فقط برای امروز ۲۷ حوت ( اسفند ماه) شهامت واقعی

۲۷ حوت ( اسفند ماه)

“شهامت واقعی”

«کسانی که در این مواقع موفق می شوند شهامتی از خود نشان می دهند که مال خودشان نیست.»

“کتاب پایه”

قبل از آمدن به NA بسیاری از ما تصور می کردیم صرفاً به این خاطر شجاع هستیم که تا به حال ترس را تجربه نکرده ایم. همه احساسات خود را که ترس هم در میان آنها بود، تخدیر کرده بودیم تا خود را متقاعد کنیم که افرادی قوی و شجاع هستیم و تحت هیچ شرایطی شکست نمی خوریم.

اما یافتن شهامت در مصرف مواد، ارتباطی با شیوه زندگی امروز ما ندارد. در حالی که پاک هستیم و در بهبودی به سر می بریم، گاهی اوقات باید احساس ترس داشته باشیم. وقتی برای اولین بار احساس ترس به ما دست می دهد، ممکن است تصور کنیم که ترسو هستیم. چون فردی که آن سوی خط تلفن قرار دارد ممکن است ما را درک نکند، از برداشتن تلفن می ترسیم. از درخواست راهنمایی از افراد دیگر می ترسیم، چون ممکن است درخواست ما رد کنند. از پیدا کردن شغل می ترسیم. از داشتن صداقت با دوستان خود می ترسیم. اما همه این ترسها طبیعی و حتی سالم هستند. آنچه سالم نیست این است که اجازه دهیم ترس بر ما غلبه کند. 

وقتی به ترس خود اجازه می دهیم که رشد ما را متوقف کند، شکست خواهیم خورد. شهامت واقعی، فقدان ترس نیست، بلکه تمایل به مقابله با ترس است.

فقط برای امروز : من شجاعت به خرج خواهم داد. وقتی می ترسم ، کاری را انجام می دهم که برای رشد در بهبودی لازم است.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۶ حوت ( اسفند ماه) ترازنامه

۲۶ حوت ( اسفند ماه)

“ترازنامه”

«هدف از تهیه ترازنامه اخلاقی بی باکانه و جستجوگرانه، تجسس در میان سردرگمی و تناقض زندگی خود برای یافتن هویت واقعی مان است.»   

“کتاب پایه”

معتادان مصرف کننده گروهی از افراد سردرگم و پیچیده ای هستند. از لحظه ای به لحظه ای دیگر مشکل است بفهمیم این افراد چه کاری می خواهند انجام دهند یا چه کسی می خواهند باشند. فرد معتاد معمولاً درست مانند هر فرد دیگری از این موضوع متحیر است. 

وقتی مصرف می کردیم رفتار ما با نیازهای اعتیاد ما تعیین می شد. بسیاری از ما هنوز هم متوجه شباهت شخصیت خود با رفتار خود در دوران اعتیاد می شویم و این امر موجب شرمندگی و نومیدی ما می شود. امروز نباید مانند گذشته بر اساس اعتیاد خود عمل کنیم؛ بهبودی امکان تغییر را به ما داده است. 

برای اینکه نیازهای فراتر از نیازهای دوران مصرف خود در گذشته را درک کنیم و دریابیم که امروز چه کسی می خواهیم باشیم، می توانیم از ترازنامه قدم چهارم استفاده کنیم. نوشتن درباره رفتار خود و توجه به احساسات خود درباره این رفتار به ما در درک اینکه چه کسی می خواهیم باشیم کمک می کند. ترازنامه به ما در درک نیازهای فراتر از نیازهای اعتیاد فعال و فراتر از تمایل ما به دریافت عشق و پذیرفته شدن از سوی دیگران کمک می کند—درمی یابیم اساساً چه کسی هستیم. به تدریج درک می کنیم که چه چیزی برای ما مناسب است و زندگی دلخواه ما چگونه است. این لحظه، آغاز تبدیل شدن به هویت واقعی خودمان است.  

   

فقط برای امروز: اگر می خواهم بفهمم چه کسی هستم، نگاه می کنم به اینکه چه کسی بوده ام و چه کسی می خواهم باشم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۵ حوت (اسفند ماه) احساس تعلق

فقط برای امروز

۲۵ حوت (اسفند ماه)

احساس “تعلق”

«با هم بودن پس از جلسات، فرصتهای خوبی برای مشارکت کردن مسائلی است که در طی جلسه فرصت بحث درباره آنها را پیدا نمی کنیم.»

“کتاب پایه”

اعتیاد فعال، ما را از جامعه جدا کرد و ما را منزوی کرد. ترس در محور این انزوا قرار داشت. معتقد بودیم اگر به دیگران اجازه شناخت خود را بدهیم، آنها فقط در می یابند که ما چه معایب بی شماری داریم. در آن صورت، تنها یک قدم با طرد شدن فاصله خواهیم داشت . 

وقتی به اولین جلسه NA می آییم، معمولاً از رابطه آشناییت و دوستی سایر معتادان در حال بهبودی با یکدیگر تحت تأثیر قرار می گیریم. ما نیز اگر به خود اجازه دهیم، می توانیم به سرعت بخشی از این انجمن شویم. یک راه برای شروع این است که بعد از جلسات به اتفاق اعضای انجمن به کافی شاپ محل برویم.  

در این محافل می توانیم دیواری که ما را از دیگران جدا می کند، از میان برداریم و به مسائلی درباره خود یا سایر اعضای NA پی ببریم. گاهی اوقات دو به دو می توانیم مسائلی را با یکدیگر در میان بگذاریم که ممکن است مایل به افشای آن در جمع گروه نباشیم. یاد می گیریم در بسیاری از این محافل آخر شب صحبتهای کوتاهی کنیم و روابط دوستی عمیق و پایداری را نیز برقرار نماییم. 

با وجود دوستان جدید خود در NA دیگر مجبور به زندگی در انزوا نیستیم. می توانیم بخشی از مجموعه بزرگتر یعنی انجمن معتادان گمنام شویم. 

فقط برای امروز : از انزوا رهایی پیدا می کنم. سعی می کنم نسبت به انجمن NA احساس تعلق کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۴ حوت ( اسفند ماه) روابط

۲۴ حوت ( اسفند ماه)

“روابط”

«ترازنامه های ما نیز دارای مطالبی درباره روابط هستند.»

“کتاب پایه”

البته این کمترین چیزی است که می توان گفت! به خصوص سالها پس از شروع بهبودی ، کل ترازنامه های ما ممکن است بر روابط ما با دیگران تمرکز یابد. زندگی ما از روابط ما با عزیزان، دوستان، همکاران، بچه ها و سایر افرادی که با آنها در تماس هستیم، پر شده است. نگاهی به این روابط می تواند چیزهای زیادی درباره شخصیت اصلی مان به ما بگوید. 

اغلب در ترازنامه های ما رنجش هایی فهرست می شود که از برخوردهای روزمره ما با دیگران نشأت می گیرد. جهت بررسی نقش خود در این برخوردها تلاش می کنیم. آیا از سایر افراد انتظارات غیر واقع بینانه ای داریم؟ آیا معیارهای خود را بر دیگران تحمیل می کنیم؟ آیا گاهی اوقات ناگهان تحمل خود را از دست می دهیم؟ 

اغلب فقط با نوشتن ترازنامه مقداری از فشاری که رابطه ای آشفته می تواند ایجاد کند، رفع می شود. اما این ترازنامه را باید با انسان دیگری نیز در میان بگذاریم. از این طریق می توانیم بخشی از بینش مورد نیاز نسبت به مسئله مورد نظر و نحوه دستیابی به راه حل آن را به دست آوریم. 

ترازنامه به عنوان یک ابزار این امکان را به ما می دهد تا به تدریج روابط خود را بهبود بخشیم. امروز یاد می گیریم که با کمک ترازنامه می توانیم از روابط خود با دیگران لذت ببریم.

فقط برای امروز : از نقشی که در روابط خود دارم ترازنامه تهیه می کنم. تلاش می کنم نقش مقتدرتر و مسئولانه تری در این روابط داشته باشم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۳ حوت ( اسفند ماه ) این فرد استثنایی

فقط برای امروز

۲۳ حوت ( اسفند ماه )

“این فرد استثنایی”

«راهنما لزوماً یک دوست نیست، اما شاید فردی باشد که به او اطمینان می کنیم. می توانیم مسائلی را که از ابراز آن در جلسه احساس خوبی نداریم، با راهنما در میان بگذاریم.»

“جزوه اصلاح شده راهنما گرفتن و راهنما شدن”

از فردی خواسته ایم که ما را راهنمایی کند و دلایلی که برای درخواست از این فرد خاص داریم به اندازه شن های ساحل دریاست. احتمالاً به صحبتهای آنها در یک جلسه سخنرانی گوش دادیم و این افراد به نظر ما سرگرم کننده یا مشوق بودند. احتمالاً فکر می کردیم ماشین فوق العاده‌ای دارند و اگر ما نیز برنامه آنها را انجام دهیم، صاحب یکی از این ماشین ها می شویم. یا شاید در شهری کوچک زندگی می کنیم و آنها تنها افرادی بودند که زمان لازم برای کمک کردن را در اختیار داشتند.  

هر دلیل ابتدایی که برای برقراری ارتباط با راهنما داشته باشیم، مطمئناً درمی یابیم که دلایل ما برای حفظ این رابطه کاملاً متفاوت است. آنها ناگهان ما را با بینش حیرت آوری شگفت زده می کنند و از اینکه آنها در قدم چهارم مخفیانه مراقب ما بوده اند، شگفت زده می شویم. یا شاید نوعی بحران زندگی را تجربه می کنیم و تجربه آنها درباره همان مشکل به روش هایی به ما کمک کند که هرگز در خیال خود هم ممکن نمی پنداشتیم. در هنگام درد و رنج با آنها تماس می گیریم و آنها با ارائه تلفیق ویژه ای از جملات آرام کننده که موجب آرامش واقعی ما می شود، با ما همدردی می کنند.

هیچ یک از کارهای قابل توجه از سوی راهنما، تصادفی نیست. آنها قبل از ما صرفاً همین مسیر را طی کرده اند. نیرویی برتر این فرد استثنایی را در مسیر زندگی ما قرار داده و ما از حضور او سپاسگزاریم.   

فقط برای امروز: از حضور این فرد استثنایی یعنی راهنما در زندگی خود سپاسگزارم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۲ حوت ( اسفند ماه ) خلاص شدن از یکنواختی

فقط برای امروز

۲۲ حوت ( اسفند ماه )

“خلاص شدن از یکنواختی”

«ترسها و نگرانی های گذشته به دفعات بسیار در دوران بهبودی به سراغ ما می آید. زندگی ممکن است دوباره بی معنی، یکنواخت و کسل کننده شود.»

“کتاب پایه”

گاهی اوقات به نظر می رسد که هیچ چیز تغییر نمی کند. هر روز از خواب بیدار می شویم و به سراغ کاری یکنواخت می رویم. هر شب در موعد یکسانی شام می خوریم. هر هفته در جلسات یکسانی شرکت می کنیم. مراسم امروز صبح مانند همان مراسمی است که دیروز، پریروز و پس پریروز اجرا کردیم. پس از رهایی از جهنم اعتیاد خود و سردرگمی اوایل بهبودی، زندگی یکنواخت ممکن است برای مدتی جذابیت هایی داشته باشد. اما در نهایت درمی یابیم که به چیزهای بیشتری احتیاج داریم. دیر یا زود، یکنواختی و خستگی فزاینده ای را در زندگی خود احساس می کنیم. 

مطمئناً زمانی هست که به طور مبهم از بهبودی خود احساس نارضایتی می کنیم. احساس می کنیم که انگار به دلایلی برای چیزی دلتنگ هستیم، اما نمی دانیم چه چیزی یا چرا ؟ فهرست سپاسگزاری خود را تهیه می کنیم و تقریباً صدها چیز را برای سپاسگزاری پیدا می کنیم. همه نیازهای ما برآورده شده است؛ زندگی ما کامل تر از آن است که تا به حال انتظار داشتیم. پس چه اتفاقی افتاده است؟   

شاید زمان آن است که حداکثر توان خود را به کار گیریم. فرصتهای ما فقط از طریق آنچه در خیال خود ممکن می پنداریم، محدود می شود. می توانیم چیز جدیدی یاد بگیریم، هدف جدیدی تعیین کنیم، به تازه وارد دیگری کمک کنیم یا دوست جدیدی پیدا کنیم. اگر به قدر کافی جستجو کنیم، مطمئناً چیز جالبی پیدا خواهیم کرد و زندگی دوباره پرمعنی، متنوع و رضایت بخش خواهد شد.  

فقط برای امروز: در بین فعالیتهای روزانه خود استراحت کوتاهی می کنم و حداکثر توان خود را به کار می گیرم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۱ حوت ( اسفند ماه ) سبک کردن بار

فقط برای امروز

۲۱ حوت ( اسفند ماه )

“سبک کردن بار” 

«قضاوت درباره اشتباهات دیگران از ما افراد بهتری نخواهد ساخت. پاک کردن زندگی احساس بهتری به ما خواهد داد…»

“کتاب پایه”

گاهی اوقات به چیزی ملموس احتیاج داریم تا به ما در درک عواقب ناشی از حمل و نگهداری رنجش کمک کند. شاید ندانیم که رنجش ها واقعاً چقدر مخرب هستند. فکر می کنیم: «پس چی، حق دارم عصبانی شوم» یا «یکی دو تا کینه در دل دارم، اما ضرر آن را متوجه نمی شوم.»  

برای درک روشن تر از اثری که حمل رنجش بر زندگی ما می گذارد، کافیست تصور کنیم برای هر رنجش سنگی را حمل می کنیم. کینه ای کوچک مانند عصبانی شدن از فردی که بد رانندگی می کند، شاید به منزله سنگ ریزه ای باشد. تنفر داشتن نسبت به گروهی از افراد شاید به منزله سنگی بزرگ باشد. اگر واقعاً قرار باشد برای هر رنجش سنگی را به دوش بکشیم، مطمئناً از تحمل وزن آن خسته می شویم. در حقیقت، هر چه بار ما سنگین تر باشد، تلاش های ما برای تخلیه این بار جدی تر خواهد بود. 

بار سنگین رنجشهای ما از رشد روحانی ما جلوگیری می کند. اگر واقعاً خواهان آزادی هستیم، تلاش می کنیم تا حد امکان از تحمل بار اضافی رهایی یابیم. وقتی سبک می شویم، متوجه افزایش توانایی خود در بخشش انسانهای دیگر به خاطر اشتباهاتشان و بخشش خود به خاطر اشتباهات خود می شویم. روح خود را با افکار خوب، حرف های نیکو و خدمت به دیگران پرورش می دهیم. 

فقط برای امروز : برای برداشتن بار سنگین رنجشها از روح خود تلاش می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۲۰ حوت ( اسفند ماه ) بهبودی ما

فقط برای امروز

۲۰ حوت ( اسفند ماه )

“بهبودی ما”

« قدمها راه حل ما هستند. آنها وسیله نجات ما هستند. آنها وسیله دفاع ما در برابر بیماری کشنده اعتیاد هستند. قدمهای ما اصولی هستند که بهبودی ما را ممکن می سازند.»

“کتاب پایه”

در معتادان گمنام چیزهای زیادی برای دوست داشتن وجود دارد. جلسات برای یک فرد فوق العاده است. ما دوستان خود را می بینیم، داستان های روح افزایی می شنویم، برخی از تجربیات عملی را در میان می گذاریم. شاید با راهنمای خود ارتباط برقرار کنیم. گشت و گذارها، همایش ها، رقص ها همگی تفریحات پاکی در جمع سایر معتادان در حال بهبودی است. اما قلب برنامه بهبودی ما قدم های دوازده گانه است—در واقع این قدمها خود برنامه هستند!

شنیده ایم که می گویند ما نمی توانیم از طریق تأثیرپذیری پاک بمانیم—

به عبارت دیگر، نمی توانیم فقط در جلسات شرکت کنیم و انتظار داشته باشیم بهبودی با گوشت و پوست ما آمیخته شود.

بهبودی به تعبیری دیگر فعالیتی درونی است و ابزاری که در انجام این “فعالیت درونی” استفاده می کنیم، قدم های دوازده گانه است. شنیدن بسیار درباره پذیرش، مسئله ای جداگانه است؛ انجام قدم اول برای خود مسئله ای بسیار متفاوت است. داستان های راجع به جبران خسارت ممکن است روح افزا باشد، ولی هیچ چیز به اندازه انجام شخصی قدم نهم باعث رهایی ما از پشیمانی نمی شود. همین موضوع در مورد قدم های دوازده گانه نیز صادق است.

در NA چیزهای تحسین برانگیز زیادی وجود دارد، اما برای کسب بیشترین بهره از بهبودی، باید قدم های دوازده گانه را شخصاً کار کنیم.

فقط برای امروز : خواهان تمام چیزهایی هستم که برنامه شخصی من باید ارائه دهد. قدمها را برای خود کار می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز ۱۹ حوت ( اسفند ماه ) مسائل کوچک

فقط برای امروز

۱۹ حوت ( اسفند ماه )

“مسائل کوچک”

«در گذشته مسائل ساده را به مشکل تبدیل کردیم؛ از کاه کوه ساختیم.»

“کتاب پایه”

از کاه کوه ساختن ظاهراً تخصص ماست. تا به حال شنیده اید که می گویند برای یک معتاد، پنچر شدن لاستیک حادثه ای دردناک است؟ یا درباره افرادی که هنگام برخورد با راننده ای بد، رعایت اصول را به کلی فراموش می کنیم، چطور؟ و درباره دربازکنی که خراب شده است—همانی که از پنجره طبقه دوم به بیرون پرت کردید، چطور؟ وقتی از دیگران می شنویم که می گویند: «خدایا همین حالا به من صبر عطا کن!»، می توانیم آن را درک کنیم.

نه خیر، موانع مهم ما را به گمراهی نمی کشاند. مسائل بزرگ مانند طلاق، مرگ، بیماری جدی، از دست دادن شغل ما را به زمین می اندازد، ولی از آنها نجات می یابیم. ما در اثر تجربه آموخته ایم که برای موفق شدن در بحرانهای مهم زندگی باید به نیروی برتر و سایر افراد مراجعه کنیم. مسائل کوچک یا مشکلات روزمره زندگی بدون مصرف مواد ظاهراً بیشتر از همه چیز معتادان در حال بهبودی را تحت تأثیر قرار می دهد.  

وقتی با مسائل کوچک مواجه می شویم، دعای آرامش به ما کمک می کند بینش خود را مجدداً به دست آوریم. همه ما به خاطر داریم که “سپردن” این مسائل کوچک به مراقبت نیروی برتر منجر به آرامش خیال و احیای بینش ما نسبت به زندگی می شود. 

فقط برای امروز : صبر و تحمل را تمرین می کنم. سعی می کنم مسائل را بزرگ نکنم و با ایمان به نیروی برتر روز خود را سپری می کنم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد