یک اصل روحانی برای هر روز ۶ جوزا ( خرداد ) حضور همراه درستکاری

یک_اصل_روحانی_برای_هرروز

۶ جورا ( خرداد )

حضور همراه با درستکاری

درستی و امانت داری به ارمغان آورنده یکپارچگی کامل است، و به این معنی است که: اعمال ما، با افکار ما، احساسات ما، ایده های ما و ارزشهایمان همگی با همدیگر هم خوانی داشته باشند.

(پاک زیستن فصل ۳ روحانیت قابل اجراست)نشریات معتادان گمنام

بسیاری از ما فکر میکنیم درستکاری، صداقت داشتن و قابل اطمینان بودن است، و اینکه روی قولمان بمانیم. اگرچه این کاملاً درست است ،اما درستکاری معنایی عمیق تر و ظریفتر دارد  که ما معمولاً در نظر نمی گیریم: کامل بودن، خود واقعی مان بودن، و اینکه مهم نباشد در حضور چه کسی هستیم و در هر لحظه ای خود کامل مان باشیم.

در زمان اعتیاد فعال، اغلب عدم درستکاری ما آشکار بود. ما قابل اعتماد، ارزشمند و مسئولیت پذیر نبودیم، در واقع خود کامل مان نبودیم. ما بخش هایی از واقعیت و خودمان و حذف کرده بودیم. یکی از اعضا به شوخی می گفت من مثل یک میز بودم که سه پایه دارد آره ،من میتوانستم سرپا بایستم اما سعی نکن به من تکیه کنی .

ما وجود خود را به قسمتهای کوچک تقسیم کرده بودیم: ما با بعضی ها به روش خاصی رفتار میکردیم و با برخی دیگر نه ،و زندگی دوگانه و گاه چندگانه ای را به پیش می بردیم. این روشها میتوانند در بهبودی هم بدنبال ما بیایند.

اینکه در ظاهر ما چگونه عمل میکنیم و به نظر می آییم، همیشه با آن چیزی که واقعا از درون هستیم یا تلاش میکنیم باشیم مطابقت ندارد. یکی از اعضا این موضوع را این گونه میگفت: امروز وقتی نواقصم – مثل ترین و قضاوت را دراحساساتم میبینم و از روی آنها عمل میکنم، می فهمم که با ارزش هایم هم راستا نیستند در عوض ،سعی میکنم تا جایی که ممکن است خود واقعی و صادقم باشم. این “خود” همان من ایده آل است که میخواهم در روابط و واکنشهایم باشم .

بعید است که احساسات ما همیشه با آرمانها و ارزشهایمان مطابقت داشته باشد. این عدم تطابق میتواند خلاقانه باشد ،ما یاد میگیریم کارهایی از سر عشق انجام دهیم و حتی وقتی لزوما عشق را احساس نمی کنیم. برای مثال، ما میتوانیم با عضوی که دوستش نداریم با مهربانی و احترام برخورد کنیم ما میتوانیم درست در کنار عضوی خدمت کنیم که خالی ممکن است گاهی در خیالمان آرزو کنیم کاش میتوانستیم او را به باتلاقی پر از تمساح هل بدهیم زمانهای دیگر ،احساسات ما کمتر واکنشی هستند، و بیشتر با وجدان ما مطابقت دارند تا نواقص مان ،در چنین مواقعی است که ممکن است لازم باشد ما به رفتار یک فرد دیگر بپردازیم. درستکاری راهنمای تصمیمات و چگونگی بیان ما در آن لحظات است. این به ما اجازه میدهد  تا خطر ناامیدی و عصبانیت دیگران را بپذیریم. این روراستی با خودمان است،همان صداقت و قابل اطمینان بودن،این عشق است.

من با اطمینان به تمامی آنچه هستم، درستکاری را تمرین خواهم کرد، من مطمئن میشوم که اعمال من منعکس کننده درونم باشند. من به این مسیر ادامه خواهم داد تا وجدانم را از واکنش هایم متمایز کنم و البته هر جا قول داده باشم  حضور پیدا کنم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org