پشتکار کمک میکند تا پاک بمانیم ۲۰ ثور ( اردیبهشت )

پشتکار کمک میکند تا پاک بمانیم

۲۰ ثور ( اردیبهشت )

ممکن است مغزمان از تکرار اصول تازه ای که در زندگی پیدا کرده ایم خسته شود و از لحاظ جسمی نیز به خاطر انجام مکرر فعالیتهای تازه مان احساس کوفتگی کنیم. اما با این حال ما میدانیم که اگر این کارها را تکرار نکنیم مطمئناً رفتار قدیم خود را دوباره از سر میگیریم.

*کتاب پایه فصل ۷ بهبودی و لغزش*عشق و قدم دوازده ۱۹ ثور ( اردیبهشت )

 بسیاری از ما میتوانیم بگوئیم لغزش” قسمتی از داستان زندگی من است ! از روی تجربه خود و یا از گوش کردن به مشارکت ،دیگران ما آگاه هستیم که امکان پاک نماندن ما بسیار واقعی است چه چیز باعث میشود که یک معتاد در بهبودی انتخاب کند که دوباره نشئه کند؟ واقعاً می تواند هر چیزی ،باشد اما یک خودم” بهتر میدانم ناآگاهانه میتواند به ویژه خطرناک باشد. ما از شنیدن ،پیام مشارکت ،پیام و صادقانه بگوئیم از یکدیگر خسته میشویم. خورشید طلوع میکند غروب میکند و همه روزها شبیه هم .هستند. ما به طور فزاینده ای بداخلاق و عصبی میشویم زندگی ،پاک اما بدون بهبودی باعث ناامیدی ما می شود تا حدی که ممکن است جلسه رفتن را نیز متوقف کنیم در نهایت ما جهت بهبود اوضاع درونی خود به موارد بیرونی روی میآوریم و دوباره م رف می.کنیم اگر زمانی دوباره به جلسات برگردیم داستان از خود – خشنودی مان و تعلل در کارکرد قدمها را تعریف میکنیم.

اگر چه موارد بی پایانی از داستانهای لغزش وجود دارد اما ما بیشتر آنهایی را شنیده ایم که پایان خوشی نداشته.اند هر رکسی نمیتواند که به NA برگردد و شانس دیگری برای بهبودی پیدا کند. آگاهی از اینکه بیرون از انجمن امکان مرگ برای ما وجود دارد – یا اگر مرگ نه امکان خرابی زندگی و روابطمان – ما را پاک نگه نمیدارد .پس چه چیز ما را پاک نگه میدارد؟

ما جواب این سئوال را میدانیم ما باید در مبانی قدمها خدمت راهنما و رهجویی و نیروی برتر پیشرفت کنیم این کار از هر طریق ممکن به بهبودی ما جان میبخشد جلسه جدیدی راه اندازی کردن؟ یک رهجوی دیگر قبول کردن؟ هر روز متن مربوط به همان روز را در کتاب یک اصل روحانی برای هر روز مطالعه کردن؟ اینها کارهایی است که ما در گذشته انجام دادیم و باز هم فقط برای امروز انجام میدهیم رساندن پیام به یک تازه وارد به ما یادآوری میکند که از کجا آمده ایم و چه چیزی رایگان به ما ارزانی شده است مصرف ،نکردن حتی زمانی که میخواهیم. ماندن حتی زمانی که نمیخواهیم و پشتکار میتواند پادزهر از خود خشنودی باشد. ما میخواهیم زنده بمانیم پس باید به زندگی کردن ادامه دهیم. ما به یک داستان لغزش جدید اصلاً نیاز نداریم. لغزش قابل پیشگیری است نه گریزناپذیر.

امروز پاداشهای بهبودی که از طریق پشتکار در انجام کارهای صحیح به دست آورده ام را گرامی خواهم داشت از طریق برنامه NA من میخواهم بمانم و توسط بخشش به دیگران این پاداشها را برای خود حفظ کنم.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

عشق و قدم دوازده ۱۹ ثور ( اردیبهشت )

عشق و قدم دوازده

۱۹ ثور ( اردیبهشت )

 زمانی که دوازده قدم را به بهترین نحوی که میتوانیم بکار میگیریم عشق مرکز تمام کارهایمان می.شود پادزهری قویتر از عشق برای یأس و خود تخریبی اعتیاد وجود ندارد.

  *پاکزیستن فصل ۷، “عشق”بردباری و روابط سمّی ۱۸ ثور ( اردیبهشت )

 عشق در NA همان قدم دوازدهم در عمل .است ما قدرت عشق را در همان اولین جلسه احساس کردیم زیرا علیرغم ظاهر ما از کجا آمده بودیم چه بویی میدادیم یا اینکه همراه چه کسی بودیم به ما خوشآمد گفته شد احتمالاً برای اولین بار در ،زندگی بازوها برای ما باز شد و پذیرش واقعی را تجربه کردیم در آغوش گرفتن مراقبت و نگرانی واقعی و پیشنهاداتی که جهت حمایت دریافت میکردیم الگویی قدرتمند از عشق در عمل بود در ابتدا به تلاش زیادی نیاز داریم تا به خود اجازه دهیم این عشق را بپذیریم در نهایت ما خود شروع به عشق دادن میکنیم این به نظر ساده می آید اما همیشه آسان نیست توسط خدمت کردن ما یاد میگیریم، حتی عاشق اعضائی باشیم که از آنها خوشمان نمی.آید گاهی اوقات وقتی روی هدف اصلی تمرکز میکنیم و اقدامات اصولی را انتخاب میکنیم از آنچه ممکن است اتفاق بیفتد شگفت زده میشویم یک عضو کمیته فرعی بیمارستان و زندان به خاطر میآورد که یک بار با شخصی که اصلاً او را دوست نداشت در یک پنل پیام رسانی خدمت می.کرد او میگفت ما تفاوتهایمان را کنار گذاشتیم و بر روی هدف اصلی تمرکز کردیم. ما هیچ وقت دوستان صمیمی نخواهیم بود اما من میدیدم که قلبش جای درستی است. ما هر دو عاشق NA بودیم و میخواستیم به معتاد در حال عذاب کمک کنیم. به عنوان اعضاء NA ما درک میکنیم که مشارکت پیام بهبودی عملی از سر عشق است. ما توسط مشارکت کردن و اهمیت دادن به دیگران بهبودی خود را حفظ میکنیم و به معتادان بیمار و رنج کشیده کمک میکنیم. این چیزی است که همه ما را از زندگی نومیدانه و خود ویرانگری که میشناسیم نجات میدهد. پس از مدتی حضور در NA ما هنوز هم از عشقی که به کسانی که مدتی است اینجا هستند داریم قدردانی میکنیم زیرا مطمئناً همان قدر نیازمند آن هستند که در روزهای اول پاکی .بودند در حالیکه عشق به تنهایی تمام مشکلات ما را حل نمیکند، اما مطمئناً سکوی پرتابی است به سوی راه حلها.

من توسط رساندن پیام NA عشق را به عمل در می آورم. 

 

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

بردباری و روابط سمّی ۱۸ ثور ( اردیبهشت )

بردباری و روابط سمّی

۱۸ ثور ( اردیبهشت )

یکی دیگر از اعضاء به این نتیجه رسید که دیگر نمیتواند سوءاستفاده را تحمل کند و احساس کرد که دیگر میتواند از شرایط مخرب خانواده اش دوری کند.

   * پاکزیستن فصل ۵ ، “خانواده”فقط برای امروز ۱۹ ثور (اردیبهشت ماه) درباره آن بنویس

 

 آماده شدن برای جبران خسارتهای معنادار شامل انجام کارهای سنگینی در قدمهای یک تا هشت است. این قدمها چشم انداز جدیدی از جایگاهمان در این جهان درک بهتری از خودمان و رابطه ای آگاهانه با نیروی برتر به ما میدهند ما در طی این مسیر شهامت و احترام به نفس به دست میآوریم که ابزاری حیاتی جهت جبران خسارت خواهند بود رهنمودهای یک راهنما و تجارب اعضاء دیگر نحوه برخورد ما را شکل میدهند به واسطه کمک آنها ما تصمیم میگیریم جبران خسارت های مستقیم ما در هر موقعیتی چگونه باشد و چگونه میتوانیم از آسیب زدن به آنها دیگران – و خودمان – جلوگیری کنیم همین شبکه دوستان و حامیها به ما یادآوری میکنند که نام خود را نیز در فهرست قرار دهیم

مسائل خانوادگی و کوله باری که یک عمر حمل کرده ایم میتوانند باعث بغرنج شدن جبران خسارتهای ما شوند گروه پشتیبانی ما به ما یادآوری میکنند که قبول مسئولیت خود به معنای بردباری در رابطه با بدرفتاری دیگران نیست. در بعضی موارد ما میتوانیم توسط تعیین حد و مرز از خودمان در برابر آسیب حفاظت کنیم حد و مرزهای سالم باعث ایجاد روابط سالم یا حداقل سالم تر می.شوند در روابط دیگر سمّی بودن رابطه میتواند غیر قابل تحمل باشد و فرآیند جبران خسارت اغلب نیاز به حفظ فاصله بیشتر را آشکار میکند. ما میتوانیم کسانی که نیازهای ما را در نظر نمی گیرند را نادیده بگیریم و خود را به خاطر چیزی که هیچ وقت خوب نبوده ببخشیم. به عنوان بخشی از جبران خسارت از خود برخی از ما نحوه استفاده از وقت و انرژی خود را مجدداً ارزیابی می کنیم.

کار بر روی فهرست جبران خسارت، شفافیت و وضوح را به ارمغان می.آورد حمایت از خودمان به واسطه ایجاد محدودیت در رابطه با چیزهایی که تحمل میکنیم یا نمیکنیم، اغلب بخشی از جبران خسارت از خودمان است. ما ،مسئولیت ،باورها احساسات و اعمال خود را تقبل میکنیم هر رابطه ای را نمیتوان و نباید از نو ساخت اما رابطه با خود مسلماً ارزش سعی کردن را دارد.

 

من میتوانم خود را به خاطر بردباری در رابطه یا بدرفتاری درگـ گذشته ببخشم و با تجدید نظر در رویکردم به یکی از چالش برانگیزترین روابطم از خود جبران خسارت کنم چه حد و مرزهایی نیاز است تا برای خود تعیین یا آن را تقویت کنم؟

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز ۱۹ ثور (اردیبهشت ماه) درباره آن بنویس

فقط برای امروز

۱۹ ثور (اردیبهشت ماه)

“درباره آن بنویس!”

«با دفترچه یادداشتی در دست می نشینیم، درخواست راهنمایی می کنیم، قلم خود را بر می داریم و شروع به نوشتن می کنیم.»

“کتاب پایه”

وقتی سردرگم و در عذاب هستیم، راهنما گاهی اوقات به ما می گوید: «درباره آن بنویس.» گرچه شاید هنگام بیرون آوردن دفترچه یادداشت گلایه کنیم، اما به خود این فرصت را می دهیم به آنچه ما را آزار می دهد، سر و سامان دهیم. وقتی قلم روی کاغذ می آوریم، می دانیم قادر به پایان دادن به سردرگمی خود هستیم و متوجه علت واقعی رنج خود می شویم.

نوشتن به خصوص در هنگام کارکرد قدمها می تواند ارزشمند باشد. بسیاری از اعضاء دفتر رویدادهای روزانه نگه می دارند. فکر کردن درباره قدمها، تعمق درباره معانی آنها و تجزیه تحلیل اثر آنها به تنهایی برای اکثر ما کافی نیست. خاصیتی در عمل فیزیکی نوشتن وجود دارد که در حفظ اصول بهبودی در ذهن و قلب، به ما کمک می کند.

مزایایی که از طریق عمل ساده نوشتن به دست می آوریم، بسیار است. روشنی فکر، بازگشایی قفل های درونی ما و ندای وجدان تنها چند نمونه از این مزایاست. نوشتن به ما کمک می کند با خود صادق باشیم. می نشینیم، افکار خود را آرام می کنیم و به قلب خود گوش می دهیم. چیزهایی که در سکوت می شنویم حقایقی است که بر روی کاغذ می آوریم.

فقط برای امروز: یکی از راه هایی که از طریق آن می توانم حقیقت را در بهبودی جستجو کنم، نوشتن است. امروز درباره بهبودی خود می نویسم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۸ ثور (اردیبهشت ماه) آموزش پذیر

فقط برای امروز

۱۸ ثور (اردیبهشت ماه)

“آموزش پذیر”

«آموخته ایم که ندانستن همه راه حلها عیبی ندارد، چراکه آنگاه آموزش پذیر هستیم و می توانیم یاد بگیریم زندگی جدید خود را با موفقیت اداره کنیم.»

“کتاب پایه”

از یک نظر، اعتیاد معلمی بزرگ است. اگر اعتیاد چیز دیگری را به ما نیاموزد، فروتنی را به ما یاد می دهد. می شنویم که می گویند بهترین فکر ما، ما را به NA آورد. اکنون که اینجا هستیم، برای یادگیری اینجا هستیم.

انجمن NA محیط یادگیری شگفت انگیزی برای معتاد در حال بهبودی است. مجبور نیستیم که در جلسات احساس حماقت کنیم. در عوض، افرادی را پیدا می کنیم که دقیقاً همان جایی بوده اند که ما بوده ایم و راه حلی را برای خود یافته اند. تنها باید بپذیریم راه حل همه مشکلات را در اختیار نداریم و سپس وقتی دیگران آنچه برایشان مؤثر بوده را به مشارکت می گذارند، به آنها گوش دهیم.

به عنوان معتاد در حال بهبودی و یک انسان باید چیزهای زیادی را یاد بگیریم. سایر معتادان—و سایر انسانها—درباره آنچه برای آنها مؤثر است و آنچه نیست، چیزهای زیادی را باید یاد بگیرند. تا زمانی که آموزش پذیر باقی می مانیم، می توانیم از تجربه دیگران بهره بگیریم.

فقط برای امروز: می پذیرم که همه راه حل ها را در اختیار ندارم. به تجربه دیگران برای یافتن راه حل های مورد نیاز خود نگاه می کنم و به صحبتهای آنها گوش می دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۷ ثور (اردیبهشت ماه) تبدیل آشفتگی به آرامش

فقط برای امروز

۱۷ ثور (اردیبهشت ماه)

“تبدیل آشفتگی به آرامش”

«در این وضعیت آشفته دنیا، از اینکه اینجا هستم احساس خوشبختی می کنم.»

“کتاب پایه”

بعضی روزها ارزش ندارد اخبار گوش کنیم، چراکه ماجراهای بسیار زیادی درباره خشونت و ویرانی می شنویم. وقتی مصرف می کردیم، بسیاری از ما به خشونت عادت کرده بودیم. به دلیل سرگشتگی ناشی از اعتیاد به ندرت از وضعیت دنیا آزرده می شدیم. اما وقتی پاک هستیم، بسیاری از ما متوجه حساس شدن خود نسبت به دنیای اطرافمان می شویم. به عنوان افراد در حال بهبودی برای بهتر شدن دنیای اطراف خود چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

وقتی از آشفتگی دنیای خود آزرده می شویم، می توانیم آرامش را در دعا و مراقبه پیدا کنیم. وقتی ظاهراً همه چیز برعکس شده، ارتباط ما با نیروی برتر می تواند در میان هر طوفانی آرامش باشد. وقتی بر رشد روحانی خود تمرکز کرده ایم، می توانیم به ترسهای خود با آرامش پاسخ دهیم. از طریق تقویت خود با زندگی سرشار از آرامش، روح صلح را به دنیای خود فرا می خوانیم. به عنوان افراد درحال بهبودی می توانیم از طریق به کار گرفتن حداکثر توان خود در انجام اصول برنامه، در ایجاد تغییرات مثبت تأثیرگذار باشیم.

