پذیرفتن خویش
۱۳ جدی ( دی ماه )
با محبت بی قید و شرط خداوند و استقبال گرم راهنما توانستیم درباره خود سخت قضاوت نکنیم.
*چگونگی عملکرد قدم دوازدهم*فقط برای امروز ۱۳ جدی ( دی ماه ) بزرگترین نیاز ما
هیچکس زمانی که در حال بردن است به NA نمیآید. انکار به ما کمک میکرد تا ویرانی زندگی خود را نادیده بگیریم، اما آن روزها مدتها است که گذشته دیگر افکارمان به ما اطمینان نمیدهد که با اینکه دست بازنده ای به تو داده شده اما هنوز داری رویایی زندگی میکنی.
در اوایل بهبودی ممکن است یک نگاه گذرا و کوتاه به خویشتن پذیری را تجربه کنیم، اما هشدارهای ذهنی که به خود میدهیم این خوش بینی را کنترل میکند. بی شک ما سختگیرترین منتقد خود هستیم، به خصوص در مواقعی که اشتباه میکنیم، مثلاً مواقعی که به دوستی که نیاز دارد کمک نمی کنیم،ناخواسته باعث ناراحتی یکی از اعضا میشویم،از زیر تعهدی شانه خالی میکنیم یا دوباره مصرف میکنیم ،بیماری ما را و حتی اعضائی که بهبودی بلند مدت دارند را همچنان به قضاوت کردن درباره خود ترغیب میکند،واقع بین نبودن در مورد اشتباهاتمان و افراط در تاسف به حال خود و یا خودتخریبی همگی برخلاف خویشتن پذیری هستند. یک عضو تعریف میکرد که علیرغم فاجعه های خود ساخته من راهنمایم دائم مرا تشویق میکرد و با عشق بدون شرط به من کمک میکرد تا درک کنم که نیروی برتر چگونه خود را در زندگی من بیان میکند. هر قدر که به بهبودی ادامه دادم هرج و مرج در زندگی من کمتر شد اما وسوسه خود آزاری در من باقی ماند،اقرار به چگونگی دقیق خطاهایم د قدم پنج و اینکه بازهم بدون قید و شرط پذیرفته شدم کمک کرد تا سریع تر احساس راحتی کنم.”
راهنماها حقایق را به ما درباره خودمان میگویند. حقیقت به گونه ای غیرقابل اجتناب مهربان تر، بخشنده تر و قابل قبول تر از چیزی است که ما فکر میکنیم کارکرد قدمها با راهنما به ما می آموزد که چگونه حقیقت را درباره خود پیدا کنیم. از طریق تمرین دعا و مراقبه میتوانیم با کمک نیروی برتر بررسی کنیم که چه چیزهای درباره خودمان، تصمیماتمان و اشتباهاتمان واقعیت دارد،به جای اینکه بخواهیم به افکار خودمان اتکا کنیم.
من امروز در برابر میل صدمه زدن به خود مقاومت خواهم کرد. به جای آن با راهنمای خود تماس میگیرم، چند لحظه را با نیروی برتر خود میگذرانم و سعی میکنم واقع بین باشم.
انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org