دسته: یک اصل روحانی

همبستگی یعنی ما در کنار هم بهتر هستیم

۳جدی ( دی ماه )

بهبودی در خلا اتفاق نمیافتد ما به یکدیگر نیاز داریم

    *پاک زیستن فصل ۵ ، روابط”فقط برای امروز ۲ جدی (دی ماه) عقاید جدید

             

بسیاری از جلسات با خواندنیهایی از کتاب پایه شروع می شوند. آنها اصول اولیه و اساسی برنامه NA را در اختیار ما قرار میدهند ،کیست چییست، چگونه و چرا و دیگر موارد عمده به عنوان تازه وارد احتمالا شنیدن اینکه ما مهمترین افراد در جلسه هستیم شاید دلگرم کننده باشد همانطور که پاک میمانیم ممکن است بیشتر متوجه اهمیت تازه وارد شویم. اینکه داشتن اعضای جدید در جلسه برای بقیه ما چه کاری انجام میدهد از این جمله برنامه» معتادان گمنام چیست؟ سرچشمه میگیرد زیرا ما فقط با دادن آنچه که داریم ، میتوانیم آن را حفظ کنیم این بخش ارزشمند از متن کتاب پایه اتکای متقابل ما را به عنوان اعضای NA نشان میدهد ما به یکدیگر تکیه میکنیم و نیازهای دوطرفه ما مانند یک دست در یک دستکش جای میگیرد.

همه ما، نه فقط در شروع ،بهبودی بلکه ،همیشه چیزهای زیادی برای یادگیری داریم. تسلیم و فروتنی ما را آموزش پذیر نگه میدارد این واقعیت که دیگران هم با همین فراز و نشیب یادگیری روبرو شدهاند و پاک مانده اند و تجربیاتی دارند که با تمایل آنها را به مشارکت میگذارند به ما آسودگی خیال میدهد معتادی که در عذاب است – تازه وارد یا غير آن – هدف ما را تقویت میکند و پیوندهای همبستگی را مستحکم میکند. همه ما در این دایره دچار یک چرخش میشویم و درخواست ،کمک بزرگ ترین قدرت ما است. هر روز فرصت جدیدی برای خدمت به ارمغان میآورد. ما میتوانیم آنچه را که برای ما مفید بوده است را بیان کنیم و روابطمان را تقویت کنیم ما به همدیگر نیاز داریم – در کل دوران بهبودی – و همبستگی ما باعث میشود با هم بهتر شویم. یکی از اعضا قدرت ناشی از همبستگی ما را با آوای تولید شده توسط یک گروه موسیقی مقایسه کرد من” عاشق نوای گیتاری هستم که ملودی می نوازد اما حتی خیلی بهتر می شود وقتی که این نوازندگی با یک گیتار کوک و حتی چند طبل همراه میشود. حالا وقتی در حال کوک کردن هستیم چند نوای دیگر به همراه یک ساز بادی به آن اضافه میشود. حتما” یک جایی هم برای تک نوازی ساز دهنی و یا یک ساکسیفون پرشور وجود دارد، اما یک تکنوازی خوب مفهوم بهتری به محتوای گروه موزیک می دهد تا اینکه در خلا باشد. به همین ترتیب در NA قدرت ما تا حدی به اتکای متقابل ما بستگی دارد. وقتی به دیگران اجازه میدهیم به ما تکیه کنند وقتی از یک عضو دیگر کمک میخواهیم، وقتی اجراهای تکنوازی یکدیگر را تشویق میکنیم نقاط قوت این همبستگی را پایه ریزی میکنیم. 

من به شبکه همبستگی که امروز بخشی از آن هستم فکر خواهم کرد چگونه میتوانم این همبستگی را در جامعه NA خود تقویت کنم؟

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

گمنامی به همه ما مکانی برای بهبودی میدهد

۲جدی ( دی ماه )

وقتی به جای اینکه با یک عضو همانند یک معتاد در حال بهبودی دیگر رفتار کنیم، مانند یک مقام مقدس یا ستاره رفتار میکنیم،ایشان را از فرصت تجربه کردن بهبودی ای که شاید بسیار هم نیازمندش باشند محروم کرده ایم.

  *پاک زیستن، فصل ۶ ، گمنامی”فقط برای امروز ۱ جدی (دی ماه) شیوه جدیدی برای زندگی

        قرار است که امروز اصل گمنامی برای همه ما تضمین کننده جایی باشد که درآن از بیماری اعتیاد بهبود یابیم،اگرچه علائم بيماري ما ممکن است در لحظاتی خیلی حاد نباشد اما ما از مشارکت در بهبودی خود دست نمیکشیم،در NA قرار است که ما از هرگونه موقعیت و سلسله مراتبی که ممکن است ما را از هم – یا از ارتباط ما با بهبودیمان – جدا می سازد، رها باشیم.

اما ما گمنامی را به طور کامل تمرین نمیکنیم،ما ممکن است به دوستان همدرد خود القابی بدهیم،پاکی بالای ،عاقل، سخنران دوره ای برنده انتخابات پستهای خدماتی،راهنمای فوق العاده،کسی که روابط عالی و یا خانواده یا پول یا موقعیتی در خارج از NA دارد. آن دسته از ما که در معرض این القاب قرار میگیریم ممکن است در نهایت نیازهای خود را قربانی کنیم،زیرا احساس میکنیم دیگر نباید نیازمند باشیم،نباید به مصرف یا عمل کردن از روی نواقص مان فکر کنیم،هیچ شکایتی نکنیم فقط شكرگزار باشیم و خدمت کنیم. ما باید هاله کمال و قهرمان NA بودن را هر لحظه حفظ کنیم. ما جرأت نمیکنیم دچار سرخوردگی شویم برای همین هم از درد و احساس تردید ،خود مشارکت نمیکنیم. در نهایت، ما لبریز از رازهایی میشویم که ما را به خطر میاندازند، صادقانه، بعضی اوقات ما به دیگران بیش از آنچه مستحق آن هستند، بها میدهیم. طول پاکی لزوماً به معنی همان اندازه بهبودی داشتن نیست. برخی از ما در نهایت این گزافه پردازیها را باور میکنیم و گمان میکنیم که قوانین درباره ما صدق نمیکنند. ما از موقعیت خود به عنوان یک محافظ و حتی ابزاری برای زورگویی استفاده میکنیم اما ما باید در برابر این حالت مقاومت به خرج دهیم و منتظر باشیم تا شاید آن غرور متورم ما تا حدی فروکش کند، ما شاهد این بوده ایم که چطور دوستان همدرد ما از آن قله شهرت به زیر افتاده اند و بعضی از آنها زندگی خود را در این سقوط از دست دادند،گاه لازم است تا خودمان بر خودمان غلبه کنیم. ما مجبور نیستیم با دست خود در ساخت و فراهم کردن سکوی افتخار خود – یا دیگری سهمی داشته باشیم،مهم نیست ما چه کسی هستیم و یا دیگران فکر میکنند ما چطور آدمی هستیم ما لازم است تا تمایل داشته باشیم که صادقانه مشارکت کنیم، با شهامت از دیگران پاسخگویی ،بخواهیم و روشن بین باشیم اگر کسی از ما انتقاد کرد ما میتوانیم با افتخار از موفقیتهای خود مشارکت کنیم و در عین حال متوجه باشیم از کجا آمده ایم. ما به NA نیاز داریم حتی وقتی به هدایا رفاه و نیک بختی های زندگی دست مییابیم.

 

علیرغم هر چیزی من به یاد خواهم داشت که به پیام برنامه و گروه خود نیاز دارم،فضایی را برای حمایت از هر معتادی فراهم میکنم فارغ از اینکه چه کسی هست و یا باید باشد.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

کشف دوباره و تعریفی نو از نشاط

۱ جدی ( دی ماه )

به عنوان معتاد،ما درد اعتیاد را خوب میدانیم اما لذت بهبودی را نیز در انجمن NA تجربه کرده ایم.

          *کتاب پایه مقدمه*فقط برای امروز ۱۳ قوس (آذر ماه ) اراده خداوند نه اراده ما

         

 بسیاری از ما، وقتی جملۀ ما نمیتوانستیم مثل دیگران زندگی کنیم و از آن لذت ببریم” را برای بار اول ،شنیدیم با آن احساس تشابه زیادی نمودیم، وقتی که در چنگال اعتیاد فعال گرفتار بودیم، لذت و نشاط برای ما به چیز نادری تبدیل شده بود. یکی از اعضا اینطور مشارکت میکرد اعتیاد” مانند پاشیدن یک خروار نمک برروی همۀ غذاهایم بود. حذف نمک از غذا باعث میشود که تا مدتی غذا کاملاً بی مزه به نظر آید…. و سپس شروع میکنم به چشیدن مزهٔ واقعی غذا در اوایل بهبودی فکر میکردم همه چیز بی روح و کسل کننده است – اما از قرار معلوم مشکل اصلی من بودم! در بهبودی به سر بردن و کارکردن برنامه به ما اجازه میدهد لذت و نشاط را برای خودمان دوباره کشف و تعریف کنیم، یکی از اعضا چنین مشارکت میکرد: اعضای گروه خانگی ام تقریباً هر هفته میروند بولینگ بازی میکنند و من فکر میکنم که این کار تقریباً کسل کننده ترین سرگرمیها در جهان است…. و در عین حال به هیچوجه این شبها را از دست نمیدهم، ما بد بازی میکنیم سروصدا و همهمه راه میاندازیم و بدون وقفه میخندیم،ما زندگی را به روش جدیدی تجربه میکنیم و تجارب مختلف زندگی نگرشمان را نسبت به احساس لذت و نشاط شکل میدهند تقویت حس چشایی برای بعضی از مزه های نامحسوسی که زندگی ارائه میدهد، میتواند زمانبر باشد. در عین حال ما با گوش فرا دادن به دیگر معتادان چیزهای زیادی میآموزیم و میبینیم که احساس لذت و نشاط مُسری است،یکی از اعضا اینطور مشارکت میکرد که یکی از اعضای گروه خانگی ام که صاحب یک فرزند خردسال است همیشه با جدیت در مورد چیزهای مضحکی مانند پوشک عوض کردن مشارکت کرده و سپس در موردشان میخندد. من نیز باوجود اینکه بچه دوست نیستم به آن داستانها میخندم و این کمک میکند که خودم را بیش از حد جدی نگیرم،قدمها مسیری را از درون خودمحوری به سوی رضایت درونی پیشنهاد میکنند. کتاب چگونگی عملکرد میگوید: به تدریج میفهمیم خواست خداوند برای ما این است که بتوانیم شرافتمندانه و محترمانه زندگی کنیم،خود و بقیه را دوست داشته باشیم خوشبخت باشیم و بتوانیم از محیط زندگی خود لذت برده و زیباییها و خوبیهای آن را مشاهده کنیم. به این جایگاه رسيدن – مانند دیگران زندگی کردن و لذت بردن از آن – نیاز به قدری صبر و همچنین داشتن تمایل به جدی نگرفتن خودمان دارد. 

 

زندگی خوب است اما زمانی که من به آن اجازه دهم،امروز چیزی که من را بخنداند می یابم – حتی اگر آن چیز خودم باشم.نشاط

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

شهامت امید داشتن

۲۷ قوس ( آذر ماه )

زمانی که بتوانیم امید را از آرزو و توقع تمیز بدهیم دیگر از احساس اینکه همیشه دامی بر سر راه ما گسترده شده است دست برمی داریم. 

*پاک زیستن بخش ۷، زندگی به روال اصول “مان*فقط برای امروز ۲۷ قوس (آذر ماه) پیام جلسات ما

            

 در بین طرفداران تیم های فوتبال متداول است که در آخر فصل بازیها این جمله آشنا زبان بیاورند، این امید واهی است که ما را به زانو در می آورد. شاید اگر تیم مان سال ها و سال هارا به در بردن کاپ قهرمانی موفق نبوده، وقتش باشد که خوش بینی خود را کاهش دهیم طرفداران فوتبال میدانند که یک تصمیم ،بد یک بازی ضعیف و یا یک بد شانسی امیدها را لگدمال میکند.

در زندگی همانند ،فوتبال شاید به نظر بیاید که اگر ما جرات رویاپردازی داشته باشیم با خطر مایوس شدن مواجه خواهیم شد. تعداد کمی از ما زندگی را بدون حداقل یک یا دوبار دل شکستگی پشت سر میگذاریم شاید در مقاطعی از زندگی به خودمان قول بدهیم که دیگر به امیدوار نشویم،که این عملاً برروی آرزوهایمان سرپوش میگذارد. اما این راه زندگی نيست، بالاخره یک قلب شکسته هم در مقطعی عاشق بوده است. بله امید میتواند به یاس منجر شود،اما در عین حال میتواند ما را به سوی قله های جدید نیز رهنمون سازد. یکی از اعضا اینطور نوشت امید چیزی است که مرا به سوی مسیر درست هدایت میکند و در من احساسی ایجاد میکند که میتوانم برای تحقق یافتن رویاهای خود کاری انجام دهم. امید به من انگیزه میدهد تا ثبات قدم داشته و حداکثر تلاش خود را به خرج دهم.

اميد بدون اقدام بعمل؟ آرزویی بیش نیست. 

البته ما می توانیم علیرغم حرکت در جهت صحیح هنوز با مشکلات غیر منتظره روبرو شویم. برآورد ما از کارهای لازمی که برای تحقق یافتن یک رویا مورد نیاز است، همیشه درست از آب در نمیآید. در عین حال بعضی اوقات ما آنچه را که در راستای آن عمل کرده ایم و در موردش دعا کردیم به دست میآوریم و سپس در می یابیم که هنوز هم راضی نیستیم. بهبودی می تواند،در رابطه با همۀ مسائل فوق به ما کمک کند، یاد میگیریم از انتظارات خود و احساساتی که به آنها متصل هستند جان سالم بدر ببریم نه اینکه از آن احساسات اجتناب کنیم. ما به خودمان اجازه می دهیم که امید را احساس کنیم و همچنین ناامیدی یا تغییر مسیر را نیز تحمل کنیم. امید یعنی اینکه جرأت داشته باشیم رویا پردازی کنیم، کارهای لازم را انجام دهیم و به سلامتی سر جای خود باقی بمانیم، فرقی نمیکند که نتیجه تلاشهای ما چه باشد. ما در هر حال قوی تر، انعطاف پذیرتر و حتی امیدوارتر برای پذیرفتن این خطرات خواهیم بود.

بهبودی به من شهامت امید داشتن را میدهد، من میتوانم دست به اقدام بزنم و بر دنیای اطراف خود تاثیر بگذارم اگر همه چیز آنطور که انتظار دارم پیش نرود و اگر تیم فوتبالی که طرفدار آن هستم دوباره شکست بخورد – مهم نیست و با آن کنار خواهم آمد. امید

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

صبر و تعهد به فرایند

۲۶ قوس ( آذر ماه )

قبل از اینکه تصمیمی گرفته شود، صبر داشتن در بحث و گفتگو یا صبر کردن تا جلسه بعدی آن انرژی و نیت خیری را که با گرفتن تصمیمات فوری با پیامدهای ناگوار از دست میدهیم، حفظ خواهد نمود.

* اصول راهنما سنت دوم برای گروهها*فقط برای امروز ۲۵ قوس (آذر ماه) جایی که دود هست…

           

 کارهایی که ما طی خدمت کردن در NA انجام میدهیم اهمیت دارند. وقتی خوب خدمت میکنیم تعداد بیشتری از معتادان فرصت شنیدن پیام و یافتن بهبودی را خواهند داشت. ما تغییرات عظیمی را در زندگی معتادان ایجاد میکنیم و جدیت ما برای کمک به آنها نقش بزرگی را در حفظ انگیزه های مان برای هرچه بهتر خدمت کردن ایفا میکند، ما کوشش می کنیم در طی تلاشهای خود بازدهی داشته باشیم، دقیق کارکنیم و خلاقیت به خرج دهیم صحبت مرگ و زندگی است.

در تلاش برای مصلحت اندیشی در معرض خطر اشتباه کردن قرار میگیریم رعایت سنت ها،قوانین ،محلی و همان عقل سلیمی که همیشه از آن یاد می شود، ممکن است به برنامه ریزی دقیق ، ملاحظه ،بررسی و برخی اوقات بحث و گفتگوی طولانی نیاز داشته باشد. از قرار معلوم بحث و گفتگوهای نامحدود میتواند ترجیح اصول بر شخصیت ها را به آزمایش بگذارد هرچه مسائل پیچیده تر باشند، ارتباطات بهینه مشکل تر خواهند بود. ما خواهان دریافت هرچه زودتر پاسخها و راه حلها هستیم و اگر ایده ای نیاز به زمان پیشتری جهت تفکر داشته باشد یا آن را سریع رد میکنیم یا احتیاط را کنار گذاشته و آن را به انجام میرسانیم در هر دو ،مورد ما هم به خودمان و – هم به NA – بد خدمت 

کرده ایم، رد یک ایده خوب به خاطر اینکه نمیخواهیم زیاد راجع به آن فکر کنیم به معنی از دست دادن فرصتی برای دسترسی به تعداد بیشتری از معتادان است. در عین حال، اجرای یک ایده نیمه کاره میتواند منجر به پیامدها و عوارض غیر منتظره شود. معنی صبر بیشتر، از صرفاً منتظر شدن بوده و به معنای این است که متعهد شویم طی فرایند مربوطه حضور داشته باشیم، وقتی که زمان و انرژی روانی لازم را به بحث و گفتگوهای چالش برانگیز اختصاص میدهیم – حتی زمانی که آنها خسته کننده و کسل آور باشند،به خودمان به خدمتگزاران مورد اعتماد ،دیگر و همچنین معتادانی که هنوز پیاممان را دریافت نکرده اند احترام گذاشته ایم. 

مفهوم صبر فقط این نیست که صرفاً منتظر شویم تا کاری انجام شود، در خدمت، متعهد میشوم که در فرایند حضور داشته باشم.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

در آغوش گرفتن روحیه بخشندگی

۲۵ قوس ( آذر ماه )

 بخشش دست و دلبازانه به خصوص مواقعی که در رنج هستیم و درد میکشیم راهی جهت رهایی از اندوه و پریشانی است.

پاک زیستن فصل ٤ مرگ مردن و زندگی توام با اندوه. *فقط برای امروز ۲۴ قوس (آذر ماه) لذت مشارکت کردن

           

ممکن است ارتباط بین بخشندگی و درد در وهله اول واضح به نظر نرسد. اگرچه اوائل بهبودی مان را مرور میکنیم متوجه میشویم که چگونه بخشش از خود به ما کمک تا بتوانیم دردها و ناراحتیهایمان را تحمل کنیم،وقتی تازه پاک میشویم بعضی از ما در می یابیم که مشغول سوگواری برای بسیاری از چیزهایی که در گذشته از دست داده ایم هستیم. چیزهایی مانند احترام به نفس، حس خودمان ،بودن سبک زندگی و تصویری که ما را تعریف میکرد،رابطه مان با مواد مخدر و یا کسانی که با آنها مصرف می کردیم. بعضی از ما با اندوه از دست دادنِ دوستان یا اعضای خانواده ای که اعتیاد باعث مرگشان شده بود وارد انجمن میشویم. 

هیچکس بدون درد وارد NA نمیشود اما همه کسانی که در انجمن میمانند قدری التیام را تجربه میکنند – که این اغلب به واسطه فعالانه دخيل بودن در کارهای انجمن حاصل میگردد. 

یکی از اعضا مشارکت میکرد که وقتی تازه پاک شده بودم به سختی میدانستم باید با خودم چکار کنم. احساس سر در گمی میکردم برای همین قبل و بعد از جلسه در هر کاری که نیاز به انجام داشت کمک میکردم – توزیع خواندنی ها، بیرون بردن زباله و جمع کردن صندلی ها،کمک به خدمتگزاران مورد اعتماد باعث میشد احساس بهتری داشته باشم.” بخشندگی ما را از خود بیرون میآورد و ما دیگر روی هر فکر یا احساس مان تمرکز نکرده و در عوض توجه مان را بر روی اطرافیان معطوف میکنیم، حتی زمانی که ما در ناراحتی و درد به سر می بریم و نمیدانیم باید چه کارکنیم بخشندگی کمک میکند کارخوب و مثبتی را به انجام رسانیم. البته ایجاد انحراف در توجه به درماندگی مان انتهای کار و کل راه حل نیست. به تعویق انداختن احساسات آنها را از میان برنمیدارد اما یک مکث مختصر میتواند انرژی مان را بازیابی یا افکارمان را بازسازی کند تا بتوانیم راه حلهای دیگری را نیز به کار گیریم. شاید مهمترین چیز در رابطه با کمک به دیگران به دست آوردن تمایل برای پذیرفتن کمک از دیگران باشد، زندگی دشوار است اما ما تنها نیستیم و همدیگر را داریم. 

 

 اندوه، درد، دشواری و غصه همگی بخشهایی طبیعی از زندگی هستند. برای یافتن راهی از میان ،مشکلات آن روحیۀ بخشندگی را که در NA پیدا میکنم میپذیرم به دیگران کمک میکنم و اجازه میدهم که آنها نیز به من کمک کنند. بخشندگی

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

پشتکار و قدم اول

۲۴ قوس ( آذر ماه )

فرایند بهبودی آسان نیست و برای ادامه بهبودی به صورت روزانه به شهامت بسیار و ثبات قدم نیاز داریم. 

 *چگونگی عملکرد قدم اول*فقط برای امروز ۲۳ قوس ( آذر ماه) اعتیاد، مواد مخدر و بهبودی

            

یاس و درماندگی برای ما موهبتی بود که باعث شد وارد جلسات شویم و ما را به سـمت اقدامات زودهنگام جهت دستیابی به بهبودی سوق داد. اگر خیلی خوش شانس باشیم ممکن است در هفته های اول بهبودی اندکی شادی و خوش بینی را تجربه کنیم که بعضی آن را ابر”صورتی میخوانند. تا وقتی این ابر ماندگار است از آن لذت ببرند. چالشهای زندگی در بهبودی به وقت خودش نمایان میگردند. برخی از ما با یک زندگی پر از چالش روبرو بوده ایم و نسبت به چنین مشکلاتی بیگانه نیستیم، ولیکن مشکلاتی که ما در بهبودی با آنها رودررو میشویم میتوانند حس متفاوتی داشته باشند. همانطور که یکی از اعضا توضیح میداد میتوانستم نور را در انتهای تونل ببینم و درعین حال میدانستم که قطاری از طرف مقابل به سوی من در حرکت نیست،با الهامی که از آن نور – یعنی باورمان به اینکه تلاشهایمان مثمر ثمر خواهد بود – به دست می آوریم، با گذاشتن یک قدم جلوی قدم ،دیگر با پشتکار مسیرمان را ادامه خواهیم داد.

داشتن پایه و اساس محکم در بهبودی به ما کمک میکند. تا بتوانیم مشکلات زندگی را تحمل کنیم، حتی با چند سال پاکی انتخابهای ما همیشه طبق برنامه پیش نخواهند رفت و کارکردن برنامه ما را در مقابل کشمکشهای زندگی مصون نگاه نمی دارد، مشکلات مالی، مشکل در حفظ روابط،نگرانیهای جسمی و بی ثباتی در داشتن مسکن برای معتادان پاک که سرراه ما قرار میگیرند اذعان کنیم نیز مشکل ایجاد خواهد نمود، ما تلاش میکنیم صادق باشیم و نقش خویش را در مشکلاتی بیماری ما، ممکن است چهره زشت خود را در شرایط دشوار دوباره نشان دهد و این امکان وجود دارد که ما به طرقی جدید از روی نواقص مان عمل کنیم و بخواهیم با استفاده از چیزهایی بیرونی ترس و نگرانیهای درون خود را التیام بخشیم. برخی اوقات نواقص شخصیتی مان ظاهر جدیدی به خود گرفته و جای متفاوتی را برای پنهان شدن پیدا میکنند، خبر خوب این است که به مرور زمان تحمل ما نسبت به دردهای روحانی یا عاطفی کاهش می یابد و ما سریع تر جویای راه حل میشویم، میدانیم که دوازده قدم منبع قابل اعتمادی از التیام است، لذا بارها به قدم اول بازگشته و در بخشهای مختلف زندگیمان تسلیم میشویم، مقابله با انواع نشانه های بیماری نیاز به شهامت دارد و ما جرات لازم را فراخوانده و در پیمودن مسیرمان پایداری به خرج میدهیم. 

 در بهبودی ام پایدار خواهم بود و با جرات به آن بخشهایی از زندگی که بیماری من امروز خود را در آن نشان میدهد نگاه خواهم کرد. در حال حاضر نیاز دارم قدم اول را در کدام بخش از زندگی به کار گیرم؟

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

کاستی ها، انسانیت و فروتنی

۲۳قوس ( آذر ماه )

 وقتی به ماورای بیماری مان مینگریم میبینیم که انسانیم: اعضای جامعه ای که مانند دیگران هم دارای استعداد و هم دارای کمبود هستند.

  * پاک زیستن فصل ۵، “دوستیها”*ویژگیهای فردی و بیداری روحانی ۲۲ قوس ( آذر ماه )

          

 این خبر جدیدی نیست که ما معتادان درحال بهبودی هستیم که که مبتلا به بیماری اعتیادندما دارای گذشته آنهم) چه گذشته ای حال به خصوص وقتی بتوانیم در آن باشیم) و آینده امیدوار !) هستیم. ما دارای جاذبه و تواناییهایی هستیم و درعین حال محدودیت ها، کاستی ها و نقاط ضعفی نیز داریم. ما در دنیا کارهای خیر انجام میدهیم – بعضی اوقات تعداد بسیار زیادی و البته مرتکب اشتباه هم میشویم که این اشتباهات میتوانند در بعضی اوقات بسیار فاحش باشند.

ما توسط فرهنگمان جوامع مان و محیط زیستمان شکل گرفته و باورهای مذهبی و یا غیر مذهبی نیز داریم،ما دارای روابط، شغل، علایق، اهداف اجتماعی یا سیاسی و ناخوشی و بیماری نیز هستیم، ما هم زمان تعدادی از موارد ذکر شده را داشته و یا همه آنها را به طورکلی تجربه میکنیم نکته مهم این است که هیچیک از این موارد ما را کاملاً تعریف نکرده و در عوض نشان دهنده آن هستند که ما نیز یک انسان هستیم.

ما به عنوان افرادی معتاد گرایش داریم نقاط قوتمان را نادیده بگیریم و برروی نقاط ضعفمان تمرکز کنیم ولیکن ما بیشتر از دیگران معیوب نیستیم، حتی از کسانی که به بیماری اعتیاد مبتلا نیستند،ما بیمار روانی نیستیم و استحقاق آن را نداریم که به خاطر اعتیادمان القاب ننگین به ما داده شود.

داشتن بیماری اعتیاد تنها یک جنبه از انسانیت مان است و ما از طریق کارکرد دوازده قدم یاد میگیریم که داستان دوران مصرفمان به اندازۀ داستانی که در دوران بهبودی خلق می کنیم اهمیت ندارد ما فرصت آن را داریم که علاوه بر نقاط ضعف مان، استعدادهای مان را نیز شناسایی کنیم و به این درک میرسیم که کمبودهای ما استعدادها و نقاط مثبتمان را خنثی نمیکنند. این ،مفهوم، ریشه فروتنی است. بعضی از ما با نقص شخصیتی تکامل گرایی حقیقتاً مشکل داریم، اما از آنجا که ما انسان هستیم بنابراین نمیتوانیم کامل باشیم بهبودی نیز ما را کامل نخواهد کرد زیرا چنین چیزی وجود خارجی ندارد ولیکن بهبودی میتواند کمک کند با فروتنی انسانیت مان را بپذیریم. 

امروز وقتی از روی کمبودهایم عمل میکنم آن را با صداقت بررسی کرده و کامل نبودن خود را مانند دیگران میپذیرم. هدف من این است که باداشته هایم و با فروتنی عمل کنم. فروتنی 

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

ویژگیهای فردی و بیداری روحانی

۲۲ قوس ( آذر ماه )

 پدیده بیداری ،روحانی به صُوّر گوناگونی در شخصیتهای مختلف انجمن نمایان میشود. 

* کتاب پایه فصل ٤، “قدم دوازده”*پیام امروز ۲۲ قوس

  قدم دوازده در مورد آن بیداری روحانی که در نتیجه کارکرد قدمها به دست می آوریم صحبت میکند.قبل از اینکه بسیاری از ما کارکرد قدم دوازده را شروع کنیم چندین نوع بیداری که ماهیت روحانی داشتند را تجربه کرده ایم ،شاید بعضی از این بیداریها مانند شناخت داشته ای که تا قبل از نوشتن ترازنامه قدم چهارم از آن آگاه نبودیم، ناچیز به نظر رسد. اما بیداریهای دیگر عمیق تر هستند مانند درک این واقعیت که چگونه تعدادی از الگوهای رفتاری ما همگی به یک نقص شخصيتي خاص که تازه آن را شناخته ایم، باز میگردد. تا زمانی که به کارکرد قدمها ادامه دهیم به یادگیری در مورد خودمان ادامه خواهیم داد.

کتاب پایه میگوید که درجهٔ بیماری و کیفیت بهبودی ما متفاوت است و این دلالت بر آن دارد که نوع بیداری روحانی که هر یک از ما به آن نیاز داریم نیز کاملاً متفاوت خواهد بود ، هر یک از ما داستانهای خود را داریم که شامل نحوه ورودمان به انجمن و مسیر آینده مان نیز میگردد،شنیدن مشارکت دیگران در مورد بیداری روحانی شان میتواند الهام بخش و سازنده باشد،اما داشتن تجارب خودمان – حتی اگر با آنچه که دیگران مشارکت میکنند متفاوت باشد – چیزی است که واقعاً اهمیت دارد،اگر فقط منتظر بمانیم تا آنچه را که دیگران مشارکت کرده اند تجربه کنیم شاید نا امید شویم. از آن بدتر وقتی به جای دیدن هرچه که مربوط به خودمان میگردد دائما به دنبال آنچه که دیگران توصیف کرده اند باشیم،ممکن است هر آنچه را که در قلب و روحمان در حال وقوع است نادیده بگیریم. تصور یک بیداری روحانی که حقیقتاً به خودمان تعلق داشته باشد میتواند هم الهام بخش و هم ترسناک باشد. با وجود اینکه امکان دارد بیداری روحانی ما کاملا شبیه شخص دیگری نباشد، هرچه واقعیت تجارب مان را بیشتر بشناسیم، بیشتر قادر خواهیم بود واقعیت آنچه را که اعضای دیگر با ما مشارکت میکنند را شناسایی کنیم،هر یک از ما در مسیر خود هستیم اما بسیاری از مناطقی که پوشش میدهیم یکسان و مشابه هستند. 

 بیداری روحانی که در قدمها تجربه میکنیم ممکن است متفاوت باشند اما پیامی که حمل میکنیم همان است من به حقیقتِ بیداری روحانی خود و همچنین آنهایی که توسط اعضای دیگر انجمن مشارکت میشود احترام خواهم گذاشت.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org