دسته: پیام امروز

بردباری و روابط سمّی

۱۸ ثور ( اردیبهشت )

یکی دیگر از اعضاء به این نتیجه رسید که دیگر نمیتواند سوءاستفاده را تحمل کند و احساس کرد که دیگر میتواند از شرایط مخرب خانواده اش دوری کند.

   * پاکزیستن فصل ۵ ، “خانواده”فقط برای امروز ۱۹ ثور (اردیبهشت ماه) درباره آن بنویس

 

 آماده شدن برای جبران خسارتهای معنادار شامل انجام کارهای سنگینی در قدمهای یک تا هشت است. این قدمها چشم انداز جدیدی از جایگاهمان در این جهان درک بهتری از خودمان و رابطه ای آگاهانه با نیروی برتر به ما میدهند ما در طی این مسیر شهامت و احترام به نفس به دست میآوریم که ابزاری حیاتی جهت جبران خسارت خواهند بود رهنمودهای یک راهنما و تجارب اعضاء دیگر نحوه برخورد ما را شکل میدهند به واسطه کمک آنها ما تصمیم میگیریم جبران خسارت های مستقیم ما در هر موقعیتی چگونه باشد و چگونه میتوانیم از آسیب زدن به آنها دیگران – و خودمان – جلوگیری کنیم همین شبکه دوستان و حامیها به ما یادآوری میکنند که نام خود را نیز در فهرست قرار دهیم

مسائل خانوادگی و کوله باری که یک عمر حمل کرده ایم میتوانند باعث بغرنج شدن جبران خسارتهای ما شوند گروه پشتیبانی ما به ما یادآوری میکنند که قبول مسئولیت خود به معنای بردباری در رابطه با بدرفتاری دیگران نیست. در بعضی موارد ما میتوانیم توسط تعیین حد و مرز از خودمان در برابر آسیب حفاظت کنیم حد و مرزهای سالم باعث ایجاد روابط سالم یا حداقل سالم تر می.شوند در روابط دیگر سمّی بودن رابطه میتواند غیر قابل تحمل باشد و فرآیند جبران خسارت اغلب نیاز به حفظ فاصله بیشتر را آشکار میکند. ما میتوانیم کسانی که نیازهای ما را در نظر نمی گیرند را نادیده بگیریم و خود را به خاطر چیزی که هیچ وقت خوب نبوده ببخشیم. به عنوان بخشی از جبران خسارت از خود برخی از ما نحوه استفاده از وقت و انرژی خود را مجدداً ارزیابی می کنیم.

کار بر روی فهرست جبران خسارت، شفافیت و وضوح را به ارمغان می.آورد حمایت از خودمان به واسطه ایجاد محدودیت در رابطه با چیزهایی که تحمل میکنیم یا نمیکنیم، اغلب بخشی از جبران خسارت از خودمان است. ما ،مسئولیت ،باورها احساسات و اعمال خود را تقبل میکنیم هر رابطه ای را نمیتوان و نباید از نو ساخت اما رابطه با خود مسلماً ارزش سعی کردن را دارد.

 

من میتوانم خود را به خاطر بردباری در رابطه یا بدرفتاری درگـ گذشته ببخشم و با تجدید نظر در رویکردم به یکی از چالش برانگیزترین روابطم از خود جبران خسارت کنم چه حد و مرزهایی نیاز است تا برای خود تعیین یا آن را تقویت کنم؟

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

فقط برای امروز

۱۹ ثور (اردیبهشت ماه)

“درباره آن بنویس!”

«با دفترچه یادداشتی در دست می نشینیم، درخواست راهنمایی می کنیم، قلم خود را بر می داریم و شروع به نوشتن می کنیم.»

“کتاب پایه”

وقتی سردرگم و در عذاب هستیم، راهنما گاهی اوقات به ما می گوید: «درباره آن بنویس.» گرچه شاید هنگام بیرون آوردن دفترچه یادداشت گلایه کنیم، اما به خود این فرصت را می دهیم به آنچه ما را آزار می دهد، سر و سامان دهیم. وقتی قلم روی کاغذ می آوریم، می دانیم قادر به پایان دادن به سردرگمی خود هستیم و متوجه علت واقعی رنج خود می شویم.

نوشتن به خصوص در هنگام کارکرد قدمها می تواند ارزشمند باشد. بسیاری از اعضاء دفتر رویدادهای روزانه نگه می دارند. فکر کردن درباره قدمها، تعمق درباره معانی آنها و تجزیه تحلیل اثر آنها به تنهایی برای اکثر ما کافی نیست. خاصیتی در عمل فیزیکی نوشتن وجود دارد که در حفظ اصول بهبودی در ذهن و قلب، به ما کمک می کند.

مزایایی که از طریق عمل ساده نوشتن به دست می آوریم، بسیار است. روشنی فکر، بازگشایی قفل های درونی ما و ندای وجدان تنها چند نمونه از این مزایاست. نوشتن به ما کمک می کند با خود صادق باشیم. می نشینیم، افکار خود را آرام می کنیم و به قلب خود گوش می دهیم. چیزهایی که در سکوت می شنویم حقایقی است که بر روی کاغذ می آوریم.

فقط برای امروز: یکی از راه هایی که از طریق آن می توانم حقیقت را در بهبودی جستجو کنم، نوشتن است. امروز درباره بهبودی خود می نویسم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۸ ثور (اردیبهشت ماه)

“آموزش پذیر”

«آموخته ایم که ندانستن همه راه حلها عیبی ندارد، چراکه آنگاه آموزش پذیر هستیم و می توانیم یاد بگیریم زندگی جدید خود را با موفقیت اداره کنیم.»

“کتاب پایه”

از یک نظر، اعتیاد معلمی بزرگ است. اگر اعتیاد چیز دیگری را به ما نیاموزد، فروتنی را به ما یاد می دهد. می شنویم که می گویند بهترین فکر ما، ما را به NA آورد. اکنون که اینجا هستیم، برای یادگیری اینجا هستیم.

انجمن NA محیط یادگیری شگفت انگیزی برای معتاد در حال بهبودی است. مجبور نیستیم که در جلسات احساس حماقت کنیم. در عوض، افرادی را پیدا می کنیم که دقیقاً همان جایی بوده اند که ما بوده ایم و راه حلی را برای خود یافته اند. تنها باید بپذیریم راه حل همه مشکلات را در اختیار نداریم و سپس وقتی دیگران آنچه برایشان مؤثر بوده را به مشارکت می گذارند، به آنها گوش دهیم.

به عنوان معتاد در حال بهبودی و یک انسان باید چیزهای زیادی را یاد بگیریم. سایر معتادان—و سایر انسانها—درباره آنچه برای آنها مؤثر است و آنچه نیست، چیزهای زیادی را باید یاد بگیرند. تا زمانی که آموزش پذیر باقی می مانیم، می توانیم از تجربه دیگران بهره بگیریم.

فقط برای امروز: می پذیرم که همه راه حل ها را در اختیار ندارم. به تجربه دیگران برای یافتن راه حل های مورد نیاز خود نگاه می کنم و به صحبتهای آنها گوش می دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱۷ ثور (اردیبهشت ماه)

“تبدیل آشفتگی به آرامش”

«در این وضعیت آشفته دنیا، از اینکه اینجا هستم احساس خوشبختی می کنم.»

“کتاب پایه”

بعضی روزها ارزش ندارد اخبار گوش کنیم، چراکه ماجراهای بسیار زیادی درباره خشونت و ویرانی می شنویم. وقتی مصرف می کردیم، بسیاری از ما به خشونت عادت کرده بودیم. به دلیل سرگشتگی ناشی از اعتیاد به ندرت از وضعیت دنیا آزرده می شدیم. اما وقتی پاک هستیم، بسیاری از ما متوجه حساس شدن خود نسبت به دنیای اطرافمان می شویم. به عنوان افراد در حال بهبودی برای بهتر شدن دنیای اطراف خود چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

وقتی از آشفتگی دنیای خود آزرده می شویم، می توانیم آرامش را در دعا و مراقبه پیدا کنیم. وقتی ظاهراً همه چیز برعکس شده، ارتباط ما با نیروی برتر می تواند در میان هر طوفانی آرامش باشد. وقتی بر رشد روحانی خود تمرکز کرده ایم، می توانیم به ترسهای خود با آرامش پاسخ دهیم. از طریق تقویت خود با زندگی سرشار از آرامش، روح صلح را به دنیای خود فرا می خوانیم. به عنوان افراد درحال بهبودی می توانیم از طریق به کار گرفتن حداکثر توان خود در انجام اصول برنامه، در ایجاد تغییرات مثبت تأثیرگذار باشیم.

فقط برای امروز: با آرامش زندگی می کنم، صحبت می کنم و عمل می کنم و بدین طریق، آرامش را در دنیا افزایش می دهم.

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

عجز و قدم دوم

۱۷ ثور ( اردیبهشت )

با اقرار به عاجز بودن خود دریچه ذهنمان را به روی افکاری که کاملاً جدید هستند باز میکنیم مثلاً این احتمال وجود دارد که چیزی برتر از ما آنقدر توانایی داشته باشد که بتواند وسوسه ما برای مصرف مواد مخدر را از بین ببرد. 

*چگونگی عملکرد قدم دوم*فقط برای امروز ۱۶ ثور (اردیبهشت ماه) یا هنوز هم تفریح می کنیم؟

 

نشریات ما توضیح میدهند که چگونه قدم دوم کمک میکند تا خلاء به وجود آمده توسط اقرار به عجز در قدم یک را پر کنیم اگر در برابر بیماری مان عاجز هستیم چه کار باید انجام دهیم؟ برای اکثر ما خیلی ساده دیدن دیگر معتادان شبیه خودمان که توانستهاند وسوسه مصرف را از دست بدهند کافیست تا ذهن خود را در برابر این امکان که شاید چیزی بتواند به ما هم کمک کند باز کنیم – اگر چه که ممکن است ندانیم آن چیز چه هست. قلق پذیرش کمک از نیرویی برتر از خودمان این است که ابتدا از اعمال قدرت خود دست برداریم. بکارگیری عجز در برابر بیماریمان به این معنی است که باید سعی برای مدیریت و کنترل آن را متوقف کنیم بسیاری از ما درباره این مشارکت میکردیم که چگونه با محدود کردن مصرف مان قایم کردن جنس از دست خودمان مصرف مواد مخدری خاص یا مصرف در روزهایی خاص و روشهای بسیار دیگری سعی میکردیم باهوش و حیله گر باشیم و از اعتیادمان پیشی بگیریم.

البته اگر کسی در انجام این کلکها موفق باشد احتمالاً عضو NA نیست. هنوز نه این روش بیماری اعتیاد است. اگر بخواهیم بر بیماری خود غلبه کنیم یا برتر از آن باشیم محکوم به شکست .هستیم. ممکن است این اتفاق فوری رخ ندهد اما در نهایت ما خود را در محاصره آشفتگی میبینیم و متعجب میشویم که چه اتفاقی برای برنامه های خوبی که داشتیم افتاده است. به جای اعمال کنترل بر خود جهت داشتن رفتاری سازگار و قابل پیش بینی باید توهم کنترل را رها کرده و خود را در دست نیرویی که خارج از ماست قرار دهیم زمانی که با دیگر معتادان در حال بهبودی مشارکت میکنیم نمونه های بی انتهایی از تجربه نیرو و امید در دسترس ما قرار می گیرد.

 به جای اینکه سعی کنم کارها را تنها انجام دهم به نیرویی برتر از خود تکیه میکنم.

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org

سوئیچ تنظیم بصیرت

۱۶ ثور ( اردیبهشت )

تمیز دادن این مسئله از طریق تجارب سخت و زیاد به دست می آید به این معنی که به کسانی اعتماد میکنیم که ارزشش را ندارند آزار میشویم ولی باز هم به جلسات برمی گردیم. 

      *پاکزیستن فصل ۵ رفافت”سپاسگزاری برای تمام چالشهای زندگی ۱۵ ثور ( اردیبهشت )

 

به نظر میرسد معتادان استعداد خاصی برای همه یا هیچ بودن دارند ما کسانی را می شناسیم یا خودمان افرادی بودیم که بین تقلب و دروغ با صداقت بی رحمانه در نوسان بودیم کسانی که با هفت روز هفته را ورزش میکنند یا اصلاً ورزش نمیکنند روابطشان با همه چیز و همه کس یا براساس عشق است یا تنفر یک عضو نحوه ایجاد رابطه اش را این گونه توصیف میکرد “من یا همه چیز را به پای تو میریزم یا تو برای من مردهای بدگمانی بدبینی و اتکا به خود برای ما مهارتهایی جهت زنده ماندن بودند. به مدت پاکی زیادی نیاز نیست تا تشخیص دهیم که این نگاه تاریک و ترسناک به جهان به بهبودی ما کمک نخواهد کرد امید به یک زندگی بهتر در ما موج خواهد زد و چشم انداز تاریک قبلی ما را از بین خواهد برد برخی از ما حتی برای مدتی حالت سرخوشی غیر مشخص را پیش می گیریم زیرا ابر صورتی معروف در برنامه برای چند وقتی رویکرد ما به کل زندگی را تحت تأثیر قرار میدهد ما نمیخواهیم مرحله باشکوه اوایل بهبودی و کسانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که آن را تجربه کنند را سرزنش کنیم اما خوشبینی کورکورانه نیز خطرات خاص خود را دارد ما میتوانیم به NA برای نجات زندگیمان اعتماد کنیم بدون اینکه همه اسرار خود را نزد هر عضوی بر ملا کنیم این مهم است که ما صراحت خود را تعدیل کنیم و تفاوت بین مشارکت در گروه اعتماد به یک دوست و برهنه کردن روح خود در قدم پنج را تشخيص دهيم. البته ما بعضی از بهترین درسها را از اشتباهات خود میگیریم اینجا است که بصیرت به کار می آید. بصیرت ما را با پدال ترمز خودمان آشنا میکند تا مجبور به نوسان بین افراط و تفریط نباشیم کشیدن ترمز افکار و رفتارمان به ما امکان قضاوت صحیح به جای تصمیمات آنی را میدهد ،بصیرت یک سوئیچ کلید خاموش و روشن را به یک دستگاه تنظیم درجه تبدیل میکند. به جای انتخاب بین یک دوگانه مانند اعتماد یا عدم اعتماد ما قلمرو مفید بین این دو گزینه را تشخیص میدهیم ما نه تنها درست را از غلط بلکه درست را از تقریباً درست نیز تشخیص میدهیم بصیرت به ما کمک میکند تا انتخابهای بهتری داشته باشیم و از تجربه خود درس بگیریم ما هنوز هم اشتباه خواهیم کرد اما به خود فرصت تشخیص و انتخاب راه و روش بهتر را می‌دهیم. 

آيا من سوئیچ کلید خاموش و روشن برای بعضی از عواطف و رفتارهای خود دارم که باید به دستگاه تنظیم درجه تبدیل شوند؟ چطور یک سوئیچ تنظیم بصیرت میتواند برخی از افراط های مرا کم رنگ سازد؟

انجمن معتادان گمنام افغانستان naafg.org