دسته: پیام امروز

فقط برای امروز 

۲ اسد ( مرداد ماه)

نقابها باید کنار روند

«…احترام به نفس پایین را با مخفی شدن در پشت چهره های دروغینی که انتظار داشتیم مردم را فریب دهد، پنهان کردیم. نقابها باید کنار روند.»

“کتاب پایه”

حساسیت بیش از حد، ناامنی و بیهویتی اغلب با اعتیاد فعال مرتبط هستند. بسیاری از ما این ویژگیها را با خود به بهبودی می آوریم؛ ترس ما از بیکفایتی، طرد شدن و نداشتن جهت، یکشبه ناپدید نمیشود. بسیاری از ما چهرهها یا شخصیتهای دروغینی داریم که یا برای محافظت از خود و یا برای خشنودی دیگران ساخته ایم. برخی از ما از نقاب استفاده میکنیم، زیرا مطمئن نیستیم که واقعاً چه کسی هستیم. گاهی فکر میکنیم چهره هایی که برای محافظت از خود ساخته ایم، ممکن است در بهبودی نیز از ما محافظت کنند.

از چهره های دروغین برای مخفی کردن شخصیت واقعی خود و پنهان کردن احترام به نفس پایین خود استفاده میکنیم. این نقابها ما را از دیگران و همچنین از ضمیر واقعی خود مخفی میکنند. با زندگی دروغین نشان میدهیم نمیتوانیم با حقایق مربوط به خود زندگی کنیم. هر چه بیشتر ضمیر واقعی خود را پنهان میکنیم، به احترام به نفس خود آسیب بیشتری میرسانیم.

یکی از معجزات بهبودی پذیرفتن خود با وجود همه ویژگیهای مثبت و منفی است. احترام به نفس با این پذیرش شروع میشود. علیرغم ترس از آسیبپذیری، باید برای رهایی از چهره های مبدل تمایل داشته باشیم. باید از نقابها رها شویم و برای اعتماد به خود آزاد باشیم.

فقط برای امروز : از نقابهای خود رهایی می یابم و امکان رشد احترام به نفس خود را فراهم میکنم. 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

فقط برای امروز

۱ اسد (مرداد ماه)

دست کشیدن از اراده شخصی

«میخواهیم واصرار داریم اوضاع همیشه باب میل ما پیش رود. باید از تجربیات گذشته خود بدانیم که روش ما برای انجام کارها مؤثر نبود.»

“کتاب پایه”

همه ما عقاید، برنامه ها و اهدافی برای زندگی خود داریم. چیزی در برنامه NA وجود ندارد که بگوید نباید برای خود فکر کنیم، ابتکار عمل داشته باشیم و برنامه های مسئولانهای را به اجرا درآوریم. وقتی زندگی ما با اراده شخصی هدایت میشود، با مشکل روبرو میشویم.

وقتی خودسرانه زندگی میکنیم، از فکر کردن برای خود فراتر میرویم—فقط به خود فکر میکنیم. فراموش میکنیم که ما فقط بخشی از دنیا هستیم و هر چه در توان داریم از نیرویی برتر نشأت گرفته است. شاید حتی فراتر رویم و تصور کنیم سایر افراد صرفاً برای انجام دستورات ما وجود دارند. به سرعت با همه کس و همه چیز اطراف خود دچار اختلاف میشویم.

در این لحظه، دو راه داریم. میتوانیم به بردگی خود نسبت به اراده شخصی ادامه دهیم، درخواستهای نامعقولی داشته باشیم و چون اوضاع به کام ما پیش نمیرود، ناامید شویم. یا میتوانیم تسلیم شویم ، استراحت کنیم، آگاهی از اراده خداوند و قدرت اجرای آن را جستجو کنیم و با دنیا از سر صلح درآییم. تفکر، ابتکار عمل، برنامهریزی مسئولانه—این کارها تا وقتی در جهت تأمین اراده خداوند و نه فقط اراده ما هستند، هیچ عیبی ندارند.

فقط برای امروز : برای انجام اراده خداوند برنامه ریزی میکنم، نه اراده خود. اگر با همه چیزهای اطراف دچار اختلاف شوم ، از اراده شخصی خود دست میکشم.

 

معتادان گمنام افغانستان

 https://naafg.org

الهام گرفته از امید

۱ اسد (مردادماه)

ما ممکن است با رویاهای یکدیگر ارتباط برقرار نکنیم اما میتوانیم با امید انرژی و هیجان کوششمان در دستیابی به رویاهایمان ارتباط برقرار کنیم.

پاک زیستن فصل ۲ ارتباط با دیگرانفقط برای امروز ۲۵ جوزا (خرداد)مقاومت در برابر تغییر

یکی از بزرگترین هدایا و لذتهای ،بهبودی این است که شاهد تحقق امیدها و رویاهای دیگر اعضای NA .باشیم.

ما آنجا حضور داریم وقتی که یکی از اعضای گروه خانگی ما بذری از یک ایده را در زندگی اش میکارد، این بذر در خاک ریشه میگیرد و ساقه هایش بسوی نور خورشید قد می کشند ما شاهدیم که آنها علیرغم تردیدها و برخی شکستهای واقعی همه کارهای لازم را برای به بار نشستن اهدافشان انجام میدهند

ما موفقیتهای یکدیگر مراسم فارغ التحصیلی و عروسی را جشن میگیریم برای روز ،تولد، سرپرستی کودکی را قبول کردن و یا پیوندهای خانوادگی در همان آغاز کار یا در افتتاحیه و یا در خط پایان حضور داریم – یا فقط در یک جلسه درباره آنها میشنویم، ما از آنها الهام میگیریم حتی اگر بذر ایده ما خیلی متفاوت است و یا اصلاً هنوز از خودمان چیزی نداریم. اکثر ما قبول کرده ایم که برای احساس همدلی و یا همذات پنداری با دیگر معتادان نیازی به این نیست که جزئیات داستانهای ما از دوران مصرف شبیه هم باشد. همین را میتوان در مورد ایده های خاص ما در مورد چگونگی غنی سازی زندگی مان نیز گفت. به اندازه همه معتادان راههایی به سوی آزادی هست و به همان اندازه راههای شادی، موفقیت رضایت مندی و کامیابی وجود دارد. دیدن دیگران که به دنبال تحقق آرزوهایشان ،هستند الهام بخش ما برای یافتن و تعقیب آرزوهایمان است در

دوره های مختلف ،سفرمان امید میتواند در عرصه های مختلف زندگی مانند ،کار خانواده و روابط با استفاده از عقل و خلاقیت به ما الهام ببخشد.

حالا همانطور که یکی از اعضا به شوخی میگفت من” عادت داشتم از دیوارها بالا بروم از کوهها بالا میروم. اینکه ما شاهد تحولات سفرهای یکدیگر هستیم یک موهبت است. ما میتوانیم از اشتباهات یکدیگر درس بگیریم بدون اینکه خودمان آنها را مرتکب شویم. ممکن است آنچه که در اوایل بهبودی برای ما ناممکن و یا ناخوشایند به نظر می رسد بعدها بوقوع بپیوندد – و زندگیمان را دگرگون کند.ما بهترین ایده ها را از همدیگر میگیریم.

من میتوانم علیرغم تفاوت و گاه شباهتهای جزئیات داستان خود با دیگر معتادان در حال بهبودی از آنها الهام بگیرم. امروز من به آینده خود امید دارم و حاضرم هر کاری از دستم بر آید انجام دهم تا دیگران را تشویق کنم تا امیدی که از دست داده اند یا هرگز نداشته اند را بیابند.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

۳۱سرطان (تیرماه)

یک خوشامدگویی توام با تفکر

ممکن است مفید باشد تا به خاطر آوریم وقتی تازه به جلسات میآمدیم چه چیزهایی باعث دلگرمی و احساس تعلق ما میشد و چه چیزهایی باعث ناراحتی و انزوا ما میگردید

اصول راهنما، سنت یک برای” “گروههافقط برای امروز ۲۲ سرطان (تیر ماه) فروتنی در عمل

ما اغلب این مسئله را تأکید میکنیم که تازه واردان مهمترین افراد جلسه میباشند، چرا که ما با در میان گذاشتن آنچه که داریم میتوانیم آن را حفظ کنیم. انصافا خواندن این کلمات ساده است اما عمل کردن به آنها بعضی اوقات دشوار است یکی از اعضا مشارکت میکرد احساس محبت من برای دیگران به خصوص تازه واردان به نوعی بیانگر میزان پیشرفت من در بهبودی است در گروههای ما این محبت از طریق کارهایی که ما برای برآورده کردن نیاز تازه واردان انجام میدهیم نشان داده میشود.

ما با قرار دادن تمرکز خود بر روی معتادی که هنوز در عذاب ،است در واقع منافع مشترک خود را در رأس قرار میدهیم اگر نقل قول بالا را به شکل سوالی برای خودمان مطرح کنیم نقطه خوبی برای شروع است.

هنگامی که در مورد معنای خوش آمدگویی صحبت میکنیم اغلب به ما یادآوری میشود که گروه ما در حال حاضر بسیاری از این کارها را به خوبی انجام میدهد. بسیاری از آنها در فرهنگ NA گنجانده شده است، یکی از اعضا خاطرات تازه واردی خود را تعریف میکرد ” قبل از جلسه یکی از اعضا به من نزدیک شد و خوشامد گفت و من کمی نسبت به این صمیمیت مشکوک شدم،کمی بعد یکی دیگر از اعضا به من خوشامد گفت و بعد آنها به بقیه معتادانی که وارد جلسه میشدند هم خوشامد گفتند.

من متوجه شدم اینجا برای تحت تاثیر قرار دادن تازه واردان یک الگوی رفتاری دارند و خیالم راحت شد که جای درستی آمده ام.

من دیگر احساس خواستنی نبودن نداشتم حسی که بیشتر زندگی ام با من همراه بود. بسیاری از ما در ابتدا احساس ناراحتی و غریبگی داریم. کمک به یک تازه وارد تا بتواند در برابر وسوسه ترک جلسه و مصرف مواد مخدر مقاومت کند، نیاز به تفکر و ملاحظه از جانب اعضا و گروههای NA دارد. اگرچه نمیتوانیم هر بهانه ای را که یک تازه وارد برای ترک جلسه می آورد، از او بگیریم اما میتوانیم اثر کارهای خود و فضای بهبودی گروههایمان را از چشمان یک تازه وارد متوجه شویم. بعضی از رفتارهای معنادار به ما کمک میکند تا به یاد بیاوریم چه چیزی باعث شد که احساس خوشایندی داشته باشیم و چگونه میتوانیم همین کار را برای دیگران انجام دهیم.

یک رفتار ساده میتواند قویترین تأثیر را داشته باشد. من به دقت رفتار خواهم کرد تا مطمئن شوم به یک تازه وارد به خوبی خوشامد گفته ام.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

۳۰ سرطان (تيرماه)

آزادی جهت التیام

به تدریج آزادی از زخمهای کهنه را تجربه میکنیم هر قدر که سردرگمی و تناقض در زندگی مان را از سر راه بر میداریم مقدار باری که به دوش میکشیم کمتر میشود.

پاک زیستن فصل ٤ روابط جنسی۱۰ سرطان (تیر) عشق و در آغوش کشیدن خاص NA.

هر معتادی با قطع مصرف مواد مخدر رهایی را تجربه میکند. اما به تدریج که غبار مصرف از بین میرود طوفان احساسات آشکار میشوند. برای پاک ماندن، ما نیاز داریم نسبت به لایه های زیرین احساسات خود رویکردی متفاوت داشته باشیم. ما درک میکنیم که

می توانیم از اعتیاد فعال خود رها شویم – اما آیا قادر به رها کردن زخمهای عمیق خود نیز هستیم؟

خیلی خوشحال میشدیم اگر جواب این سوال به طرز رسایی “قطعاً” میبود! – و برای بعضی از ما این پاسخ وجود دارد اما بسیاری از ما که رنجور از لطمات شدید روانی و سوءاستفاده های گوناگون هستیم شاید پاسخ واقعی تر این باشد ما التیام پیدا میکنیم. ما میتوانیم به جلو حرکت کنیم و بیش از پیش به رهایی برسیم بهبودی از اعتیاد یک فرآیند است همینطور رها کردن کوله”باری که به دوش داریم به خصوص بارهایی که ما نقشی

در آن نداشته ایم و البته آن بارهایی که ما بر دوش بقیه گذاشته ایم. این فرآیند میتواند ناخوشایند ،ترسناک و گاه جذاب و اغلب غیر قابل انتظار باشد با کارکرد قدم ها و مشارکت کردن گذشته خود با دیگران ما به آزادی میرسیم. ما از طریق دعا و مراقبه و شاید با کمک از ،بیرون از طریق گذر زمان و صبر تسکین می یابیم. ما سعی میکنیم از یادآوری خاطرات دردناک فرار نکرده و این رابطه را قطع نکنیم در عوض، به بهترین شکل ممکن با کوله بار خود روبرو میشویم و میفهمیم که قسمت زیادی از باری که تحمل میکنیم در واقع به ما تعلق ندارد ما به پذیرش و التیام دست مییابیم و خودمان را به خاطر رها نکردن بارهای اضافی میبخشیم، به همان اندازه مهم است تا به دیگران هم کمک کنیم تا همین کار را انجام دهند.

اگرچه برخی از زخمهای ما هرگز به طور کامل التیام نمی یابند اما امروز دیگر باعث به هم ریختگی ما نمیشوند این زخمها دیگر زندگی ما – روابطمان با دیگران خود و دنیا را اداره نمی کنند.

ما میاموزیم تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم و بدون آنکه نیازهای خود را قربانی کنیم، به خواسته های آنها پاسخ دهیم.

ما میتوانیم شکننده باشیم و با دیگران رابطه عاطفی با کاوش آن را بیابیم صمیمانه ایجاد کنیم. ما میتوانیم آزادی را به دست آوریم باز کمی از دست بدهیم و دوباره باکاووش آنرا بیابیم.

دردهای من، مرا تعریف نمیکنند و من میتوانم از آنها برای التیام دیگران بهره ببرم من پناهگاه و رهایی هر دو رادر قدمها و در دوستان همدرد خود پیدا میکنم.

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز

۳۰ سرطان (تیر ماه)

تسلیم برای همه است

«اگر پس از گذشت مدتی با بهبودی خود مشکل پیدا کنیم، احتمالاً از انجام یک یا چند کاری که در مراحل اولیه بهبودی به ما کمک کرد، دست کشیدهایم.»  

“کتاب پایه”

تسلیم فقط مخصوص تازه واردهاست، درست است؟ نه اشتباه است!

پس از گذشت مدتی از بهبودی، برخی از ما تسلیم شرایط خاص افراد باتجربه میشویم. فکر میکنیم چیزهایی را درباره بهبودی، خداوند، NA و خود میدانیم و قطعاً هم همین طور است. اما مسئله این است که فکر میکنیم به قدر کافی میدانیم و تصور میکنیم دانستن صِرف کافیست. اما آنچه پس از تصور دانستن آن می آموزیم و انجام میدهیم، واقعاً تأثیر دارد.

خودپسندی و از خود خشنودی میتواند ما را در مخمصه بزرگی بیندازد. وقتی در می یابیم “به کارگیری اصول” با قدرت شخصی خود مؤثر نیست، میتوانیم آنچه در آغاز برای ما مؤثر بوده را انجام دهیم: تسلیم. وقتی در می یابیم هنوز عاجز هستیم و زندگی ما دوباره غیر قابل اداره شده، باید مراقبت نیرویی برتر از خود را جستجو کنیم. وقتی متوجه میشویم خود درمانی چندان هم درمانبخش نیست، باید از “ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر” بهره گیریم.

فقط برای امروز : به راهنمایی، پشتیبانی و نیرویی فراتر از نیروی خود نیاز دارم. به جلسهای میروم، به سراغ تازهواردی میروم، با راهنمای خود تماس میگیرم، خطاب به نیروی برتر خود دعا میکنم—کاری انجام میدهم که بیان کند «من تسلیم شده ام.»

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org

بخشش ما را رها میسازد

۲۹ سرطان( تيرماه )

پاداش بخشیدن در خود بخشش است ما آرامش را در درون خود پیدا میکنیم زمانی که از احساس گناه شرم و رنجش رها شویم افکارمان آرام میگیرد.

پاک زیستن، فصل ۷ ، “عشق”تلاش برای خدمتگزار فروتن بودن ۱۹ سرطان (تیرماه)

در گذشته، خشم خودپسندانه ما بود که پاداشش نیز در خودش بود. ما تحمل شنیدن نقطه نظرات دیگران را نداشتیم خشم دیوانه کننده برای ما اعتیاد آور شده بود. کسی قادر نبود جلوی نتایج انتخابهای ما را بگیرد خودمان را منزوی میکردیم مجوز غیبت کردن به خود میدادیم در برابر کسی که اشتباهی در حق ما مرتکب شده بود به سختی جبهه میگرفتیم و البته هزاران دلیل دیگر برای نشئه کردن، یکی از اعضا مشارکت میکرد چرا باید بخواهم که ببخشم وقتی آدرنالین خشم خودپسندانه این قدر احساس خوبی داشت، اما با “محق بودن واقعاً چه چیزی نصیب ما میشود؟ محق بودن حواس ما را از مشکل واقعی پرت میکند. تمام تلاشی که برای عصبانی ماندن از دیگران انجام میدهیم میتواند برای بهبودی خودمان استفاده شود و مانند مواد مخدر آن هجوم اولیه خشم خودپسندانه از بین میرود و احساس شرم و گناهی که در لایه زیرین پنهان ،است آشکار میشود یکی از اعضا میگفت همانطور که مواد بیشتری نیاز داشتم تا فقط روبراه ،باشم، مصرف هزار بار خشم موجه هم کافی نبود در آخر ما تنها میمانیم همراه با وسوسه هایی از احساس گناه، شرم و

رنجش و آتشی که از این احساسات برپا شده و کسی جز ما آن را شعله ور نگه نمیدارد از طریق فرآیند بهبودی ما میتوانیم دیگر به هر بی عدالتی که تجربه میکنیم یا گمان میکنیم که تجربه میکنیم عکس العمل آنی نشان ندهیم این کمی آرامش برایمان به همراه می آورد مهمتر اینکه ما به دنبال بخشش هستیم و کارهای لازم را برای رها کردن رنجش هایمان انجام میدهیم، پاداش این کارها در درازمدت باعث رضایت ما شده و برایمان ماندگارند، ما قانع میشویم که بیشتر باید سرمان به کار خودمان گرم باشد و کمتر تمایلی به کنترل رفتار دیگران داشته باشیم به جای آن ما قویاً سعی میکنیم آنها را دوست بداریم – یا حداقل درکشان کنیم برای از بین بردن رنجشهایی که برای همیشه به آنها دامن زده ایم چیزهای زیادی میتوان گفت رهایی زیادی در این کار وجود دارد ما میتوانیم با سبک بالی و حتی کمی آسایش به زندگی ادامه دهیم، برای بسیاری از ما بخشیدن دیگران با گذشت زمان آسانتر میشود به خصوص که پاداشهای آن را تجربه کرده ایم.

یکی از اعضا میگفت من” میدانم که زندانی شدن در تنگنای عمیق و تاریک خشم و حق به جانبی چگونه است اما آزادی رایگان نیست و بسیاری اوقات بهای آزادی بخشش است.

چه کسی را در زندگی ام بخشیده ام یا حداقل شروع به بخشیدن کرده ام – و تجربه من چه بوده است؟

اگر این مسیر را ادامه دهم چگونه ممکن است زندگی من متفاوت باشد؟

معتادان گمنام افغانستان

naafg.org

فقط برای امروز

۲۹ سرطان (تیر ماه)

قدم اول

«ما اقرار کردیم که در برابر اعتیاد خود عاجز بودیم و زندگی ما غیر قابل اداره شده بود.»

“قدم اول”

قدم اول با “ما” شروع میشود و دلیلی هم دارد. در اقرار زبانی عجز، قدرت فوق العادهای وجود دارد. وقتی به جلسات میرویم و این اقرار را انجام میدهیم، چیزی فراتر از قدرت شخصی به دست می آوریم. به یکی از اعضاء که بخشی از “ما”ی دسته جمعی است، تبدیل میشویم و این امر به ما این امکان را میدهد با یکدیگر از اعتیاد بهبودی پیدا کنیم. عضویت در NA گنجینهای از تجربه را در اختیار ما قرار میدهد : تجربه سایر معتادانی که راهی برای بهبودی از بیماری خود یافتهاند.

دیگر نباید به تنهایی سعی در حل معمای اعتیاد خود کنیم. وقتی عجز خود در برابر اعتیاد را صادقانه اقرار میکنیم، میتوانیم جستجوی شیوه بهتری از زندگی را آغاز کنیم. در جستجوی خود تنها نخواهیم بود. ما در جمع خوبی هستیم.

فقط برای امروز : روز خود را با اقرار عجز خود در برابر اعتیاد شروع میکنم. به خود یادآور میشوم که قدم اول با “ما” شروع میشود و میدانم که هرگز دوباره مجبور نیستم با بیماری خود تنها باشم.

 

معتادان گمنام افغانستان

https://naafg.org