فقط برای امروز: با آرامش زندگی می کنم، صحبت می کنم و عمل می کنم و بدین طریق، آرامش را در دنیا افزایش می دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

عجز و قدم دوم ۱۷ ثور ( اردیبهشت )

عجز و قدم دوم

۱۷ ثور ( اردیبهشت )

با اقرار به عاجز بودن خود دریچه ذهنمان را به روی افکاری که کاملاً جدید هستند باز میکنیم مثلاً این احتمال وجود دارد که چیزی برتر از ما آنقدر توانایی داشته باشد که بتواند وسوسه ما برای مصرف مواد مخدر را از بین ببرد. 

*چگونگی عملکرد قدم دوم*فقط برای امروز ۱۶ ثور (اردیبهشت ماه) یا هنوز هم تفریح می کنیم؟

 

نشریات ما توضیح میدهند که چگونه قدم دوم کمک میکند تا خلاء به وجود آمده توسط اقرار به عجز در قدم یک را پر کنیم اگر در برابر بیماری مان عاجز هستیم چه کار باید انجام دهیم؟ برای اکثر ما خیلی ساده دیدن دیگر معتادان شبیه خودمان که توانستهاند وسوسه مصرف را از دست بدهند کافیست تا ذهن خود را در برابر این امکان که شاید چیزی بتواند به ما هم کمک کند باز کنیم – اگر چه که ممکن است ندانیم آن چیز چه هست. قلق پذیرش کمک از نیرویی برتر از خودمان این است که ابتدا از اعمال قدرت خود دست برداریم. بکارگیری عجز در برابر بیماریمان به این معنی است که باید سعی برای مدیریت و کنترل آن را متوقف کنیم بسیاری از ما درباره این مشارکت میکردیم که چگونه با محدود کردن مصرف مان قایم کردن جنس از دست خودمان مصرف مواد مخدری خاص یا مصرف در روزهایی خاص و روشهای بسیار دیگری سعی میکردیم باهوش و حیله گر باشیم و از اعتیادمان پیشی بگیریم.

البته اگر کسی در انجام این کلکها موفق باشد احتمالاً عضو NA نیست. هنوز نه این روش بیماری اعتیاد است. اگر بخواهیم بر بیماری خود غلبه کنیم یا برتر از آن باشیم محکوم به شکست .هستیم. ممکن است این اتفاق فوری رخ ندهد اما در نهایت ما خود را در محاصره آشفتگی میبینیم و متعجب میشویم که چه اتفاقی برای برنامه های خوبی که داشتیم افتاده است. به جای اعمال کنترل بر خود جهت داشتن رفتاری سازگار و قابل پیش بینی باید توهم کنترل را رها کرده و خود را در دست نیرویی که خارج از ماست قرار دهیم زمانی که با دیگر معتادان در حال بهبودی مشارکت میکنیم نمونه های بی انتهایی از تجربه نیرو و امید در دسترس ما قرار می گیرد.

 به جای اینکه سعی کنم کارها را تنها انجام دهم به نیرویی برتر از خود تکیه میکنم.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز ۱۶ ثور (اردیبهشت ماه) یا هنوز هم تفریح می کنیم؟

فقط برای امروز

۱۶ ثور (اردیبهشت ماه)

“آیا هنوز هم تفریح می کنیم؟”

«در مواقعی می توانیم استراحت کنیم و از جو بهبودی لذت ببریم.»

“کتاب پایه”

تصور کنید چه می شود اگر تازه واردی وارد یکی از جلسات ما شود و با گروهی از افراد بداخلاق روبرو شود که دسته های صندلی خود را با عصبانیت چنان محکم چسبیده اند که بند انگشتانشان سفید شده است. آن تازه وارد احتمالاً فرار می کند، در حالی که زیر لب می گوید: «فکر می کردم می توانم از شر مواد خلاص شوم و خوشبخت باشم.» 

جای شکرش باقی است که تازه واردها معمولاً با گروهی از افراد خندان روبرو می شوند که به وضوح از زندگی نویافته خود در معتادان گمنام انصافاً راضی هستند. این صحنه چه امیدواری سرشاری را به وجود می آورد! تازه واردی که زندگی اش شدیداً جدی بوده است، به شدت مجذوب جو خنده و آرامش می شود. برای کسی که از جایی می آید که همه چیز جدی گرفته می شود و فاجعه همیشه در کمین است، وارد شدن به یک اتاق و یافتن افرادی که عموماً با جدیت برخورد نمی کنند و منتظر دیدن چیز شگفت انگیزی هستند، آرامشی خوشایند است.

یاد می گیریم در دوران بهبودی زندگی را سخت نگیریم. به بیهودگی اعتیاد خود می خندیم. جلسات ما—آن اتاق هایی که سرشار از صداهای زنده و شاد درست کردن قهوه، تلق و تلق صندلی ها و خنده معتادان است—محافلی هستند که در آنها ابتدا از تازه واردها استقبال می کنیم و اجازه می دهیم بدانند بله ما الآن تفریح می کنیم.

فقط برای امروز: می توانم به خود بخندم. می توانم از یک لطیفه لذت ببرم. امروز زندگی را سخت نمی گیرم و مقداری تفریح می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۵ ثور (اردیبهشت ماه) هر مسافتی

فقط برای امروز

۱۵ ثور (اردیبهشت ماه)

“هر مسافتی”

«…حاضر بودم تا برای پاک ماندن هر مسافتی را که لازم بود، طی کنم.»

“کتاب پایه”

تازه واردها می پرسند: «هر مسافتی؟» بازنگری دوران اعتیاد فعال خود در گذشته و مسافتی که برای نشئه ماندن مایل به طی آن بودیم، می تواند در توضیح این مسئله کمک کند. آیا مایل به طی مسافتهای طولانی برای تهیه مواد بودیم؟ بله، معمولاً این طور بود. این بدین معناست که اگر ما به همان اندازه که نگران مصرف خود بودیم، درباره پاک ماندن نیز نگران باشیم، هر کاری را برای رساندن خود به جلسات امتحان می کنیم.

در دوران اعتیاد خود آیا اغلب کارهای احمقانه و نامعقولی را انجام نمی دادیم یا از مواد نامشخصی طبق راهنمایی دیگران استفاده نمی کردیم؟ پس چرا استفاده از راهنمایی را در دوران بهبودی بسیار دشوار می یابیم، خصوصاً وقتی این راهنمایی برای کمک به پیشرفت ما در نظر گرفته شده است؟ وقتی مصرف می کردیم آیا اغلب با نومیدی به نیروی برتر خود روی نمی گرداندیم و نمی گفتیم «لطفاً مرا از این مخمصه رهایی بخش!»؟ پس چرا درخواست کمک از خداوند را در دوران بهبودی خود دشوار می یابیم؟

در دوران مصرف معمولاً وقتی نوبت یافتن راه ها و روش هایی برای تهیه مواد مخدر بیشتر می رسید، ذهن روشنی داشتیم. اگر می توانیم همین اصل روشن بینی را در بهبودی خود به کار گیریم، شاید از اینکه چگونه به راحتی شروع به فراگیری برنامه NA کرده ایم، متعجب شویم. اغلب گفته می شود بهترین فکر ما، ما را به اتاقهای معتادان گمنام کشاند. اگر مایل به طی هر مسافت، پیروی از راهنمایی ها و حفظ روشن بینی هستیم، می توانیم پاک بمانیم.

فقط برای امروز: برای پاک ماندن مایل به طی هر مسافتی هستم. هر قدر که لازم است برای استفاده از راهنمایی روشن بین و آماده می شوم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد