دسته: یک اصل روحانی

یک اصل روحانی برای هر روز

۲۷ جوزا (خرداد)

ایجاد اعتماد و ارزش قابل اعتماد بودن

از طریق برقراری ارتباط با راهنما اصل اعتماد را می آموزیم.

 

” چگونگی عملکرد قدم اول”نشریات معتادان گمنام

اگر نخواهیم بگوییم همیشه ولی اغلب اوقات آخرین تلاش ما برای زندان نرفتن حفظ یک شغل و یا ماندن در یک رابطه ما را به سوی درهای NA می کشاند. قبل از آن ما بارها ما قطع مصرف کرده بودیم اما پاک ،ماندن به نظر کاری ورای توان ما بود. ما می دانستیم که چیزی باید تغییر کند و صادقانه چیزی برای از دست دادن نداشتیم.

وقتی در اولین جلسه خود نگاهی به اطراف ،کردیم کسانی را دیدیم که متوجه گرفتاری و مخمصه ما شدند چون آنها هم در همین شرایط بودهاند آنها تجربه پرداخت هزینه گزاف زندگی کم بها را داشتهاند برنامه NA برای آنها کار کرد شاید برای ما هم کار کند. ممکن است ناامیدی ما را به NA آورده باشد ولی الهاماتی که دریافت میکنیم ما را به جلسات باز می گرداند. اعتماد در گیرنده های ما جایی ،نداشت اما به نوعی مایلیم تا چند پیشنهاد را قبول کنیم. فقط پس از چند روز حضور ما متعهد میشویم ظرف ۹۰ ،روز هر روز یک جلسه برویم. حتى بين جلسات هم با دیگر اعضا تماس برقرار میکنیم با گذشت هر روز، احساس ما کمی بهتر میشود و به این راه NA هم کمی بیشتر اعتماد میکنیم و اعمال ما این را نشان میدهد. ما شروع به اعتماد به این فرآیند کرده ایم اما اگر بخواهیم به این روند منصفانه بپردازیم به راهنمایی – یک راهنما – نیاز داریم به ما میگویند مجبور نیستی به هرکسی اعتماد کنی، اما به هر حال باید به یک نفر اعتماد کنی به نظر میرسد این یک توصیه جدی است. منبعی مانند یک عضو با تجربه تر به نظر ارزشمند می.آید از آنها میپرسیم ” شما چطور؟ راهنمای من میشوی؟”

برای بسیاری از ما زمان میبرد تا سپر دفاعی خود را زمین بگذاریم اما راهنماها راهی برای جلب تدریجی اعتماد ما دارند همانطور که یکی از اعضا میگفت یکی از ما حقایقی درباره زندگی و تجربه خود را مشارکت میکند و یک نفر دیگر هم این لطف او را پاسخ میدهد. ما در طی این فرآیند اعتماد و سرانجام صمیمیت را گسترش میدهیم این یک الگوی رفتاری است که ما میتوانیم آن را در روابط دیگر مانند راهنما رهجو با همسر و دوستان خود، تکرار کنیم.

 

مانند اعتماد به ،راهنمایم هر چند وقت یکبار به کسی اعتماد خواهم کرد. من یاد خواهم گرفت که اعتماد کنم و در لحظات کوتاهی با وفاداری به قولم، قابل اعتماد باشم از دیگران حمایت کنم و پذیرای صمیمیت باشم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

تحمل فقدان و بازیابی نشاط

یک اصل روحانی برای هر روز

۲۶ جوزا ( خرداد )

ما در می یابیم که خوشحالی و نشاط احساسی درونی .است یک تجربه روحانی که توسط بهبودی قوی تر میشود ما درک میکنیم علیرغم هر اتفاقی که خارج از ما بیفتد شادی و نشاط درونی ما میتواند ادامه یابد.

 

پاک زیستن فصل ۷، “عشق”یک اصل روحانی برای هر روز. ١٤ جوزا ( خرداد )یافتن یک زندگی با هدف.

 

اما میتواند زودگذر باشد. در اعتیاد فعال شادی یک مفهوم انتزاعی بود که اغلب با واقعیت ما فاصله داشت. حال چگونه میتوانیم خودمان را در موقعیتی قرار دهیم که آن را تجربه کنیم؟ یکی از اعضا :نوشت بهبودی از اعتیاد راهی به سوی نشاط .است من با برداشتن موانعی مانند اضطراب، ترس و خود مشغولی خودم را به این راه دعوت کردم دیگری نوشت: ” شادی حاصل پایبندی من به حس سپاسگزاری خدمت و سادگی است. من هرگز تصور نمی کردم بتوانم قدردان چیزهای معمولی “باشم و سومین عضو هم نوشت ” بزرگترین شادی نیز میتواند تلخ ،باشد زیرا من آن را در تاریکترین لحظاتم تجربه کرده ام. بدون امید نمیتوانم شادی را داشته باشم و هیچ دردی نیز نمیتواند آن را از من دور کند تجربه درد قسمتی از شرایط انسانی ما است حتی زمانی که ما همه کارها را درست انجام می دهیم. ما میتوانیم پاک شویم نقش خود را در اشتباهات گذشته بپذیریم جبران خسارت کنیم یاد بگیریم بر اساس اصول روحانی زندگی کنیم در جلسات خانه و بیرون در اجتماع خدمات ارزشمندی داشته باشیم – با این حال درد دوباره به سراغ ما خواهد آمد. ما آدمها و روابطمان را از دست خواهیم داد دستاوردهای مالی میآیند و میروند سلامت ما به خطر می افتد. اما آیا نشاط را میتوان از ما گرفت؟ آیا شادی هم – مثل درد – بخشی اجتناب ناپذیراز تجربیات ما نیست؟

 

بسیاری از ما میگوییم که ،شادی مثل بهبودی در دسترس همه ما قرار دارد. علیرغم تلاشهای مان وقتی موقعیت خود را توسط شکرگزاری باثبات میکنیم به آینده خود امیدوار می شویم – و جایی برای شادی باز میکنیم ما میتوانیم انتخاب کنیم تا به مشکلاتمان با حس شوخ طبعی نگاه کنیم و حتی ممکن است در میان اشکهای خشم و غصه، از لبخند هم بهره مند شویم. هیچ یک از اینها آسان نیست.اما وقتی بهبودی را درونی کار میکنیم، پذیرش همین لحظات هم ممکن می شود. آرامش امکان پذیر است. ما میتوانیم بارها و بارها فقدان را تحمل و شادی را بازیابی کنیم.

 

صرف نظر از مشکلات فعلی من نور سپاسگزاری را بر آنچه در زندگی امروزم درست است، می تابانم و شادی را تجربه خواهم کرد بهبودی به من آموخته است که میتوانم چندین تجربه را همزمان در آغوش بگیرم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

یافتن پذیرش و گسترش آن

۲۵ جوزا (خرداد)

 

علیرغم اینکه چه کسی هستیم کجا بوده ایم و یا چه کارهایی انجام داده ایم، در NA مکانی جهت همدلی پذیرش و احساس تعلق پیدا میکنیم.

اصول راهنما سنت دو، اصول “روحانی”یک اصل روحانی برای هر روز ۹ جوزا ( خرداد ) پذیرش مسیر یکدیگر

خیلی از ما وقتی وارد NA میشویم فکر میکنیم ،اوه چه اتفاقی می افتد اگر بفهمند من فلان کار را کرده ام؟

یا شاید فکر کنیم چه اتفاقی می افتد اگر بفهمند من آنقدرها هم بد نبوده ام؟ هر کدام از این دو حالت و یا جایی بین هر دو هم که باشیم، اکثر ما با ترس وارد NA میشویم ما می ترسیم که برای آنچه که هستیم یا انجام داده ایم ما را قضاوت کنند. ما نگران هستیم که از ما بپرسند چرا اینجا هستی؟” هیچ فایده ای برای پاسخ به این سؤال وجود نخواهد داشت زیرا ما قبلاً خود را متقاعد کرده ایم که هر پاسخی بدهیم سوء برداشت میشود. ما می ترسیم که به NA تعلق نداشته باشیم و در خیلی از موارد هم امیدوار بودیم که تعلق نداشته باشیم تا بتوانیم به مصرف ادامه داده و مجبور به رویاویی با مشکلاتمان نباشیم به جای ممنوعیت ورود ما میشنویم که تنها لازمه عضویت برای ما تمایل به قطع مصرف است. تنها چیزی که گروه میخواهد از ما بداند این است که ما میخواهیم درباره مشکل خود چه کنیم و آنها چطور میتوانند کمک کنند هیچ کس از ما درباره رزومه اعتیادمان

سوالی نمی پرسد. اگر بگوییم که همه قضاوتها را پشت در میگذاریم خودمان را مسخره کرده ایم. بالاخره ما انسان هستیم. در عوض، علیرغم قضاوتها تفاوتها و گذشته مان از ما استقبال شده و پذیرفته میشویم دیگران نسبت به ما محبت دارند و این محبت به نظر واقعی میرسد. بعدها، ما شروع به دیدن خود در تازه واردها میکنیم ما با آنها همدردی میکنیم و به آنها خوشامد میگوییم همانطور که به ما گفته شد آنها با عشقی که اعضا به هم میدهند، شده تا یاد بگیرند خود را دوست داشته باشند و بپذیرند.

NAمراپذیرفت. امروز از خودم چه کاری میتوانم انجام دهم تا از

معتاد خود استقبال بیشتری کنم ؟

 

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

ایمان به اصول روحانی ۲۴ جوزا  ( خرداد)

بسیاری از ما از اصول روحانی به عنوان یک نیروی برتر استفاده میکنند.

چگونگی عملکرد، قدم دومنشریات معتادان گمنام

 

ما همگی وقتی وارد NA میشویم تجربیات متفاوتی از باورهای مذهبی داریم. بعضی از ما در خانواده‌های بسیار مذهبی بزرگ شده‌ایم و به طور مرتب به مسجد، معبد و یا کلیسا می رفتیم در حالیکه برخی هم در خانوادهای غیر مذهبی بدون هیچ رویکرد مذهبی و یا مسائل روحانی رشد کرده اند یکی از اعضا مشارکت میکرد والدین” من هر دو دانشمند و منکر وجود خدا بودند در خانواده ام کاوش روحانیت مرا بیشتر از مصرف مواد یاغی کرد. وقتی ما وارد اولین جلسه میشویم، ممکن است هر چیزی که مربوط به روحانیت باشد، برایمان کاملا غیر قابل تحمل به نظر آید و فکر کنیم هر عقیده ای راجع به ایمان” کلا چرند است. بقیه ما ممکن است ایده اصول روحانی را رد کنیم چرا که ارتباط با مذهب در کودکیمان نتوانست از ما در برابر اعتیاد محافظت کند یا اینکه ما با روشن بینی وارد NA شدیم و آماده امتحان کردن چیزهای جدید بودیم – و یا ناامید از پیدا کردن چیزی که بتواند برای ما کار کند. علیرغم تجربه گذشته ما از مسائل روحانی و مذهبی وقتی وارد برنامه میشویم، باید کارهایی را انجام دهیم همه ما باید یاد بگیریم که اصولی زندگی کنیم در ظاهر ممکن است به نظر برسد که ایمان به یک نیروی برتر برای آن دسته از ما که با اعتقادات قوی درباره ماهیت آن نیروی برتر بزرگ شده ایم آسان تر است. در واقع توانایی عمل با ایمان میتواند ارتباط بسیار کمی با اعتقادات ما داشته باشد – چه سکولار باشیم چه مذهبی بخشی از عمل با ایمان رها کردن توهم کنترل است چه بخواهیم آن را تصدیق کنیم یا نه، هر اصل مورد بحث در این کتاب مراقبه نیرویی خارج از کنترل ما است ما میتوانیم به نیروی عملکرد اصولی اجازه دهیم که ما را راهنمایی کند یا میتوانیم برای استفاده از قدرت خود برای کنترل زندگی مان تلاش کنیم قدم دو نمیگوید ما به باور نیروی برتر از خودمان رسیدیم بلکه میگوید باور رسیدیم که یک نیروی برتر میتواند سلامت عقل را به ما بازگرداند. خیلی مهم نیست که بفهمیم چگونه یا چرا ما دائماً از عملکرد ،اصولی نتایج بهتری میگیریم تا عمل از روی خودخواهی همانطور که نتایج زندگی بر اساس اصول روحانی را تجربه میکنیم به این باور که سلامت عقل – آرامش ذهن و ارتباط با خود و دیگران – برای ما امکان پذیر است.

نیروهای بی شماری در زندگی وجود دارند که شاید هرگز آنها را کاملا درک نکنم من به اصول روحانی ایمان خواهم داشت زیرا میدانم که آنها کار میکنند حتی اگر همیشه ندانم چگونه یا چرا.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

۲۳جوزا (خرداد)

فروتنی ما را برای حمایت مهیا میکند.

 

برای ما دست برداشتن از اتکا کردن به افکار خودمان و درخواست کمک یک مجادله بزرگ خواهد بود اما زمانی که موفق به انجام این کار شویم اصل روحانی نهفته در این قدم را تمرین میکنیم.

 

راهنمای کارکرد قدم، قدم دو، “اصول “روحانی”نشریات معتادان گمنام

قبل از بهبودی، غرور، منیت و انکار لازمه بقای ما. بودند آنها به ما اجازه دادند که تظاهر به داشتن حس شدید مستقل بودن کنیم این نواقص شخصیتی قدرتمند میتوانند موانع گمراه کننده ای برای بهبودی ما باشند. اگر آنها را بدون بررسی رها کنیم تبدیل به “سندروم” “ابرقهرمان میشوند همان باوری که به ما میگوید تو میتوانی و باید همه کارها را خودت انجام بدهی این موقعیتی است که ما در آن خیلی تنها میشویم از خدایی که درک میکنیم و دیگر معتادان در حال بهبودی جدا میشویم خیلی ساده است که ما دوستان و رهجوهایمان را تشویق میکنیم برای کمک سراغ دیگران، بروند اما خودمان گرفتار افکار خود محورانه‌مان شده ایم.

در قدم دو ما به یک ساختار باوری میرسیم و در می یابیم که دو نفر از ما با هم قدرتی خیلی بیشتر از هر یک از ما به تنهایی دارد در دوران اعتیاد فعال ما فکر میکردیم درخواست کمک نشانه نوعی ضعف است اما یاد میگیریم که به قدر کافی شکننده هستیم و باید درخواست حمایت کنیم و در این تسلیم قدرت را پیدا می‌کنیم برای ما رابطه راهنما رهجو جایی است که ما یاد میگیریم به کسی اعتماد کنیم و وقتی که نیاز داریم درخواست کمک

کنیم. ما وقتی که متوجه میشویم با درخواست کمک استقلال و توانایی ما در حل مشکلات از بین نمی رود، انگار یک چیزی سر جای خودش قرار میگیرد همه ما گاه به کمی کمک نیاز داریم خواه شانه ای برای گریه کردن تجربه گرفتن برای انجام یک تعهد و یا حتی طرز استفاده از ماشین لباسشویی باشد یکی از اعضا مشارکت میکرد همانطور که فروتنی را تمرین میکنم

و از حمایت دیگران استقبال میکنم روابطم به طور فزاینده ای معتبر میشوند وقتی بتوانیم این ایده را کنار بگذاریم که راه ما تنها راه است، آنگاه میتوانیم با دانستن اینکه در این فرآیند تنها نیستیم آرامش پیدا کنیم دیگران میتوانند و کمک هم خواهند کرد تنها کاری که باید انجام دهیم این است که درخواست کنیم.

من همچنان به درخواست کردن ادامه میدهم حتی اگر ممکن است به سختی صعود به قله اورست به نظر رسد و اجازه میدهم عضو دیگری به من کمک کند تا دیدگاهی غیر از دیدگاه خودم را در نظر

گیرم.

۲۲ جوزا (خرداد)

بازتاب مهربانی بر رشد ما

 

…در می یابیم که مردم در ما خوبیهایی را میبینند که شاید خودمان متوجه نشده بودیم دوستانمان ما را به خودمان نشان میدهند و باعث میشوند متوجه تغییرات مان شویم.

پاک زیستن فصل ۲ رابطه با دیگران”نشریات معتادان گمنام

 

 

در اولین روزهای پاکی اکثر ما احساس خیلی بدی نسبت به خودمان داریم. ما به خاطر خماری ناخوش هستیم ما از هرکسی که میشناسیم و نمیشناسیم متنفریم. ما بیشتر بخاطر گیر افتادنهایمان شرمنده ایم ما بخاطر حبسها بازپروریها و در بعضی موارد حتی به خاطر نمردن، خود پر از خشم هستیم دورنمای آینده بسیار تاریک است ما ناچاریم برای همه عمرمان، به این جلسات احمقانه برویم و دیگر هیچ وقت نمیتوانیم دوباره مواد مصرف کنیم و فقط مجبوریم، جلسه، یکدیگر پدرمان که به خاطر مصرفش از همان روز اول ما را بدبخت کرد، پیرزن طبقه پایین حتی با اینکه همیشه برای ما بدجنسی کرده بود را ببخشیم و ببخشیم و ببخشیم همیشه باید خوب رفتار کنیم و درباره مشکلاتمان حرف بزنیم و به مشکلات بقیه گوش بدهیم و به بقیه معتادان که از ما آشفته تر هستند، کمک کنیم. حتی اگر بخواهیم قدر کمی نسبت به آینده خوش بین باشیم نیاز است تا تلاش فراوانی کنیم سرانجام، مقاومت ما میشکند ما ” معامله را قبول میکنیم – جلسات، راهنما، قدمها، خدمت – و کمک به تازه واردان ما نیروی برتر را پیدا میکنیم و شروع به دعا و مراقبه میکنیم ما پدر را میبخشیم و مطمئن میشویم که همه داروهایش را تهیه کرده است بدون اینکه به آنها دست بزنیم. ما با سپاسگزاری کیک میوه بدمزه پیرزن همسایه را قبول میکنیم و مدفوع سگ کوچولوی واق واقوی او را از زمین برمی داریم وقتی او این کار را نمیکند. وقتی او از خالکوبی جدید ما انتقاد میکند به جای اینکه نقشه مرگش را بکشیم، به او لبخند میزنیم. بعضی اوقات ما این کارها را با بی میلی انجام میدهیم اما حالا اكثراً تبدیل به طبیعت دوم ما شده است.

 

گاهی مردم متوجه ما می‌شوند بعد از اینکه ما چند پمفلت به یک تازه وارد میدهیم یک عضو قدیمی که به خوبی ما را در اوایل پاکی بیاد میآورد ما را بغل میکند طولانی تر از حد معمول و عمیقا در چشمهای ما نگاه میکند اشک به چشمانش می آید ما میپرسیم چه خبر؟” لحظه عجیب و غربی است.

او به ما میگوید تو خیلی عوض شدی خیلی خیلی عوض شدی. ما با اعتراض جواب میدهیم .اوه بی خیال ما فقط چند پمفلت به یک تازه وارد داده بودیم اما مقاومت ما در مقابل همین هم میشکند ما کار درست را انجام میدهیم و میگوییم “ممنون” و او را در آغوش میگیریم

من قصد دارم که امروز مهربان و بخشنده باشم اگر کسی به این موضوع اشاره کرد من جواب میدهم ممنون من میتوانم به آنها و خودم بگویم که تغییر کرده ام.

رویکرد خلاقانه به زندگی

یک اصل روحانی برای هر روز

۲۱ جوزا (خرداد)

وقتی چه در زندگی شخصی خود و چه در فعالیتهای خدماتی‌مان مشغول کاری خلاقانه و روحانی هستیم از راه حل هایی که در اختیارمان قرار میگیرند متعجب می شویم.

“اصول راهنما، مقدمه، “اصول راهنما”نشریات معتادان گمنام

پاک زیستن و کارکرد قدمها به ما تجربیات عملی زیادی را در بکارگیری اصول روحانی می دهند. روشن بینی در قدم دو، بعضی از درهای بسته را برای ما باز میکند و ما یاد میگیریم که انعطاف پذیری در افکارمان برای ما سودمند است. اعتمادی که در قدم سه برای سپردن اراده مان لازم است، به ما اطمینان تازه ای در شناخت خودمان میدهد که ایمان و شهود ما را فرا میخواند. با کمک اینها و تجربیاتی که از آنها به دست میآوریم، هماهنگ کردن اعمالمان با اصول روحانی آسان تر می‌شود راهکارهای روحانی با تمرین کافی، به ماهیت دوم ما تبدیل می شوند. ما در افکارمان بیشتر انعطاف پذیر میشویم و بیش از همیشه برای حل مشکلات خود خلاقیت به خرج میدهیم.

ما تمرین میکنیم تا به شهود خود توجه کنیم و یاد میگیریم تا از روی وسوسه هایی که ریشه در بیماری ما دارند، عمل نکنیم. ما با آنچه بعضیها “خود برتر” ، یا همان فرشته وجودمان یا به سادگی همان قضاوت درستی که به الهام گرفتن از سرشت روحانی ما نزدیکتر است مینامند، همسو میشویم. یکی از اعضا مشارکت میکرد که “با چندسال پاکی و با کمک چند قدمی که کار کرده بودم به این نتیجه رسیدم که کله ام همیشه قصد کشتن من را نداشته است.” بعضی وقتها ما الهاماتی میگیریم که در یک اتوبوس شلوغ، جای خود را به کسی بدهیم و یا در یک مرکز درمانی خدمت پانل را قبول کنیم و یا به تحصیلات خود ادامه دهیم – سن مهم نیست!

 

عمل خلاقانه روح میتواند ما را به هر جهتی هدایت کند. ما همچنان از ظرفیت خلاقانه خود برای یافتن راه حلهای روحانی برای چالشهای زندگی، همانگونه که هست، شگفت زده میشویم. ما با مسیرهای شغلی جدید برخورد میکنیم، راههای جدیدی برای خدمت پیدا می کنیم و درسهای جدیدی می آموزیم. وقتی درگیر زندگی در جهان و مشارکت با انسانهای دیگر هستیم، تمرکز ما از خود محوری به دیدگاهی جهانی‌تر تغییر می کند. این تغییر ممکن است همان چیزی باشد که ما برای زندگی در راه حل به عنوان کسانی که بدنبال خیر بیشتر هستیم به آن نیاز داریم.

 

امروز رویکرد من به زندگی خلاقانه خواهد بود. من پذیرای الهامات و راهنمایی های نیروی برتر دوست داشتنی خود هستم و تمایل دارم در کار خیر مشترک مان شرکت کنم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

ارتباط یک جاده دو طرفه است.

یک اصل روحانی برای هر روز

۱۹ جوزا ( خرداد )

ما یاد میگیریم که به دقت گوش دهیم و به نوعی رابطه برقرار کنیم که صدایمان شنیده شود.

 

“پاک زیستن فصل ۵ پدر یا مادر بودن”نشریات معتادان گمنام

اعتیاد بر توانایی ما در برقراری ارتباط تأثیر دارد ما چنان درگیر خود مشغولی هستیم که توجه به دیگران برایمان سخت است – البته مگراینکه چیزی در آن برای ما وجود داشته باشد. بسیاری از ما در نتیجه ،ناامیدی توانستیم برای اولین بار پیام را بشنویم و به طور واقعی امیدی که پیام ما ارائه میدهد را تجربه کنیم یکی از اعضا نوشت “کسانی که آنچه را من میخواستم داشتند با صداقت و آسیب پذیری مشارکت کردند آنها به من یاد دادند چطور زندگی ام را نجات دهم ما به شدت به چیزی متفاوت نیاز داشتیم و پیام امید از راه رسید.ما به خانه رسیدیم.

 

و سپس اوایل بهبودی از راه میرسد اشتغال فکری دشواری در تعادل و ثابت نگه داشتن بدنمان یکی از اعضا نوشت وقتی تازه وارد بودم نمیتوانستم حرفهای هیچ کس را بشنوم صدای توی سرم خیلی بلند .بود من به شرکت در جلسات ادامه دادم و همه چیز شروع به تغییر کرد شعارها معنی پیدا کردند غباری که در سرم ،بود پاک شد و من صادقانه مشارکت میکردم دیگران عکس العمل نشان میدادند و من احساس میکردم وصل شده ام. از بین رفتن صدای سرمان به ما کمک میکند تا بهتر با دیگران ارتباط برقرار کنیم. ما با شرکت در جلسات از طریق ارتباط با راهنمای خود و با کمک به رهجوهایمان، درسهایی می آموزیم و این درسها در ایجاد ارتباط توانایی ما را برای برقراری ارتباط در سایر زمینه های زندگیمان بهبود میبخشد رشد ما ارتباطات ما با همسر ،والدین دوستان و فرزندانمان را هم بهتر میکند. بعضی ،اوقات ما به سادگی دهانمان را میبندیم و فقط گوش میدهیم. یکی از والدینی که خود در بهبودی است می:گفت نمیتوانستم کاری کنم تا فرزندم از من حرف شنوی داشته باشد و راهنمایم به من یادآوری کرد که این یک جاده دو طرفه است. من باید سعی کنم بیشتر به حرفهای فرزندم گوش بدهم. وقتی ما توجه خود را معطوف به دیگران میکنیم آنها را بیشتر درک میکنیم اگر کلمات به یاری ما نیایند از طریق رفتارمان حرفمان را می زنیم.

بهبودی در یک رابطه دو طرفه و پر جنب و جوش رشد می.کند. من با قلبی بازگوش خواهم داد و با همان روحیه مشارکت خواهم کرد.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org