ارزش هم دلی ۳۱ سنبله ( شهریور ماه )

ارزش هم دلی

۳۱ سنبله ( شهریور ماه )

 

 هم دلی به این معنی است که ما یکدیگر را در مییابیم و به تیرگی، رنج و عشقی که در درون همه ما پنهان گردیده پی میبریم و یکدیگر را درک میکنیم 

 

پاک زیستن فصل ۵ ، ، “انجمن”

 

 〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

به عنوان یک تازه ،وارد ما وقتی مشارکت میکردیم و اعضای NA به ما میگفتند: میفهمیم ، اغلب به آنها شک میکردیم، زمانی که کسی میگفت: “من هم همان جا بوده ام.” با خود فکر میکردیم امکان ندارد کسی چیزی که بر سر من آمده را تجربه کرده باشد. و حتی بیشتر میترسیدیم وقتی کسی میگفت تو را درک میکنم و این یعنی اینکه او میداند من چقدر وحشتناک هستم،در ابتدا خیلی از ما همدلی دیگران را رد میکنیم زیرا آن را با دلسوزی اشتباه میگیریم، و انگار کسی به ما ترحم میکند. آنچه که بعد از ادامه جلسات متوجه میشویم این است که دوستان همدرد ما در NA با ما درد میکشند. ما همدیگر را میفهمیم. ممکن است شرایط و تجارب ما با هم فرق کند، و حتی منحصر به فرد باشد، اما رنج ما با هم یکی است. همه ما در حالی به اولین جلسه NA خود آمدیم که برای حفظ اعتیادمان جنگیده و در آن شکست خورده بودیم.

 

با گذشت زمان ارزش همدلی آشکار میشود، بعد از اینکه در برابر این حقیقت که ما به NA تعلق داریم تسلیم میشویم این احساس همدلی دیگران است که آنقدر به ما احساس امنیت میدهد که حاضر به دریافت کمک میشویم، ما یاد میگیریم که نیازی به پنهان شدن نداریم و میتوانیم ماسکی که داشتیم را برداریم، چه این ماسک از سر ترس، حق به جانبی، مظلوم نمایی و یا برای نامرئی شدن بود، ما به دیگران اجازه میدهیم تا و رای ظاهرمان ما را ببینند و می پذیریم که آنها ما را درک میکنند. در عوض، ما هم شروع به شناختن و هم دلی کردن با دیگر معتادان در جلسات میکنیم. 

 

درک شدن توسط بقیه به نوع دیگری هم میتواند ترسناک باشد چون ما افرادی را میبینیم که در موقعیتی شبیه ما قرار داشته اند و از خود عملکرد مثبتی نشان داده اند. آنها پاک هستند و مسئولیت زندگی، روابط و انتخابهای خود را بر عهده گرفته اند، دریافت همدلی از سوی آنها به ما کمک میکند تا آسیب خود را عمیقاً رها کرده و راهی پیش روی خود باز کنیم، در نهایت از اینکه این کار را انجام دادیم احساس سپاسگزاری میکنیم. پذیرش هم دلی دیگران برای ما آسایش به همراه دارد. همانطور که ما قسمتهای تاریک و رنج یکدیگر را درک میکنیم قادریم تا عشق و خوشی یکدیگر را نیز احساس کنیم، ما نه تنها به خاطر خرابه های مشترک خود با دیگران بلکه روش رویارویی با آنها قادریم تا به طور کامل همدیگر را بفهمیم این موضوع را نیز باید در نظر داشته باشیم.

 من تصديق میکنم که آن حس دیده شدن و درک شدن توسط بقیه به من کمک کرده است تا التیام پیدا کنم، به همین دلیل است که امروز میخواهم پذیرای معتادان دیگری باشم که با من همذات پنداری میکنند و با آنها ارتباط برقرار میکنم. میدانم که تنها نیستم.

 

معتادان گمنام افغانستان

بخشیدن دیگران بخشیدن خودمان ۳۰ سنبله ( شهریور ماه )

بخشیدن دیگران بخشیدن خودمان

۳۰ سنبله ( شهریور ماه )

 

بعضی اوقات فرآیند بخشش خودمان با بخشیدن دیگران به خاطر عدم گذشتشان آغاز میشود.

*پاک زیستن، فصل ۵ جبران خسارت و اصلاح*فقط برای امروز۲۱ سنبله (شهریور ماه) افق های جدید

   〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 در نگاه اول این نقل قول ممکن است مانند یک معما به نظر رسد، اما تجربه ما حکمت آن را تایید میکند. انسان امید به بخشیده شدن دارد. علیرغم توصیه های هشداردهنده، ما گاهی اوقات از نحوه پاسخ به جبران خسارات خود، توقعاتی داریم، ما درباره چگونگی و اینکه چه وقت بخشیده خواهیم شد افکاری را در سر داریم و در انتظار آسایشی هستیم که با خود به همراه خواهد داشت – فقط گاهی ناامید میشویم این قابل درک است که با توجه به خسارتی که زده ایم احتمالاً برخی افراد نمیتوانند به سرعت ما را ببخشند. با این وجود این موضوع دردناک است، این جمله حکیمانه متعارف حالا حتی برای ما معنای بیشتری پیدا میکند که توقعات همان رنجش های زودرس هستند. فارغ از بازخورد جبران خسارت ،خود ما بهترین سعی خود را میکنیم تا قسمت خود را تمیز کرده و از هر فکر بیماری دوری کنیم. 

ما مالک آسیبی هستیم که ایجاد کرده ایم و جدی تلاش میکنیم تا اشتباهات خود را جبران کنیم و رفتار خود را تغییر دهیم ما آن انتظاراتی را که در مورد دریافت بخشش داشتیم رها می کنیم، احساسات سختی را که برای آن آماده کرده بودیم کنار میگذاریم و – با گذشت زمان – خود و کسانی که قادر به بخشیدن ما نیستند را میبخشیم. رها کردن همه اینها باعث ایجاد فضا در میان افکارمان شده و انرژی زیادی آزاد میشود. 

ما نباید وابسته به چگونگی پیشرفت جبران خسارات خود و یا بازخورد آن باشیم ما کاری که باید را انجام داده ایم تا همه چیز درست شود، شاید دیگران متوجه این موضوع بشوند و شاید هم نشوند، این اقدامات ما را به یک لایه عمیقتر از پذیرش خود میرساند – چه کسی بودیم و حالا چه کسی هستیم با ادامه کارکرد دوازده قدم، ما قادریم توان خود را برای تبدیل شدن به بهترین نسخه خود، به کار گیریم.

 امروز با کسانی که هنوز مرا نبخشیده اند هم دلی خواهم کرد. من در تمرین قدم یازدهم به بخشش فکر خواهم کرد و در سطحی عمیق تر به دنبال بخشش خواهم بود من دیگران را به خاطر نبخشیدن خود میبخشم*

 * بخشش*

معتادان گمنام افغانستان

امید در سراسر جهان ۲۹ سنبله( شهریور ماه )

امید در سراسر جهان

۲۹ سنبله( شهریور ماه )

 

                                                     NA

 به معتادان سراسر دنیا علی رغم هر نوع تفاوت واقعی یا غیر واقعی که میتواندما را از هم جدا سازد. امیدزندگی بهتر میدهد. 

 

*اصول راهنما، سنت یک متن آغازین*همبستگی مرزی نمی شناسد ۱۰ سنبله ( شهریور ماه )

 

             〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

یکی از اعضا در یک جلسه ماراتن بین المللی مجازی اینگونه مشارکت میکرد اعتیاد تبعیض قائل نمیشود، خوشبختانه امید هم همینطور، پس ما هم نباید تبعیض قائل شويم.

امید ما در تقاطع بین ،گمنامی ،اتحاد پذیرش و فراگیری قرار دارد. ما معتقدیم هر معتادی میتواند پاک شده و در NA پاک بماند، مهم نیست که چه کسی هستیم، چه کارهایی انجام داده ایم کجا زندگی میکنیم و یا هر جنبه ظاهری دیگری که باعث جدایی ما از دیگران میشود. برای اینکه به احساس تعلق خود کمک کنیم ما یکدیگر را تشویق میکنیم تا به دنبال شباهتها به جای تفاوتها باشیم، به پیام توجه کنیم و نه پیام رسان، ما در تلاش هستیم تا این روشن بینی را به کسانی که به جلسات خانگی ما می آیند و یا در رویدادهای NA شرکت میکنند منتقل کنیم که ما آنقدر خوش شانس هستیم که میتوانیم در جلساتی نا آشنا با شرایطی نا آشنا در مناطق یا کشورهای دیگر و با زبانهای مختلف حضور به هم برسانیم. جهانی بودن امید در برنامه و پیام ما از این واقعیت که ما تفاوتهایی با هم داریم چیزی کم نمیکند اما این تفاوتها حقیقی هستند، همان قدر که برای ما مهم است تا مسئولیت گذار از تفاوتهای خود را بر عهده بگیریم احتمالاً مسئولیتی به همان نسبت مهم هم بر گردن ما است تا به دیگرانی که بنا بر تجربیات و یا ویژگیهای خاص خود، با اکثر اعضا در گروه تفاوت دارند هم احساس تعلق بدهیم، ما فعالانه سعی میکنیم دیگران را در برنامه بگنجانیم تا مطمئن شویم جایی برای تک تک ما وجود دارد و این باعث افزایش امید در جلسات میشود.

 

برای امید بخشیدن به کسانی که احساس میکنند اکثریت آنها را ترسانده یا نادیده گرفته اند، برخی از ما تشکیل جلساتی را که اعضا در آن تجربه و یا هویت مشابهی با هم دارند را مهم میدانیم، جایی برای این تنوع که بیانگر امید در NA است، وجود دارد. همچنین اصل استقلال تضمین میکند که معتادان میتوانند یکدیگر را به روشهای خوشایند و امن، بیابند – و شباهتهای نهفته در این تفاوتها را بپذیرند و به آن احترام بگذارند.

 

پیام امید NA در سراسر جهان شنیده میشود. من جزء لاینفک این کل هستم. امروز تلاش میکنم آن پیام را از هر کسی که آن را ارائه میدهد، دریافت کنم و مسئولیت رساندن آن را به کسی که به آن نیاز دارد، بر عهده بگیرم.

معتادان گمنام افغانستان

پیوندی از سر از خودگذشتگی ۲۸ سنبله ( شهریورماه )

پیوندی از سر از خودگذشتگی

۲۸ سنبله ( شهریورماه )

 

ما را به خدمت اراده خود درآورده و سند از خودگذشتگی مان را صادر کن تا این کلمات در حقیقت از آن تو باشد نه از آن ما شاید بدین وسیله دیگر لازم نشود که هیچ معتادی در هیچ جا از درد اعتیاد هلاک شود. 

  * کتاب پایه مقدمه*فقط برای امروز۲۴ سنبله (شهریور ماه) پر کردن خلأ

  〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

همه خدمتی که ما در NA انجام میدهیم به منظور انتقال پیام امید به معتادی است خواستار بهبودی است، مهم نیست که باورهای ما در مورد نیروی برتر چیست، اکثر ما میتوانیم قبول کنیم که هر چیزی که بتواند معتادان را در سرتاسر جهان، فقط برای امروز پاک نگه دارد، نیرویی برتر از هر یک از ما به عنوان یک فرد است. یکی از اعضا مشارکت میکرد: “من نمیتوانستم پاک بمانم پس امکان ندارد نیروی پاک نگه داشتن دیگری را هم

داشته باشم.” همین موضوع درباره تلاشهای خدماتی ما هم صادق است، کار ما این نیست که کسی را پاک نگه داریم یا بهبود ببخشیم ما پیام را میرسانیم، دعای خدمت ما از نشریه کتاب پایه برگرفته شده است و بیانگر نقش از خودگذشتگی در خدمات ما است. بسیاری از ما درک کرده ایم که یک نیروی برتر به سادگی ما را پاک نگه داشته است و هرگاه که با ایثار و از خود گذشتگی خدمت میکنیم قادریم قسمتی از این نیرو برای معتادانی باشیم که از این کار ما سود میبرند. از خودگذشتگی همیشه آسان نیست و خود محوری ما باعث میشود ما کاری را انجام دهیم که بیشتر به نفع خودمان است تا کسانی که به آنها خدمت میکنیم. احتمالاً ما گمان می کنیم یک پست خدماتی خاص میتواند ما را معروف تر و یا قوی تر کند. شاید که با راهنما شدن برای معتادان زیاد و یا یک گروه باحال از ،معتادان به دنبال یک نوع پرستیژ برای خود در NA .هستیم. ممکن است فکر کنیم اینکه بزرگترین گروه خانگی و یا بهترین همایش را داریم به این معناست که ما سوپراستارهای بهبودی هستیم. برخی از اعضا میگویند که منیت میتواند خدا را به حاشیه “براند و واقعیتی در این جمله وجود دارد وقتی ما به خودمان اجازه میدهیم در محور قرار بگیریم مجبوریم چیزی ) یا کسی را از محور خارج کنیم.

 

دعای خدمت به ما یادآوری میکند تا نیازهای معتادانی که هنوز در عذاب هستند را در مرکز توجه تلاشهای خدماتی خود قرار دهیم، ما سهم خود را ادا کرده و سپس سعی میکنیم از سر راه کنار برویم ما نمیخواهیم بدون نقص عمل کنیم اما میدانیم که تمرین کمک میکند !

من از خودگذشتگی را با تلاش برای حفظ پیام و نیرویی برتر از خود – به عنوان محور تلاشهای خدماتی ام تمرین خواهم کرد.

معتادان گمنام افغانستان

زندگی در تعادل ۲۷ سنبله ( شهریور ماه )

زندگی در تعادل

۲۷ سنبله ( شهریور ماه )

 

بعضی اوقات گیج میشویم و فکر میکنیم زندگی روحانی به این معنی است که شاد باشیم و هر چه میخواهیم به دست آوریم و اگر خوشحال نباشیم و زندگی به دلخواه ما نباشد فکر میکنیم که حتماً چیزی سر جایش نیست.

 

پاک زیستن فصل۳، روحانیت قابل اجراستفقط برای امروز۱۰ سنبله ( شهریور ماه) ارزشهای واقعی

 

 〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

در سال های اول بهبودی زندگی بسیاری از ما چنان سریع سرو سامان میگیرد که طبیعی است فکر کنیم کلید خوشبختی را پیدا کرده ایم و مشکلات زندگی سد راه ما نخواهند شد. این تا جایی که دوام داشته باشد خوب است، اما در نهایت اینطور نیست مانند اینکه یکی از اعضا در مشارکت خود میگفت زندگی چیزی بیش از وقت تلف کردن بین دو جلسه است و من علیرغم آن که در حال کارکرد این برنامه بسیار عالی بودم، سرانجام سختیها را تجربه کردم، زندگی همیشه منصف نیست – و این یک واقعیت است. حتی وقتی کاملاً روحانیت محور هستیم، گاه عزیزان، خانه و روابط خود را از دست میدهیم، نتایج زندگی روزمره همیشه آن چیزی نیست که انتظارش را داشتیم. با این وجود، ما یاد می گیریم که چگونه با زندگی بر اساس اصول روحانی در موقعیتهای مختلف قدم برداریم. اگر شغلی را که میخواستیم به دست نیاوردیم و یا رابطه طولانی مدت خود را به پایان رساندیم باز هم ادامه میدهیم و پاک میمانیم، ما قادریم بارها و بارها با احساساتی چون غم، ناامیدی و شک و تردید روبرو شویم و باز به تعادل برگردیم. ما طیف کاملی از احساسات انسانی را تجربه میکنیم و از استحکام پایه روحانی خود شگفت زده میشویم. زندگی در جریان است و ما انتخاب میکنیم که چگونه سهم خود را در آن ایفا کنیم.

امروز برنامه بهبودی خود را با شرایط زندگی برابر نمیدانم، من به زندگی ادامه خواهم داد حتی زمانی که همه چیز بر وفق مراد من پیش نمی رود و به خودم یادآوری میکنم که چقدر باید برایش شکرگزار باشم.

 تعادل

معتادان گمنام افغانستان

مهمان نوازی و تازه وارد ۲۶ سنبله( شهریور ماه )

‍ مهمان نوازی و تازه وارد

۲۶ سنبله( شهریور ماه )

 

پذیرفته شدن و پذیرای دیگران شدن در روش جدید زندگی مان کمک میکند تا دنیا به چشممان کمتر خصمانه باشد.

 

*اصول راهنما، سنت سه اصول “روحانی”فقط برای امروز۱۸ سنبله (شهریورماه) پاهای گلی

 

            〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

یکی از اعضا مشارکت میکرد من” جزئیات زیادی از اولین جلسه بهبودی ام به یاد ندادم ولی این را می توانم بگویم من آن جلسه را ترک کردم در حالیکه کمی حالم بهتر شده بود، کمی امیدوارتر شده بودم و متقاعد شده بودم که اگر شما راهی جدیدی پیدا کرده اید برای من نیز کار خواهد کرد. جلسات هنوز همان تأثیر را بر من “دارد و شاید منظور از مهمان نوازی و پذیرا بودن به عنوان یک اصل روحانی و تمرین آن در NA همین نکته باشد. آنچه بیش از همه در یاد ما میماند کارها و یا حرفهای یک شخص خاص نیست بلکه تأثیر جمعی آنها و احساسی که به هم منتقل میکنیم مهم است، همه ما میتوانیم در این حس مهمان نوازی و پذیرا بودن گروه سهیم باشیم و از منافع آن بهره ببریم. 

 

حس پذیرا بودن به نقاط قوت ما فرصتی برای درخشیدن میدهد. در بین ما خوش آمدگوهای توانایی هستند که نام تازه واردان را به خوبی به یاد می آورند. بقیه هم به طرز صمیمانه ای هر هفته به همه ما خوشامد میگویند مثلاً چقدر خوشحالم این هفته هم توانستی به جلسه ،بیایی چون من به تک تک شما نیاز دارم” احتمالاً ما متوجه مسئول نشریات می شویم که هر بار برای چیدن کتابها از یکی از اعضا کمک می گیرد. آیا او میتواند به تنهایی این کار را انجام دهد؟ قطعاً، اما ما بیشتر به طور جمعی قادر به انتقال پیام هستیم، ما به دیگران کمک میکنیم تا احساس کنند آنها هم بخشی از این مهم هستند و در عین حال خود نیز همین احساس را داشته باشیم، هرباری که به یک تازه وارد میگوییم ” به خانه خوش آمدی به خود نیز یادآوری میکنیم که ما هم در خانه هستیم، مهمان نوازی و پذیرا بودن از همین جملات و رفتارها – و خیلی چیزهای دیگر تشکیل شده است. فضای بهبودی پدید آمده چیزی فراتر از مجموع اجزای آن است. ما برای خودمان و دوستان همدردمان ارزش و احترام قائل میشویم، از طریق اقدامات مهمان نوازانه خود ما به دنیایی کمک میکنیم که در آن با همه ما به طور یکسان و با محبت رفتارمی شود.

 

من در تلاشهای جمعی که، مهمان نوازی NA را بوجود میآورد شرکت خواهم کرد و در نظر خواهم گرفت که چگونه گفتار و کردار من می تواند همان گرما و رفاقت را به زندگی من در خارج از NA بیاورد.

 

معتادان گمنام افغانستان

ما مسئول بهبودی خود هستیم ۲۵ سنبله(شهریور ماه )

ما مسئول بهبودی خود هستیم

۲۵ سنبله(شهریور ماه )

 

  با آن که ما مسئول بیماری خود نیستیم اما مسئول بهبودی خود هستیم

 

 *کتاب پایه فصل ۳ چرا اینجا هستیم؟فقط برای امروز۱۵ سنبله (شهریور ماه) حضور منظم در جلسات

 

             〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

 در دوران مصرف مسئولیت کلمه ی زنندهی بود و ما را میترساند و ما از آن دوری میکردیم. آدم هایی که به ما نزدیک بودن و شاید آنهایی که در مراجع قانونی و ساختار غذایی بودن بارها و بارها به ما میگفتن برای زندگیت کمی مسئولیت پذیر باش. ما گمان می کردیم آزادی یعنی رها کردن مسئولیت ها اما در نهایت متوجه شدیم که موضوع کاملا برعکس است ما بَرده ی اعتیاد خود بودیم، برای خیلی از ما این شکل از آزادی ما را به پشت میله های زندان کشاند. ما به دلیل این که از بیماری اعتیاط در عذاب هستیم انسانهای بدی نیستیم و همچنین بد نیست که بخواهیم تلاش کنیم در NA به آدمهای خوبی تبدیل شویم، اما با وجودی ک برای داشتن بیماری اعتیاد مقصر نیستیم اما همچنان مهم است بدانیم که پیامد بسیاری از مشکلات زندگی نتیجه تصمیمات خودمان است، ما انتخاب کردیم و سپس اقدام کردیم، یکی از اعضا مشارکت می کرد، همه عمر خودم را قربانی شرایط میدانستم و دیگران را به عنوان بخش عمده ایی از این قربانی بودن سرزنش می کردم، از طریق کار کرده قدم ها ما در میابیم که باید مسئولیت گذشته خود را برعهده بگیریم، اگرچه برای تغییر آن عاجز هستیم. برای حرکت به جلو ما نمیتوانیم درگیر احساس به گناه نسبت به اعمال گذشته خود باشیم وهمچنین نمیتوانیم درمقابل اَنگ اجتماعی معتاد بودن خود سر خَم کنیم، مانمیتوانیم به بیماری خود اجازه دهیم بر ماغلبه کرده و ما را فلج کند، باید متفاوت عمل کنیم، NA این فرصت را به ما می دهد تا مسئولیت زندگی حال و آینده خود را بر عهده بگیریم ما در ابتدا این کار را به آهستگی انجام می دهیم. احتمالا با انجام وظایف اولیه زندگی، خدمت در جلسات و راهنما گرفتن. ما در میآبیم که دیگران می توانند بر بهبودی ما تأثیر بگذارند، اما اگر میخواهیم سود حاصل از آنرا دِرو کنیم مجبور هستیم خودمان کارها را انجام دهیم، یکی از اعضا میگفت: هیچکس بجای من به جلسه نمیرود، راهنما زنگ نمیزند و یا قدم کار نمی کند. اگر من انتخاب کنم تا بهبودیم را نادیده بگیرم هیچ کس مقصر نیست. این خود من هستم که با این کار برای خودم و یا دیگران درد درست میکنم، برای بسیاری از ما با کارهایی ک در NA انجام میدهیم باعث میشود تا چشم انداز تازه ای از بیماری برایمان آشکار شود، اکثر ما بخاطر سفرمان به سوی مسئولیت پذیری که در بهبودی یافته ایم و زندگی ما را زیبا و سمر بخش کرده است سپاسگزار بیماری اعتیاد هستیم. ما بسیار آزادیم. 

 

من مسئول چگونگی اعتیادم نیستم اما در قبال زندگی خود و انتخابهای خود مسئول هستم. امروز دیگران را به خاطر عواقب کارهای خود سرزنش نمی کنم. امروز مسئولیت پذیری برای من مساوی با آزادی است.

معتادان گمنام افغانستان

افتخار به روش NA.

افتخار به روش NA 

۲۴ سنبله ( شهریور ماه )

 

ما یاد میگیریم که به بصیرتمان اعتماد کنیم و به احساسات خود احترام بگذاریم.

 

پاک زیستن فصل ۵ رابطه آگاهانه”فقط برای امروز۱۵ سنبله (شهریور ماه) حضور منظم در جلسات

 

            〰️〰️〰️〰️

 

مفهوم افتخار به همراه خود معانی دیگری هم دارد موضوعاتی مانند پرهیزکاری و اخلاقیات که شاید در مورد برخی از اعضا صادق باشد، ولی واقعاً در NA به این معنا مرسوم نیست.

 

 شکل دیگری از افتخار تحسین و تکریم است که ممکن است در مقاطعی از زندگی همراه با دریافت جایزه و تشویق باشد، اما نیازی نیست افتخار آن قدرها بزرگ و چشمگیر و قابل تشخیص توسط عموم باشد، ما در می یابیم که در واقع تمرین این اصل روحانی اغلب بسیار در سکوت اتفاق می افتد. اگرچه بسیاری از ما با خودنمایی بیگانه نیستیم اما به طور شهودی میدانیم برای اینکه با افتخار به یک هدف روحانی خدمت کنیم بهتر است که نمایش دادن را کم کنیم و بجای آن از فروتنی استفاده کنیم. 

 

فکر کردن درباره اینکه چطور به احساسات و تجارب خود افتخار کنیم به مفهوم افتخار معنا و انگیزه جدیدی میدهد و کاربرد آن را به عنوان یک اصل ،روحانی، آشکار میکند. وقتی به سطح معقولی از فروتنی و احترام در بهبودی دست مییابیم به آرامی و بی سر و صدا شروع به تمرین این اصل به روش مرسوم در NA میکنیم، تجربه یکی از اعضا در این باره اینگونه است که این نوع از افتخار مانند کلیدهای پایین پیانو صدای آرامی دارد و روح را تغذیه میکند. برای بسیاری از ما این با قبول این موضوع شروع میشود که کسانی که قبل از ما آمده اند، بیشتر از ما تجربه دارند، هنگامی که صادقانه ترین سعی خود را برای کارکرد قدمها، خواندن نشریات NA و ارتباط با دیگران میکنیم دیگر فکر نمیکنیم که مجبوریم این مسیر را به تنهایی طی کنیم. ما به این فرآیند و مسیری که توسط پیشینیان ما هموار شده است، افتخار میکنیم، زمانی که یک یا دو کتاب میخوانیم با راهنما و دوستان بهبودی خود مشورت میکنیم در جریان این فرآیند غوطه ور شده و قدری به آسایش میرسیم. همان فرآیندی که برای ما آسایش میآورد به ما این امکان را میدهد تا دوباره احساسات خود را بشناسیم، این ممکن است برای ما ناخوشایند باشد، اما ارزش تلاش کردن را دارد ما طیف گسترده ای از احساسات انسانی در خود مییابیم و به آنها افتخار میکنیم، ما یا در برابر انگیزه سرکوب احساسات ناخوشایند خود مقاومت میکنیم و یا برای اینکه همیشه “خوب” به نظر برسیم خود را از مزایای مشارکت بار عاطفی مان محروم میسازیم. از آنجایی که به فرآیند بهبودی خود افتخار میکنیم میتوانیم خود را بشناسیم و به طور واقعی خودمان باشیم.

 

 

من توسط فرآیند بهبودی ارتباط با احساساتم و مشارکت آنها همراه با تجربیات خود با دیگری اصل افتخار را به روش NA تمرین خواهم کرد. افتخار

معتادان گمنام افغانستان

خدمت هدف و احساس تعلق ۲۳ سنبله ( شهریور ماه )

خدمت هدف و احساس تعلق

۲۳ سنبله ( شهریور ماه )

 

خدمت به ما احساس تعلق میدهد ما دارای جایگاه و هدف میشویم. این تجربه کمک میکند تا فروتن شویم،انجام درخواستهای گروه به جای خواسته های خودمان نوعی از تسلیم است. 

 

*اصول راهنما، سنت یک برای گروهها*

 

          〰️〰️〰️〰️〰️〰️

 

 اغلب برای ما معتادان احساس تعلق به سادگی رخ نمیدهد چه بسا که خیلی از ما ادای آن را خوب در میآوردیم، ما آفتاب پرستهای اجتماعی بودیم که اغلب احساس فریبکاری داشتیم، ناامنی را با کمال گرایی پنهان میکردیم و مسائل کنترلی خود را پشت استانداردهای ظاهراً بالا و توجه به جزئیات پنهان میکردیم، برای باقی ما آن بازی نیاز به زحمت زیادی داشت و ما حوصله آن همه را نداشتیم، ما تنهایی خود را مُغتنم میشمردیم و یا احتمالاً آنقدر نشعه میکردیم که برای مان اهمیتی نداشت، به هر حال هر وضعیتی که داشتیم اکثراً برای رسیدن به احساس اجتماعی بودن و یکپارچگی با دیگران در مسیر دشواری قرار میگرفتیم، در جلسات بلافاصله میشنویم که تمایل ما برای پاک شدن – مهم نیست که چقدر ناامیدانه یا بی تفاوت آن را احساس میکنیم – بلیط ما برای عضویت است. همچنین به ما گفته می شود – و با مثال نشان داده میشود – چقدر خدمات در تحکیم رابطه ما با انجمن و کمک ما برای پاک ماندن مهم است، یکی از اعضا تازه وارد مشارکت میکرد در سی روز اول پاکی ام پنج جور خدمت گرفتم پاک ماندم اما با ایده هایی که به حساب خودم همه چیز را بهتر میکرد دیگران را دیوانه کرده بودم خیلی زود راجع به وجدان گروهی شنیدم که لزوما با وجدان من یکی نبود و من همیشه میخواستم بدانم آخر چرا چرا چراو عضو دیگری با پاکی طولانی میگفت بعد از ۳۳ سال هنوز برایم سخت است که رها کنم و اجازه دهم تا گروه… … من همیشه میخواهم داستان تعریف کنم که چطور در NA کارها انجام میشده است، شاید که من پیرتر بشوم اما لزوماً عاقل تر نمیشوم. متأسفانه!”

اگر من یک سرباز خدمات در NA نیستم که میخواهم باشم (البته در حد منطقی)

 

 اگر در جلسات اداری فقط گوینده هستم تلاش میکنم تا شنونده باشم. اگر یک اهل عمل هستم به دیگری هم یاد میدهم تا باشد. اگر یک کنترل گر دیوانه ،هستم سعی ام را میکنم تا بسپارم و به گروه اجازه دهم” -فقط برای امروز. 

معتادان گمنام افغانستان

این وبسایت متعلق به معتادان گمنام افغانستان  میباشد