زندگی ای درخور احترام به خود
۲۳ عقرب( آبان ماه )
در حالیکه خرابکاریهای گذشته را پاک میکنیم و به روش جدیدی زندگی مینمائیم، به اعمال جدید خود احترام میگذاریم و در این فرآیند در مییابیم که خودمان نیز قابل احترام هستیم.
*پاک زیستن فصل ۲ رابطه با خودمان*فقط برای امروز ۲۳ عقرب (آبان ماه) نه صرفاً تلاش برای زنده ماندن
بسیاری از داستانهایی که درباره اعتیاد فعال خود میگوییم نشان میدهند که ما از عدم حرمت گذاشتن تغذیه میکردیم. کی به شغل ،واقعی، تحصیلات، مکانی برای زندگی و یا حتی یک حمام نیاز دارد؟ ما مرزهای دیگران حاکمیت قانون، مسئولین و نهادها را مسخره میکردیم، ما به بسیاری از ارزشهایی که ،خانواده، فرهنگ و جامعه به ما آموخته اند پشت کردیم، بسیاری از ما با پنهان کردن تمام ترسهای خود در پشت اعتماد به نفس کاذب بهای گزافی را پرداختیم، ما اگر رابطه با شغلی هم داشتیم آن را به خطر می انداختیم. ما آزادی خود را در بسیاری از زمینه ها از دست دادیم ولی آیا عزت نفس خود را هم از دست داده ایم؟ و یا اصلاً عزت نفس داشتیم .که بخواهیم آن را ازدست بدهیم؟
هنگامی که پاک میشویم ممکن است شورشی درون خود احساس کنیم که ما را وسوسه می کند تا آداب” “جلسه که سعی در سازگارکردن ما دارند را نادیده بگیریم،یک جایی اکثر ما متوجه میشویم که شورشی بودن در NA همان نتیجه ای که در خیابان داشت برای ما ندارد. ما از اینکه بی حرمتی کنیم اعتباری به دست نمیآوریم،یکی از اعضا مشارکت میکرد من فکر میکردم یک باغی هستم اما بعداً متوجه شدم من برای محافظت از خودم تظاهر میکردم، از زمانی که شروع به گوش کردن در جلسات میکنیم قدمها را کار میکنیم و خدمت میگیریم، الهاماتی دریافت میکنیم تا گره خود با سبک زندگی گذشته و شخصیتی که از خودمان در داستانها تعریف میکردیم را باز کنیم، ما میخواهیم از گذشته خود عبور کرده و پیش برویم و تمایل ما برای درک گذشته و ایجاد رشد خود از آن افزایش مییابد ما برای ساختن زندگی خود و کمک به دیگران اقدام به عمل می کنیم. ما برای خود مرز تعیین میکنیم و به مرزهای دیگران هم احترام می گذاریم، احتمالاً برای برخی از ما این اولین بار است که این احساسات یا این حالت ها را در زندگی خود تجربه میکنیم ما نه تنها اعمال خود را تغییر میدهیم بلکه بسیاری از ما متوجه میشویم که باید داستانهایی را که درباره خود میگفتیم را هم اصلاح کنیم، ما کمتر بر بازمانده خرابه های گذشته تمرکز میکنیم و بیشتر متکی به محصول و نتیجه بهبودی خود هستیم. ما یاد میگیریم که درخور زندگی که داریم هستیم ما شروع به زندگی ای می کنیم که منعکس کننده ارزشهایی است که ما به آنها افتخار میکنیم، این خیلی ارزشمند است و قبل از بهبودی چه کسی فکرش را میکرد ما خواهان این زندگی باشیم؟
امروز برای لحظه‌ای ی عقب
می ایستم و با غرور و احترام به
زندگی ای که میسازم نگاه میکنم این نوع زندگی کارایی دارد، و من شایسته آن هستم.
