امید در تاریکی و نور ۷ سنبله ( شهریور ماه )

امید در تاریکی و نور

۷ سنبله ( شهریور ماه )

 

ما امید را بارها و بارها در سفر ادامه دار خود پیدا میکنیم. چه در لحظات تاریک زندگی که تشخیص میدهیم هنوز قادر به ادامه راه هستیم، چه در پیروزی ها

 

 

پاک زیستن فصل ۷ زندگی به روال اصول مان”معنای جدیدی از عشق ۳ سنبله ( شهریورماه )

         

 

 اولین تجربه امید ما در NA از نقطه شکست ما سرچشمه میگیرد. مصرف مواد برای ما کارایی نداشت. تلاش ما برای حل مشکلات زندگیمان به وسیله مصرف موادهایی که خلق و خوی مان را تغییر میدادند، یک شکست بزرگ بود. اگرچه،در همان نقاط تاریک زندگی نیز گاهی نوری بر ما میتابید:ما میتوانستیم راهی به دور از اعتیاد و به سوی بهبودی پیدا کنیم.

 

هنگامی که برای مدتی پاک ماندیم، بسیاری از امیدهای ما از نقاط مثبت تری سرچشمه میگیرد. ما به این فکر میکنیم که چقدر میتوانیم با اهداف شغلی، تلاشهای خلاقانه و روابط عاشقانه مان به موفقیت بیشتری برسیم. احتمالاً تمایل داریم تا راهنمای معتادان بیشتری باشیم و یا پستهای خدماتی جدیدی بگیریم. 

 

امید داشتن به چیزهای خوبی که برای ما پیش خواهد آمد بسیار عالی است، اما خوب است به یاد داشته باشیم وقتی که ناامیدی به سراغ مان می آید امید چقدر میتواند ارزشمند باشد.

 

وقتی سالها و دهه ها پاک ،بمانیم ناامیدیهای زیادی را تجربه خواهیم کرد که برخی از آنها ما را از ته وجودمان می لرزاند. ما شاهد مرگ والدین، فرزندان، خواهر و برادرها همسران و تعداد زیادی از دوستان هم درد خود خواهیم بود، ما شغل و روابط خود را از دست میدهیم اشتباههای وحشتناکی مرتکب میشویم و به کسانی که دوستشان داریم خسارت میزنیم، احساس گناه شرم و تنهایی فضای زیادی را اشغال میکند و ایجاد فضا برای امید سخت میشود، حتی زمانیکه بشدت به آن نیاز داریم. 

امید همان دلیلی است که وقتی زندگی برای ما خوب پیش میرود، باید به تمرین آن با حضور در جلسات مشارکت تماس با راهنما، خواندن نشریات و صحبت با سایر معتادان میبینیم که معتادان پاک – صرف نظر از اینکه چقدر شکننده یا شکست خورده- هستند با حضور خود در جلسات راه خود را از میان مشکلات باورنکردنی پیدا می کنند و خود را در موقعیتهایی قرار میدهند تا بتوانند کمی امید به دست بیاورند. هنگامی که ما هم خود را در همان موقعیت شکننده و شکست خورده مییابیم، به دیگرانی فکر میکنیم که شاهد عبورشان از میان آن شرایط بودیم و میدانیم که برای ما هم امکان پذیر است. ما باید ادامه دهیم – با هم، ما میتوانیم.

 

 

من به اعضایی که در شرایط غیر قابل تصوری ،هستند، توجه خواهم کرد و تمام تلاشم را میکنم تا به آنها امید بدهم اگر من یکی از آن اعضا باشم، 

جایی میروم که میدانم میتوانم امید پیدا کنم – به یک جلسه NA.*

معتادان گمنام افغانستان 

naafg.org

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد