عجز درها را میگشاید
۸ حوت ( اسفند ماه )
وقتی ما به عجز خود و عدم توانائی در اداره زندگیمان اقرار کنیم دریچه بهبودی را به روی خود باز کرده ایم.
کتاب پایه فصل ٤ ، قدم یک”فقط برای امروز ۸ حوت ( اسفند ماه ) انگیزه های “خالص”
تمرين عجز به عنوان یک اصل روحانی ممکن است برای بسیاری از ما دور از ذهن باشد. اقرار به شکست مسئله ای است که ما با آن راحت نیستیم اما آنچه طعنه آمیز است این است که ما با شرکت در اولین جلسه در NA تا حدی عجز را تمرین کرده ایم. یا شاید حتی قبل از آن زمانهایی که با فریاد گریه میکردیم و خواهان توقف ،دیوانگی و درد خود میشدیم، التماس میکردیم تا شاید حالمان بهتر شود یا بتوانیم ،بخوابیم از طلوع خورشید و غروب مجدد آن وحشت داشتیم چانه میزدیم که فقط یک بار دیگر و قول میدادیم و قسم میخوردیم که دفعه آخر باشد! تسلیم در قدم یک برای ما وحشتناک است زیرا آستانه ای است که وقتی واقعاً در برابر آن قرار میگیریم دیگر به راحتی نمیتوانیم عقب نشینی کنیم بعضی از ما شاید سعی کرده باشیم اما می دانیم که دیگر امکان ندارد خیارشور را تبدیل به خیار کرد یعنی دیگر نمیتوانیم به مصرف مواد مخدر برگردیم و فراموش کنیم که افرادی مانند ما در NA پاک هستند ما اقرار میکنیم که معتاد هستیم و در برابر بیماری اعتیادمان عاجز هستیم و اینکه نمیتوانیم زندگیمان را اداره کنیم ما به قدرت جهت ادامه زندگی نیازمندیم و آن را با کمک معتادان در حال بهبودی دیگر برنامه و یک نیروی برتر به دست می آوریم.
به کارگیری عجز رویدادی یکبار مصـ رف نیست ما بارها و بارها باید آن را در آغوش بگیریم یک عضو از تریبون سخنرانی مشارکت میکرد که ما باید بارها و بارها به عجز خود اقرار کنیم من در گذشته احساس شکست بزرگی در برابر عجز خود میکردم اما اکنون که تا حدی رهایی از اعتیاد و منافع صداقت در زندگی را تجربه کرده ام به آن به دید منبع قدرت و فرصت نگاه میکنم فرصتی برای بهبودی و زندگی بهتر بله درها را به روی بهبودی میگشائیم بعضی روزها این در به طور کامل باز است زیرا ما پذیرش داریم و بعضی روزها ما فقط میتوانیم به اندازه یک شکاف کوچک در را بگشائیم تا تمایل پیدا کنیم و اجازه دهیم تا نیروی برتر جاری شود.
اقرار به عجز در برابر اعتیاد آرامش را به همراه دارد به هر گونه ،ممکن من درخواست کمک میکنم زیرا قدرت واقعی از تسلیم سرچشمه میگیرد.
انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org