نیرویی برتر از خود را می پذیریم.

فقط برای امروز : در رابطه خود با نیروی برتر طرف عاجز من هستم. با به یاد داشتن اینکه چه کسی هستم، امروز نعمتهای خداوندی را که درک می کنم با فروتنی می پذیرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

سپاسگزاری برای راه حل مشترک ما

۳ حمل ( فروردین )

سپاسگزاری و احساس شگفت زدگی دیدگاه و چشم انداز ما را تغییر میدهد.

*اصول راهنما سنت یک برای اعضاء*فقط برای امروز ۲ حمل (فروردین ماه ) اصل اتکا به خود

 

او در حالیکه سرحال و شگفت زده ،بود با صدای بلند گفت تو هنوز زنده ای؟ دیدن یکی از هم مصرفی های گذشته در NA میتواند شوکه کننده باشد. من معتادان فراوانی را دیده ام که این برنامه برایشان کار کرده اما برای تو هم تو اوضاعت خیلی خراب بود خاطرات را به یاد می آوریم و به خود غره میشویم منظورم این است که عزیزم تو به لعنت خدا هم نمیارزیدی و خیلی آشفته بودی اما حالا نگاهش کن شرط میبندم که مادرت خیلی الان خوشحال است که تو اوضاعت رو به راه شده ما دوباره موجی از غرور و افتخار را حس میکنیم البته این بار برای بهبودی مان شوک دیدن کسی که زمان” مصرف ما را میشناخت به ما یادآوری میکند که راه درازی آمده ایم در ضمن یادآوری خوبی است که این برنامه تا چه حد شگفت انگیز است و به خوبی برای هر معتادی کار میکند. فرق نمیکند که چه ماده مخدری مصرف میکردیم یا مصرف ما را به کجا کشاند به هر حال کمک برای ما در NA در دسترس است. درک و پذیرش این دیدگاه باعث میشود تا بتوانیم تفاوتهایمان را کنار بگذاریم و منافع مشترکمان را در رأس قرار دهیم فروتنی به ما کمک میکند تا خود را عضوی از یک جامعه برابر ..ببینیم. سپاسگزاری ما زمانی بیان میشود که به عضو جدیدی که از مسیری متفاوت از ما به جلسات آمده، خوش آمد میگوئیم علیرغم اینکه اعتیاد فعال در ما تا چه حد مسیر ما آشکار یا تا چه حد پوشیده بود همگیمان در NA یک راه حل مشابه پیدا کردیم. یک معتاد آخر خطی میگفت اگر NA برای من کار کرد پس برای هر کس دیگری نیز کار خواهد کرد من ابتدا دلم نمی خواست که برایم کار کند اما خدا را شکر که اینگونه نشد وقتی که ما به داستان زندگی یکدیگر گوش میکنیم میفهمیم که NA برای همه معتادان است. زمانی که داستان زندگی خود را مشارکت میکنیم به یاد میآوریم که از کجا آمده ایم و نگاهی اجمالی به جایی که میرویم خواهیم انداخت توسط رها کردن بهانه و دستاویز در مورد عضویت – چه عضویت خودمان و چه دیگران تسلیم شدن در برابر اتحادی که سنت یک از آن حرف میزند راحت تر خواهد شد. با سپاسگزاری از راه حل مشترکی که برای هر معتادی که اشتیاق به قطع مصرف دارد ما اتحاد را در رأس قرار میدهیم ما بر روی یک مسئله مهم تمرکز میکنیم این برنامه زندگی بسیاری را تغییر داده است وقتی که به قدرت دگرگون کننده NA در زندگی معتادان در حال بهبودی در سراسر جهان فکر میکنیم سپاسگزاری ما برای کارهایی که این برنامه برای ما انجام داده است تقویت میشود.

امروز با سپاسگزاری به سفرم در بهبودی فکر خواهم کرد و برای لذت بردن از تنوع الهام بخش و دامنه گسترش این انجمن وقت خواهم گذاشت.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز

۲ حمل (فروردین ماه )

“اصل اتکا به خود”

در دوران اعتیاد خود، به مردم، مکانها و چیزها وابسته بودیم. از آنها انتظار داشتیم ما را حمایت کنند و چیزهایی را که متوجه کمبود آن در خود می شدیم، فراهم کنند.

“کتاب پایه”

در عالم حیوانات، موجودی هست که با استفاده از دیگران رشد می کند و زالو نامیده می شود. این موجود به افراد می چسبد و چیزهای مورد نیاز خود را دریافت می کند. وقتی یک قربانی زالو را از خود وا می کند، این موجود صرفاً به سراغ فرد دیگری می رود. در دوران اعتیاد فعال، ما نیز به همین ترتیب رفتار کردیم. از خانواده ها، دوستان و جوامع خود سوء استفاده کردیم. آگاهانه یا ناآگاهانه تقریباً از هر کسی که با او روبرو می شدیم، چیزی را بی دلیل می ستاندیم. وقتی در اولین جلسه خود، گرداندن سبد را مشاهده کردیم، شاید تصور کرده باشیم: «اتکا به خود! حالا این ایده عجیب چیست؟» همان طور که نگاه می کردیم، متوجه چیزی شدیم. این معتادان متکی به خود آزاد بودند. با پرداخت سهم خود، به این مزیت دست یافته بودند که خودشان تصمیم گیری کنند. با به کار بردن اصل اتکا به خود در زندگی شخصی، به همین نوع آزادی دست پیدا می کنیم. دیگر هیچ کسی حق ندارد به ما بگوید کجا زندگی کنیم، زیرا اجاره خود را می پردازیم. می توانیم با انتخاب خود غذا بخوریم، لباس بپوشیم یا رانندگی کنیم، زیرا خود ما این چیزها را فراهم می کنیم. بر خلاف زالو نباید برای بقا به دیگران وابسته باشیم. هر چه مسئولیت بیشتری را قبول می کنیم، آزادی بیشتری را به دست می آوریم. 

فقط برای امروز: در این آزادی که می توانم با حمایت از خود به دست بیاورم، محدودیتی وجود ندارد. امروز مسئولیت شخصی را می پذیرم و سهم خود را می پردازم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org