دسته: اصل روحانی

تمایل به خدمت کردن

۲۹ قوس ( آذر ماه)

خدمت کردن برای ما خیلی ساده از انجام وظایفه تبدیل به تمایل در انجام بهترین تلاشمان در خدمت در راستای منافع والاتر میشود.

*پاک زیستن فصل۳ “اعمال خلاقانه روح”*فقط برای امروز ۲۹ قوس (آذر ماه) غلبه بر وسوسه خویشتن

          

 بسیاری از ما خود را به عنوان کسانی که قبل از آمدن به انجمن در خواب روحانی ورشكسته يا حتى مرده متحرک بودند توصیف میکنیم. بعضی از ما بلافاصله پس از اینکه میشنویم NA یک برنامه روحانی است نوعی التیام را تجربه میکنیم، اما شاید درآن مقطع تمایل کاملی به رها کردن و شیرجه رفتن به درون یک برنامه روحانی جدید را نداشته باشیم یا به آن مسیری که در گذشته و قبل از اینکه اعتیاد آن را تیره و تار کند، برگردیم و آن را ادامه دهیم. بدون توجه به اینکه چه باورهایی داریم یا آیا در حدی روشن بین هستیم که این باورها را به چالش بکشیم همه ما تمایل داریم – البته تا حدی – تا وظایفمان را در قبال خودمان انجام دهیم در ابتدا ما سر خدمت مان حاضر میشویم زیرا این یکی از پیشنهاداتی بود که دیگر اعضا به ما کردند و خدمت حالمان را بهتر میکرد، جلسات قدم ها راهنما و یک یا دو پست خدماتی، ما در انجمن یک شبکه حمایتی بنا میکنیم و تلاش میکنیم رابطه ای را با مجود نیروی برترمان برقرار کنیم، درکمان از اصول روحانی – و چگونگی به کارگیری آنها در بهبودی مان – گسترش می یابد، تمایل مان نیز گسترش مییابد. ما به حضور در جلسات و پیگیری التیام خود ادامه میدهیم زیرا متعهد گشته ایم،اما زمانیکه پیشنهاد خدمت گرفتن را به اجرا در میآوریم انگیزه مان برای خدمت کردن افزایش مییابد، به مرور زمان و به آهستگی میل شدیدمان به فعال بودن در NA و کمک به معتادان دیگر در درونمان شکوفا میگردد و ما آن را از طریق خدمت کردن بیان میکنیم، این پیشرفت شامل مشارکت در مورد بیداری مان نسبت به جوانب روحانی NA و زندگی در حال رشدمان نیز میگردد. اكثر ما تمایل پیدا میکنیم احساسات و ایده‌های های دوگانه و منفی خود را در مورد ،روحانیت رها کنیم،با وجود اینکه تغییراتی را که در ما ایجاد شده درک نمیکنیم، بسیاری از ما در نهایت میتوانیم خود را از لحاظ روحانی بیدار غنی و زنده توصیف کنیم. تا درحد زیادی به دلیل تمایلمان به خدمت. 

 

تمایل دارم وظایف ام را در قبال رفاه خود انجام دهم اما آیا تمایل دارم که همان کارها را برای منافع مشترک NA درکل نیز انجام دهم؟ امروز این تمایل را چگونه به نمایش میگذارم.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

یاد بگیریم به خود عشق بورزیم

۱۲ جوزا ( خرداد )

به تدریج می فهمیم خواست خداوند برای ما این است که بتوانیم شرافتمندانه و محترمانه زندگی کنیم، خود و بقیه را دوست داشته باشیم، خوشبخت باشیم و بتوانیم از محیط زندگی خود لذت برده، زیبایی ها و خوبی های آن را مشاهده کنیم.

“چگونگی عملکرد قدم یازدهم” نشریات معتادان گمنام

وقتی تازه وارد NA می شویم، ممکن است بشنویم که به ما می گویند ما دوستت خواهیم داشت تا زمانی که یاد بگیری خودت را دوست داشته باشی، علیرغم خود محوری مان، بسیاری از ما وقتی وارد برنامه میشویم فاقد اعتماد به نفس هستیم و قادر به دوست داشتن کسی نیستیم، به خصوص خودمان.

بعد از مدتی ما می آموزیم برای خود ارزش قائل شویم. در آغاز هر روز انجام کارهای ساده برای مراقبت از خود، میتواند شروع خوبی باشد. شاید تخت خود را مرتب کنیم، برای روز خود برنامه ای بچینیم و یا مطالعه روزانه داشته باشیم. در یکی از داستانهای کتاب پایه بنام ” فقط بگو آری” یکی از اعضا :نوشته من” کشف کردم که صبحانه هم جزو اصول روحانی است با صداقت ،روشن بینی تمایل و صبحانه همه چیز بخوبی پیش خواهد رفت.” NA یک برنامه عملی است که ما در همه امور زندگی خود آن را بکار می گیریم. گاهی اوقات این بدان معناست که جسم خود را پرورش دهیم و یا همانگونه که در کتاب پایه آمده است به این نکات توجه کنیم ” آیا من خیلی گرسنه ،عصبانی تنها و یا خسته هستم؟ آیا بیش از حد خود را جدی گرفته ام”؟ ما به راحتی فراموش میکنیم که شرایط بدنی ما چطور میتواند عميقاً بر حس خوب ما تاثیر بگذارد.

زندگی در بهبودی تفاوتهای آشکاری با زندگی در دوران اعتیاد فعال دارد. ما میتوانیم قدردان فواید ساده بهبودی باشیم مثل داشتن غذا در یخچال و جای امن برای خوردن آن اگر به صبح هایی که قبل از پاک شدن بیدار میشدیم فکر کنیم. احتمالاً احساس ناخوشی ناامیدی و سرما و گرسنگی را به یاد می آوریم. برنامه NA راهی برای خروج از آن تاریکی به روزی روشن و پر از امکانات به ما می بخشد.

با کارکرد قدمها ما یاد می گیریم خود و دنیای اطرافمان را دوست بداریم. ما روشهای مراقبت از خود را می آموزیم و با مهربانی با خودمان رفتار می کنیم. ما این عشق را با دیگران هم به مشارکت میگذاریم و شاید به یک تازه وارد بگوییم که دوستش خواهیم داشت تا یاد بگیرد خودش را دوست داشته باشد.

من به سلامت جسمانی عاطفی و روحانی خود دقت خواهم کرد و برنامه صبحگاهی ام را تقویت میکنم زمانی را صرف میکنم تا آگاهانه به نعماتی که بهبودی به زندگی ام آورده فکر کنم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

بخشیدن پذیرش و التیام‍

۵ جوزا ( خرداد )

کنار آمدن با این مسئله که شخصی ما را نبخشیده، سخت است. اما به همین دلیل نیزبا سطوح مختلفی از بخشش و پذیرش آشنا میشویم که در گذشته برایمان امکان نداشت. 

پاک زیستن فصل “جبران خسارت و اصلاح”اصلاح”

بعد از مدتی که در NA، هستیم درمیابیم که ما مستحق بخشیده شدن هستیم. بخشی از این درک نتیجه جبران خسارات ما در قدم نهم است و قسمتی از آمادگی ما برای این فرآیند، فهم این نکته است که اصلاً چرا میخواهیم این کار را انجام دهیم. برای ایجاد یک تغییر معنادار و ماندگار در زندگی، ما باید با عواقب اعمال خود و صدماتی که باعث شده‌ایم به صلح برسیم.

اگرچه بخشش از سوی کسانی که به آنها صدمه زده ایم، یک لطف است اما پذیرش خود نمی تواند مشروط به عکس العمل دیگران باشد.ما برای التیام از گذشته باید با خودمان آشتی کنیم. بخشیدن خودمان منوط به دریافت بخشش از سوی کسانی نیست که به آنها خسارت زده‌ایم.

اصلاح همیشه ممکن نیست در حالیکه ممکن است ما فکر کنیم مستحق شنیده شدن و بخشیده شدن هستیم، بعضیها بطور قابل درکی به تلاشهای ما پاسخ نمیدهند. حالا چه باید کرد؟ جمع کردن، شهامت برای عبور از این مرحله کار بسیار سختی است  اما ما باید دوباره فروتنی به خرج داده و این طرد شدن را بپذیریم، حتی اگر به نظرمان سطحی برسد.برای آن دسته از ما که اعتماد به نفسمان کاملاً به دوست داشتن بقیه بستگی دارد، این عدم پذیرفته شدن خیلی جانفرساست. ما از خودمان میپرسیم ” آیا اصلا ارزش بخشیده شدن را دارم؟ چطور باید از این شرایط عبور کنم؟ هیچ کس مجبور نیست ما را ببخشد ما در مقابل تمایل یا آمادگی دیگران عاجزیم.در موقعیت هایی شبیه به این, ما فقط یک راه برای التیام داریم: باید به جلو حرکت کنیم. البته ممکن است طول بکشد، چون طرد شدن دردناک است. اگر چه که پذیرش این موضوع سخت است، اما ما ناچاریم راهی پیدا کنیم تا بدون آنکه درد خود را به دیگران تحمیل کنیم، با آن زندگی کنیم. ما باید تلاش کنیم خود را به خاطر عواقب اعمال مان، ببخشیم. بخشیده نشدن ،هم با خودش شر دارد و هم برای ما درسهایی در تمرین اصول روحانی.ممکن است این تجربه باعث شود وقتی خودمان میخواهیم درخواست بخشش دیگری را رد کنیم، قدری تامل کنیم.یاحتی ممکن است سریع تر اورا ببخشیم چرا که خوب میدانیم آن دیوار امتناع چه تجربه سختی است و چقدر زندگی با آن و رها کردنش زحمت دارد.

امروز میکوشم تا گذشته خود را بپذیرم و از آن عبور کنم، هرچند که شاید دیگران این کار را نکنند. همه کاری که من میتوانم انجام دهم چه امروز چه هر روز  این است که بهتر عمل کنم.

معتادان گمنام افغانستان 

naafg.org

رو به رو شدن خوش بینانه با احساسات

۳۱ ثور ( اردیبهشت )

زمانی که تشخیص میدهیم از هرگونه احساسی که تاکنون داشته ایم جان سالم به در برده ایم به این باور می رسیم که علیرغم شرایط و احساسات بد باز هم ما خوب و سلامت هستیم.

پاک زیستن فصل ۷ “نشریات معتادان گمنام زندگی به روال اصول مان”

احساسات آوازه مطلوبی ندارند به همین خاطر بسیاری از ما سعی می کنیم از آنها اجتناب کنیم. در بهترین حالت آنها ناراحت کننده و پیچیده به نظر می رسند، و در بدترین حالت، تهدیدی برای ما به شمار می روند زیرا آسیب پذیر ظاهر شدن ممکن است برای ما خطرناک باشد. تا زمانی که به بهبودی دست پیدا کنیم، احتمالاً از لحاظ عاملی تعطیل هستیم. ظاهر خشک و سخت در دوران اعتیاد فعال برای ما یک دارایی بود و از ما مانند یک زرد محافظت میکرد اما متوجه میشویم که همانند بسیاری از آن مهارتهای قدیمی تنازع بقا، در دسترس

نبودن احساسی مانع بهبودی ما می.شود ما به رویکردی متفاوت نیاز داریم. بسیاری از ما با داشتن تجربه اندک یا نداشتن هیچ تجربه ای از سلامت عاطفی، سعی می کردیم انتخاب کنیم چه احساساتی را احساس کنیم جای تعجب نیست که ما از احساسات لذتبخش استقبال می کنیم مانند عشق ارتباط خوب، شادمانی، رضایت – و خیلی چیزهای دیگر از آن سو ما بیشترین سعی خود را می کنیم تا از خشم، اندوه، با مرگ دوری کنیم. متاسفانه ما متوجه میشویم که این الگوی آشنای لذت جویی و اجتناب از واقعیت – بدون داشتن ضربه گیر قدیمی مان یعنی مواد مخدر – دیگر مسیر موثری برای رسیدن به سلامت عاطفی نیست ما تا آنجا که ممکن است سعی میکنیم از این شرایط اجتناب کنیم و همگی در نهایت با ناملایمات روبه رو میشویم که احساسات نیز همراه با آن هجوم می آورد. زمانی که برای اولین بار یاس را به خاطر نبودن مواد مخدر تجزیه میکنیم احتماس می کنیم که در حال مرگ هستیم. با آب و تاب به راهنمای خود میگوئیم همه چیز وحشتناک است! اگرچه ما به دنبال این بودیم که او با ما در این وحشت شریک شود اما در نهایت به کمی هم دلی رضایت دادیم او به ما اطمینان داد که اگرچه ما نمی توانیم از مشکلات فرار کنیم، اما این مشکلات دائمی هم نیستند.

راهنمای مان برای ما توضیح می دهد که من فکر میکنم احساسات یک پروژه در حال الشرفت است. من این روزها واکنشهای عاطفی خود را انکار نمی کنم، زیرا می دانم آنها پیش نویس اولیه هستند و هنوز وقت آن نرسیده که آنها را قاب بگیرم و به دیوار آویزان کنم تا فراموش شوند زیرا احساسات من در طول زمان و مکان درست مانند خود من تغيير خواهند کرد. امیدی که من در NA یافتم به من شهامت لازم را داد تا این تئوری را آزمایش کنم خوش بینی من ریشه در تجربه من .دارد من ایمان دارم که اوقات بهتری در راه است

امروز رويكرد من به زندگی عاطفی ام توام با خوش بینی است. احساسات من اچه خوب و چه بد موقعی هستند و مشمول تغییر و بازنگری.

☆معتادان گمنام افغانستان ☆

* naafg.org *