مسئولیت در تقابل با کنترل ۲۱ سرطان ( تيرماه )

۲۱ سرطان ( تيرماه )

مسئولیت در تقابل با کنترل

دست یافتن به یک مرز مشخص بین مسئولیت شخصی با کنترل خودسرانه میتواند چالش برانگیز باشد.

 

پاک زیستن فصل ٤ رهاکردن خودفقط برای امروز ۱۱ سرطان (تیر) مقایسه

 

پس از سالها تلاش خودسرانه برای کنترل ،زندگی خلق و خوی خود و احساسات دیگران جهت دست پیدا کردن به آنچه که خود میخواهیم به جلسات NA میرسیم، که در آنجا به ما میگویند که بایدهرروزتسلیم شویم و اراده خود رابه یک نیروی برتر بسپاریم، علاوه براین این ترازنامه به ما نشان میدهد که کنترل ،کردن یکی از نواقص شخصیتی ماست که باعث میشود نیازهای ما دائماً در مرکز همه روابط ما قرار داشته باشد ما فکر میکردیم که به آن کنترل نیاز داریم وگرنه چطور میتوانستیم آن کارها را انجام دهیم؟ – راه درست کدام است؟

روش خودمان)

 

یکی از اعضای تازه وارد میخواست :بداند خب حالا قرار است چه کار کنیم؟ فقط راحت بنشینیم و کاری نکنیم چرا چون نمیتوانیم نتیجه کارها و یا دیگران را کنترل کنیم؟ من فکر میکردم حالا قرار است مسئولیت پذیر باشم مرز باریکی بین مسئولیت پذیر بودن و کنترل کردن هست کمتر موقعیتی سیاه و سفید، و همه یا هیچ است، بنابراین تشخیص مرز بین این دو ممکن است نیاز به تلاشی مادام العمر داشته باشد. کمتر درسی را در بهبودی به یکباره می آموزیم اما نه به این معنی که در زندگی بهتر نمیشویم برای دانستن فرق بین چیزهایی که میتوانیم تغییر دهیم – و یا باید تغییر دهیم با چیزهایی که باید بپذیریم نیاز به دانشی است که ما برای به دست آوردنش، تلاش بسیاری می کنیم.

عضو تازه وارد – و بقیه اعضا میخواهند بدانند خب بعد، چطور؟ “چگونگی این موضوع کاملاً یکی از مسائل معمول NA ،است، اینطور نیست؟ ما به تجربیات دیگران گوش میدهیم و در این باره از چالشهای خود نیز حرف میزنیم ما به دنبال پیشنهادات هستیم و آنها را دریافت میکنیم از طریق کارکرد ،قدمها، ما تمایلات خود را برای خود محوری آشکار میکنیم و راههای مقابله با آن را پیدا میکنیم. وقتی از ما درخواست کمک می شود جواب ما مثبت است اما در عین حال نیازهای خود را هم قربانی نمیکنیم ما اشتباهاتمان را به گردن میگیریم ولی در عین حال متوجه داشته هایمان هم هستیم، ما یک فرآیند مادام العمر را به طور جدی شروع میکنیم تا فرق بین صداهایی که در سرمان در حال جنگ هستند را ارزیابی کنیم، یکی از صداها بیماری ما است که میگوید اجتناب کن، انکار کن و یا کنترل کن و آن دیگری که به نیروی برتر ما وصل است ریشه در ارزشها و وجدان ما دارد و بله ما در برابر انجام کار درست و سپردن نتیجه، مسئول هستیم.

چگونه میتوانم مفهوم مسئولیت شخصی در مقابل کنترلخودسرانه را شناسایی کنم؟ چه چیزی رامحکم گرفته ام که باید آن را رها کنم و از چه چیزی اجتناب میکنم که وظیفه ام انجام دادن آن است؟

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد