اتحاد در مراقبت عاشقانه ۲۲ سرطان (تیر ماه)

۲۲ سرطان (تیر ماه)

اتحاد در مراقبت عاشقانه

با ابراز محبت و علاقه ای که در موقع صحبت کردن و در نحوه برخورد با دیگران بروز می دهیم به نوعی به حفظ اتحاد کمک میکنیم.

چگونگی عملکرد سنت ،اول، “کاربرد اصول “روحانی”نشریات معتادان گمنام

صحبت کردن و رفتار با سایر اعضا با عشق مراقبت و احترام زحمت ندارد… بجز زمان هایی که اینطور نیست اما این به عهده ماست ما وقتی به خودآگاهی می رسیم اتحاد را تمرین میکنیم، ممکن است ما بترسیم که به عضوی که برای از دست دادن ۲۰ سال پاکی خود غمگین است، حرف اشتباهی بزنیم و به همین دلیل او را نادیده میگیریم ما عوض اینکه به او اطمینان دهیم، هیچ حرفی نمیزنیم این رفتار که از روی ناراحتی با شرمندگی ما است، باعث میشود آن عضو تصور کند که ما او را بخاطر لغزشش بیرحمانه قضاوت کرده ایم امکان دارد ما به خاطر کشمکشی که مدتها است با افسردگی خود داریم با تازه واردی که صندلی ها را نامرتب چیده بدرفتاری کنیم و یا به آن رهجویی که داستان برادرش را تا به الان سه بار در همین هفته مشارکت کرده است و ما دیگر نمیتوانیم تحمل کنیم چشم غره برویم. شاید دلیل همه اینها فقط این است که یادمان رفته چیزی بخوریم و گرسنه ایم؟

ما قصد نداریم به کسی خسارت بزنیم و یا کسی را تحقیر کنیم اما همیشه حرف درست را نمیدانیم. و همینطور همیشه عشق اهمیت و احترامی را که ابراز می کنیم – و یا ترجیح می دهیم دریافت کنیم – به یک شکل نیست. در زمان سختی ممکن است یک عضو به گرمی به سراغ ما بیاید و بدون قضاوت به ما گوش کند دیگری ممکن است به روش عشق دادن خشن قدیمی ها از ما بخواهد پنبه ها را از گوشهایمان درآوریم.

یک تماس فیزیکی – دستی دوستانه بر شانه زدن و یا آن بغل سفت NA – غالباً خوشایند خواهد بود، اما بعضی اوقات همان هم پس زده میشود، تجربه میگوید که قاعدتاً ما کار درست را انجام میدهیم چون تعداد زیادی از معتادان به جلسه میآیند و پاک میمانند، ممکن است ما همیشه نتوانیم بی عیب و نقص “مراقبت عاشقانه داشته باشیم اما به مرور بهتر میشویم ما می آموزیم که همراه با مشارکت نظرات و پیشنهاداتمان صبر و مهربانی را نیز تمرین کنیم.

ما سعی میکنیم بر روی احساس ناراحتی و عدم اطمینان خود کار کنیم چون به دیگران اهمیت میدهیم و میخواهیم آن را ثابت کنیم، ما به داستانهای یکدیگر گوش میدهیم مهم نیست چندبار و از آنجایی که برای گروه خود ارزش قائليم، حتی اگر عضو ناسازگاری در آن باشد به یکدیگر احترام میگذاریم. ما تا وقتی که هوای هم را داشته باشیم اصل اتحاد را رعایت کرده ایم.

برای ترویج اتحاد، امروز تلاش خواهم کرد تا مراقب گفتار و اعمال خود باشم و ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر را در نظر بگیرم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز ۲۲ سرطان (تیر ماه) فروتنی در عمل

فقط برای امروز

۲۲ سرطان (تیر ماه)

فروتنی در عمل 

«اگر آزار می‌شویم و برای اکثر ما هر از گاهی این اتفاق میافتد، یاد میگیریم که کمک بخواهیم.»

“کتاب پایه” نشریات معتادان گمنام

گاهی اوقات بهبودی به تمام معنا دشوار میشود. فروتن شدن به حد کافی برای درخواست کمک ، حتی دشوارتر هم میتواند باشد. فکر میکنیم: «این همه مدت پاک ماندهام. باید بهتر از این باشم! » اما واقعیت بهبودی ساده است : چه سی روز و چه سی سال از مدت زمان پاکی ما بگذرد ، در هر حال باید برای درخواست کمک در هنگام نیاز تمایل داشته باشیم.

فروتنی در قدمهای دوازده گانه ما موضوع رایجی است. برنامه معتادان گمنام درباره حفظ ظواهر نیست. در عوض، این برنامه به ما کمک میکند از بهبودی خود بیشترین بهره را ببریم. اگر انتظار داریم راه حلی برای مسائلی که در زندگی مطرح میشود پیدا کنیم، باید مشکلات خود را آشکار سازیم.

جمله ای قدیمی هست که گاهی اوقات در معتادان گمنام شنیده میشود: نمیتوانیم همزمان آبرو و فروتنی خود را حفظ کنیم. آسان نیست که با داشتن چند سال مدت زمان پاکی در جلسه ای صحبت کنیم و چون زندگی آن طور که هست ما را متوجه عجزمان کرده، صرفاً اشک بریزیم. اما وقتی جلسه تمام میشود و عضو دیگری به سراغ ما میآید و میگوید «همان طور که میدانید، من واقعاً به گوش دادن به آنچه باید میگفتید نیاز داشتم»، متوجه میشویم خداوندی هست که بر زندگی ما تأثیر میگذارد.

طعم فروتنی هرگز تلخ نیست. مزایای حاصل از نشان دادن فروتنی از طریق درخواست کمک ، بهبودی ما را شیرین میکند.

فقط برای امروز : اگر به کمک نیاز دارم، آن را درخواست میکنم. فروتنی را در زندگی خود به کار میگیرم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

مسئولیت در تقابل با کنترل ۲۱ سرطان ( تيرماه )

۲۱ سرطان ( تيرماه )

مسئولیت در تقابل با کنترل

دست یافتن به یک مرز مشخص بین مسئولیت شخصی با کنترل خودسرانه میتواند چالش برانگیز باشد.

پاک زیستن فصل ٤ رهاکردن خودفقط برای امروز ۱۱ سرطان (تیر) مقایسه

پس از سالها تلاش خودسرانه برای کنترل ،زندگی خلق و خوی خود و احساسات دیگران جهت دست پیدا کردن به آنچه که خود میخواهیم به جلسات NA میرسیم، که در آنجا به ما میگویند که بایدهرروزتسلیم شویم و اراده خود رابه یک نیروی برتر بسپاریم، علاوه براین این ترازنامه به ما نشان میدهد که کنترل ،کردن یکی از نواقص شخصیتی ماست که باعث میشود نیازهای ما دائماً در مرکز همه روابط ما قرار داشته باشد ما فکر میکردیم که به آن کنترل نیاز داریم وگرنه چطور میتوانستیم آن کارها را انجام دهیم؟ – راه درست کدام است؟روش خودمان)

یکی از اعضای تازه وارد میخواست :بداند خب حالا قرار است چه کار کنیم؟ فقط راحت بنشینیم و کاری نکنیم چرا چون نمیتوانیم نتیجه کارها و یا دیگران را کنترل کنیم؟ من فکر میکردم حالا قرار است مسئولیت پذیر باشم مرز باریکی بین مسئولیت پذیر بودن و کنترل کردن هست کمتر موقعیتی سیاه و سفید، و همه یا هیچ است، بنابراین تشخیص مرز بین این دو ممکن است نیاز به تلاشی مادام العمر داشته باشد. کمتر درسی را در بهبودی به یکباره می آموزیم اما نه به این معنی که در زندگی بهتر نمیشویم برای دانستن فرق بین چیزهایی که میتوانیم تغییر دهیم – و یا باید تغییر دهیم با چیزهایی که باید بپذیریم نیاز به دانشی است که ما برای به دست آوردنش، تلاش بسیاری می کنیم.

عضو تازه وارد – و بقیه اعضا میخواهند بدانند خب بعد، چطور؟ “چگونگی این موضوع کاملاً یکی از مسائل معمول NA ،است، اینطور نیست؟ ما به تجربیات دیگران گوش میدهیم و در این باره از چالشهای خود نیز حرف میزنیم ما به دنبال پیشنهادات هستیم و آنها را دریافت میکنیم از طریق کارکرد ،قدمها، ما تمایلات خود را برای خود محوری آشکار میکنیم و راههای مقابله با آن را پیدا میکنیم. وقتی از ما درخواست کمک می شود جواب ما مثبت است اما در عین حال نیازهای خود را هم قربانی نمیکنیم ما اشتباهاتمان را به گردن میگیریم ولی در عین حال متوجه داشته هایمان هم هستیم، ما یک فرآیند مادام العمر را به طور جدی شروع میکنیم تا فرق بین صداهایی که در سرمان در حال جنگ هستند را ارزیابی کنیم، یکی از صداها بیماری ما است که میگوید اجتناب کن، انکار کن و یا کنترل کن و آن دیگری که به نیروی برتر ما وصل است ریشه در ارزشها و وجدان ما دارد و بله ما در برابر انجام کار درست و سپردن نتیجه، مسئول هستیم.

چگونه میتوانم مفهوم مسئولیت شخصی در مقابل کنترلخودسرانه را شناسایی کنم؟ چه چیزی رامحکم گرفته ام که باید آن را رها کنم و از چه چیزی اجتناب میکنم که وظیفه ام انجام دادن آن است؟

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز ۲۱ سرطان ( تیر ماه) صبر

فقط برای امروز

۲۱ سرطان (تیر ماه)

صبر

«در تله نیاز به ارضای فوری که مواد مخدر در ما ایجاد کرده بود، به دام افتادیم.»

“کتاب پایه” نشریات معتادان گمنام

«چیزی را میخواهم که دلم میخواهد و آن را همین حالا میخواهم !» این تقریباً میزان صبری است که اکثر ما همواره در دوران اعتیاد فعال خود داشتیم. وسوسه و اجبار ناشی از بیماری ما، طرز فکری “یکسویه” به ما داد؛ وقتی چیزی را میخواستیم، تمام فکر ما به آن معطوف میشد. موادی که مصرف میکردیم، به ما آموخت که ارضای فوری هرگز بیشتر از یک دوز با ارضای فوری بعدی ما فاصله ندارد. تعجبی نیست اکثر ما وقتی به معتادان گمنام آمدیم، تقریباً صبرمان ته کشیده بود.

مسئله این است که ما همواره نمیتوانیم هر چیزی را که میخواهیم درست وقتی آن را میخواهیم، به دست آوریم. برخی از آرزوهای ما کاملاً خواب و خیال هستند؛ اگر درباره این موضوع فکر کنیم، متوجه خواهیم شد دلیلی ندارد باور کنیم این آرزوها در طول مدت عمر ما بر آورده خواهند شد. احتمالاً حتی نمیتوانیم همه تمایلات واقع بینانه خود را ارضاء کنیم؛ مطمئناً نمیتوانیم همه آنها را به یکباره ارضاء نماییم. برای دستیابی به برخی چیزها مجبور به قربانی کردن برخی چیزهای دیگر هستیم.

در دوران اعتیاد فعال، به دنبال ارضای فوری بودیم و قابلیت های خود را ضایع میکردیم. در دوران بهبودی باید اولویت بندی را بیاموزیم، گاهی اوقات از ارضای برخی از تمایلات خود به منظور تحقق اهداف طولانی مدت مهمتر امتناع کنیم. انجام این کار به صبر نیاز دارد. برای دست یافتن به این صبر، برنامه بهبودی خود را اجرا میکنیم و نوعی بیداری روحانی پرمایه را جستجو میکنیم که امکان زندگی و لذت بردن از آن را همان طور که هست ، برای ما فراهم میکند.

فقط برای امروز : نیروی برتر به من کمک کن آنچه را در زندگی ام اهمیت دارد ، کشف کنم. کمکم کن صبر را یاد بگیرم تا قابلیت های خود را به مهمترین چیزها اختصاص دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

۲۰ سرطان (تيرماه) شفقت با خودمان

‍ ۲۰ سرطان (تيرماه) شفقت با خودمان

وقتی که با خود رحم و شفقت داشته باشیم به خود اجازه خواهیم داد تا در این دنیا حضور پیدا کنیم که این باعث میشود تا برای دنیا نیز مفیدتر باشیم.

پاک زیستن فصل ۱ ، دردهای فزایندهیک اصل روحانی برای هر روز ۱۳ جوزا ( خرداد )سادگی سنت یازده

ما حالت های مختلفی از این احساس را از معتادانی با چهار ،روز چهار سال یا چهار دهه پاکی شنیده ایم یکی از این حالتها در این مشارکت شنیده میشود من” قاضی خودم هستم خودم را محاکمه میکنم و حکم اعدامم را هم صادر میکنم ما با احساساتی چون بی ارزشی دلسوزی به حال خود و ترس فلج کننده در کشمکش هستیم، بیماری مان به ما میگوید “کافی نیستیم” یا حتی دوست داشتنی نیستیم ما اشتباهات قابل توجه خود را به خود یادآوری میشوند، ما تمایل داریم خود را از دنیا منزوی کنیم از دیگران در برابر برخورد با خود میکنیم یا در مورد اشتباهات جزئی وسواس به خرج میدهیم وقتی این افکار روی هم تلنبار میشوندما تمایل داریم محافظت میکنیم و هم مراقب خودمان هستیم تا با دیگران . سر و کاری نداشته باشیم اما ما این را هم شنیده ایم فکر یک معتاد مثل یک محله” خطرناک” است و نباید به تنهایی در آن پرسه زد.” شفقت با خود یکی از راههای درمان خود مشغولی است چگونه؟ با کمی فرصت دادن به خودمان و توسط تشخیص اینکه ما حداقل برای لحظه ای درحال انجام بهترین کار ممکن و در حد توانمان هستیم با این کار قدری از شفقتی که ما به راحتی به دیگران ارزانی میکنیم به سوی خودمان جاری میشود همانطور که رشد میکنیم یاد می گیریم زمانهایی که در دوران سختی به سر میبریم و استانداردهای ما برآورده نمیشوند و یا احساس میکنیم ارزش عشق را نداریم خود را به سمت شفقت هدایت کنیم، ما میتوانیم از سر راه خود کنار رفته و با خودمان مهربان باشیم،

شفقت باعث حرکت ما رو به جلو میشود ما ارزشهایمان را به وضوح می بینیم و قادریم با آمادگی محله خطرناک افکار بیمارگونه مان را ترک کنیم، وقتی از خود مشغولی رها می شویم می توانیم وارد دنیایی شویم که در آن برای دیگران مفید هستیم.

در حقیقت، در خدمت دیگران بودن راه دیگری برای درمان آشفتگی افکار ما است. ما برای اینکه خود را برای هر کشمکش و اشتباهی سرزنش نکنیم نیاز به تمرین داریم حتی با وجود سالها بهبودی ما همیشه قابل اعتمادترین متحد خود نیستیم اما با مقداری شفقت میتوانیم از اردوگاه دشمن جابجا شویم.

امروز من جرأت دارم در آیینه نگاه کنم و به خودم بگویم: “هی تو آدم خوبی هستی ممکن است اشتباه کنی اما هنوز خیلی چیزها برای بخشیدن داری پس از محل اختفای خودت بزن بیرون و بهترین سعی ات را بکن.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز ۱۹ سرطان (تیرماه) نگرش مثبت

فقط برای امروز

۱۹ سرطان (تیر ماه)

نگرش مثبت

«آن منفی بافی قدیمی هر جا که میرفتم به دنبال من می آمد.»

“کتاب پایه” نشریات معتادان گمنام

نگرش منفی علامت اعتیاد فعال است. در هر اتفاقی که در زندگی ما رخ داد، فرد یا چیز دیگری مقصر بود. دیگران را به خاطر کمبودهای خود با مهارت خوبی سرزنش میکردیم. در بهبودی یکی از اولین چیزهایی که برای رسیدن به آن تلاش میکنیم، پیدا کردن نگرشی مثبت است. متوجه میشویم اگر طرز فکر منفی خود را با اصول مثبت جایگزین کنیم، زندگی بسیار روانتر جریان مییابد.

در حالی که نگرشی منفی ، ما را در دوران اعتیاد فعال تعقیب میکرد، اکثر اوقات این نگرش میتواند ما را تا اتاقهای معتادان گمنام دنبال کند. چگونه میتوانیم شروع به تغییر نگرشهای خود کنیم؟ از طریق تغییر دادن اعمال خود. این کار آسان نیست، اما میتوان آن را انجام داد.

میتوانیم از گوش دادن به طرز صحبت خود شروع کنیم. قبل از اینکه لب به سخن بگشاییم، از خود چند سؤال ساده میپرسیم : آیا چیزی که میخواهم بگویم ، درباره مشکل است یا راه حل آن؟ آیا چیزی که میخواهم بگویم ، لحن عشق آمیزی دارد؟  آیا چیزی که باید بگویم مهم است یا آیا اگر دهان خود را بسته نگه دارم ، همه صرفاً راحتتر خواهند بود؟ آیا صرفاً صحبت میکنم تا صحبت خود را بشنوم یا  آیا  “صحبتهای خردمندانه” من هدفی را دنبال میکند؟

نگرش ما در اعمال ما نمایان میشود . اکثر اوقات چیزی که واقعاً مهم است، حرف ما نیست ، بلکه نحوه بیان ماست. وقتی یاد میگیریم به طرز مثبت تری صحبت کنیم ، متوجه بهبودی نگرش خود نیز خواهیم شد.

فقط برای امروز : میخواهم از منفیبافی آزاد باشم. امروز ، به طرز مثبت صحبت میکنم و عمل مینمایم .  

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

تلاش برای خدمتگزار فروتن بودن ۱۹ سرطان (تیرماه)

۱۹ سرطان (تیرماه)

تلاش برای خدمتگزار فروتن بودن

درخواست برای قبول رهبری، خدمت و قبول مسئولیت برای معتاد در حال بهبودی تجربه ای فروتنانه است.

دوازده مفهوم خدماتی ،NA، مفهوم چهارمفروتنی ما را برای حمایت مهیا میکند. ۲۳جوزا ( خرداد )

در زمان مصرف از بسیاری از ما نمیخواستند رهبری کاری را به عهده بگیریم. چنانچه چنین تجربیاتی هم داشتیم اغلب فرصتهایی برای نواقص شخصیتی مابود تا مانندخون آشام ها از خون قربانیانمان تغذیه کنیم، نیاز شدید ما نسبت به کمال گرایی و اعتبار گرفتن از دیگران اهمیت به خود رقابت و توجه طلبی مشخصه های بارز اینگونه موقعیتها بودند. برخی از ما هم در چنین شرایطی دچار خود تردیدی شدیدی در درون خود میشدیم، ما نمی توانستیم درخواست کمک کنیم احساس میکردیم چیزی برای ارائه نداریم و یا آنقدر نشئه بودیم که اصلا حضور پیدا نمیکردیم.

تجربیاتی این چنین ما را بیش از پیش منزوی و ترسو میکرد و چنانچه باز کسی به خودش زحمت میداد تا دوباره از ما درخواست کمک کند تمایلی برای قبول مسئولیت نداشتیم.

وقتی نوبت به خدمت میرسد دو نقص عدم اعتماد به نفس و خود مهم پنداری بیش از حد ما را در جلسات دنبال میکنند. وقتی از ما خواسته میشود آشغالها را بیرون ببریم نیاز است که بپرسیم به کجا؟ که حتی همین هم برای ما سخت است. اگر از ما میخواهند گرداننده یک جلسه شویم ما میتوانیم مطمئن شویم که نیازی نیست با داستانهای جنگی – واقعی یا تخیلی – باعث حیرت اعضا شویم و یا با نبوغ طنز خود آنها را تحت تأثیر قرار دهیم. تنها کاری که باید انجام دهیم این است که حضور یابیم و صادق باشیم. وقتی فروتنی نداریم همه چیز پیچیده تر از آن چیزی است که باید باشد. چنانچه تمایل داشته باشیم در نهایت در موقعیتهای خدماتی قرار میگیریم که با استعدادهای ذاتی ما سازگاری دارد – در برخی از آنها با حمایت رشد میکنیم و برخی دیگر نواقص ما را تا حد زیادی آشکار میکنند.

فروتنی ابزاری است که به ما امکان میدهد بدون خدمت به منیت خود مسئولیت پذیر باشیم، ما میتوانیم کاری را بدون خودنمایی به خوبی انجام دهیم همانطور که میتوانیم کاری را به طرز ناخوشایندی انجام دهیم یا حتی در آن شکست بخوریم.

دفعه بعد که از من خواسته شود خدمت کنم فقط وظیفه ام را تاحد امکان به خوبی انجام خواهم داد.این چیزی است که واقعاً اهمیت دارد.

فروتنی

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

شهامت برای طی مسیر ۱۸ سرطان (تیرماه)

۱۸ سرطان  (تيرماه)

شهامت برای طی مسیر

به شهامت و فروتنی نیاز است تادرهای قدیمی را ببندیم و دری جدید بگشاییم.

پاک زیستن فصل ٤، “شهامت”

اگر زندگی را مانند راهرویی پر از درهای باز تصور کنیم که هرکدام به مسیرهای جدیدی از فرصتها منتهی میشوند پس اعتیاد فعال اساساً شامل راه رفتن در راهرو و با لگد درها را بستن است.

پاک شدن در NA و کار کردن برنامه به ما امکان میدهد فرصتهای جدید را کشف کنیم، یا تواناییهای گذشته خود را که به واسطه اعتیادمان از دست داده بودیم، دوباره بازیابی کنیم شجاعت و فروتنی این کار را ممکن می سازد.

احساس آزادی برای انتخاب مسیرمان میتواند ترسناک باشد چون اگر خودمان انتخاب کنیم و از نتیجه آن راضی نباشیم نمیتوانیم دیگران را سرزنش کنیم، هربار که در جدیدی را برای ورود انتخاب میکنیم – و یا دری را پشت سرمان میبندیم – ما نیاز به شهامت داریم انتخابهای آگاهانه ما به ما کمک میکنند تا شاهد حضور نیروی برترمان در همه مراحل باشیم، حتی اگر نتایج اولیه آنچه ما میخواستیم نباشند، شاید ما از یک رابطه، یک گروه خانگی و یا یک شغل به دلیل ناکارآمدی ،آنها جدا شویم و بعد از آن، احساس تنهایی و سرگشتگی کنیم.

ما یک شریک جدید گروه جدید و یا شغل تازه پیدا می کنیم – و یا ممکن است دوباره به آنچه ترک کردیم بازگردیم و باز احساسات ما عوض شوند. اینها همه موقت هستند و ما همیشه فرصتها و انتخابهای بیشتری سر راه خود داریم. برخی از ما ،روابط شغل و گروههای خانگی خود را طوری عوض میکنیم که دیگران جوراب و لباس زیرشان را عوض میکنند، اما اگر با خودمان راحت نباشیم هیچ یک از این عوامل بیرونی نمیتوانند ما را برای مدت طولانی در آسایش نگهدارند. شهامت به ما در عبور از درهای تازه کمک می.کند فروتنی به ما کمک خواهد کرد تا آنچه در آن سوی درها

می یابیم را پذیرفته – و یا تحمل کنیم فروتنی یعنی آگاه بودن از خودمان اشتباهاتمان و همه وجودمان برای اینکه از انتخاب خود خوشحال باشیم نیاز داریم درباره آنچه هستیم و آنچه میخواهیم با خودمان صادق باشیم، برنامه NA به ما کمک میکند تا شهامت لازم برای انتخابهایی که کردیم و فروتنی که برای زندگی با این انتخابها نیاز داریم را پیدا کنیم.

قدم ها به من کمک خواهند کرد تا برای انتخاب مسیر خود شهامت و فروتنی پیدا کنم با قدم ها زندگی میکنم و از آزادی خود به خوبی استفاده خواهم کرد.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز ۱۸ سرطان (تیر ماه) ما بهبود پیدا میکنیم!

فقط برای امروز 

۱۸ سرطان (تیر ماه)

ما بهبود پیدا میکنیم!

«…زمان آن رسیده تا دیگر این دروغ قدیمی که «وقتی آلوده شوی، همیشه آلوده میمانی»، دیگر نه از سوی جامعه و نه از سوی خود معتاد تحمل نشود. ما بهبود پیدا می‌کنیم»

“کتاب پایه” نشریات معتادان گمنام

هر از گاهی از افرادی که صحبت میکنند میشنویم که آنها هنوز اصول روحانی را واقعاً درک نمیکنند. به ما میگویند اگر بدانیم چه در ذهنشان میگذرد، از اینکه هنوز چقدر بی عقل هستند ، متعجب میشویم. به ما میگویند هر چه بیشتر پاک می مانند، چیزهای کمتری درباره همه چیز میدانند. چندی بعد ، همین افراد درباره تغییرات عمیقی که بهبودی در زندگی آنها ایجاد کرده، سخن میگویند. آنها از نومیدی کامل به سوی امیدواری بی پایان، از مصرف کنترل نشدنی مواد به پرهیز کامل و از غیر قابل اداره بودن همیشگی به مسئولیت پذیری از طریق کارکرد قدمهای دوازدهگانه معتادان گمنام گام برداشته اند. کدام داستان درست است؟ آیا بهبود پیدا میکنیم یا خیر؟

شاید فکر کنیم با غلو نکردن درباره تغییری که بهبودی در زندگی ما ایجاد کرده، فروتنی یا سپاسگزاری از خود نشان میدهیم. درست است، اگر خود ما برای این معجزه اعتبار قائل شویم، نسبت به آن بی انصافی کردهایم. اما اگر عظمت این معجزه را نیز اذعان نکنیم نسبت به خود و کسانی که با آنها صحبت میکنیم، به همان اندازه بی انصافی کردهایم.

قطعاً بهبود پیدا میکنیم. اگر در مشاهده معجزه بهبودی مشکل داریم، بهتر است دوباره نگاه کنیم. بهبودی در معتادان گمنام ، در افراد باتجربه ، در سیل خروشان افرادی که به NA می آیند و بیشتر از همه در خود ما زنده و مؤثر است . تنها باید چشم خود را بر روی این حقایق باز کنیم.

فقط برای امروز : معجزه بهبودی خود را اذعان میکنم و از اینکه آن را یافته ام سپاسگزارم .

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد