دسته: یک اصل روحانی

اصول و اهداف قابل انتقال هستند

۲۱ قوس ( آذر ماه )

  اینکه قادر هستیم بر روی هدف اصلی مان تمرکز کنیم و برای رسیدن به آن خلاقانه عمل کنیم بخشی از روش زندگی ما است که ممکن است خودمان هم متوجه نباشیم چه ارزش والایی در این دنیا دارد.

*پاک زیستن فصل : پلی” بین دو :دنیا روابط خارج از NA*عملکرد خلاقانه میتواند یک کار درونی باشد ۲۰ قوس ( آذر ماه )

 

  این ایده که درسهای آموخته شده در بهبودی در زندگی بیرون از NA نیز کارایی دارند انقلابی یا حتی تعجب آور نیست. روشهایی که در NA به کار میگیریم مانند ابزارمان اصول مان گرایش اساسی مان در جهت کمک به دیگران میتوانند به راحتی به شرایط دیگر منتقل شوند که این خود هم قابل تحسین است و هم منجر به قدردانی دیگران می گردد. اصول نهفته در سنتها از ما میخواهند که با درستی حسن نیت و درایت در گروهها و ساختارمان فعالیت کنیم مبحث اصول قبل از شخصیتها ما را راهنمایی نموده و از میان تضادهایی که به ناچار به وجود خواهند آمد، عبور میدهد.

هریک از ما این مهارتهای قابل انتقال را می آموزیم مهارتهایی که شامل ویژگیهایی خاص برای حمایت از ساختارهای متفاوت نیز میگردند، ساختارهایی مانند یک خانواده یک کسب و کار یک سازمان اجتماعی یا مذهبی و حتی یک رابطهٔ نفس به نفس از نوع رومانتیک یا غیر رومانتیک ارزشهای ما به عنوان عضوی در NA به بیرون از انجمن نیز سرایت میکند. داشتن گرایش به سوی سخاوت، مهربانی، مسئولیت پذیری، ثبات قدم و البته سپاسگزاری در همه موارد زندگیمان را غنی تر نموده و زندگی دیگران را نیز لمس خواهد کرد. شاید بعضی از کسانی که ما بیرون از انجمن میشناسیم از اینکه ما در حال بهبودی از اعتیاد هستیم آگاه باشند ولیکن عده ای هم این را نمیدانند، در هر صورت آنچه که آنها اغلب مشاهده میکنند شخصی است که قادر است به جای ترس با عشق عمل کند، با ناملایمات زندگی کنار بیاید و وقتی دیگران دچار مشکلات شدید میشوند برای کمک به آنها تمایل نشان دهد.

باوجود اینکه توصيف بالا بسيار فوق العاده به نظر میرسد – و اغلب حقیقت هم دارد – هیچیک از این مطالب بدون تمرین عملی اصولِ NA و به کارگیری ابزار برنامه امکان پذیر نخواهد بود. همانطور که ما اغلب در جلسات اظهار میداریم این برنامه کار میکند به شرطی که شما آن را کار کنید و زمانیکه ما برنامه را به کار نمیگیریم برای ما کار نخواهد کرد. کارکرد قدمها و سنتها ما را آماده میسازد تا بتوانیم ماورای NA خدمت کنیم و از این موضوع آگاهیم که هر وقت هم مرتکب اشتباه شویم چه در NA و چه در خارج از آن هنوز می توانیم به تجربه نیرو و امید یکدیگر اتکا کنیم تا بتوانیم مجدداً به مسیرمان بازگردیم.

 

چگونه آنچه را که در NA آموخته ام در موارد دیگر زندگی به کار میگیریم و امروز چه کاری میتوانم انجام دهم تا آن هدف را به پیش برم؟

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

عملکرد خلاقانه میتواند یک کار درونی باشد

۲۰ قوس ( آذر ماه )

 با خلاقیت عمل کردن طریقه مرموزی ، نیست هر چند که یک کار درونی برای بازسازی و یکپارچه نمودن مجدد شخصیتهای درهم شکسته و پریشانمان میباشد. 

*پمفلت شماره ۵ نگاهی دیگر اعتیاد راهی برای زندگی نیست. فقط برای امروز ۲۰ قوس (آذر ماه) نگون بختی انتخابی است

اعتياد فعال یک آشفتگی است – نابسامانی های جسمی ،روانی و روحانی به صورتی واقعی و ملموس در این صفحه فضای کافی برای فهرست نمودن آنچه که از دست میدهیم و با در خطر از دست دادن آنها قرار میگیریم موجود نیست سلامتی و بهزیستی مان ، عزیزانمان،آزادی مان، ذهن مان و…. کلید درب خانه مان،همه ما چنین شرایطی را تجربه کرده ایم. ما در اعتیاد فعال خودمان را نیز گم میکنیم کدام خودمان؟ دقیقاً حقیقتا کدام خودمان در جلسات NA ما اغلب از دیگر اعضا میشنویم طی دوران مصرف من یک آفتاب پرست بودم وقتی مصرف می کردیم رفتار و حتی شخصیت مان را برطبق محیطی که در آنجا قرار داشتیم تغییر میدادیم تا به نتایج خود محورانه خویش رسیده و خود را زنده نگه داریم، مطمننا چنین کاری برای ما خلافیتی ماهرانه بود.

 مشابه همه نواقص ،اخلاقی مان اگر روی دیگر سکه را مشاهده کنیم یکی از داشته ها با نقاط قوتمان را خواهیم دید ما این توانایی را داریم تا به همان نسبت که قادریم خودخواه و حیله گر باشیم، کنجکاو و انعطاف پذیر نیز باشیم. درعین حال، به همان صورتی که خلاقیتمان را برای حفظ بقا به کار میگرفتیم اکنون نیز میتوانیم برای بازسازی زندگی مان به آن اتکا کنیم.

وقتی پاک هستیم دیگر تلاش های خلاقانه ما در مخفی نگاه داشتن آنچه که هستیم به هدر نمیرود و نیاز نداریم انرژی خود را صرف به وجود آوردن روشهای جدید برای دستیابی به 

خواسته های مان کنیم خواسته هایی که هزینه شان سلامت عقل ما و همه چیزهایی که ممکن است. از دست بدهیم میباشد ،در عوض ما یک رویکرد خلاقانه را در رابطه با برنامه بهبودی مان به کار میگیریم و زمانی که به یک حرکت از نو نیاز داریم، برنامه مان را نیز تغییر میدهیم.

در طی کارکرد قدم ها یاد میگیریم که چه کسی هستیم چه کسی نیستیم و میخواهیم چه کسی باشیم با مشارکت با دیگر اعضا و شنیدن مشارکت آنها میتوانیم آنچه را که در ما درهم شکسته است و آن بخشهایی را که میتوان واقع بینانه به یکدیگر چسباند و آنچه را که باید در سطل زباله انداخت شناسایی کنیم در نتیجه ما یادمیگیریم با درستی کامل آنچه را که هستیم به زبان آوریم ما میتوانیم در روابط با دیگران و همین طور در انجام کارها، علایق و خدمات مان خود واقعیمان باشیم و برخی از ما حتی راههای خلاقانه ای برای یافتن آن کلیدهای لعنتی درب خانه پیدا خواهیم کرد!

 امروز به هر آنچه در درون من آشفته و درهم شکسته است نگاه خواهم کرد و از قوه تخیل خود استفاده خواهم کرد تا بفهمم چه کاری میتوانم برای ایجاد نظم و آرامش در ذهن خود انجام دهم. 

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

تمرکز بر روی “ما” تواناترین” من” را آشکار می سازد

۱۹ قوس ( آذر ماه )

  سنت یک از ما میخواهد تا چشم انداز و دید خود را تغییر دهیم برای اولین بار کلمه “ما” به جای “من” قرار میگیرد.

روح سنت ها، سنت اول برای اعضا”فقط برای امروز ۱۸ قوس (آذر ماه) گوش دادن

           

 نتیجه مستقیم خدمت اعضا به انجمن شنیدن پیام توسط تک تک معتادانی است که وارد NA میشوند بسیاری از نشریات NA در مورد پارادوکس “حفظ آنچه که داریم بابخشیدآن صحبت میکنند ولیکن سنتها خلاصه ای از رهنمودهایی عملی را برای انجام این کار ارائه میدهند، همانطور که جمله فوق اشاره میکند فرایند این پارادوکس زمانی شروع میشود که منافع گروه قبل از منافع خودمان مد نظر قرار گیرد. برای ما معتادان اولویت دادن به هر چیزی به غیر از خودمان مبحثی بیگانه محسوب میشود و بعضی از اولین کارهایی که در NA انجام میدهیم تمرین کاملی برای تغییر این رویکرد میباشد، یکی از اعضا اینطور نوشت من طی اولین سال پاکی ام اصلا نمی خواستم مشارکت کنم کردم متوجه شدم که موضوع مربوط به چیزی به غیر از من است. مشارکت کردن و کرده ایی. من تصور میکردم که هیچ چیز برای ارائه به جلسه ندارم اما پس از اینکه مشارکت داشتن یک پست خدماتی ما را بخشی از NA میکند ولیکن انجام این کارها صرفاً به خاطر خودمان نیست – وقتی ما در جلسات مشارکت می کنیم وقتی قبل از شروع جلسه درمکان

حاضر شده و صندلیها را میچینیم فعالانه در منافع مشترک NA سهیم میشویم. مطالب فوق به همان صورت در مقاطع پاکی بالاتر صدق میکنند. یکی از اعضا مشارکت می کرد وقتی چندین سال پاک بودم به راهنمایم گفتم هیچ یک از جلساتی که اخیراً در آنها شرکت کرده بودم تعریفی نداشتند، راهنمایم سپس پیشنهاد کرد که من به جای تمرکز بر روی آنچه که از جلسات نصیبم میشود برروی آنچه که به جلسات میبرم تمرکز کنم…. و به همین سادگی و به یکباره من در جلسات زیادی بودم که خیلی هم تعریف داشتند، مشارکت در منافع مشترکمان اجازه میدهد ما باشیم و چه در سطح گروه و چه در بخشهای دیگر ،انجمن به جای گرفتن بر روی بخشیدن تمرکز کنیم سپس در خواهیم یافت که روش ما در بهبودی بهتر و بهتر میشود.

 

تغییر دادن تمرکز از “من” به “ما” به این معنی نیست که من از تصویر محو شوم. بلکه من بهترین خود را به NA خواهم آورد تا در نتیجه ما بتوانیم بهترین کارها را انجام دهیم. 

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

آنچه عملی نیست، روحانی هم نیست

۱۸ قوس ( آذر ماه )

 نقش ما در این مشارکت انجام بهترین کاری است که هر روز میتوانیم انجام دهیم حاضر شدن در صحنه زندگی و انجام هرکاری که به ما محول میشود و به کار بردن اصول بهبودی تا حداکثر توان قول می دهیم حداکثر توان خود را به کار گیریم، نه اینکه تقلب کنیم یا تظاهر کنیم که ابرانسان هستیم بلکه صرفا برای بهبودی خود سخت تلاش میکنیم. 

فقط برای امروز مشارکت در بهبودی، ۲۹ بهمناصل روحانی

           

 آنچه که عملی نیست، روحانی هم نیست بسیاری از ما این جمله را شنیده ایم اما معنی دقیق آن چیست؟

ما میتوانیم برای ،شروع بر روی موضوع عملی فقط برای امروز زندگی کردن تمرکز کنیم، میتوانیم به جای اینکه در مورد افسوسهای گذشته و ترسهای اینده فکر کنیم، میتوانیم برروی آنچه که دقیقاً جلوی چشممان قرار دارد تمرکز کنیم، همانطور که یکی از اعضایی کنیم. گفت: من روی امروز تمرکز میکنم و این مرا آزاد میگذارد تا در زندگی و بهبودی خود دخیل باشم شاید ما زندگیمان را در جهت خاصی برنامه ریزی کنیم ولیکن نتیجه کار را به یک نیروی مهربان و برتر از خودمان واگذار میکنیم، عضو دیگری این روش را مشارکت می کرد من از خودم سؤال میکنم پاهایم کجا هستند؟ و سپس یک پا را در جلوی پای دیگرم قرار میدهم “.

ما بهترین تلاشمان را به کار میگیریم آیا این خود یک کار عملی نیست؟ آنچه را که می توانیم در حال حاضر به انجام برسانیم پیگیر میشویم و وسوسه دستیابی به نتایج بی نقص را رها میکنیم محدودیتهای خود را شناسایی میکنیم و برحسب آنها اقدام می نماییم : زمانی احساس رضایت خواهیم کرد که بدون توجه به نتیجه کار بهترین تلاشمان را به کار گرفته باشیم. یکی از اعضا مشارکت میکرد که برای ساکت کردن آن منتقد درونی ام اغلب نیاز دارم به خودم اطمینان دهم که بهترین تلاش ام را به کار گرفته ام عضو دیگری اضافه کرد: “وقتی” راجع به آنچه که انجام میدهم احساس خوبی ،دارم بی اعتنایی به نظر دیگران نسبت به من و رد آنها به مراتب آسان تر می گردد. ثبات در به کارگیری برخی از اعمال روزانه و عملی زندگی مان را بهتر میکند. من هر چیزی را که نیاز داشتم در اینجا بدانم در همان ۳۰ روز اول یاد گرفتم. شما به من گفتید به جلسات زیادی برو و در بین این جلسات چیزی مصرف «نکن و این کار بسیار ساده به نظریه می رسید. گفتید «اگر مواد مخدر را در دست نگیری نمیتوانی مصرف کنی و نشئه شوی . به خود گفتم این افراد همه نابغه هستند. گفتید نشریات» را مطالعه کن راهنما بگیر و قدم کارکن من از همان ابتدا این پیشنهادات را دنبال کردم و توانستم باکی ام را حفظ کنم من اکنون نیز این پیشنهادات را دنبال میکنم چرا که آنها مرا در راه حال نگه میدارند.

مروز حداکثر تلاش ام را به کارمیگیریم،گامهای مورد نیاز را برمیدارم و میپذیرم که اقدامات ام کفایت میکنند و من در حد کافی هستم. 

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

جهت یادگیری روشن بین باشیم

۱۶ قوس ( آذر ماه )

 

 روشن این و واین اموزش بودن درباره اصول اساسی مان کمک می کند تا درکمان عمیق تر و بالغ گردد.

روح سنتها ،مقدمه در این کتابفقط برای امروز ۱۶ قوس (آذر ماه) تحمل عواطف خود

 

 بسیاری از ما در اوایل بهبودی دورانی را تجربه میکنیم که بعضی به آن سندروم “بيتر بن می‌گویند، برخی از ما هم مانند شخصیت خیال “پیترین که هیچوقت نمی خواهد بالغ شود. تلاش می کنیم آن دوران کودکی را که اعتیاد از ما ربوده بود مجددا به دست آوریم. شاید جبران : دوران از دست رفته یک واکنش طبیعی به آزادی نویافته و لذت بخشمان باشد. آن خنده ها و خوشی هایی که در مصاحبت معتادان دیگر تجربه میکنیم بخش بزرگی است از آنچه که در هر مقطعی از بهبودی ما را به جلسات بازمی گرداند، ولیکن ممکن است همانند بسیار چیزهای دیگر، ما رویکرد “پیترین” را در حد افراط به کار گرفته و از مسئولانه رفتار کردن یا بالغ شدن در بهبودی اجتناب کنیم.

همچنان که سن و مقطع پاکیمان افزایش مییابد آگاهی از اینکه اعضای جدید از ما به عنوان اعضای پیشین و قدیمی انجمن یاد میکنند میتواند باعث تعجب مان گردد. یکی از اعضا چنین مشارکت میکرد من کسی را یک عضو قدیمی میشمارم که حداقل ۵ سال از من بزرگتر باشد. در مقطعی از بهبودیم متوجه شدم که این تعریف در رابطه با خود من هم صدق میکند چرا که اعضای دیگر مرا به عنوان منبعی برای ارائه اطلاعات و راهنمایی می شناسند. همین باعث شد احساس کنم که اگر قرار باشد برچسب یک عضو قدیمی را حمل کرده و وظایف او را انجام دهم، باید دارای اطلاعات بیشتری باشم و سنتها را کار کنم.

 در عين حال، بعضی از ما ممکن است مانند “پیترین” در مقابل ایده بالغ بودن مقاومت به خرج دهیم و یا ایده پیگیری در کی عمیق تر از اصول مان را به دلیل اینکه فکر می کنیم این کار کسل کننده است رد کنیم. ممکن است هر دو مورد فوق بهانه ای باشند برای داشتن یک ذهن بسته به همین ترتیب گفتن ما همیشه اینجوری بوده ایم باعث میشود در مورد موضوعات بحث و گفتگو نکنیم یا اینکه هیچ کندوکاوی در مورد نگرشهای متفاوت نداشته باشیم.

 از طرف دیگر، روشن بین و آموزش پذیر ماندن به ما اجازه میدهد نگرشهای مختلف را از طریق مطالعه، بحث و گفتگو، تعمق و تفکر مد نظر قرار دهیم،ما با داشتن ذهنی باز نسبت به یادگیری بیشتر اصول راهنمای مان اغلب کاربردهای جدیدی را در زندگی مان درون و بیرون NA و همچنین در گروهها و خدمات پیدا می کنیم، یکی از اعضا مشارکت میکرد قبل از اینکه با سنت ها آشنا شوم من به آنها به عنوان یک سری قوانین انعطاف ناپذیر می نگریستم و متوجه نشده بودم که سنتها با ایجاد شرایطی که در آن خلاقیت و آزادی در خدمت به NA وجود دارد ما را از بدترین رفتارهای آنی مان محافظت می کنند. 

 

 آموزش پذیر خواهم بود و ذهنم را برای درک عمیق تری از سنتها باز خواهم گذاشت. همچنانکه در بهبودی بالغ میشوم مسئولیت خود را در رابطه با آموزش و آماده سازی دیگران در نظر خواهم داشت.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

درک بدون قید و شرط

۱۵ قوس ( آذر ماه )

بعضی وقتها ما با بزرگترین مشکلات زندگی شاخ به شاخ میشویم و رابطه ای که با راهنما و رهجوهای مان داریم میتواند آن درک و حمایتی را که برای حرکت به جلو نیاز داریم برای ما فراهم کند. 

*راهنما و رهجو فصل۴، حفظ و توسعه روابط راهنما و رهجو*فقط برای امروز ۱۴ قوس (آذر ماه) افرادی که خواهان بهبودی هستند

          

 واقعیت زندگی بدیهیات و وقایع ناگوار آن اغلب بهبودی مان را به چالش میکشند،و ما برای جان سالم به در بردن از چنین شرایطی به روابطمان با معتادان در حال بهبودی دیگر اتکا میکنیم،به ما گفته شده که دیگر” تحت هیچ شرایطی مجبور نیستیم مصرف کنیم و ما شواهد گسترده ای از این حقیقت را در تجربیات خود و داستانهای سایر اعضا میبینیم، وقتی اصطلاحی مانند نقل قول فوق را خوانده و راجع به ارتباط آن با شرایط خودمان تفکر میکنیم به احتمال زیاد به کسانی که ما در گذشته کمکشان کرده ایم یا آنهایی که طی اتفاقات بدی که برای ما رخ داده بود به ما کمک کردند فکر میکنیم ) این افراد اغلب راهنما یا رهجوهای ما بودند، اما ممکن هم هست که اعضای عادی NA بوده باشند. معتادان دیگر ما را درک و حمایت میکنند و بسیاری از آنها یا تجارب مشابهی داشته اند، یا میتوانند عضو دیگری را که چنین شرایطی را تجربه کرده باشد به ما معرفی کنند.

 اما اگر شرایط ناگوار را خودمان ایجاد کرده باشیم چطور؟ شرایطی که در آن مرتکب خلاف هایی با پیامدهای بسیار جدی شده باشیم یا به جای آنکه لطمه زده باشیم لطمه خورده ایم آیا ما میتوانیم تحت چنین شرایطی پاکی خود را حفظ کنیم. آیا هنوز هم ارزش آنرا را داریم که همدردهایمان در انجمن ما را حمایت نموده و درک کنند؟ تحت هر شرایطی با وجود اینکه ما کلیه اعمال یکدیگر را تأیید نمیکنیم تمرین درک نمودن مشروط چیزی نیست و ما ارزش آن را داریم که درک شویم ” تحت هر شرایطی”

 درک نمودن یکدیگر به معنای داشتن احساس تشابه و کمک به یکدیگر تحت شرایط دشوار است درک نمودن همچنین به معنای آگاهی از این واقعیت است که علیرغم رفتار منفی و خسارت امیزمان ما هنوز معتاد هستیم و به همدلی نیاز داریم، درک کردن نشانگر اهمیت هدف اصلی ما در رساندن پیام به تک تک معتادان است – در جلسات درخانه در خیابان در زندانها و بیمارستانها با چنین روحیه سخاوتمندی توام با کمی بخشش و بردباری -حرکت به جلو و التیام برای همه ما امکان پذیر خواهد بود.

همانطور که دوستان من درطی بدترین شرایط درک و پذیرش را به من نشان دادند من هم متعهد میشوم که بدون توجه به شرایط خاص دیگران برای حمایت از آنها حضور داشته باشم.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org

ایمان ساده

۱۴ قوس ( آذر ماه )

 وقتی در زندگی ذهن ما درگیرمسئله ای پیچیده میشود اگر با هشیاری تمام چیزهایی را که به خوبی پیش میرود به یاد بیاوریم کار درستی انجام داده ایم.

 فقط برای امروز ۲۹ دی ازگاه کوه ساختنفقط برای امروز ۱۴ قوس (آذر ماه) افرادی که خواهان بهبودی هستند

       

 بعد از مدتی ،بهبودی این واقعیت را کشف میکنیم که دلیل غیر قابل اداره بودن زندگی مان ما میتواند چیزی به غیر از مصرف مواد مخدر باشد. درعین حال متوجه میشویم بعضی از مشکلاتی که با آنها روبرو هستیم نتیجه عواملی به غیراز بیماری اعتیاد میباشند. چنین واقعیتی میتواند مخصوصاً ناراحت کننده باشد، به خصوص پس از تلاشهای زیادی که برای به دست آوردن رهایی از بیماری مان به کار گرفته ایم، تلاشهایی مانند پرورش توانایی مان در ایجاد و حفظ برنامه روزانه و برگزیدن اهداف و دستیابی به آنها، ما برای مدتهای مدیدی در شرایطی دشوار قرار گرفته بودیم اما بالاخره مشغول حرکت به سوی یک مقصد هستیم و سپس دردسرها شروع میشوند، کسی در لحظه آخر قرار ملاقاتی را لغو میکنداتوبوس دیر میرسد.

 پولی را که روی آن حساب کرده بودیم به موقع دریافت نمیشود مشکلات بیرونی واقعیتی از زندگی هستند و برخی اوقات اداره زندگیمان را دشوارتر مینمایند ما به عنوان کسانی که به آشفتگی خو گرفته ایم میتوانیم تحمل بسیار کمی نسبت به دردسرهایی که مسئولیتشان با ما نبوده است از خود نشان دهیم. پذیرش و ایمان اغلب دست در دست هم دارند، به خصوص تحت این چنین شرایط دشواری، یکی از خطرهای واقعی در رابطه با تمرین ،ایمان زمانی نمایان میشود که ما بیش از حد برروی مشکلات پیچیده تمرکز کنیم ما گرایش آن را داریم که تحت این شرایط به جای اینکه به سادگی با مسائل مربوطه روبرو شویم در مورد آن بیش از حد تعمق کنیم و به فکر کردن در مورد اینکه مشکل مذکور چگونه در برنامه ریزیهای ما خدشه ایجاد میکند ادامه می دهیم. وسواس فکری خود محورانه برای ما قلمروی آشنایی است و تحت شرایطی که هیچ چیز خوب پیش نمی رود، چه جایی بهتر از آن؟ یکی از اعضا این طور مشارکت میکرد:حتی اگر ۹۹ تا از کارهای من به خوبی پیش برود تنها چیزی که میتوانم به آن فکر کنم آن تک کاری است که خوب پیش نرفته .

مشارکت با معتادان دیگر میتواند کمک کند تا از وسواس فکری به سوی ایمان بازگردیم وقتی راهنمای ما پیشنهاد میکند یک لیست شکرگذاری ،بنویسیم، منظور این نیست که تظاهر کنیم سختیها و مشکلات وجود ندارند – منظور این است که نگرش بهتری را نسبت به قضایا پیدا کنیم، نگریستن بی طرفانه به زندگی خود کمک میکند به ایمانمان وصل شویم. بله گاهی اوقات کاری به شکل مطلوب انجام نمیگیرد ولیکن بسیاری دیگر از جوانب زندگی مان به مراتب بهتر از زمانی است که خودمان به تنهایی آن را اداره میکردیم ما خوب خواهیم بود. در واقع خوب هستیم.*

 

 وقتی مشکلی پیش می آید، مجبور نیستم تظاهر کنم که این مسئله باعث ناراحتی ام نشده است، ولیکن در عین حال باید مطمئن شوم توجهی که به آن مشکل اختصاص می دهم متناسب با نوع و ماهیت آن مشکل باشد، به خصوص در مقایسه با تمام چیزهایی که به خوبی پیش میروند.

معتادان گمنام افغانستان naafg.org